Category Archives: Hillman Os

Today God Is First 

A odpowiadając zły duch rzek im: „Jezusa znam i wiem, kim jest Paweł, lecz wy coście za jedni?”
Dz. 19:15

Czy stanowisz zagrożenie dla królestwa ciemności? Czy gdyby szatan miał naradę ze swymi demonami i ty przyszedłbyś tam, co powiedzieliby?
Czy powiedzieli by o tobie, że jesteś jednym z ich największych wrogów i że muszą utrzymywać przy tobie wiele demonów, aby cię niepokoić i sprzeciwiać ci się? Czy też powiedzieliby: „Panowie, ten człowiek nie jest zagrożeniem dla naszej działalności, zostawmy go w spokoju. On nie potrzebuje naszej pomocy”. Miliony chodzących do kościoła wierzących siedzi w ławkach niedziela za niedzielą i niewiele zagrażają królestwu ciemności.
Jeśli tak naprawdę wierzymy w to, że nasza wojna jest prowadzona przeciwko zwierzchnościom, których nie widzimy to musimy zdawać sobie sprawę z tego, że ich prawem jest utrudnianie życia każdemu wierzącemu, który stara się chodzić w pełni Bożej. Niemniej: większy jest ten, który jest w was, niż ten, który jest na świecie (1Jn. 4:4b KJV).

Jeśli starasz się w pełni iść za Panem, możesz spodziewać się nękania przez nieprzyjaciela. Bóg dopuszcza pokuszenie, ponieważ ono prowadzi nas głębiej w glebę Bożą. Te chwile ujawniają Bożą moc do utrzymywania nas i przeprowadzania przez pokuszenia. Nasze przesłanie staje więc owocne wówczas, gdy jest zrodzone z posłuszeństwa i cierpienia dla Jego imienia.
Nie uważaj tego za dziwne, jeśli okaże się, że bierzesz udział w coraz większych walkach im bardziej posłuszny stajesz się Mistrzowi. Bóg pragnie, abyśmy wszyscy stali się przerażającymi wrogami piekła po to, abyśmy mieli wpływ na królestwo szatana. Gdy zaczynasz czujesz się nękany to jest wielka szansa na to, że zaczynasz wpływać na królestwo ciemności, a szatan tego nie lubi.

Tak więc, jak sądzisz, jak wielu demonów zostało przydzielonych do ciebie?

продвижение

Today God Is First 

Jeśli wyznajemy grzechy nasz, wierny jest Bóg i sprawiedliwy, i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.
1 Jn. 1:9

Apostoł Piotr był jednym z trzech uczniów, którzy chodzili z Jezusem bliżej niż pozostałych dziewięciu. Był największym entuzjastą i tym, który wchodził na terytoria, gdzie inni nie mieli na to odwagi. On był pierwszy, aby wyjść z łodzi i chodzić po wodzie; on chciał chronić Jezusa, choć potem Jezus zgromił go za demoniczne wpływy. To on uciął ucho strażnikowi, który chciał aresztować Jezusa w ogrodzie. Gdy Piotr dojrzał, Duch Święty wykorzystał jego skrajny emocjonalizm.
Największą próbą dla Piotra było to, gdy wyrzekł się Pana przed Jego ukrzyżowaniem. Trzy razy wyrzekał się, że zna Jezusa. Jezus zapowiedział mu, że po trzecim razie zapieje kur, aby jeszcze wzmocnić to proroctwo. Piotr załamał się, gdy zdał sobie sprawę z tego, że tak dramatycznie zawiódł swego Pana. Pan przebaczył Piotrowi jego wyrzeczenie. Niemniej otrzymanie przebaczenia od Jezusa nie było dla niego najtrudniejsze, o wiele trudniej było przebaczyć sobie samemu.

