Category Archives: Jacobsen Wayne

Wayne Jacobsen
Piszę o tym, mając nadzieję, że uda mi się rozpocząć rozmowę z wieloma z Was.

Oryg.: TUTAJ (dyskusja pod artykułem, również w tłumaczeniu na j.polski)

Tłum.: Google.
Dorastałem wierząc, że Bóg jest niesamowicie mściwy. Autorzy Starego Testamentu przekonali mnie. Ich pisma były pełne fragmentów o tym, że Bóg cię dorwie, skierowanych przeciwko wrogom Izraela, a nawet przeciwko samemu Izraelowi, gdy zaczęli czcić bożków lub łamać Jego przykazania. Każde nieszczęście postrzegali jako celowy akt Boga, a On był bardzo zły. Takie fragmenty przerażały mnie, gdy byłem małym chłopcem i bardzo uważałem, aby być jednym z dobrych facetów, starając się podążać za Bogiem najlepiej, jak potrafiłem. Ale to nie znaczy, że byłem wolny od grzechu lub że czasami nie zbaczałem z drogi, podążając własną ścieżką. Kiedyś bardzo bałem się tego, co może mi zrobić z powodu moich niepowodzeń.

Ale, jak napisałem w rozdziale It’s Time z zeszłego tygodnia , Jezus mówi o swoim Ojcu zupełnie inaczej. „Albowiem tak Bóg umiłował świat…” i „On jest dobry i łaskawy dla złych i niewdzięcznych”. Jezus przyszedł, aby pozyskać ludzi dla miłości swojego Ojca, a nie straszyć ich na śmierć. Namalował obraz czułego Ojca, szukającego pojednania ze swoimi nieposłusznymi dziećmi.

Jak wytłumaczyć tę drastyczną różnicę? Co jeśli pisarze Starego Testamentu interpretowali udrękę Boga dla świata przez pryzmat wstydu i strachu przed krzyżem? Pisarze odczuwali udrękę Boga dla ludzi, których kochał, gdy zostali uwiedzeni grzechem i oszustwem. Co jeśli nie jest wcale zły, tylko cierpi z powodu cierpienia swoich ukochanych?

Wiem, że możemy łatwo udowodnić tekstem zemstę. Możemy również udowodnić tekstem naszą drogę do miłości i hojności. Ale chcę wiedzieć, kim naprawdę jest Bóg, więc przemyślę to na tej arenie z Bogiem, którego znam. To zawsze moja modlitwa, chcę poznać Go takim, jakim naprawdę jest, a nie takim, jakim chciałbym, żeby był lub jak religia go interpretuje. Nie umknęło mojej uwadze, że ci, którzy najlepiej znają Stary Testament, nie potrafili rozpoznać Jezusa jako syna Bożego, gdy był z nimi w tym samym pokoju. Zupełnie źle zrozumieli Boga i nie potrafili zrozumieć przebaczenia i hojności Jezusa wobec „grzeszników”.

Dlaczego to badam? Przez ostatnie trzydzieści lat, kiedy wzrastałem w podziwie życia kochanego , zamiast próbować zasłużyć na Jego miłość, zauważyłem zmianę w moim myśleniu o tym, kim On jest. A osiemnaście miesięcy temu poczułem zaproszenie Boga, aby spędzić trochę czasu w Jego agonii i lamentować nad światem, tak jak był ze mną w dniach, kiedy Sara odeszła. Pewnego dnia, kiedy szukałem odpowiedzi na to, jak możemy modlić się przeciwko złudzeniu i gniewowi, które są na świecie, zdawał się mówić, że odpowiedzi, których szukam, są w Jego żalu za cierpienie świata. Potem, niemal na marginesie, pojawiła się ta wskazówka: „Nie ma zemsty w mojej agonii”. Będę szczery, ta myśl mnie zaskoczyła. Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo moje myśli i udręka były gniewem.

Więc przez ostatnie osiemnaście miesięcy szukałem zemsty w agonii mojego Ojca. Nie znalazłem jej. Co więcej, znajduję jej mniej w moim własnym sercu. Niedawno pewna osoba powiedziała mi, że ktoś zapłaci surową cenę za zło, które mi wyrządził. Moją wewnętrzną reakcją było: „O Boże, proszę nie”. Nie chciałem dla nich zemsty, tylko ścieżki do wolności.

