Category Archives: Autor

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Ostatnio mówiłem o tym, jak szatan został wyrzucony z nieba na ziemię. Nie oskarża już nas przed naszym Ojcem w niebie, ponieważ nie ma już tam wstępu. Nie posiada podwójnego obywatelstwa.

Będąc zrzucony na ziemię, szatan chodzi tu „szukając, kogo by pochłonąć”. Począwszy od kuszenia Adama i Ewy, przez kuszenie Jezusa, aż po kuszenie nas samych – szatan w swym działaniu ograniczony jest do ziemi.

Jakiekolwiek oskarżenia lub pokuszenia, których doświadczamy, swoje źródło mają w demonach poruszających się tu na ziemi. Jeszcze raz chciałbym wyraźnie wskazać błędy nauki o niebiańskim sądzie. Całe to nauczanie oparte jest na koncepcji, że szatan ma taki sam dostęp do Ojca, jak i my. Gdyby tak było, byłby to policzek dla tego, co dokonał Jezus. Wystarczy przeczytać pierwszy rozdział Listu do Efezjan, by dostrzec ten błąd.
Szatan nie przebywa już w niebie, lecz jest przywiązany do ziemi.
Nie posiada podwójnego obywatelstwa.

Nauczanie o przekleństwie pokoleniowym
Wspomniałem o szczególnym nacisku tej nauki na kwestę przekleństwa pokoleniowego, co pozwala ludziom obwiniać, za ich obecną sytuację życiową, dawno zmarłych krewnych. Takie rozumowanie błędnie uduchowia zwykłe problemy, niewłaściwe myślenie, błędne ludzkie wybory i skupia wszystkie wysiłki poprawy życia na znalezieniu jakiegoś duchowego klucza. Stoi to w bezpośredniej sprzeczności ze Słowem Bożym, które uczy wierzących brania osobistej odpowiedzialności za własne życie i ciężkiej pracy nad swą cielesnością.

Idee w postaci niebiańskiego sądu wydają się oferować prosty sposób rozwiązania skomplikowanych problemów, ale jest to zwiedzenie. Paweł, pisząc do Efezjan (pamiętasz ich z Dz. 19, gdzie spalili swoje okultystyczne księgi), nigdy nie odniósł się do ich przeszłości, lecz w rozdziale 4 zwrócił się do nich bardzo bezpośrednio: Przestańcie grzeszyć, przywdziejcie Chrystusa, pracujcie nad sobą, trzymajcie się Boga, kochajcie się nawzajem – tak, jak uczył tego Chrystus.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Ustaliliśmy już, że jesteśmy rodziną Króla i mamy bezpośredni dostęp do jego tronu.
Zanim przejdę dalej, chcę przypomnieć czytelnikowi, że termin „niebiański dwór”, czy też „niebiański sąd” nie występuje w Biblii. Określenie to jest wymysłem człowieka – określeniem, które usuwa z modlitwy człowieka jego emocje, jego serce i zastępuje to formułą procesu prawnego, w której wszystko musi być zrobione we właściwym porządku, w przeciwnym razie modlitwy nie zostaną wysłuchane, a diabeł będzie miał otwarte drzwi do naszego życia.

Jednak będąc dziećmi Króla, zostaliśmy wyznaczeni, aby zarządzać królestwem, jako jego kapłani i królowie. Zasiadamy w niebiosach wraz z naszym Panem i Ojcem. NT mówi, że będziemy „panować z Nim przez 1000 lat” w przyszłych wiekach. (1 Kor. 6:2-3; 2 Tym. 2:12; Obj. 5:10, 20:4, 6; 22:5)

Jezus oczyścił niebo z wpływów szatana
Spójrzmy na fragment Ef. 1:19-20, mówiący o działaniu Ojca wobec Jezusa i wobec nas: „i jak nadzwyczajna jest wielkość mocy Jego (Ojca) wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego, jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebie”.

Zrozumieliście to? Moc, której Ojciec użył, aby wzbudzić Jezusa z martwych, jest TĄ mocą, która teraz działa w twoim i moim życiu – w życiu każdego wierzącego. Moc, która została uwolniona w czasie zmartwychwstania, w niezmienionej postaci dociera do każdej osoby, która oddała się Chrystusowi. To TA właśnie moc ożywiła twego ducha. To TA właśnie moc zmartwychwstania działa dzisiaj w twoim życiu.
Cała TA moc płynie tym samym nurtem, z tą samą siłą, nie utraciwszy nic od tamtego niedzielnego poranka sprzed wieków.
Dalej czytamy w wersetach 22-23…
„ i posadził (Jezusa) po prawicy swojej w niebie ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, jakie może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym; i wszystko poddał pod nogi jego, a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła, który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia„.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Poprzednim razem zakończyłem mówiąc o tym, jak na dworze Orientu, rodzina króla ma do niego bezpośredni dostęp. Wspomniałem też, że rodziny nie można oskarżać, ani też ścigać.

