Monthly Archives: styczeń 2013

Codzienne rozważania_29.01.2013

„Upodobało się Bogu objawić mi Syna Swego” (Gal:15,16)

Duchowe rozeznanie, postrzeganie, zrozumienie i inteligencja są zbyt rzadkie. Przyczyn tego jest dużo a należą do nich: całkowite pochłonięcie pracą i jej różnorodnymi problemami, gorączka i pośpiech życia, niespokojny duch tego wieku. To wszystko – wraz z wyczerpującym strumieniem religijnych udogodnień – zazwyczaj sprawia, że wewnętrzne miejsce, w którym Bóg przemawia, staje się zupełnie nieskuteczne, czy inaczej mówiąc, całkowicie pozbawione możliwości funkcjonowania. Być może zapomnieliśmy o tym, że Biblia nie tylko jest objawieniem, lecz że również zawiera objawienie, a ta głębsza duchowa zawartość może być rozpoznana i uświadomiona tylko przez tych, których oczy i uszy zostały otwarte. Innymi słowy: tych, którzy zostali zbudzeni. Niektórzy z najwierniejszych sług Pańskich nadal są ogarnięci tylko literą Słowa, zawartością ksiąg, tematami, topikami, przedmiotami, szkicami, analizami itp. a w głębszym sensie nie są w „objawieniu”. (Nie ma to być krytycyzm.)

Zbyt często skutek jest taki, że usługuje się umysłowi / głowie, a nie sercu / duchowi. To pierwsze usługiwanie wcześniej czy później ulega zmęczeniu i zużyciu zarówno duchownego jak i tych, którym usługuje; to drugie to służba Życia dla obu i zawsze świeża.

Czy pojawia się to na początku, czy później, cudowny jest to dzień naszego życia, gdy możemy powiedzieć: „Upodobało się Bogu objawić mi Swego Syna” i „Przyjąłem to nie od człowieka, lecz przez objawienie„. To jest początek wewnętrznego przeżywania, które może obejmować wiele krytycznych spraw. Jedną z nich może być to, o czym teraz szczególnie myślimy, a mianowicie: takie przebudzenie, które pozwoli nam zobaczyć jaka jest myśl i pragnienie Boga w danych i określonych czasach. Takie objawienie – przez Pismo – jest co najmniej rewolucyjne, choć zazwyczaj kosztowne.

T. Austin-Sparks from: The Candlestick All of Gold

_____________________________________________________________________________________

30 stycznia

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

deeo.ru

Rozdział 14 – Chrystus uczy nowotestamentowego objawienia Boga

Wstęp
Przedsłowie
Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze
Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela
Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo
Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo
Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo
Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach
Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary
Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze
Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach
Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo
Rozdział_11_Chrystus ogłasza, że sam nie jest pod prawem
Rozdział_12 Chrystus jest Panem sabatu
Rozdział_13 Trwałe na wieki słowa Chrystusa
Rozdział_14 Chrystus uczy nowotestamentowego objawienia Boga
Rozdział_15

Nowotestamentowe objawienie Boga w Ewangeliach.

Nie zamierzam bronić w tym rozdziale żadnego szczególnego doktrynalnego punktu widzenia na Ojca, Syna i Ducha Świętego. Podobnie jak w innych rozdziała książki skupiam się tutaj na tym, aby pokazać, że nauczanie Chrystusa na temat Boga jest Nowym Przymierzem, a nie jest przejawem Prawa Mojżeszowego.

Istnieje dużo nowotestamentowych objawień, doktryn i prawd, która są objawione przede wszystkim w Ewangeliach. Gdyby Chrystus uczył Prawa, nie należałoby się tego spodziewać. Najbardziej oczywistą doktryną Nowego Przymierza jaką znajdujemy w Ewangeliach jest doktryna wiary. Została ona omówiona tutaj w kilku rozdziałach wcześniej. Innym oczywistym nauczaniem Nowego Przymierza jest nauczanie Chrystusa o tym, że Bóg jest Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Jest całkiem oczywiste, że Chrystus naucza w Ewangeliach szczegółów Nowego Przymierza o trójjedynej naturze Boga. W Prawie Mojżeszowym tych szczegółów brakuje całkowicie. Jest to zdecydowanym dowodem na to, że Ewangelie nie są rozwinięciem Starego Przymierza Prawa Mojżeszowego,lecz wyrazem Nowego Przymierza.