To skłoniło mnie do zastanowienia się nad Pismem Świętym: „Pomsta należy do mnie, Ja odpłacę”. Po raz pierwszy zostało to zapisane w Księdze Powtórzonego Prawa 32 i powtórzone przez Pawła w Liście do Rzymian 12, jako zachęta dla nas, abyśmy nie szukali odwetu, gdy zostaliśmy skrzywdzeni. Zamiast tego, Paweł dodaje, nakarm swojego wroga, jeśli jest głodny, lub daj mu coś do picia, jeśli jest spragniony. Oddawaj dobro, zamiast szukać zemsty.

Oryg.: TUTAJ

Wayne Jacobsen
Słuchałem tego wczoraj i jakże chciałbym, żeby wszyscy inni też to zrobili. Nie jest łatwo jej słuchać, ale ta prezentacja Sheili Wray Gregoire , autorki i badaczki zajmującej się wykorzystywaniem seksualnym, dostarcza kluczowych informacji, które pozwalają nam zrozumieć kulturę wykorzystywania, która przenika chrześcijaństwo. Według jej badań duża część ewangelicznego nauczania na temat małżeństwa i seksualności w rzeczywistości tworzy klimat przemocy nie tylko w małżeństwie, ale także w ciele Chrystusa.

Według niej niewypowiedziana konkluzja wielu ewangelicznych książek na temat małżeństwa zachęca do poglądu, że „mężczyźni mają prawo do ciał kobiet; Nie można od nich oczekiwać, że będą postępować honorowo, a nawet bezpiecznie. Zatem kiedy mężczyźni wyrządzają krzywdę, dzieje się tak dlatego, że jakaś kobieta gdzieś nie wykonała swojego zadania.

Mam nadzieję, że skręca ci to żołądek tak samo jak mnie skręcało, gdy usłyszałem to wczoraj rano. Zgodnie z opisem podcastu „Sheila i jej zespół przeanalizowali wiele popularnych chrześcijańskich książek o seksie. Wielu naucza, że ​​mężczyźni nie potrafią nie uprzedmiotawiać kobiet. Zamiast uczyć mężczyzn panowania nad swoimi popędami, książki te uczą, że kobiety muszą ich ratować. Jeśli na przykład mąż ma problemy z pornografią, zadaniem jego żony jest zapewnianie mu więcej seksu, żeby mógł zwariować. Jeśli mąż znęca się nad swoją żoną, zadaniem jego żony jest modlić się, aby zapobiegła znęcaniu się. A jeśli jesteś samotną kobietą, Twoim zadaniem jest ubierać się tak, aby Twoje ciało nigdy nie „odurzyło” mężczyzny. Czy można się dziwić, że w przypadku takich wiadomości ofiary przemocy często czują się winne, że ktoś je skrzywdził? Czy można się dziwić, że pastorzy tacy jak John MacArthur potrafią przekonać żony, że jej obowiązkiem jest pozostawanie z mężczyzną, który wykorzystuje ją i ich dzieci?”

Więc kiedy czytasz, że inny chrześcijański pastor, mówca lub autor został ujawniony jako molestujący kobiety, w swoim zespole, w swojej parafii, wśród dwudziestolatków uczęszczających do szkół i seminariów, a nawet dzieci pod ich opieką, nie bądź zszokowany. To środowisko, które stworzyliśmy, myśląc, że mężczyźni są zbyt słabi, aby oprzeć się pokusie, a kobiety są odpowiedzialne za zapobieganie jej. Zaledwie w zeszłym tygodniu popularny pastor i autor z okolic Dallas został ujawniony jako molestujący dwunastoletnią dziewczynkę w jej sypialni i że trwało to przez pięć lat. Miał wtedy dwadzieścia kilka lat, ale starsi kościoła wiedzieli o tym w 2005 roku i pozwolili mu nadal przewodzić parafii, aż do upublicznienia sprawy w zeszłym tygodniu. Lista popularnych liderów, autorów, proroków i mówców, którzy nauczali o Jezusie, jednocześnie znęcając się nad kobietami, jest jeszcze dłuższa. Kiedy zaczniemy dbać o to na tyle, aby położyć kres takiemu patrzeniu na kobiety, który pozwala na utrzymywanie się tego rodzaju nadużyć?