Weźmy pod uwagę starożytny zwyczaj mordowania wszystkich członków rodziny obalonego króla. Całą rodzinę królewską, od króla po najmłodsze dziecko, traktowano jako równą sobie, wszyscy więc musieli zginąć. W 2 Sam. 4:4 widzimy rodzinę Saula uciekająca przed nowym królem, Dawidem, w obawie, że teraz zostaną zabici. Opiekunka Mefiboszeta uciekając potknęła się i upadła, w wyniku czego okulał. Dawid jednak postąpił inaczej i okazał mu wielką łaskę. Król i jego dzieci traktowani są jednakowo. (2 Sam. 9: 6-11)

Dwór Ojca – Obj. 4
Będąc zabrany do nieba, Jan widzi Ojca siedzącego na swoim tronie, otoczonym przez 24 starców i cheruby. W kolejnym rozdziale widzi Pana, niegdyś zabitego, który teraz żyje na wieki. To obraz orientalnego, królewskiego dworu. Ludzie przed tronem radują się, ponieważ Jezus uczynił nas…

„…rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego…” (Obj 1:6).
„…dla Boga naszego ród królewski i kapłanów…” (Obj 5:10).
„Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy” (Rzym 8:16).
„A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa” (Rzym 8:17).
„(Ojciec) przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej” (Ef 1:5).

Z tego właśnie powodu mamy dostęp to tronu Ojca – jesteśmy Jego dziećmi i przydzielono nam „zadanie” bycia kapłanami i królami, abyśmy razem z Nim rządzili. W rezultacie…
„…w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości i macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności” (Kol 2: 9-10).
„ale Bóg (Ojciec), który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście – i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, aby (Ojciec mógł) okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie” (Ef 2: 4-7).
Dzięki dziełu Jezusa Chrystusa staliśmy się częścią królewskiego dworu. Jesteśmy Jego królewskimi dziećmi, jesteśmy kapłanami, królami i Jego rodziną. Mamy w Nim pełnię. Mamy bezpośredni i nieograniczony dostęp do tronu Ojca. Jesteśmy częścią Jego dworu. Z odwagą przychodzimy do tronu, mówiąc po prostu „Ojcze” i to już przyciąga Jego uwagę.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

(Od tłumacza: słowo „court” używane w języku angielskim ma wiele znaczeń. Najczęściej tłumaczone jest jako sąd, czy trybunał, lecz oznacza także dwór (królewski), dziedziniec czy też przedsionek – jak to jest tłumaczone w polskiej Biblii. Proszę o wybaczenie, jeśli niewłaściwie tłumaczę, ale ta nauka jest mi całkowicie obca.)

Mówi się, że agenci federalni, kiedy są szkoleni w dziedzinie rozpoznawania fałszywych pieniędzy, najpierw muszą bardzo dokładnie nauczyć się, jak wyglądają prawdziwe banknoty. Kiedy bardzo, ale to bardzo dobrze nauczą się, jak wygląda oryginał, wtedy z łatwością mogą wykryć podróbkę.

W ten sam sposób podejdę do nauczań o „przedsionkach nieba”. W pierwszej połowie tej serii skupię się przede wszystkim na pokazaniu prawdy, gdy więc potem przejdę do opisu nauk dotyczących „przedsionków nieba”, rozpoznacie wtedy i duchem jak i rozumem, że to fałszywka.

Jakie są podstawy nauczania o „niebiańskim sądzie (court)”?
W „niebiańskim sądzie” (court) przedstawia się modlitwę, która ma działać podobnie do współczesnego zachodniego systemu sądownictwa karnego. Założenie jest takie: Ojciec jest sędzią, Jezus jest naszym prawnikiem, Szatan oskarżycielem, a my wnoszącymi naszą sprawę przed ten sąd, aby właściwie to ocenił. Jest to legalistyczny system modlitewny, przypominający funkcjonowanie dzisiejszego sądu karnego.

Nauczanie to mówi, że szatan ma dostęp do Ojca w czasie, gdy rozpatruje on sprawę każdej osoby. Ponadto mówi, że niektórzy wierzący, którzy umarli, działają teraz jako niebiańska rada. (Więcej o tym powiem w dalszych częściach nauczania).