Doktryna Boga jako Ojca w Nowym Przymierzu

Bardzo mało znajdujemy na ten temat w Starym Przymierzu, a w rzeczywistości znajduje się tam tylko kilka odniesień do Boga jako Ojca; jedno w Psalmach i trzy u Proroków. Nigdzie tam nie znajdujemy większej ilość szczegółów na temat Ojca (Powt 32:3-6, Ps 89:26-29, Iz 63:16, Iz 64:8, Jer 3:19). Zdecydowanym przeciwieństwem tego są Ewangelie, gdzie znajdujemy ponad 150 przypadków odniesień do Boga jako Ojca. Nauczanie Nowego Przymierza o Bogu jako Ojcu nie znajduje się w Prawie, lecz jest bardzo obficie reprezentowane w Ewangeliach.

Apostoł Paweł szczegółowo rozwija temat Boga jako Ojca. Mimo wszystko jest tylko 44 odniesienia do Boga jako Ojca w listach Pawła. Innymi słowy: W Ewangeliach jest ponad trzykrotnie więcej wzmianek o tej prawdzie Nowego Przymierza niż w listach Pawła. Inne pisma Nowego Testamentu zawierają 34 takie odniesienia. Można, bez żadnej dwuznaczności, powiedzieć, że Ewangelie zawierają największą część objawienia Nowego Przymierza Boga jako Ojca.

Objawienie Nowego Przymierza Syna jako Boga

Jeszcze mniej wyraźna jest sprawa Syna jako Boga w Prawie Mojżeszowym. Nie ma żadnych odniesień do Boga jako Syna w Prawie Mojżeszowym ani u Proroków. W całym Starym Testamencie jest tylko jedno do Boga będącego Synem i znajduje się ono w psalmach (Ps 2:7-12). Niemniej, gdy rozważamy doktrynę Syna Bożego na gruncie Nowego Przymierza, mamy możliwość cytowania różnych miejsce. Zastanówmy się na przykład nad zwrotem „Syn Boży”, który pojawia się 25 razy w Ewangeliach i 18 razy w pozostałej części Nowego Testamentu. Wyraźnie widać, że Ewangelie nauczają doktryny Nowego Przymierza Syna Bożego, podobnie jak i reszta Nowego Testamentu naucza o Chrystusie.

Continue reading →

Codzienne rozważania_28.01.2013

„Modlę się o to, aby oczy waszego serca zostały oświecone, abyście wiedzieli jaka jest nadzieja, do której was powołał” (Ef. 1:18 NIV).

Oświecenie Ducha Świętego dotyczące kościoła jest czymś tak trudnym do wyjaśnienia komuś, kto tego nie przeżył. Lecz ci, którzy zobaczyli, nie potrzebują wyjaśnienia. We wszystkich sprawach stanowi to tak ogromną różnicę. Będziesz mógł głosić Efezjan, Kolosan, Rzymian; głosić wszystko o kościele jako Ciele Chrystusa; mogłeś przeczytać o tym we wszystkich książkach a nie mieć nadal prawdziwego wykładnika tego. Wtedy nastąpił ten jeden dzień, gdy niebiosa otwarły się i włamało się to do twojego serca: zobaczyłeś; wtedy też konieczne stało się zrobienie tych wszystkich poprawek w życiu. Możesz powiedzieć: „Zobaczyłem, że kościół jest czymś denominacyjnym bądź narodowym; Wierzę w jedność wierzących…” W porządku, możesz tak mówić! A jednak ciągle jest coś jeszcze więcej i to coś może przyjść wyłącznie przez objawienie. Możesz mieć to inne, lecz zaprowadzi cię tylko tak daleko. Otrzymaj jednak to coś więcej, a zabierze cię bardzo daleko do przodu. Wprowadzi cię do rzeczywistości konfliktu i kosztów, lecz ty będziesz już na zewnątrz w całkowicie nowej rzeczywistości. Dla Bożego celu, jest to koniecznie.