2 grudnia 2015
Oryg.: TUTAJ
Tłum.: Google.

Wayne Jacobsen
Ostrzeżenie: ten artykuł może być dla niektórych zbyt dosadny seksualnie. Chociaż uważam, że jest w porządku dla nastolatków, inni rodzice mogą mieć inne zdanie. Zalecana jest rozwaga rodzicielska.

Wiem, że w dzisiejszych czasach trudno w to uwierzyć. Po 50 latach dyskusji o prawach kobiet w naszej kulturze wciąż są tacy, którzy wierzą, że kobiety są podporządkowane mężczyznom i że muszą ukrywać swoje ciała pod luźnymi i szarymi ubraniami, aby nie wzbudzić u mężczyzn pożądania. Wszystko, co robi, aby stać się atrakcyjną, jest celowym działaniem mającym na celu pobudzenie otaczających ją mężczyzn. Mówi się im nawet, żeby zakrywały łokcie, bo niektórzy mężczyźni mylą je z piersiami. Wszystko to w imię chrześcijaństwa.

Mężczyznom mówi się także, że jednorazowe spojrzenie na atrakcyjną kobietę jest przypadkiem, natomiast patrzenie zbyt długo lub ukradkowe spoglądanie jest pożądliwością, co jest równoznaczne z grzechem i cudzołóstwem. Nie wolno im nawet jeździć podwójnymi, pickupami z podwójnymi tylnymi oponami ( wygoogluj! ), bo niektórym mogą przypominać kobiecą miednicę, a to też będzie powodem grzechu dla mężczyzn.

Naprawdę? Tak, naprawdę! Dowiedziałem się tego podczas mojej ostatniej podróży do Ohio i szczerze mówiąc, takie nauki i praktyki naprawdę sprawiają, że smucę się nad represjami, jakie to wywiera na kobiety i jak to sprawia, że ​​seksualność staje się obrzydliwa. Kto w ogóle ustala te zasady, poza seksualnie sfrustrowanymi mężczyznami i kobietami, którzy uważają, że seks jest brudny?

Przez ostatnie trzy lata spędziłam dużo czasu z ludźmi wywodzącymi się z grup religijnych, które zniekształcają nauki Pisma Świętego, aby stworzyć środowisko, w którym kobiety muszą się ubierać i zachowywać w sposób, który nie będzie kwestionował autorytetu mężczyzn ani nie będzie pobudzał ich seksualnych pragnień. Długo słuchałam o szkodach, jakie im to wyrządziło, i moje serce jest z każdym, kto został wychowany zgodnie z tymi naukami. Są okrutni, znęcający się i wyłaniają się z otchłani piekieł, a nie z nauk Pisma Świętego. Niszczą samo sedno tego, jak Bóg stworzył kobiety, aby demonstrowały swoją chwałę na świecie.

Prawie całe to myślenie opiera się na błędnym zastosowaniu dwóch fragmentów Pisma Świętego: napomnienia Pawła, aby kobiety ubierały się skromnie (1 Tymoteusza 2:9) i oświadczenia Jezusa, że ​​patrzenie na kobietę z pożądliwością jest równoznaczne z cudzołóstwem (Mat. 5:28).

Wayne Jacobsen

Czy słyszysz? Jest to pieśń Wieków, ciągle brzmiąca pod  wirusem i wszystkimi zmianami naszego świata. Jest to pieśń wprost z serca Ojca, zapraszająca cię do Jego rzeczywistości.

Nie jest to najgłośniejsza pieśń. Strach przed wirusem i codzienne liczenie ciał będzie rozbrzmiewać głośniej. Animozje społecznej nienawiści zagłuszą ja, łatwo też jest pochłaniana przez okropne napięcia strachu i gniewu, które dominują w tych niespokojnych czasach.

Lecz gdzieś w tle tego wszystkiego ciągle brzmi Jego pieśń, tak pewna jak wschód Słońca, bardziej triumfalna niż najbardziej kunsztowna symfonia.

