W każdym sercu jest tęsknota do cudu. Czlowiek choc narodzony w grzechu, pierwotnie byl stworzony na obraz i podobienstwo Boze. Czlowiek, jest duchem z dusza i cialem. Bóg czesto dotyka ciala zanim dotknie duchowego czlowieka. każdym sercu jest tęsknota do cudu. Człowiek choć narodzony w grzechu, pierwotnie był stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Człowiek, jest duchem z duszą i ciałem. Bóg często dotyka ciała zanim dotknie duchowego człowieka. Jezus objawił serce Ojca. Uzdrowienie ciała ma wpływ na duchowego człowieka.
Zapamiętaj poniższe punkty
Mat 4: 23,24 Opis służbę uzdrawiania Jezusa.
Mat 9:36 Opis współczucia Jezusa
Mar 1: 40 – 42 – Pragnienie Jezusa, aby uzdrawiać.
Idźmy za przykładem życia Jezusa, w którym głoszenie życia wiecznego było zdecydowanie połączone z uzdrowieniem.
Tłumy z wielu miast szły za Jezusem. Zacznijmy od ew. Mat 4,5 zauważ, że Jezus chodził nauczając w synagogach w Galilei, głosząc i uzdrawiając wszelką chorobę wśród ludu. W Galilei również mieszkali nie-żydzi (w.15). W w. 24 czytamy, że: I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych, a On uzdrawiał ich.
Szły za nim wielkie tłumy ludzi z: Galilei Dekapolis lub dziesięciu greckich miast pogańskich Jerozolimy Judei zza Jordanu (w.25)
Zwróć teraz uwagę na połączenie między uzdrowieniami a chlebem życia. Sama jego obecność wniosła światłość w obszary ciemności (w 15,16). Jego posłaniem było nawrócenie i wejście do królestwa niebieskiego na ziemi (w. 17). Czy, gdy uzdrowienia sprowadziły tłumy, to Pan uzdrowił w ich ciszy i pozwolił im odejść? Z pewnością głosił i nauczał ludzi, ponieważ taka była Jego metoda Nauczać, Głosić, Uzdrawiać, Nauczać, Głosić, Uzdrawiać,…..(p. Również 9,35). Czas był właściwy, a widząc tłumy Jezus wyszedł na górę wraz z uczniami, otworzył usta i uczył ich tego, co dziś znamy jako Kazanie na Górze (Mat. 5,1-7,27).
Nawet dziś uzdrowienia przyciągają.
Głoszenie nie jest jałowymi, czy bezużytecznymi słowami, lecz w mocy i demonstracji Ducha Świętego i skuteczną służbą EWNAGELII, która jest mocą Bożą. Sąd przynoszący sprawiedliwość, Zwycięstwo i zaufanie w Jezusa poganom Aktywność prowadzona w duchowej rzeczywistości powoduje fizyczne przejawy (manifestacje). Zobaczmy w jaki sposób sprawiedliwość sprowadza zwycięstwo, które sprawia, że poganie ufają imieniu Jezusa. Powyższy tekst jest wypełnieniem Iz 42,1-4. Spójrzmy na zdarzenia prowadzące do tego wypełnienia. W s.13 Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką w dzień sabatu. Faryzeusze planują zabić go. Wiedząc o tym Jezus usuwa się z tego miejsca, a za nim idą wielkie tłumy. Jezus uzdrowił ich wszystkich. Jezus ostrzega ich, aby Go nie ujawniali. W tym stadium Swej służby Jezus nie chciał być znany publicznie swemu ludowi, Żydom. Tak zostało wypełnione proroctwo Iz. 42, 1-4. Spójrzmy teraz bliżej na fragment Mat 12,55-22 w sekwencyjnym porządku:
Proroctwo Izajasza jest wypełniane po wielkich uzdrowieniach i Jezus wymaga, aby wieść o Nim nie rozchodziła się.