Jedną rzeczą jest mówić te rzeczy, wskazywać na nie i podkreślać je. Mówisz: „Jak to dostałeś? Rozumiemy, o co ci chodzi, to całkiem jasne, lecz musimy uchwycić to!” Tak, jeśli rzeczywiście masz niepodzielone serce, jeśli całe twoje serce jest skupione na Panu i widzisz te rzeczy tak daleko jak potrafisz widzieć, i bardzo konkretnie zajmujesz się tym z Panem, to może nie być to jeden dzień, może powoli, stale, po cichu zaczniesz poruszać się ku nowej rzeczywistości zrozumienia. Odkryjesz, że twój punkt widzenia zmienia się, standardy wartości zmieniają się; twoje zrozumienie zmienia się. Może to zająć miesiące, lecz na końcu tego czasu powiesz: „Zostałem zmieniony! Coś mi się przydarzyło. Już nie mogę akceptować tego, co do tej pory akceptowałem!” Może być tak, może przyjść w ciele. Jak to się stanie, nie ma bardzo wielkiego znaczenia, ważną rzeczą jest tutaj sam fakt – duchowe oświecenie. Apostoł modli się o to, aby ci, do których pisał je otrzymali. Módlmy się, abyśmy i my je otrzymali, aby wszyscy ludzie Pańscy mogli dojść do tego.

T. Austin-Sparks from: Filled Unto All the Fulness of God – Chapter 2

_____________________________________________________________________________________

29 stycznia

сео это

Sprawiedliwy żyć będzie z …. CZEGO?

Stephen Crosby

„Sprawiedliwy z wiary żyć będzie” – Hab 2:4b

Taki drobny fragment… pół wersu, bez kontekstu… takie źródło kontrowersji… stulecia debaty… oceany krwi.

Jak powinien być ten werset czytany i rozumiany. Gdzie należy położyć nacisk?

SPRAWIEDLIWY z wiary żyć będzie.

czy też

Sprawiedliwy z wiary ŻYĆ będzie.

Sekciarskie podejście zaczyna od podkreślania jednego kosztem drugiego. Martwa wiara nie usprawiedliwia, a tak usprawiedliwieni żyją tak, jacy są. Oba podkreślenia są prawdziwe i konieczne.

Oddałem swoje życie zdyscyplinowanemu badaniu pism. Stąd też wzięło się głębokie uznanie dla trudu i wyzwań towarzyszących tłumaczeniu i tym, którzy pracują nad tym zadaniem. Drodzy, 'to nie jest łatwe”. Tłumaczenie wychodzi daleko poza sprawy techniczne i gramatyczne. W czasach, gdy całe nasze postrzeganie, kosmologia (to jak myślenie „działa” w tym świecie) oraz epistemologia (badanie natury poznania) i różne inne „- ologie” są tak odmienne, od tego czym dysponowano w czasach, gdy powstawały Pisma, jest dla mnie cudem, że w ogóle cokolwiek rozumiemy z Pism. Te sprawy wpływają na tłumaczenie i zrozumienie tego klasycznego wiersza.

W amerykańskim języku angielskim „wiara” czy „wierzenie” oznacza indywidualną, psychologiczną, wewnętrzną, poznawczą i skuteczną zgodę umysłu na prawdy. Ta zgoda jest udzielana albo ze względu na to, że owe prawdy mają sens same w sobie, albo są przez jednostkę uważane za prawdziwe. Taka definicja jest źródłem nieopisanych trudności i problemów w naszym „chrześcijańskim” myśleniu, wierzeniu i praktykach, a nie tak autorzy pisma rozumieli „wiarę”. Nie tak rozumieli ten termin żydowscy prorocy, żydowscy apostołowie, ani żydowski Mesjasz.

