Category Archives: Codzienne rozważania_2010

James Ryle

„Ezdrasz bowiem postawił sobie za cel zbadać zakon Pański i wprowadzić go w czyn oraz nauczać w Izraelu jego postanowień i praw” (Edzr. 7:10).

Biblia mówi nam, że Ezdrasz przyjechał z Babilonu do Jerozolimy, czyli przebył prawie 1500km, w niecałe pięć miesięcy, „jako że była nad nim dobrotliwa ręka jego Boga„, po czym zaraz dodaje: „Ezdrasz bowiem postawił sobie za cel zbadać zakon Pański i wprowadzić go w czyn oraz nauczać w Izraelu jego postanowień i praw” (Ezdr. 7:9-10).  Jeśli skierujemy nasze serca na studiowanie Bożego Słowa i na posłuszeństwo Słowu, i dodamy do tego pragnienie nauczania innych, Bóg będzie przynosił powodzenie naszym działaniom. „Droga sprawiedliwych jest jak blask zorzy porannej, która coraz jaśniej świeci aż do białego dnia” (Przyp. 4:18).

Ezdrasz i wszyscy piechurzy byli chronieni przed atakami band, mieli stałe utrzymanie z zapasów i to zarówno w sferze fizycznej jak i emocjonalnej. Zostawili za sobą Babilon, idąc z wielką nadzieją i przybyli do Jerozolimy odświeżeni i zaskoczeni.  W innym miejscu Pismo mówi: „Pokój pełny mają ci, którzy kochają twój zakon, na niczym się nie potkną” (Ps.119:165). Skieruj swoje serca na Słowo Boże i obserwuj jak Bóg zaczyna udzielać powodzenia twoim drogom; jak błogosławi w biznesie, przyjaźniach, przełomach oraz przychylności u innych.

Istotą jest to, że Słowo Boże jest prawdziwe i godne zaufania, a otwierając serca na jego życiodajną moc, każdego dnia możemy żyć w głębokim przekonaniu, że Bóg otworzy Swoje serca dla nas w błogosławieństwie i przychylności.

продвижение seo

James Ryle

„W pierwszym roku panowania Cyrusa, króla perskiego, aby się spełniło słowo Pana wypowiedziane przez usta Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, żeby ogłosił ustnie, a także pisemnie w całym swoim królestwie,…” (Ezdr. 1:1).

Wczoraj zobaczyliśmy, jak Bóg użył słów Izajasza, aby pobudzić Cyrusa Wielkiego do działania, a dziś zobaczymy, że te działania były wypełnieniem słów proroka Jeremiasza, wypowiedzianych niemal 100 lat wcześniej. Choć wydaje się, że zajmuje to wieki, jednak słowo, które Bóg daje zawsze wypełnia się!

” I cała ta ziemia stanie się rumowiskiem i pustkowiem, i narody te będą poddane królowi babilońskiemu, siedemdziesiąt lat” (Jer. 25:11) i dalej „Bo tak mówi Pan: Gdy upłynie dla Babilonu siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i spełnię na was swoją obietnicę, że sprowadzę was z powrotem na to miejsce” (Jer. 29:10).

Bóg dokonał tego, co powiedział przez Jeremiasza. Zwróć uwagę na to: Bóg wypełnił słowa Jeremiasza w najbardziej zaskakujący sposób, taki jakiego nikt z ludzi nie mógł sobie wyobrazić – poruszył serce pogańskiego króla, Wielkiego Cyrusa Perskiego (współczesny Iran), aby zainicjował i podpisał akt powrotu Bożych ludzi do Jerozolimy w tym szczególnym celu: aby odbudowali Świątynię Pańską!

Oto słowa samego Cyrusa: „Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios, On też rozkazał mi, abym zbudował mu świątynię w Jeruzalemie, które jest w Judzie. Kto więc spośród was należy do jego ludu, niech jego Bóg będzie z nim! Niech wyruszy do Jeruzalemu, które jest w Judzie, i niech buduje świątynię Panu, Bogu izraelskiemu. To jest bowiem ten Bóg, który jest w Jeruzalemie” (Ezdr. 1:1-3).

Niech ci się nawet na chwilę nie wydaje, że Boże Słowo kiedykolwiek zawiedzie. Nie ma żadnego znaczenia, co będzie dziać się na tym świecie, nie jest ważne, kto może panować w królestwach ludzkich, nie jest też ważne, co ludzi mówią bądź myślą, ponieważ to, co powiedział Bóg zawsze będzie potwierdzone.

Możemy złożyć swoje zaufanie w Nim!раскрутка

James Ryle

„pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego” (Ezdr. 1:1).

Oczywiście, że to Bóg rządzi, zawsze tak było i zawsze tak będzie. To On popędza królów tego świata, aby wykonywali Jego wolę. On jest Panem, który pobudził ducha Cyrusa, inspirując go wiarą i pobudzając do działania na rzecz Swego ludu.

Powstaje pytanie: W jaki sposób Bóg 'pobudził’ Cyrusa?

