Hbr 13:20-21
A BÓG POKOJU, KTÓRY PRZEZ KREW PRZYMIERZA WIECZNEGO WYWIÓDŁ Z POŚRÓD UMARŁYCH WIELKIEGO PASTERZA OWIEC, PANA NASZEGO JEZUSA, NIECH WAS WYPOSAŻY WE WSZYSTKO DOBRE, ABYŚCIE SPEŁNILI WOLĘ JEGO, SPRAWUJĄC W NAS TO, CO MIŁE JEST W OCZACH JEGO, PRZEZ JEZUSA CHRYSTUSA, KTÓREMU NIECH BĘDZIE CHWAŁA NA WIEKI WIEKÓW. AMEN.
List kończy się wspaniałym błogosławieństwem. Dzięki Ewangelii, największe dobro człowieka współistnieje z największą chwałą Boga. Główną myślą zawartą w błogosławieństwie jest to, że Bóg wyposaży wierzących, tzn. uzupełni wszelkie ich braki. Dokona On tego obdarzając ich we wszystko co dobre, a w tym zawierać się musi zwiastowanie autora w tym liście, ich modlitwa i posłuszeństwo jego treści. Bóg obiecał, że przy pomocy tych środków będzie działał przez swego Ducha. Modlitwa, praktyka i zwiastowanie przyniesie błogosławieństwo, a jego przejawem będzie czynienie przez nich tego, co miłe jest w oczach Jego. Bóg został określony w tym liście na wiele sposobów, lecz dwa związane z Nim szczegóły wymienione w tych wersetach, nie były dotychczas wspomniane. Po pierwsze, jest On „Bogiem pokoju”, po drugie „wywiódł z pośród umarłych” Pana Jezusa Chrystusa. To, co zostało dotychczas powiedziane o wywyższeniu Jezusa po Jego śmierci obejmuje także Jego zmartwychwstanie. Bóg pokoju to Ten, który udoskonala nawet niedojrzałych chrześcijan, a Bóg, który wzbudza umarłych to Ten, który ma wszelką moc. Pokój i moc są znamionami wiecznego przymierza. Bóg może dokonywać rzeczy, które trwają na „wieki wieków”. Nie ma nic, co byłoby dla Niego trudne. Będzie więc czuwał nad swoim pielgrzymującym ludem i nad prawdziwym Kościołem na pustyni tego świata, zaspokajając jego wszystkie potrzeby ku chwale swego imienia przez Jezusa Chrystusa.
Łaska niech będzie z wami wszystkimi. Amen.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.