Nie będziesz w stanie skupić się na niej, kłócąc się o maski czy niepokojąc o następne wybory. Nie usłyszysz jej spekulując na temat konspiracji czy składając swoją nadzieję w mających się wypełnić proroctwach mówiących o zbliżającym się przebudzeniu. Nie znajdziesz jej szukając po omacku pewności w swojej urojonej przyszłości.

Nie masz pojęcia o tym, co może być inne być podobnie niż te wszystkie głosy. Ci najbardziej szczerzy powiedzą ci to. Twoja pewność musi być teraz umieszczona w Jezusie i jedynie w nim. Wszystko inne to zwykłe iluzje. Mogą pocieszać na jakiś czas, lecz jak bardzo głęboki będzie ból, gdy zawiodą? Okoliczności, zarówno korzystne jak i te niekorzystne, pojawiają się i znikają. Jedyną ucieczką jest poddać się zdumiewającej miłości miłosiernego Ojca i przyglądanie się temu, jak jego boski cel rozwija się wokół ciebie. On nigdy cię nie zawiedzie.

Wayne Jacobsen
Oryg.: TUTAJ

Rozmawiałem w piątek z przyjacielem z drugiej strony kraju o wprowadzonym w Kalifornii zakazie zgromadzeń powyżej 250 osób, co ma na celu spowolnienie rozprzestrzeniania się koronawirusa w naszym stanie. Powiedział, że zna pastora, który już ignoruje ten nakaz. Zamierza prowadzić nabożeństwa w niedziele jak zwykle, twierdząc, że: Kościół jest dla każdego najbezpieczniejszym miejscem pobytu!”
Ta deklaracja jest tak bardzo błędna. Po pierwsze: traktowanie kościoła jako swego budynku zaprzecza mocy nowego przymierza, w którym każdy z nas jest świątynią, w której mieszka Bóg. Po drugie: przekonanie, że zebranie chrześcijan nie będzie narażone na potencjalne rozprzestrzenianie się wirusa jest tragicznym absurdem. Po trzecie: ignorowanie możliwości służenia pracownikom służby zdrowia i starszym w społeczności jest beztroską i brakiem odpowiedzialności. W końcu: jeśli rzeczywiście uważa, że instytucjonalne zgromadzenie chrześcijan jest bezpieczne, to nigdy nie poznał bólu zdrady, plotki i osądu, postaw religijnych ludzi jakie kwitną w takich środowiskach.

Najbezpieczniejszym miejscem pobytu jest ręka Ojca a to nie znaczy, że niektórzy nie będą dotknięci przez tą pandemię, lecz że On w nich będzie zachowywał pokój i prowadził ich przez wszelkie wyzwania. Porównanie tego z tym, że nabożeństwo musi się odbywać wbrew wszelkiej mądrości, mówiącej, aby tak nie było, jest nieodpowiedzialne.

Podejrzewam, że mamy tu do czynienia ze sprawą zależności. Ktoś albo obawia się, że rezygnacja z nabożeństwa może ujawnić fakt, że ludzie nie są tak bardzo uzależnieni od tego czy od niego, jak chciałby, żeby byli przekonani. Tacy ludzie wiedzą, że nawyk jest krytycznym elementem zachowywania rytuału. Jeśli nabożeństwa zostaną zatrzymane na miesiąc czy dłużej, ludzie mogą zdać sobie sprawę z tego, że nie są tak uzależnieni od nich, jak sądzili. Bądź, być może, problemem jest to, że bez nabożeństwa nie można zebrać ofiary a on jest gotów zaryzykować zdrowie całego zgromadzenia po to, aby mieć pewność zebrania pieniędzy, których potrzebuje. Ach, oczywiście, ludzie mogą zameldować się z darowizną telefonicznie, lecz wszyscy wiemy, że to, co rzeczywiście powoduje wrzucanie pieniędzy to „dolary poczucia winy”, ponieważ ludzie mają przed nosem tacę i wiedzą, że inni obserwują. Oczywiście, żaden pastor nigdy nie przyzna się do tych rzeczy nawet przed sobą samym. Ja też tego nie robiłem, gdy stałem na tym miejscu. Tak łatwo jest przekonać innych, że ludzie, aby radzić sobie z obecnym kryzysem, potrzebują zgromadzenia czy mojego kazania.