Category Archives: Pozostałe

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Ostatnim razem podzieliłem się własnymi przemyśleniami na temat tego, jak struktura piramidy kościelnej zazwyczaj izoluje lidera na jej szczycie, a gdy w jego sercu pojawią się jakieś żądze, arogancja wynikająca z zajmowanej pozycji może pozwolić mu na ich realizację, co prowadzi do jego upadku i wyrządza krzywdę innym ludziom.
Dzisiaj powiem o Bożych priorytetach, które oparte są na rodzinie, ponieważ to On ją stworzył, oraz jak współczesne kościoły zazwyczaj radzą sobie z problemami.

Boże zasady: Jerozolima, Judea, Samaria, krańce ziemi
Sposób, w jaki Pan działa w naszych sercach, podobny jest do tego, jak mówił w Dz 1:8 o tym, jak będzie szerzyła się ewangelia: najpierw Jerozolima, potem Judea na zewnątrz (rolniczą kraina leżącą poza murami miasta), a potem dalej – do Samarii, a potem jeszcze dalej – „aż po krańce ziemi”.
Jesteśmy Jerozolimą wliczając w to naszego małżonka i rodzinę. Jednak jesteśmy też „Jerozolimą” indywidualnie. Judea to krewni, którzy żyją poza naszymi murami, to rodzina kościelna, to ludzie wierzący czy też związani więzami krwi, ale nie mieszkający w naszej „Jerozolimie”, tylko poza naszymi „murami”.
W I wieku Samarytanie byli dalekimi krewnymi Żydów, więc w tej ilustracji reprezentują chrześcijan, których poznaliśmy, lecz nie są nam tak bliscy, ludzi z kościoła, których bliżej nie znamy, naszych sąsiadów, kasjerkę w osiedlowym sklepie, współpracowników, itd. „Krańce ziemi” to ludzie nam obcy, niezależnie od tego, czy są chrześcijanami, czy też nie.

Oryg.: TUTAJ
Tłum.: Google
Wierzę, że nasza prawdziwa tożsamość pochodzi z wiary Boga w nas, a nie z naszej wiary w Boga. A co z wiarą potrzebną do naszego zbawienia? Skąd pochodzi wiara? Ile wiary jest potrzebne? Czyja wiara nas zbawia? To wszystko są zasadne pytania, które zadaje sobie wiele osób, ale myślę, że zadają je, ponieważ nie do końca rozumieją rzeczywistość tego, co uczynił Bóg. Uważają, że musimy coś zrobić, aby to, co uczynił Bóg, zadziałało dla nas.

Wierzę, że Bóg chce, abyśmy zrozumieli, że sama struktura wszechświata opiera się na łasce i wierze — ale nie na naszej, lecz na Jego. Jego łaska jest nieograniczona. List do Efezjan 2:8 mówi: „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie z was”. Jest to tutaj bardzo jasne: wiara, przez którą jesteśmy zbawieni, nie jest nasza; to dar Boży, a nie wynik uczynków, aby się nikt nie chlubił.

Więc nie mogę przyjść do Boga i powiedzieć: „Spójrz na moją wielką wiarę, która mnie zbawiła”, ponieważ nigdy nie miałem takiej miary wiary — i nie sądzę, żeby ktokolwiek ją miał. To, co mamy, to dar, który pozwala nam dojść do zrozumienia, czym jest prawda, więc nie jest to przez uczynki. To właśnie definiuje różnicę między Starym a Nowym Przymierzem: jak wiara działała w Starym Przymierzu i jak działa w Nowym. Kluczowym pytaniem jest, czy wiara jest darem od Boga, czy czymś, co próbujemy sami wygenerować poprzez uczynki lub wysiłek. Rzeczywistość jest taka, że nie ma to nic wspólnego z tym, co robimy — z łaski, przez dar wiary Bożej, a nie przez naszą własną wiarę lub uczynki.

Zbawieni przez naszą wiarę?
Zatem nie jesteśmy zbawieni przez naszą wiarę w Boga, ale przez wiarę, która pochodzi od Boga. Znaczenia są nieco inne. Wiara Boga oznacza, że Bóg ma wystarczająco dużo wiary dla naszego zbawienia, a wiara od Boga oznacza, że daje nam wiarę, abyśmy doszli do zrozumienia, co On czuje do nas. Często tłumaczy się to jako „nasza wiara w Boga”, ale tak naprawdę nie jest to nasza wiara — nie stworzyliśmy jej; została nam ona dobrowolnie dana przez Boga.

Bóg ma niesamowity sposób patrzenia na nas, pełen cudownych myśli, a każda z tych myśli jest dobra. Zwykle tłumaczone jako „wiara w”, ale w języku greckim jest to bardziej trafne „wiara (kogo?)” lub „wiara od”. Ta niewielka zmiana w sformułowaniu może mieć ogromne znaczenie dla naszego doświadczenia, zrozumienia i codziennego chodzenia z Bogiem.

Jedna perspektywa sprawia, że nieustannie dążymy do posiadania wystarczającej wiary, często pozostawiając nas z obawą, że jej nie mamy. Druga zaprasza nas, abyśmy po prostu przyjęli wiarę od Niego i odpoczęli w fakcie, że Jego wiara jest dla nas wystarczająca. Nie musimy się starać.