Continue reading →

Jawna niemoralność w kościele

Rich Fruech

1Tym 6:

6. I rzeczywiście, pobożność jest wielkim zyskiem, jeżeli jest połączona z poprzestawaniem na małym.

7. Albowiem niczego na świat nie przynieśliśmy, dlatego też niczego wynieść nie możemy.

8. Jeżeli zatem mamy wyżywienie i odzież, poprzestawajmy na tym.

9. A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie.

10. Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia.

Zachodni kościół ewangeliczny wygodnie naszkicował sobie moralne absoluty jeśli chodzi sprawy seksu, a uchyla się od zrobienia tego samego w stosunku do pieniędzy. Kiedy wymownie wskazujemy na kulturalne dewiacje od biblijnych standardów moralności w dziedzinie seksu, równocześnie ignorując i biorąc udział w odchyleniach od biblijnych standardów dotyczących pieniędzy to jest to sprytne odwracanie uwagi. Jest skrajnym egoizmem pozwalać sobie na ogromne naruszanie biblijnych prawd i równocześnie domaganie się sprawiedliwości dla łajdaków, którzy łamią biblijne prawdy, których ty nie łamiesz. Potocznie nazywa się to hipokryzją.

Zarówno Jezusa i jak Nowy Testament jako całość mają wiele do powiedzenia na temat bogactwa, pieniędzy i powabu rzeczy materialnych. Czasami traktujemy przykazania dotyczące seksu jako absoluty, a te które dotyczą pieniędzy jak sugestie czy wskazówki. Oczywiście, takie rozdwojone patrzenie na Pismo jest wygodne i ma swoje powody. Gdy Pismo zajmuje się grzechami, których sami nie popełniamy, wtedy stoimy zdecydowanie na stanowisku ich literalnego znaczenia, energicznie stosując je do tych, którzy w widoczny sposób popełniają te grzechy. Kiedy jednak Pism odważa się dotykać naszego własnego życia i zachowań, często traktujemy je z namysłem, w białych rękawiczkach, rzadko dosłownie czy z taką samą energią jak te inne.

Tak też jest z pieniędzmi. My, w Ameryce, żyjemy w kulturze konsumpcyjnej i rządzonej przez pieniądze. Ten system jest tak zbudowany, aby dogadzać bogatym i czasami pomagać ubogim, co uspakaja sumienia. Jednak, nawet ubodzy są zniewalani miłością do pieniędzy. Miłość pieniędzy rozjeżdża Amerykę jak wulkaniczna lawa, a to społeczeństwo gorliwie pływ w niej z nadzieją na wzbogacenie. Ogólnie rzecz biorąc, Kościół płynie razem z nimi.

Faktycznie spora części kościoła wierzy i naucza, że Bożą wolą jest dawać powodzenie Jego ludziom dzięki dziesięcinom i ofiarom. To nauczanie nie ogranicza się tylko do sporej grupy zwanej „prosperity”, lecz jest nauczane również wśród przeciętnych ewangelików. Zachodni kościół subtelnie, sprytnie i w pomysłowy sposób przy pomocy stosowanej do Pisma praktyki „wytnij i wklej” pozwolił sobie na ostrożne wsadzanie nosa w szambo chciwości i skąpstwa, cały czas twierdząc, że „wierzy biblijnie”. Gdy ewangeliczni wskazują na to, że Bóg pobłogosławił Amerykę, mają głównie na myśli obszar bogactwa. Nawet kaznodzieje używają terminu „amerykańska wyjątkowość” (Stany Zjednoczone nie są takie jak inne kraje a ich misją jest szerzenie wolności i demokracji – przyp.tłum.), aby wskazać na pewien poziom wyższości jakoś dany przez Boga i zawsze uwiązany do pieniędzy.

Continue reading →

odzienne rozważania_27.01.2013

„To jedno wiem: Byłem ślepy, a teraz widzę” (J 9:25).