Gdy dojrzewamy w wierze, zaczynamy poruszać się od zwycięstwa do zwycięstwa z naszym Panem. Wtedy nagle, znikąd, zdarza się coś, co ujawnia naszą prawdziwą grzeszną naturę i jesteśmy postawieni twarzą w twarz z tą rzeczywistością. Nie możemy uwierzyć w to, że jesteśmy zdolni od takiego grzechu. Nie ma w nas nic dobrego prócz zbawczej łaski Chrystusa i Jego krwi, która nas oczyszcza. Gdy Bóg patrzy na nas, spogląda na krew Chrystusa, która pokrywa nasz grzech. Nie patrzy na nasz grzech, gdy go już wyznamy.
Gdy trudno nam jest przebaczyć sobie samym, jest to pycha
na najgłębszym poziomie. Zakładamy, że powinniśmy nigdy nie zgrzeszyć i że jesteśmy zbyt dojrzali, aby grzeszyć. Jest to pułapka przeciwnika dusz naszych.
Ludzie, którzy nie mogą przebaczyć, nie rozpoznają tego, z czego przebaczenie motrzymali i dotyczy to również nas samych. сайта

Today God Is First 

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, co wiem, to mówimy, i co widzieliśmy. O tym świadczymy, ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.
Jn. 3:11

W ciągu ostatni kilku lat zaobserwowałem dwa rodzaje chrześcijan pracujących zawodowo. Jedni, to entuzjastycznie uczący swej biblijnej wiary innych. Tym ludziom, choć ich motywacje mogą być szczere, brakuje istotnego składnika skuteczności uczniów używanych przez Boga, to jest – świadectwa. Drugim rodzajem są ci, których spotkałem, którzy mają prawdziwe świadectwo tego, co Bóg czyni w ich życiu stale. Tak było w przypadku pierwszego kościoła. Mężczyźni i kobiety dawali potężne świadectwo wydarzeń i doświadczeń, które mogły być wyjaśnione wyłącznie jako dzieła Boga.
Bóg pragnie budować świadectwo w każdym z nas, ponieważ wszyscy jesteśmy wybranymi Bożymi naczyniami, które mają odzwierciedlać Jego moc w nas i poprzez nas. Gdy inni ludzie widzą tą moc odbitą w nas, są pod wrażeniem, ponieważ nie potrafią tego wytłumaczyć. Bóg pragnie otoczyć twoje życie doświadczeniami, których celem jest ukazanie charakteru i natury Chrystusa. Czasami te zdarzenia mogą być bardzo niszczące, lecz ich celem jest objawienie Jego mocy w nas i przez nas.

Każdy z nas ma jakieś świadectwo. Co inni powiedzieliby na twoje świadectwo dziś? Czy inni ludzie mogą dostrzec w twoim życiu Boże dzieło? Czy twoje świadectwo jest wyłącznie biblijną wiedzą? Czy dzieją się w twoim życiu takie rzeczy, które można wyjaśnić wyłącznie Bogiem? Może to być problematyczne pytanie dla każdego z nas. Proś Boga, aby budował świadectwo Jego życia w tobie i poprzez ciebie jeszcze dziś.

сайта

Today God Is First 

I rzekł Mojżesz do nich: niechaj nikt nie pozostawia z tego nic do rana
II Moj. 16:19

Czy zdarzyło ci się już kiedyś, że Bóg zrobił coś wyjątkowo dobrego w twoim życiu tylko po to, aby w końcu okazało się, że nadużyłeś tego błogosławieństwa, które ci dał. Tak było w przypadku izraelitów, gdy podróżowali po pustyni w stronę Ziemi Obiecanej. Bóg zaopatrywał ich w cudowny sposób. Manna, która była dostarczana każdego dnia jako chleb, miała być w bardzo szczególny sposób spożywana i Bóg dał Mojżeszowi dokładne polecenia, jak to należy robić. Wyraźnie powiedział im, że każdy ma zebrać tylko tyle ile potrzebuje na dany dzień. Nic nie wolno było pozostawiać do następnego rana.

Ale niektórzy nie usłuchali Mojżesza i pozostawili z tego nieco do rana, lecz to pokryło się robactwem i zacuchnęło. I Mojżesz rozgniewał się na nich (II Moj. 16:20).