Proroctwo wypełnia się ponieważ sąd został objawiony poganom (w.15-18) poprzez masowe uzdrowienia. Poganie zaczynają kosztować miłości Bożej. Objawiona jest prawda, że Bóg ich kocha. Sąd nad Szatanem, jako zwodzicielem, przyczyną grzechu i chorób jest objawiana. Proroctwo było wypełniane ponieważ Jezus nie krzyczał, ani nie spierał się i nikt nie słyszał Jego głosu
na ulicy (w.19). Ten fakt miał miejsce tylko w jednej chwili Jego pracy. Nie złamał najmniejszej oznaki wiary, ani nie zagasił iskry wiary, aż do osiągnięcia zwycięstwa. Później gromił Swych uczniów za brak czynnej wiary. To zwycięstwo sprawiło, że poganie zaufali mu jako Zbawicielowi (w.21). To wypełnienie proroctwa ponownie powoduje, że ślepi i głusi zostają do Niego przyprowadzeni (w.22). Związek między uzdrowieniem a dobrym stanie duszy jest jasny. Uzdrowienie jest sądem Bożym nad chorobą. Ten sąd daje zwycięstwo Bogu i ludziom, umożliwiając nawet poganom przyjęcie wiary. O! Błogosław Panie wszystkie narody świata.
Wiązanie mocarza
Uwalnianie ludzi od demonów ślepoty, niemowy w Mat 12,22 wprawia faryzeuszy w takie zdumienie, że, aby ochronić swoje prestiżowe pozycje, ogłaszają, że te cuda są wykonywany mocą diabłów. Szatan dokonuje fałszywych znaków i cudów (2 Tes 2,9). Lecz, bądźmy bardzo ostrożni w rozsądzaniu między Bożymi i diabelskimi dziełami! Odpowiedź Pana ucisza Jego krytyków. Teraz zajmiemy się:
związywaniem mocarza
królestwem Bożym
bluźnierstwem
Jezus powiedział, że wypędza demony przez Ducha Bożego (p. Łuk ,418/19 i Dz. 10,38). Powiedział to po tym, gdy wypędził demony głuche i nieme. Powiedział, że wypędzanie demonów sprowadza królestwo Boże do ludzi. W jaki sposób może człowiek zobaczyć królestwo Boże, dopóki potężne złe moce, które zaślepiają i związują ludzi, nie zostaną wypędzone (w. 28)? To rozszerza granice Królestwa Bożego, które jest sprawiedliwością, pokojem, radością i miłością, i niezmiennie sprzeciwiają się mu demony ciemności i obce lecz potężne moce. Duchowa walka interesuje i angażuje każde Boże dziecko. Odbywa się ona w każdym mieście, miasteczku i wsi na świecie. Królestwo Boże jest objawiane i oferuje się ludziom po związaniu mocarza (w.28/29).
Jest to jedyne miejsce w Piśmie, gdzie użyty jest zwrot związywać mocarza. Czyż nie jest godne uwagi i naświetlenia to, że Jezus użył tego zwrotu w kontekście uzdrawiania? Mocarz jest związywany, gdy diabły są wypędzane, a chorzy ludzie uzdrawiani. Nie może być żadnej mowy o związywaniu mocarza bez wypędzania demonów i uzdrawiania chorych. Miej w pamięci to, że śmierć jest wrogiem ludzi, a choroby są stadium początkowym śmierci.
Duch Święty prowadzi nas do prawdy, przez moc Ducha Świętego dzieją się potężne dzieła Boże. Jezus powiedział, że wszelki grzech, bluźnierstwo i słowo przeciwko Niemu będzie przebaczone, lecz kto by mówił przeciwko Duchowi Świętemu nie będzie miał odpuszczenia ani w tym wieku, ani w przyszłym (w. 31/32). Jakież straszliwe ostrzeżenie! Jak święty i drogocenny musi być Duch Święty! Biada tym, którzy bluźnią Duchowi Świętemu. Jakież ostrzeżenie dla mężczyzn, kobiet i dzieci, które mają Ducha Świętego.
Nowa nauka o autorytecie Mar 1:21- 32 Ludzie byli zdumieni naukami Jezusa, ponieważ nie były pozbawione mocy jak w przypadku faryzeuszy (w.22). Jezus nauczał jak człowiek mający autorytet (moc). Demony trzęsły się i wrzeszczały w Jego obecności. Demony, znając Jego autorytet, uciekały zgromione przez Pana. Ludzie dziwili się i dyskutowali między sobą, tą nową naukę – naukę o autorytecie i mocy nad złymi duchami (w.27). Tak! Dzieła Boże będą kierować myśli ludzkie na Niego, co otwiera drzwi na przyjęcie Słowa Bożego. Natychmiast Jego sława rozeszła się po całym obszarze Galilei (w. 28). Dzięki temu całe miasto zebrało się u drzwi Jego domu i znów nastąpiły masowe uzdrowienia (w.32,33). O! Błogosławiona doktryna o autorytecie! Błogosławiony Bóg, który przebacza wszystkie grzechy i uzdrawia wszelkie choroby.
Szalony Gedareńczyk Mar 5: 1 -20
Gdy Jezus dotarł do w okolice Gedar, pierwszym człowiekiem, który wyszedł na Jego spotkanie był człowiek mieszkający na cmentarzu, mający nieczyste duchy. Tam, gdzie jest silne światło, ukryte złe rzeczy manifestują się. Ten człowiek mieszkał w górach i wśród grobów krzyczał, raniąc się kamieniami. Wielokrotne próby powstrzymania go łańcuchami były daremne, ponieważ rozrywał kajdany. Nikt nie mógł go kontrolować, lecz demony trzęsły się w obecności Syna Bożego. Gdy Jezus wypędził demony, te weszły w świnie i człowiek został uzdrowiony (stał się normalny), ubrano go i wyglądał normalnie. Prosił, aby mógł iść z Jezusem, lecz Jezu powiedział mu, że ma iść do domu i wszystkim opowiadać o zmiłowaniu Pańskim. Gdy uzdrowiony, opętany człowiek zaczął mówić o swym uwolnieniu ludziom z Dakapolis (dziesięciogrodzia), wszyscy dziwili się lub zastanawiali o tej wielkiej demonstracji mocy. Ludzie widzieli szaleństwo i nagość tego mężczyzny, lecz Jezus spoglądał ponad to, na wołanie i cierpienie duszy, a poruszony współczuciem uwolnił go.
Uzdrowienie paralityka : Łuk 5:18-26
Był inwalida dotknięty paraliżem, który przykuty do swych noszy, nie mógł się w żaden sposób dostać do Jezusa sam. Lecz kochający i troszczący się o niego przyjaciele, przynieśli łoże z nim i próbowali z nim wejść do domu, gdzie Jezus usługiwał. Nie mogąc się przepchać, wnieśli go na dach. Usuwając płytki dachowe, zrobili wielką dziurę w dachu i przy pomocy lin przywiązanych do noszy, spuścili go w dół pod same stopy Jezusa! Cóż za wiara, determinacja i odwaga! Jezus widząc ten akt wiary powiedział choremu: Twoje grzechy są przebaczone. Czyż nie ma tu związku grzechu z chorobą? (nie zawsze jednak). Wiara paralityka i jego przyjaciół spowodowała przebaczenie grzechów w pierwszej kolejności! Przyjaciele! Zbawienie jest zawierającym bardzo wiele greckim słowem sozo. Oznacza ono usunięcie wszelkich przeszkód uniemożliwiających odebranie wszystkiego, co Adam przez nieposłuszeństwo utracił. Gdy przebaczył mu grzechy, powiedział, że jest Bogiem; faryzeusze wiedzieli, że tylko Bóg może przebaczać grzechy (w.25). Chory, jego przyjaciele i wszyscy chorzy w tym pomieszczeniu gorliwie oczekiwali na przyjęcie wszystkiego, co mial Mistrz. Lecz, podobnie jak dziś, uczeni w Piśmie i faryzeusze kwestionowali autorytet Jezusa. Gdyby oni przeważyli, biedni, nigdy nie otrzymaliby chwalebnych błogosławieństw Bożych. Lecz Jezus był uprawomocniony i posłany przez Niebieskiego Ojca, aby ogłaszać i demonstrować miłość Ojca.
Jezus wiedząc o wątpliwościach faryzeuszy zapytał ich: Co jest łatwiej rzec, przebaczono ci grzechy twoje, czy powstań i chodź? To dopiero jest pytanie, przyjaciele. Pytam was dzisiaj co jest łatwiej powiedzieć?
a) Nie martw się, twoje grzechy są przebaczone, wszystko będzie w porządku. Niech cię Bóg błogosławi, itd…
CZY
b) Bądź uzdrowiony, wstań i chodź, otwórz ślepe oczy, duchu głuchy i niemy wyjdź.
Co jest łatwiej powiedzieć i zobaczyć to? Przyjaciele, powiedzenie kilku zachęcających słów błogosławieństwa jest proste. Nie wymaga żadnych widzialnych, namacalnych efektów, lecz powiedzenie słów, które wymagają i żądają odpowiednich fizycznych rezultatów jest czymś innym. Powiedzieć Twoje grzechy są przebaczone jest jednym, lecz powiedzenie wstań i chodź jest bardzo trudną rzeczą. A co, jeżeli nie wstanie i nie będzie chodził? Jezus zostałby wyśmiany.
Jezus więc kontynuuje: Abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma moc odpuszczać grzechy na ziemi (teraz odwraca się do paralityka i mówi) mówię ci, wstań, weź łoże swoje i idź do domu. Natychmiast ten wstaje zabiera łóżko i idzie do domu chwaląc Boga. Ludzie uwielbiający Boga, są wypełnieni bojaźnią ponieważ znaleźli się w obecności tego, który udowodnił swą duchową moc.
Wszystkim, którzy są inwalidami, w ferworze cierpienia i na łożach nieuleczalnych chorób, zadaję pytanie: Co zrobiłby Jezus spoglądając na twoje łóżko? On czeka na ciebie, abyś spojrzał na Niego lub wezwał Go jeśli możesz. Spójrz w górę i przyjmij swój cud.
On nienawidzi cierpienia. Zapłacił cenę za twojego ducha, duszę i ciało, które teraz należą do Niego. Nie będzie wychwalany w tobie. Odłóż na bok wątpliwości, strach, niewiarę i złe porady, a przyjmij to wszystko, co Pan ma dla ciebie. Uzdrowienie niszczy królestwo szatana. Uzdrowienie pokazuje miłość Bożą i jego troskę o człowieka. Osobiście odpowiedz lub odrzuć Bożą miłość.
Chwała Bogu Izraela Mat. 15:29 – 31 Jezus idzie w góry w pobliżu morza Galilejskiego. Wielkie tłumy idą za Nim po górskich wzniesieniach.
Pamiętaj, że te tłumy idące za Nim, to byli nie tylko Żydzi, lecz również poganie z kilku narodów (Mat. 4,25). Wśród tłumów byli chromi, ślepi, niemowy i okaleczeni, którzy zostali przyniesieni do Jezus po uzdrowienie. Jezus uzdrowił ich z tak potężną mocą i tak doskonale, że tłumy wielbiły Boga Izraela. Gdyby tylko Żydzi czy Izrael Boży wielbił Boga, to Bóg, ich ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba byłby wielbiony. Lecz nawet nie-żydzi wielbili Boga Izraela. Nawet dziś, są tysiące wielbiących Boga Chrześcijan, Pana Jezusa Chrystusa. Wielu ich wejdzie do Królestwa Bożego, jak to miało miejsce, gdy narodził się Kościół. Z pewnością Jezus wspominał coś o Królestwie Bożym! On był największym Ewangelistą!