Jaki jest początek chrześcijańskiego życia? Jest nim widzenie – musisz widzieć. Sama logika spraw wymaga tego, aby je widzieć i to jest właśnie powód – całe chrześcijańskie życie jest postępowym ruchem do przodu wzdłuż linii, aż do końca. Tą linią i jej końcem jest Chrystus. Tak miała się właśnie sprawa ze śleponarodzonym z 9 rozdziału Ewangelii Jana. Przypomnij sobie to, jak został wyrzucony, po czym Jezus znalazł go i powiedział do niego: „Czy wierzysz w Syna Człowieczego?„, a ten odpowiedział: „A kim jest Syn Człowieczy, abym miał w niego uwierzyć?” Na to znowu Jezus do niego: „Już go widziałeś, a jest nim właśnie Ten, który z tobą rozmawia„. Ów rzekł: „Wierzę Panie!” i oddał Mu cześć. Istotą duchowego wzorku jest rozpoznanie Pana Jezusa i tak będzie na całej drodze od początku do końca.

Możemy mówić, że istotą naszego zbawienia było zobaczenie siebie jako grzeszników, lecz gdyby tak pozostało, byłby to dla nas żałosny widok. Nie, cała istota kumuluje się w widzeniu Jezusa, bo co się dzieje, gdy już Go widzisz? Co się stało z Saulem z Tarsu? Tak, mnóstwo rzeczy się wydarzyło, nigdy nie wystraszyłbyś go niczym tak, aby został chrześcijaninem, nigdy też nie przekonałbyś go intelektualnie czy emocjonalnie, aby dokonał tego kroku. Wyrwanie człowieka z judaizmu wymaga czegoś znacznie więcej niż można znaleźć na tej ziemi. Lecz Saul zobaczył Jezusa i stało się. Jest już poza, jest wyzwolonym mężczyzną – zobaczył.

T. Austin-Sparks from: Spiritual Sight – Chapter 2

______________________________________________________________________________________

26 stycznia

deeo.ru

Kto powiedział, że biali nie potrafią tańczyć?

J. Lee Grady

Tłum.: B.M.

Już czas, żebyśmy się pozbyli rasowych stereotypów.

Nie zostałem zaproszony na żadne inauguracyjne przyjęcie w Waszyngtonie w ostatni weekend, ale zdarzyło mi się być na konferencji na przedmieściach. Pastor, który mnie gościł, Paul Carrette, pochodzi z Karaibskiej wyspy Dominika, członkowie jego kościoła są z Nigerii, Ghany, Liberii, Jamajki, Saint Vincent i innych krajów, jest tam też wielu Afroamerykanów i kilkoro ludzi z Kaukazu, USA i Anglii.

Spodziewałem się, że uwielbienie w Kościele Living Waters będzie żywe, ponieważ lider uwielbienia jest Nigeryjczykiem. Było bardzo rytmicznie. Zespół składał się z perkusisty i grającego na bongo oraz gitarzysty i kilku utalentowanych śpiewaków. Ale kiedy przeszliśmy do trzeciej piosenki, wydawało się, że kongregacja zwolniła. Tylko jeden człowiek, starszy diakon, tańczył w pierwszym rzędzie.

Zastanawiałem się, czy ludzie są zmęczeni z powodu naszej weekendowej konferencji? Czy to tylko kwestia przygnębienia niedzielnego poranka? Czy może wyrafinowanie tego potężnego miasta stłumiło wylewność ludzi? Powiedziałbym, że pastor Paul był nieco sfrustrowany, bo nikt nie wychodził już z naw bocznych. A właśnie głosił, że Pan przyniesie dużą swobodę w czasie uwielbienia. Obaj wiedzieliśmy, że Bóg chce obfitej chwały.

W tym momencie podszedłem do mikrofonu. Mówiłem ludziom, że właśnie wróciłem z Nigerii, gdzie chrześcijanie są znani ze swobodnego uwielbienia. Podczas kilku moich wizyt tańczyłem przez godzinę, do tego stopnia, że oblewał mnie pot i bolały nogi. Więc wezwałem ludzi, żeby zaczęli się ruszać.

Continue reading →