Bóg uczył izraelitów codziennego ufania w Jego zaopatrzenie. Pan chciał, aby Jemu ufali, gdy więc próbowali gromadzić, zniszczył tą odłożoną na później mannę. Bóg powiedział im również, że mają zbierać podwójną porcję szóstego dnia, aby mieli dość manny na czas sabatu. Interesujące jest to, że ta manna nie zacuchnęła, ani się nie zepsuła.

Przez wiele lat zbierałem mannę w biznesie tylko z powodu strachu przed tym, że nie będę miał dość. Któregoś dnia Pan zdecydował, że ta manna musi zostać zniszczona po to, aby mnie nauczyć całkowitej ufności w Jego zaopatrzenie. Jeśli pobudką do działania jest strach to możemy spodziewać się tego, że Pan z miłością skarci nas po to, aby nas nauczyć ufać Jemu.
Jest pewne niebezpieczeństwo w tym, gdy staramy się „zabezpieczyć siebie” przed katastrofami. Jeśli twoje działania zrodziły się ze strachu, to spodziewaj się, że Bóg zademonstruje Swoje pełne miłości wyrzuty, abyś nie żył w strachu.продвижение

Today God Is First 

Izrael ujrzał wielką moc, jaką okazał Pan na Egipcjanach, a lud bał się Pana i uwierzyli w Pana i w sługę jego Mojżesza.
II Moj. 14:31

Co sprawia, że współczesny chrześcijański przywódca jest skuteczny? Jego zdolności? Jego komunikacyjne czy oratorskie umiejętności?
Boże spojrzenie na skutecznego przywódcę nie ma nic wspólnego z tymi cechami. Mogą one być częścią jego osobowości, niemniej główne cechy chrześcijańskiego przywódcy to jego integralność z Bogiem i posłuszeństwo wobec Niego; przez takiego lidera Bóg manifestuje Swoją moc. Mojżesz był skuteczny, ponieważ chciał wykonywać polecenia, które otrzymywał od Boga. Gdy tak robił, Bóg objawiał Swoją obecność w nim. Wynikiem było to, że ludzie szli za nim. Szli, ponieważ widzieli, że Bóg działa w tym mężu i przez niego. Postrzegali go jako kogoś wartego posłuszeństwa, ponieważ Boże namaszczenie było z nim.

Gdy ludzie będą widzieli moc Pana manifestującą się w twoim życiu, będą mieli zdrową bojaźń Pańską. Będą patrzeć na ciebie i mówić: „On ma coś, czego ja nie mam, a co jest warte dokładniejszego zbadania”. Twoim wyzwaniem jest szukać Pana z całego serca, a to skutkuje Bożą mocą manifestującą się w codziennym życiu. Gdy tak się dzieje, możesz spodziewać się, że inni ludzie będą przyciągani do tego, co w tobie będą widzieć. Dziś, problemem wielu chrześcijan jest to, że niechrześcijanie nie widzą niczego odmiennego w sposobie w jaki żyją i co motywowałoby niezbawionych do pragnienia ich wiary.

Czym różnisz się od swego bliźniego? Czy twoje przeżywanie Boga w widoczny sposób różni cię od sąsiada? Jeśli nie przeżywasz regularnych spotkań z Bogiem, to jest już czas na to, aby zapytać dlaczego nie. Nie żyjemy z dnia na dzień w poszukiwaniu kolejnego duchowego przeżycia, lecz powinniśmy oglądać produkty uboczne życia skupionego na Bogu, co się odzwierciedla w owocu Jego obecności w naszym życiu.

раскрутка

Today God Is First 

A laskę tę weź do ręki swojej, bo nią będziesz dokonywał znaków.
II Moj. 4:17

Jaką laskę Bóg włożył do twojej ręki? Czy jesteś budowniczym? Czy pracownikiem biurowym? A może lekarzem? Laska Mojżesza reprezentuje jego zawód pasterza. Bóg miał coś na myśli obierając mu taki zawód – czynienie cudów i zdumiewających cudów Pan dokonał! Bóg zamienił rzekę Nil w krew, przy pomocy dotknięcia laską. Zamienił laskę w węża, rozdzielił nią Morze Czerwone, a to tylko kilka z cudów, których Bóg dokonał przez nią.

