Czasy ostateczne, typy i cienie – część 2

The Church Without Walls

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Większość ludzi nie zna historii Joasza – prawowitego króla oraz oszustki, która przez 6 lat rządziła zamiast niego, a historia ta jest pięknym obrazem 7000-letniego Bożego planu dla całej ludzkości.

Joasz typem Jezusa
2 Król. 11 rozpoczyna się śmiercią Achazjasza – króla Judy. Był on bratem Achaba – niegodziwego króla północnego królestwa Izraela. Podobnie jak jego brat nie chodził on z Panem. Kiedy umarł, jego matka Atalia zabiła w rodzinie wszystkich kandydatów do korony – przynajmniej tak jej się wydawało.

Jednym z niedocenionych bohaterów biblijnych jest kobieta imieniem Jehoszeba, która była księżniczką i która wiedziała, że Joasz jest prawowitym królem. 2 Król. 11:3 opowiada o jej bohaterskim akcie:
Następnie ukrywał się (Joasz) wraz z nią w świątyni Pana sześć lat, podczas gdy Atalia sprawowała rządy nad krajem”.
Uważam za ciekawą rzecz, że imię „Joasz” znaczy „dany przez Jehowę” lub „Jehowa jest mocny” lub „Jehowa jest ogniem”.
Atalia nie zamierzała pozwolić na rządy prawowitego króla, więc zabiła wszystkich możliwych krewnych, po czym zaczęła rządy w miejsce zmarłego syna. Nie wiedziała jednak, że jeden z członków rodziny królewskiej zdołał uciec. Joasz jest typem Jezusa, a Atalia jest typem diabła. Rządziła 6 lat, co jest obrazem diabła rządzącego światem przez 6000 lat.

Kiedy szatan kusił Jezusa w Łuk. 4:6, powiedział Jezusowi, że jeśli pokłoni się przed nim, to przekaże mu królestwa tego świata, „bo zostały mi dane”. To właśnie uczynił Adam, co widzimy w Oz. 6:7: „Lecz oni zerwali przymierze już w Adam, tam mi się sprzeniewierzyli”. Paweł napisał w 2 Kor. 4:4, że bóg tego świata zaślepił umysły tych, którzy nie wierzą.

Przez 6 lat – obraz / typ 6000 lat ludzkości, zwodziciel rządzi w miejsce Króla. Król pozostaje ukryty w świątyni z Bogiem, aż przyjdzie jego czas, aby zająć należne mu miejsce.
2 Król. 11:4-11 mówi nam, że w siódmym roku prawowity król Joasz zostaje wyprowadzony z ukrycia i przedstawiony narodowi. Po tym zostaje koronowany, a zła oszustka – Atalia zostaje stracona.

To jedno z dwóch miejsc w Biblii dających nam wgląd w ceremonię koronacji w Izraelu (drugie to koronacja Salomona). Ceremonia ta także jest rodzajem koronacji Jezusa na Króla.
W 2 Król. 11:11-12 czytamy, że gdy wyprowadzono króla, włożono mu na głowę koronę i dano mu „świadectwo”, czyli po hebrajsku „uroczyste prawo” Boga, po czym namaszczano go olejem. Jezus jest oczywiście cielesnym Słowem Ojca, koronowanym na Króla i namaszczonym Duchem Świętym, aby sprawować swe rządy.

Widzimy więc tu 7000-letni plan, gdzie przez 6000 lat oszust rządzi ziemią; potem następuje sąd i na końcu zaczyna rządzić prawowity król.

Abraham, Eliezer, Izaak i Rebeka – oraz porwanie
Jest tak wiele podobieństw, lecz nie można ich tu wszystkich przedstawić, więc chcę się skupić na temacie tej serii. Widzimy, że Abraham reprezentuje Boga Ojca, który ma syna obietnicy, tak jak Abraham miał syna obietnicy – Izaaka.