Destiny Bomgardner-Burwell

W Biblii czytamy, że deszcz padał przez 40 dni i 40 nocy. 41 dnia – deszcz ustał.
Mojżesz popełnił morderstwo i ukrywał się na pustyni przez 40 lat.
Gdy przyszedł 41 rok, Bóg powołał go do wyprowadzenia Izraela.
Mojżesz wyszedł na górę na 40 dni.
41 dnia otrzymał Dziesięcioro Przykazań.
Izraelici błąkali się po pustyni przez 40 lat.
W roku 41 weszli do Ziemi Obiecanej.
Goliat drwił z Izraela przez 40 dni.
41 dnia przyszedł Dawid i zabił go.
Jonasz głosił w Niniwie przesłanie pokuty przez 40 dni.
41 dnia Bóg powstrzymał swój zamiar zniszczenia ich.
Jezus pościł przez 40 dni.
41 dnia diabeł uciekł.
Po swym zmartwychwstaniu Jezus pokazywał się swoim uczniom przez 40 dni.
41 dnia wstąpił do Nieba.

A to wszystko jest zapisane, aby powiedzieć… nie poddawał się. Deszcze przestanie padać, olbrzym upadnie, wejdziesz do ‘ziemi obiecanej’.
Nie rezygnuj przy 40tce.
41 zbliża się.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

W zeszłym tygodniu podzieliłem się informacją, że większość chrześcijan na świecie nie posiada Biblii ani nawet Nowego Testamentu, a mimo to wzrastają w Chrystusie.

W czasie największego „przebudzenia” wszech czasów, w ciągu 300 lat po zesłaniu Ducha Świętego, zanim jeszcze istniał Nowy Testament w formie, jaką znamy dzisiaj, chrześcijaństwo opanowało całe Cesarstwo Rzymskie. Z jakiego więc powodu tak wielu wierzących uważa dziś, że nasze duchowe życie powinno skupiać się na „Słowie”?

„Słowo”, które należy poznać, to osoba, która JEST Słowem. Spisane słowa na kartach Biblii pochodzą od Niego. Dlatego najważniejszym jest poznanie Osoby, która jest tym Słowem.

Tu chodzi o priorytety

Ile razy słyszeliście werset Hbr 4:12:
„Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca”.

Wielu pastorów używa go w kazaniu, aby zachęcić wiernych do „zagłębiania się w Słowo”. Wielu też chrześcijan czyta codziennie jeden, dwa rozdziały Biblii, aby wg. planu przeczytać ją całą w ciągu jednego roku. Motywacją tego w dużej mierze jest to, że kultura kościelna nieustannie bombarduje nas silnymi zachętami do „zanurzenia się w Słowie”.

Jednak Hbr 4:12 NIE mówi o spisanym Słowie
Gdy czytamy „bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny…”, to zostaliśmy zaprogramowani, aby myśleć, że oznacza to, że zapisane słowa są żywe i skuteczne, ale przeczytajmy kolejne wersety, w których autor kontynuuje swoją myśl:
„I nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę. Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego… przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski…”.

Słowem, które jest żywe i skuteczne, jest sam Jezus Chrystus! To On jest mieczem obosiecznym, który ocenia nasze myśli i zamiary, a nie wydrukowane na kartce słowa. Umieść to, co czytasz w odpowiednim kontekście to zobaczysz, że Nowy Testament kładzie nacisk przede wszystkim na relację!

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Czy studiowanie Biblii jest głównym sposobem, w jaki poznajesz Pana, czy jest raczej dodatkiem do twej wiary?

Jeśli odpowiedziałeś na to pytanie, że studiowanie Biblii jest głównym sposobem, w jaki poznajesz Pana, to twoje priorytety mogą nie być zgodne z rzeczywistością Nowego Testamentu. Chociaż powiedziałeś, że Biblia jest głównym sposobem, w tym studium pokażę ci, że prawda twego życia prawdopodobnie różni się od tego, co myślisz. Zacznijmy od tego…

Nie posiadali wydrukowanego Nowego Testamentu
W chwili wydarzeń Pięćdziesiątnicy istniał jedynie Stary Testament. Wierzący nie mieli Nowego Testamentu, do którego mogliby się odwołać. Ewangelia Mateusza została napisana dopiero około 10 lat później. Listy Pawła powstały w latach 50 i 60. Ewangelie Marka, Łukasza oraz Dzieje Apostolskie zostały spisane w latach 60, gdy Piotr i Paweł ponieśli śmierć. Ewangelia Jana, jego 3 listy oraz Apokalipsa zostały napisane między rokiem 90 a 100 – co najmniej 60 lat po czasie Pięćdziesiątnicy.

Nowy Testament, w swej dzisiejszej formie, nie funkcjonował aż do roku 393, w którym miał miejsce Sobór w Hipponie. Było to 360 lat od wydarzeń Pięćdziesiątnicy. Hippona to miasto w Algierii, w Afryce Północnej. Pamiętaj, że ewangelia dotarła do Afryki, zanim dotarła do Europy (Dz 8:27-40). Nie jest to religia 'białego człowieka’.

Jak wierzącym udało się wzrastać przez te pierwsze 360 lat, bez posiadania Nowego Testamentu? W ciągu pierwszych 100 lat po Pięćdziesiątnicy, Listy od Pawła, Piotra, Jakuba, Jana i Judy krążyły po terenie Imperium Rzymskiego, ale nie wynaleziono jeszcze wtedy prasy drukarskiej. Zwykli ludzie nie posiadali Pisma. W nielicznych przypadkach mogło zdarzyć się, że na spotkaniu kościoła (domowego) pojawiał się ktoś z częścią jednego z listów.

Pomyśl o tym – brak Nowego Testamentu, brak studium Nowego Testamentu
Wierzący nie mieli możliwości poznawania Pana inaczej niż przez Stary Testament oraz kilka fragmentów historii usłyszanych od tych, którzy albo znali Jezusa, albo znali kogoś, kto Go znał. I trzeba dodać, że mogło tak być tylko w czasie I wieku, zanim wszyscy ci ludzie pomarli.