Jeśli poddajemy nasze talenty i umiejętności Pan, Bóg może czynić cuda przez nie. Po pierwsze, Mojżesz musiał poddać to, co miał w ręce Bogu. Wyłącznie po tym fakcie Bóg mógł używać tej laski. Dopóki Mojżesz trzymał się jej, Bóg nie mógł i nie czynił cudów przez nią.

Jeśli nie dojdziemy do tego samego miejsca z naszym Ojcem, nie będziemy oglądać cudów dokonywanych w naszej pracy. Pan kocha się w okazywaniu Swej mocy przez nas. Gdy staniemy się otwartymi naczyniami, możemy spodziewać się, że to będzie się działo.

Czy oddałaś już swoją laskę Panu? Zaoferuj ją Mu i patrz, co Pan może zechce przez nią zrobić. Twoje życie nigdy nie będzie już takie samo.

продвижение

Today God Is First 

I stawią się obcy, aby paść wasze owce, a cudzoziemcy będą waszymi oraczami i winiarzami.
Iz. 61:5

Bóg wzywa resztkę pracujących wierzących, których będzie używał w potężny sposób, aby zanieść dobrą nowinę tam, gdzie jeszcze nigdy nie słyszano ewangelii. ?Okno 10/40? jest powszechnie znanym określeniem obszaru świata, gdzie nikt nie słyszał imienia Jezusa Chrystusa. Ten region zamieszkuje wiele islamskich narodów na Środkowym Wschodzie, w Indiach, Chinach i byłych republikach radzieckich. Jeśli chrześcijańscy misjonarze
nie są mile widziani w tamtych krajach to, jak myślisz, w jaki sposób Bóg zamierza zanieść Swoje posłanie do tych ludzi? Z pewnością, kocha ich tak samo, jak kocha nas.

Bóg mobilizuje wierzących pracowników na całym świecie, aby byli naczyniami, które zaniosą dobrą nowinę tym ludziom. Te kraje chętnie przyjmują wymianę handelową i w większości przypadków jest to jedyny sposób na wprowadzenie tam ewangelii. Pracownicy tych krajów uważani są przeważnie za zepsutych moralnie ludzi, lecz Bóg chce to zmienić. Szpiedzy w rodzaju Jozuego i Kaleba już badają tą ziemię. Ten rodzaj wierzących pracowników posiada pionierskiego ducha, który wyszukuje sposoby na spenetrowanie warowni duchowych ciemności w tych krajach. Bóg wzbudza ich. Widzą ryzyko, lecz widzą też strach, który Bóg wzbudza, aby można było coś dla Królestwa osiągnąć, przy pomocy ich zasobów i talentów.

A wy będziecie nazwani kapłanami Pana, sługami naszego Boga mianować was będą; z
bogactw pogan będziecie korzystać, a ich sławą będziecie się chełpić. Za to, że hańba ich była podwójna, a zniewaga i oplwanie były ich udziałem, dlatego odziedziczycie podwójną cząstkę w swoim kraju i wieczna radość będzie waszym udziałem, (Iz 61:6-7).

Wierzących pracownicy w tych krajach będą nazwani kapłanami Pana. Będą żywić się bogactwem tych narodów, a bogactwem tych narodów są dusze, tak drogocenne w oczach Bożych. Zbawienie będzie ich prawdziwą nagrodą za ich wysiłki. Już więcej wstyd, pod którego panowaniem wielu z tych ludzi żyje nie będzie rządził ich życiem, Bóg ich uwolni.

Czy Bóg powołał ciebie, abyś był takim naczyniem? Czy powołał ciebie do tego, abyś był jakiegoś rodzaju katalizatorem? Pytaj niebieskiego Ojca, czy nie chciałby, abyś ty miał wpływ dla Niego na te narody.

раскрутка