Abraham (Ojciec) posyła swego sługę Eliezera (Ducha Świętego), aby znalazł żonę dla Izaaka (Jezusa). Eliezer wziął 10 wielbłądów załadowanych darami i zapasami i na koniec znalazł Rebekę (kościół) gorliwie noszącą wodę, aby zaspokoić tę potrzebę. Woda symbolizującą Ducha Świętego oraz Boże życie działające w służeniu innym ludziom, co jest głównym powodem posiadania Ducha Świętego w naszym życiu.

Rodz. 25:20 mówi nam, że Izaak ożenił się w wieku 40 lat, co odnosi się do Jezusa, który przyszedł na ziemię po 4000 lat, aby wziąć sobie oblubienicę, co uczynił poprzez krzyż, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie.
Rodz. 25:26 mówi nam, że Izaak miał 60 lat, kiedy urodzili się Jakub i Ezaw, a imię Jakuba zostało zmienione na Izrael. Narodziny w wieku 60 lat, czyli 6000 lat, ponownie pokazuje nam, że Jezus wziął swą oblubienicę po 4000 lat, a po 6000 lat Izrael odrodzi się, aby żyć z Panem.

Ponownie więc i w tym fragmencie autor przeskakuje 2 dni. Wspomina, że Izaak ożenił się w wieku 40 lat lub, że Jezus przyszedł na świat po 4000 lat. Następnie przeskakuje kolejne 2 dni lub 2000 lat. Potem wspomina, że Izrael urodził się, gdy Izaak miał 60 lat (lub 6000 lat).

To przypomina historię przytaczaną poprzednim razem, gdzie nie widzimy Jana przez 2 dni lub 2000 lat, po czym ma miejsce wesele w Kanie oraz wzmiankę w Ozeasza, że „po 2 dniach” lub 2000 latach On „podniesie nas i będziemy żyli przed jego obliczem”.

Porwanie w mgnieniu oka
Wróćmy jednak do miejsca, w którym Izaak po raz pierwszy spotyka twarzą w twarz swoją oblubienicę – Rebekę. Historia ta jest opowiedziana w Rodz. 24:62-67.

Izaak opuściwszy dom ojca wieczorem wychodzi na środek pola, aby porozmyślać o sprawach Pańskich. Musiał wiedzieć, że Rebeka wkrótce przybędzie i tylko możemy wyobrazić sobie jego myśli. Może pamiętacie z przypowieści Jezusa – zwłaszcza z przypowieści o siewcy z Mar. 4, że ziemia wyobraża ludzkie serce, a także oznacza Ziemię – całą ludzkość jako żniwo dla Pana.

Izaak stoi na polu, które reprezentuje Ziemię. Jest daleko od domu ojca, kiedy widzi przybywającą Rebekę. Ona z kolei zeskakuje z wielbłąda i idzie przez pole, aby spotkać się z Izaakiem. Ona również opuściła swój dom, aby spotkać się z panem młodym, tak jak Izaak opuścił dom ojca, aby spotkać się z oblubienicą na polu.
To piękna i romantyczna scena, w której Pan opuszcza dom swego Ojca, aby wyjść nam naprzeciw, gdy w tym czasie my jesteśmy w mgnieniu oka przemienieni, aby zostać porwani w górę, gdzie spotkamy „Go w obłokach”, jak to opisał Paweł. Spotkamy się „pomiędzy naszymi domami”.
Następnie Izaak zabiera Rebekę do domu swego ojca, tak jak Pan spotka nas w połowie drogi między domami i zabierze nas do domu swego Ojca, gdzie przygotował dla nas miejsce.

Kiedy połączymy historię miłosną ukazującą porwanie Kościoła, z historią Izaaka, który ożenił się w wieku 40 lat, co pokazuje jak Jezus bierze oblubienicę po 4000 lat od czasu Adama, po czym ma syna Jakuba (Izraela) w wieku 60 lub 6000 lat, gdy to Izrael już będzie żył dla Pana, możemy jedynie zachwycić się dobrocią Pana.

Cudowna łaska… Więcej o tym w przyszłym tygodniu, do tego czasu wiele błogosławieństw.

< Część 1 | Część 3 >

John Fenn

Click to rate this post!
[Total: 1 Average: 1]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *