Category Archives: Fenn John

John Fenn
Tłum.: Tomasz S

W zeszłym tygodniu mówiłem o nas – królewskich dzieciach oraz o tym, że jako królewska rodzina panujemy nad tymi, którzy nie są królewskiego pochodzenia. Taki porządek panuje w Królestwie Niebieskim. Jesteśmy członkami rodziny królewskiej lecz nie wszyscy mieszkańcy nieba do niej należą.

Myślę, że wielu z nas wydaje się, iż wszyscy wierzący z poprzednich jak i z przyszłych wieków tworzą razem ciało Chrystusa, oblubienicę Chrystusową, królewskie dzieci, ale myślimy tak, ponieważ nie nauczano nas tego, co tak naprawdę mówi Słowo. Kiedy jednak odkryjemy prawdę zobaczymy w niej porządek oraz to, jak jesteśmy wyjątkowi!

Kto się do tego kwalifikuje? Kto będzie rządził ziemią?

„Czy nie wiecie, że święci świat sądzić będą? … Czy nie wiecie, że aniołów sądzić będziemy? …” (1Kor. 6: 2-3)
„Bo nie aniołom poddał świat, który ma przyjść, o którym mówimy” (Hbr 2: 5)
„i uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego” (Obj 1: 6)
„i uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi.” (Obj 5:10).
„I widziałem anioła… i pochwycił smoka… którym jest diabeł… i wrzucił go do otchłani.. aż się dopełni owych tysiąc lat. I widziałem trony, i usiedli na nich ci, którym dano prawo sądu,. I widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli znamienia na czoło i na rękę swoją. Ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat. Inni umarli nie ożyli, aż się dopełniło tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie” (Obj. 20: 1-5).

Jak musisz być duchowo dojrzały aby móc zarządzać?

Powyższe wersety zostały napisane do prawdziwych ludzi – niedoskonałych ludzi – i powiedziano im, że będą jednak rządzić i panować z Panem w ciągu 1000 lat zwanych Milenium. Niektórymi z tych, do których pisał Paweł, byli Koryntianami.

Paweł powiedział im, że to ‘my będziemy’ sądzić świat i anioły. Nie „on”, ale „my”, co oznacza Pawła oraz tych, do których to pisał.

Ponownie, „sędzia” jest określeniem administracyjnym z pierwszego wieku, które oznacza, że jesteś na posadzie rządowej i nie jako sędzia ferujący wyroki dla aniołów, ale raczej zarządzający nimi, przydzielający im zadaia i tym podobne. Pomiędzy ludźmi, którymi będziemy zarządzać w nadchodzącym wieku, spory będą rozstrzygane dzięki darom Ducha Świętego. Będziemy pilnować, aby wola Boża wykonywała się w tym, co nam powierzono.

Ciekawostka

Kiedy Pan zaczął mnie odwiedzać, aby mnie uczyć, pozwolił mi raz zadać pytania mojemu osobistemu aniołowi. Spytałem go o to, jakie ma podejście do tego, że będę nim rządził na nachodzącym wieku. Spojrzał z przerażeniem na mnie, jak mogłem był zadać takie szokujące pytanie i odpowiedział: „Ale to jest słuszne, to jest właściwe!” Gdy poprosiłem o wyjaśnienie tego, powiedział: „Pamiętaj o tym, że my znamy Go jako Stwórcę, ale wy znacie Go jako Zbawiciela!”

Dzicy, szaleni Koryntianie

Koryntianie mieli co najmniej 10 głównych uchybień, do których odnosił się Paweł w swoim pierwszym liście. Te rzeczy przekonują, że jest jeszcze dla nas nadzieja!
W rozdziale trzecim Paweł powiedział im, że są zazdrośni, kłótliwi i żyją w podziałach tak, jakby nigdy nie narodzili się na nowo.
W rozdziale piątym jest mowa o mężczyźnie sypiającym z żoną swego ojca i o tym, że reszcie ciała Chrystusa wydaje się to nie przeszkadzać.
W rozdziale szóstym widzimy wierzących pozywających się nawzajem oraz tych o których Paweł mówi niesprawiedliwi, wszetecznicy, bałwochwalcy, cudzołożnicy, rozpustnicy, mężołożnicy, złodzieje, chciwcy, pijacy, oszczercy i zdziercy. „A takimi niektórzy z was byli …” Paweł napominał, aby Koryntianie trzymali się Pana i oczyścili się.
W rozdziale siódmym czytamy o zamieszaniu dotyczącym randkowania, małżeństw i rozwodów.
W rozdziale ósmych odniósł się do „niby wolności” wierzących jedzących mięso, które wcześniej było ofiarowane bożkom a działo się to na oczach innych wierzących, którzy uważali, że grzechem jest jedzenie takiego mięsa.
W rozdziale dziewiątym powiedział o braku wsparcia finansowego dla Pawła, bo chociaż tak wiele od Pawła otrzymali to niczym się nie odwdzięczyli.
W dziesiątym rozdziale ostrzegł ich, że niewiara Izraela jest dla nich przykładem i ponownie odniósł się do jedzenia mięsa, które poprzednio poświęcono bożkom w świątyniach pogańskich.
W rozdziale jedenastym widzimy bogatych, którzy odmówili jedzenia Wieczerzy Pańskiej z ubogimi, i w wyniku czego niektórzy z nich umarli przedwcześnie, a inni byli „słabi i chorzy”. Wszystko z powodu nie rozróżnienia ciała Pańskiego.
Rozdziały 12-14 dotyczyły darów Ducha, miłości oraz porządku domowych spotkań, które to były kościołem.
Rozdział piętnasty mówi o porwaniu kościoła, jak nauczano w Święto Trąb.
Widzicie więc, że Koryntianie mieli wiele problemów z sobą tak, jak mają je dzisiejsi chrześcijanie! A mimo to Paweł powiedział, że będą sądzić świat i aniołów.

Podzieliłem się tym, bo wiem, że często mamy problem z naszym największym wrogiem – naszymi myślami, które mówią „Nie jestem godzien być jednym z tych, którzy będą rządzili, nie nadaję się, ponieważ…” Jednak prawda jest taka, że mówiąc o porwaniu kościoła Paweł włączył w nie Koryntian z ich wszystkimi ułomnościami i niedojrzałością i powiedział jeszcze, że będą rządzić światem i aniołami w nadchodzącym wieku. Niesamowita łaska!

Czułem, że musimy to sobie wyjaśnić. Ludzie wierzący, od czasów Ewangelii aż do czasów powrotu , należą do tych, którzy będą panować … niesamowita łaska. Tak, nadajecie się do zarządzania w nadchodzącym wieku i to nie dzięki osiągnięciu jakiegoś poziomu dojrzałości, lecz raczej poprzez trwanie w Chrystusie i poznanie Go teraz.

„Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest” (1Jan. 3: 2).

Jeśli popatrzysz na siebie, możesz pomyśleć „Nie nadaję się”. Dobrą wiadomością jest to, że wybór Jezusa opiera się na tym „czym będziemy”, gdy zobaczymy Go „takim, jakim jest”, w pełnej chwale – chwale, która jeszcze bardziej nas przemieni. Więc radujmy się!. Więcej na ten temat kolejnym razem.

Królewskie dzieci oraz pozostali ludzie_3

John Fenn
Tłum.: Tomasz S

W poprzedniej serii mówiłem o Jezusie – Królu ze Wschodu. Dzisiaj podzielę się na pokrewny temat – Królewskie dzieci oraz pozostali mieszkańcy Królestwa Niebios.

W Królestwie Niebieskim jesteśmy członkami rodziny Króla

„Ale wy jesteście rodem* wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem* świętym, ludem nabytym…” (1 Ptr 2)

* Słowo „ród” to greckie słowo „genos” oznaczające ‘rodzinę’, z którego wywodzą się słowa ‘pokolenie’ oraz ‘genealogia’.

* Słowo „naród” to greckie słowo „ethnos” z którego wywodzi się słowo „etniczny”.

Ethnos nie oznacza narodu w naszym rozumieniu, kraju z granicami obejmującymi określony obszar geograficzny, ale raczej określa odrębne pochodzenie etniczne – jakaś podgrupa w obrębie danej populacji. Oznacza to przypisanie do grupy wraz z innymi mającymi takie same pochodzenie. W Królestwie Niebieskim jesteśmy grupą ‘etniczną’ – jesteśmy królewskim kapłaństwem.

I List Piotra 2: 9 brzmi: „Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym (odrębną grupą etniczną), ludem nabytym…”

Większość chrześcijan zakłada, że wszyscy ludzie z każdego wieku, którzy zostali zbawieni, zostaną złożeni w „ciało Chrystusa” jako jedna wielka szczęśliwa, niebiańska rodzina. Jednak tak Biblia nie mówi.

Oto coś do rozważenia

Jako członkowie rodziny królewskiej nie będziemy jedynymi mieszkańcami Królestwa. Jesteśmy rodziną królewską, lecz inni nie są. Czy rodzina króla Dawida była jedynym obywatelem Izraela? Czy rodzina królewska w Wielkiej Brytanii jest jedynymi obywatelem tego kraju?

Królestwo

Królestwo ma króla – w naszym przypadku jest to Jezus. Każde królestwo ma własne prawa, zwyczaje oraz … królewską rodzinę, która „przewyższa” resztę obywateli tego królestwa. Dzisiejsza Wielka Brytania jest przykładem, którym mogę się posłużyć. Pierwszych pięć osób rodziny w kolejce do tronu to:

1 – Książę Karol, Książę Walii. 2 – Książę William, Duke Cambridge. 3 – Książę George z Cambridge, najstarsze dziecko Williama i Kate. 4 – Księżniczka Charlotte z Cambridge, drugie dziecko Williama i Kate. 5 – Książę Louis Arthur Charles, Książę Cambridge, trzecie dziecko Williama i Kate. I tak to właśnie wygląda.

Wykaz zawiera 53 osoby w kolejce do tronu. Krewni tych osób również należą do dalszej rodziny królewskiej  – wszystko w zależności w jaki sposób zestawiane są te listy. Jako członkowie rodziny królewskiej mają swoją rangę i przysługujące jej przywileje. Choć populacja Wielkiej Brytanii liczy ponad 66 milionów obywateli to członkowie rodziny królewskiej stanowią bardzo mały jej procent.

Boży królewicze – Izrael

Izrael wyszedł z Egiptu, a pięćdziesiątego dnia (Wyj 19: 5-6), kiedy obozowali u podnóża góry, Pan powiedział do nich: „staniecie się moją szczególną własnością, BARDZIEJ NIŻ inne ludy, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Ale wy będziecie dla Mnie królestwem kapłanów i narodem świętym” (Edycja Św. Pawła).

Zwróćcie uwagę – napisane jest ‘bardziej niż inne ludy’. Cały Izrael miał być królewskim kapłaństwem  bardziej niż inne ludy, a zatem mieli być Jego reprezentami wobec innych narodów ziemi. Oni byli królewskim narodem ponad innymi narodami ziemi. Mieli specjalną rangę u Boga, której nie miały inne narody.

Cała ziemia – wszyscy ludzie- jest Jego stworzeniem, ale to Izrael miał być rodem wybranym i uprzywilejowanym. To z nimi Bóg zawarł przymierze a nie z jakimś innym narodem. Poznanie Boga miało być zaniesione do ludźmi całej ziemi właśnie przez Izrael.

Oni zawiedli, lecz teraz nam – poganom dano możliwość dzielenia się Bogiem ze światem. Jesteśmy wyjątkowi mając ten przywilej. Jesteśmy Jego królewskimi dziećmi. Wszyscy, którzy wierzą teraz w Jezusa, należą do królewskiej rodziny Boga Ojca. Mając przywilej poznania Jezusa i dzielenia się tym poznaniem ze światem, stanowimy wyjątkową grupą etniczną

Być może spytasz, że jeśli to my jesteśmy rodziną królewską, to kim są pozostali mieszkańcy Królestwa, którzy nie należą do rodziny królewskiej?

A to będzie wymagało przytoczenia wielu wersetów następnym razem.

John Fenn

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Mówiłem ostatnio o Jezusie- Królu ze Wschodu oraz o tym, że Biblia jest księgą orientalną. Dzisiaj powiem coś na temat tego, co wydarzy się, gdy Jezus zasiądzie na swym tronie.

Jedną z cech określających władców Wschodu (możemy zobaczyć to w historii) było to, że oddawano im boską cześć. Będąc ‘boską’ istotą, mieli władzę absolutną.
Na przykład cesarz Chin był uważany za syna niebios i absolutnego władcę tego, co nazywano Wszystkim Pod Niebem. Egipskich faraonów uważano za wcielenie boga Horusa. Romulus, założyciel Rzymu, uważany był za Kwiryna, niepokonanego boga. W czasach Nowego Testamentu kult cesarza był częścią rzymskiej kultury.

Kiedy, w 2 rozdziale Księgi Daniela, Nabuchodonozor zobaczył obraz istoty z głową ze złota i resztą ciała z innych materiałów, Daniel powiedział mu, że to on jest tą głową ze złota – przewyższającym wszystkich innych. Nabuchodonozor miał władzę absolutną. Jako król nie był poddany prawu – jego wola stanowiła prawo.

Na obrazie, który zobaczył, widział pierś i ramiona ze srebra – dwa ramiona opisujące panowanie Medo-Persji. Pamiętacie, jak Dariusz (rozdział 6) – władca Medów i Persów wydał dekret, że przez 30 dni nikt nie może modlić się do nikogo prócz niego – boga-króla Dariusza.
|Daniel oczywiście nie podporządkował się prawu, co doprowadziło do jego pojmania (6: 7-16). Kiedy Dariusz chciał zmienić swoje zdanie, ponieważ nie zamierzał uwięzić Daniela, nie mógł tego zrobić – w przeciwieństwie do Nabuchodonozora podporządkował się rządom prawa. Dlatego musiał rzucić Daniela do jaskini lwów.

777 – Jezus jest głową ze złota

Liczba 6 jest liczbą człowieka. Tak przyjmuje się o chwili, gdy wiedziano, że człowiek został stworzony w szóstym dniu. Od czasu Nimroda (Rodz. 10) władcy absolutni sterowali polityką, religią i ekonomią – tzw. 666. Kto kontroluje te trzy dziedziny – kontroluje ludzi w 100%.

Hitlerowi udało się połączyć rządy polityczne z gospodarczymi, ale nie mógł zmusić wszystkich do oddawania mu czci. To doprowadziło do holokaustu, który kosztował życie 6 milionów Żydów oraz kolejnych 6 milionów chrześcijan i przeciwników politycznych, którzy zginęli w obozach.

Wszystkie rządy człowieka skończą się, gdy Pan Jezus przejmie całkowitą kontrolę nad ziemią – nastanie 777. Jezus będzie pierwszym władcą, który z powodzeniem połączy politykę, ekonomię i religię pod swym panowaniem.

Żyjemy w czasach, gdzie ma miejsce wielkie żniwo ziemi. Z tego powodu używa się tych określeń do opisu Jezusa oraz nas jako „pierwocin ziemi” (Jak. 1: 18, Rzm 8: 23, 11: 16; I Kor 15:23).

Król całej ziemi

W Zach 14:9 czytamy „… w tym dniu Pan będzie królem całej ziemi…”. Co więcej, ten król Wschodu będzie oczekiwał aby oddawać Mu cześć. Widzimy to w Zach 14:16-19: „ Wszyscy pozostali … będą corocznie pielgrzymowali, aby oddać pokłon królowi, Panu Zastępów, i obchodzić Święto Szałasów”  a jeśli na przykład Egipt odmówi przyjścia, to „nie będzie u nich deszczu …”

W Obj 2: 27, 12: 5, 19:15 widzimy, że Jezus będzie rządził narodami żelazną laską. Będzie On prawdziwym i absolutnym Władcą Wschodu – Królem królów i Panem panów. Żelazną laską jest Słowo –  On jest Osobą Żywego Słowa a od Niego pochodzi Biblia. Oznacza to, że Jezus  będzie egzekwował miłość, przebaczenie, właściwe postępowanie i uczciwość w każdym aspekcie ludzkiego życia.

Obdarowani zarządcy – Paweł mówi nam w I Kor 6:2, że będziemy sądzić świat i aniołów. Słowo ‘sądzić’ oznacza ‘administrować’ nie zaś jak ‘wydawać wyroki w sądzie’. Będziemy zarządzać ‘przyszłym wiekiem’, kiedy to Jezus zostanie Królem całej ziemi. List do Hebrajczyków 6: 5 nazywa dary Ducha „mocami wieku przyszłego”. Wymuszając sprawiedliwość na Ziemi, jako jej zarządcy obdarowani darami Ducha, będziemy mieli słowo poznania i mądrości we wszystkich sytuacjach, wymagając od ludzi uczciwości i przejrzystości w ich postępowaniu.

Pamiętajcie o tym, że w ciągu Milenium ludzie będą się rodzili i że prawdopodobnie miliardy ludzi  przeżyją aby oglądać powrót Jezusa, lecz wielu z nich nie spodoba się wymuszona, egzekwowana sprawiedliwość. Zachariasz wspomina o tym, co stanie się z narodami, które odmówią przyjścia do Jerozolimy, aby oddać cześć Królowi. Nie będą chcieli uczcić Boga żyjącego między ludźmi, więc dotknie ich plaga. Niesamowite!

W Ez 40-47 czytamy o budowie świątyni, prawdopodobnym miejscu, które Jezus nazwałby „domem”.  Zacznie wypływać z niej strumień, który popłynie do Morza Martwego i zamieni je w słodkowodne jezioro! Czy możecie sobie wyobrazić, jak wielkie będzie musiało być to jezioro, aby rozcieńczyć całą tę zgromadzoną sól? W Ez 47: 6-12 czytamy, że ludzie będą zarzucać sieci i łowić ryby w nim żyjące. Tylko bagniste miejsca pozostaną słone.

Królewskie dzieci …

Inną cechą królów Wschodu jest to, że ich dzieci są królewiczami. Królowie chcą, aby ich dzieci rządziły i panowały. Jesteśmy nie tylko królestwem kapłanów dla Pana, lecz także Bożymi dziećmi. Należymy do królewskiej rodziny i jako tacy mamy miejsce w królestwie, którego inni nie mają.

Inni w królestwie? A to już kolejny temat…

John Fenn

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Mówię o tym, jak to Biblia jest księgą Wschodu, napisaną przez ludzi Wschodu, którą my – ludzie Zachodu, często nie rozumiemy, z której wersety często wyjmujemy z kontekstu i wyciągamy wnioski mylne z tym, co chciał powiedzieć autor.

Kraje zachodu w dużej mierze rządzone są przez urzędników, którzy zostali wybrani, podczas gdy Jezus jest wielokrotnie opisywany jako król – Król królów i Pan panów. Nawet jeśli jakiś naród ma dzisiaj króla lub królową, to i tak jest rządzony przez parlament i organa wybrane w ramach władzy ustawodawczej. Nieliczni współcześni królowie, mający władzę absolutną, opisywani są jako despoci czy tyrani, ponieważ władza absolutna prowadzi do ucisku poddanych. Nie mamy więc żadnych współczesnych przykładów dobrego i życzliwego króla, nie mówiąc już nawet o kulturze prawdziwego królestwa, w którym obywatele czerpią korzyści z dobrotliwego charakteru swego króla.

Boże Królestwo

Tu i tam używamy określenia ‘Boże Królestwo’, jednak często nie mamy żadnego obrazu, jak możemy je zdefiniować i opisać. Zacznijmy więc od starożytnego Izraela, kiedy to Bóg wystąpił z wymiaru Ducha, aby spotkać się z Mojżeszem na  górze „twarzą w twarz, tak jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem” (Wyj. 33:11).

Pozwólcie, że wytłumaczę niektórym zdezorientowanym, jak to Pan i Mojżesz mogli rozmawiać „twarzą w twarz” w wersecie 11, a 9 wersetów później, w Księdze Wyjścia 33:20 czytamy: „nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu”. Ewangelia Jana w 1: 18 wspomina, że „Boga nikt nigdy nie widział” oraz, w  6:46, Jezus powiedział: „Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga”. Kontekst mówi, że w naturalny sposób żaden człowiek nie widział Ojca, ale jeśli jesteś w Duchu, możesz zobaczyć Jego oblicze i przeżyć. Na tym polega różnica między tymi fragmentami.

W ciele żaden człowiek nie może zobaczyć Jego twarzy, gdyż Jego chwała i moc zniszczyłyby nasze ziemskie ciała. Kiedy jesteśmy w wymiarze duchowym, lub gdy już obleczemy się w nasze nowe, duchowe ciała, możemy zobaczyć Jego twarz. Dzisiaj, jeśli ktoś jest w Duchu, może oglądać Jego twarz. Tak więc w Księdze Wyjścia 33:11, Mojżesz widział Go twarzą w twarz, tak  jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem (był w duchu), ale później w wersecie 20, będąc w wymiarze fizycznym, musiał zasłonić oczy.

Wielu będąc w duchu widziało Ojca: Mojżesz i pozostali 73 ludzie w Księdze Wyjścia 24: 7-11; Ezechiel w rozdziale 1; Daniel widział Go jako „Odwiecznego” oraz jako „Syna Człowieczego” w rozdziale 7: 9-13; apostoł Jan opisuje Go przez cały rozdział 4 Objawienia, dodatkowo rozdział 5: 7 mówi o Baranku, który by zabity, ale teraz żyje, który przyszedł i wyjął księgę z Jego prawej ręki i zaczęto otwierać pieczęcie – wszystko to jest w Objawieniu.

Dlatego, jeśli usłyszysz, jak ktoś mówi, że był w niebie, ale nie mógł oglądać Bożego oblicza, to nie słuchaj tego, bo to kłamstwo, upiększone lub zabarwione przez jego własne tradycje religijne i brak zrozumienia. W Duchu można zobaczyć Jego twarz i przeżyć, natomiast w naturalny sposób nie można tego zrobić.

Królestwo ma swoje własne zasady, własną kulturę i wszystko ‘kręci się’ wokół Króla

W Liście do Hebrajczyków 8: 5 powiedziano nam, że Mojżesz widział plany przybytku i całego jego wyposażenia. Powiedziano mu: „Bacz, abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze.” Mojżesz otrzymał dokładny plan, który w Duchu pokazał mu Pan – wszystko to, co miało być zbudowane.

Wśród planów otrzymanych od Boga, była Arka Przymierza – Jego tron i miejsce Jego obecności. Plan pokazywał sposób, w jaki miała ona być przenoszona. Nawet 400 lat później król Dawid znał Go jako „tego, który mieszka między cherubami”. (II Samuela 6: 2)

W Księdze Wyjścia 25: 9 widzimy nakaz Pana, aby zbudować Arkę zgodnie z planem pokazanym mu na górze, a wśród pierwszych rzeczy, które widzimy w tym fragmencie, jest umieszczenie na niej 4 pierścieni, po jednym na każdym rogu, przez które miano przekładać drążki, które to kapłani umieszczali na swoich ramionach i nosili Arkę wszędzie tam, gdzie wędrował Izrael.

Lektyka

Fakt, że Arka Przymierza – miejsce obecności Boga – miała być noszona na drążkach umieszczonych na ramionach kapłanów, jest zgodna z tym, jak noszono innych królów w tamtych czasach. W starożytności, w Egipcie, Indiach i Chinach, dokładnie tak postępowano z królami. W Indiach noszono posąg Kryszny w ten sam sposób. Było to powszechne nawet w Europie, że w roku 675 naszej ery kościół rzymski musiał wydać polecenie NIE noszenia biskupów w lektykach. (Trzeci Synod w Bradze).

Zdumiewające, że dzisiaj możemy oglądać podobną koncepcję w niektórych kościołach charyzmatycznych, w których (tak zwany) pastor lub „biskup” lub „apostoł” ma płaszcz i Biblię noszone przez pomocnika. Widziałem nawet nagranie z 2016 r., gdzie nigeryjski pastor nauczając trzymany jest wysoko na krześle przez innych ludzi. Zastanawiam się, jakiej części z „jestem cichego i pokornego serca” oni nie rozumieją? Poziom braku objawienia Pana w naszych kościołach jest zdumiewający i przynosi wstyd.

Jednak fakt, że Pan dał instrukcje, by nosić Arkę Przymierza, w której była Jego obecność, jest całkowicie zgodna w tym, jak postępowano z władcami w tamtych czasach. Starożytni Izraelici rozumieli koncepcję króla oraz to, że Bóg jest Królem wszystkiego.

Rozumiejmy, że Jezus jest Królem królów i Panem panów i nosimy go w sobie. Napisane jest w Ewangelii Łukasza 17: 21: „Królestwo Boże jest pośród was”. Paweł powiedział, że mamy tajemnicę, „która jest Chrystusem w nas, nadzieja chwały”. (Kolosan 1: 27)

W naszym wnętrzu, w naszym duch przebywa Władca absolutny. Ale żyjemy w ziemskim ciele, w upadłym świecie, więc cały czas w naszym wnętrzu istnieje konflikt pomiędzy Władcą absolutnym, któremu chcemy służyć a naszym ciałem, które chce podążać za tym światem.  Ten konflikt będzie trwał przez całe nasze życie.

Ale możemy nauczyć się, jak pozwolić, aby Król zdominował nas od wewnątrz, co przemieni nasze myślenie, które następnie zmieni to, na co pozwalamy naszemu ciału. W naszych sercach nosimy Pana w lektyce i wynosimy Go ponad wszystko, czcimy Go i wielbimy tak, jak na to zasługuje, gdyż jest Królem królów i Panem panów. Spędzamy nasze życie przemieniając to, co jest w naszym sercu, w rzeczywiste uczynki. To jest normalne chrześcijaństwo. To jest proces uczniostwa.

Pocieszają nas słowa apostoła Pawła, który jest autorem 2/3 Nowego Testamentu:

„Nie myślę, że jestem już dokładnie tym, czym Bóg chce, żebym był. Nie osiągnąłem jeszcze tego celu. Ale nadal próbuję go osiągnąć i uczynić go moim. To jest to, co Chrystus Jezus chce, abym robił. To jest powód, dla którego uczynił mnie swoim. Bracia i siostry, wiem, że wciąż mam przed sobą długą drogę, ale jest jedna rzecz, którą robię: zapominam o tym, co było w przeszłości i staram się jak najmocniej osiągnąć cel, który jest przede mną. Ciągle biegnę w kierunku mety, aby zdobyć nagrodę, która jest moja, ponieważ Bóg powołał mnie przez Chrystusa Jezusa do życia w niebie ”. (Fil. 3:12-14 – Wersja Uproszczona, ERV)

Jezus, król ze wschodu_3

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Pewnego razu późno w nocy modliłem się, gdy nagle znalazłem się realności duchowej i zobaczyłem Pana stojącego w moim pokoju. Widziałem naturalne, fizyczne rzeczy w pokoju jak i widziałem też Jego. Pan powiedział: „Chcę cię pokazać, w jaki sposób nauczam ludzi.”

Pewne podstawy były już mi znane

W Mar.4:33 czytamy, że „zwiastował im słowo stosownie do tego, jak mogli słuchać”. To pokazuje nam, że Jezus, ani wtedy ani też teraz, nie przytłacza nas rzeczami, których nie jesteśmy w stanie zrozumieć ani w nich chodzić. Jeśli nie jesteśmy jeszcze gotowi na przyjęcie prawdy, On się wstrzymuje, aż będziemy jej szukali.

Dobrym tego przykładem jest chrzest Duchem Świętym. Narodziłem się na nowo w wieku 16 lat, lecz bardzo szybko po paru tygodniach zacząłem odczuwać frustrację z powodu braku zrozumienia Słowa oraz braku mocy. Nic więcej na ten temat nie wiedziałem.  Pamiętam, jak pewnego dnia powiedziałem Ojcu: „Nie chcę wyjść na niewdzięcznika, Nie chcę Cię też obrazić, ale naprawdę nie ma już nic więcej? Spodziewałem się o wiele więcej”.

Następnego dnia przyjaciółka, która przyprowadziła mnie do Pana, zaczęła mówić mi o chrzcie Duchem Świętym. Do tej chwili nawet o tym nie słyszałem, ale kiedy powiedziała mi, że Duch Święty będzie mnie nauczał i da mi większe poznanie, byłem już na to gotowy. Pan czekał, aż będę gotowy aby otrzymać informacje na ten temat, czekał aż poproszę Go o więcej wiedzy – nie wciskał mi nowego nauczania.

Tej nocy Pan nauczał mnie, co czasem się dzieje, gdy osoba zaczyna w Niego wierzyć zanim wcześniej nie pokutuje ze swojego grzesznego życia.

W Jan.3:22-26 czytamy, że Jan Chrzciciel chrzcił ludzi w jednym miejscu …

..a Jezus i Jego uczniowie robili to w innym miejscu. Widzimy, że niektórzy uczniowie Jana byli zaniepokojeni, ponieważ Jezus przyciągał więcej ludzi niż Jan. Wtedy Jan powiedział: „On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym”.

Rozdział 4 zaczyna się w ten sposób: „A gdy Pan się dowiedział, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus zyskuje więcej uczniów i więcej chrzci niż Jan, (chociaż sam Jezus nie chrzcił, ale jego uczniowie) opuścił Judeę i odszedł z powrotem do Galilei. A musiał przechodzić przez Samarię”.

Pan powiedział, że wiedział wtedy, że faryzeusze nie pójdą za Nim przez Samarię, więc użył tego jako pewnego rodzaju filtra, aby zmusić ich do powrotu do Jana. Oznaczało to, że musieli wrócić do Jana i jego chrztu upamiętania. Gdyby im był pozwolił, faryzeusze poszliby za Nim, bez uprzedniego przyjęcia chrztu upamiętania od Jana.

Continue reading →