Zastanówmy się nad taką wersją wydarzeń, jako czymś najbardziej prawdopodobnym. Prorok Daniel służył wiernie w pałacach Babilonu i miał dostęp do tronu. Znał Pismo bardzo dobrze i szukał każdej możliwości, aby dzielić się Słowem Bożym z kolejnymi rządzącymi. Wyobraź sobie, jak długo musiał Daniel czekać na tą chwilę, gdy mógł rozmawiać z Cyrusem o tym, że słowa zapisane przez proroka Izajasza niemal sto lat wcześniej, były proroctwem o samym Cyrusie i to z imienia!

Wyobraź sobie, co musiało się dziać w sercu Cyrusa, gdy usłyszał właśnie te słowa czytane ze zwoju:

„Który mówię o Cyrusie: On moim pasterzem, wykona całkowicie moją wolę, i który mówię o Jeruzalemie: Będziesz odbudowane – a o świątyni: Będziesz na nowo założona. Tak rzekł Pan do swojego pomazańca Cyrusa, którego ująłem za jego prawicę, aby przed nim zdeptać narody i odpiąć pas na biodrach królów, aby przed nim otworzyć podwoje i aby bramy nie były zamknięte: Ja pójdę przed tobą i wyrównam drogi, wysadzę spiżowe wrota i rozbiję żelazne zawory. I dam ci schowane w mroku skarby i ukryte kosztowności, abyś poznał, że Ja jestem Pan, który cię wołam po imieniu, Bóg Izraela, przez wzgląd na mojego sługę Jakuba i Izraela, mojego wybrańca, wołam cię po imieniu, nadałem ci zaszczytne imię, chociaż mnie nie znałeś. Ja jestem Pan i nie ma innego, oprócz mnie nie ma Boga. Ja ci przypinam pas, chociaż mnie nie znasz, aby poznali od wschodu słońca i od zachodu, że nie ma nikogo oprócz mnie. Ja jestem Pan i nie ma innego” (Iz. 44:28 – 45:6).

Bóg rządzi, zawsze tak było i zawsze tak będzie. Możesz powierzyć Mu swoje życie we wszystkim i zawsze. Trwaj szukając Jego oblicza, słuchając Jego głosu i wykonując Jego wolę, a wszystko będzie w porządku w twoim świecie również. Nawet jeśli Bóg będzie musiał pobudzić królów, aby wykonali Jego wolę.

продвижение сайта в москве

James Ryle

„A gdy nadszedł siódmy miesiąc, odkąd synowie izraelscy przebywali w swoich miastach, zgromadził się cały lud jak jeden mąż w Jeruzalemie” (Ezdr. 3:1).

Był miesiąc siódmy, wrzesień według naszej rachuby, a Izraelici nadal byli zdumieni tym wszystkim, co Bóg uczynił, aby wrócili z babilońskiej niewoli do Jerozolimy i odbudowali świątynię Pańską na koszt króla Persji. Pod każdym względem było to zdumiewające.

Czytamy, że zgromadzili się jak „jeden mąż”. Tłumaczenie „The New Living Translation” oddaje to tak: „i wszyscy ludzie zgromadzili się w Jeruzalem w jednym celu”. Ta chwila wielkiego zgromadzenia skupionych na jednym celu doprowadziła do ogromnego przebudzenia w mieście a później w całym kraju. Dalsza historia opisana w Księdze Ezdrasza pokazuje nam, że trzy rzeczy wyraźnie wybijają się w tym historycznym poruszeniu Bożym.

Po pierwsze: odbudowano ołtarz, który zniszczyli babilończycy wiele lat wcześniej, co symbolizuje „królestwa Bożego szukajcie najpierw i jego sprawiedliwości”. Ołtarz jest to miejsce oddawania czci. To tutaj przeżywamy obecność Bożą, słyszymy Jego Głos i znajdujemy moc do wykonania Jego woli.

Po drugie: rozpalili na nowo ogień porannych i wieczornych ofiar, co symbolizuje modlitwę. Zaczynali i kończyli każdy dzień rozmową z Bogiem. Oczywiście, ta rozmowa trwała cały dzień. Czy wiesz o tym, że Bóg chce tego samego dla mnie i ciebie dzisiaj? On chce chodzić i rozmawiać z nami wtedy, gdy zajmujemy się różnymi naszymi codziennymi sprawami. On chce, aby nasze życie było zapalone pasją, która pochodzi z osobistej przyjaźni z Nim.

Po trzecie: odnowili swoją wierność dla Bożego Słowa, co symbolizuje to posłuszeństwo. Przez długi czas odrzucali drogi Boże, lecz teraz wrócili w prawdziwym oddaniu i wiernym posłuszeństwie. „Poznacie Prawdę, – powiedział Jezus. – i prawda was wyswobodzi”. Nie można odkryć wolności, którą daje Jezusa bez odnowienia oddania Słowu Bożemu, szukania Jego oblicza, słuchania Jego głosu i wykonywania Jego woli.

Jest to lekcja, której uczymy się z przebudzenia Ezdrasza z dawnych czasów. Służy nam ono jako wzór i obietnica na dziś. Oni szukali Jego oblicza, słuchali Jego głosu i wykonywali Jego wolę, a przebudzenie przemieniło ich ziemię. A zdarzyło się to we wrześniu.

Co czeka na ciebie i na mnie tego września?

раскрутка

James Ryle

„A teraz, gdy już wiecie o tym, bądźcie błogosławieni, wykonując je” (Jn 13:17).

Czasami sprawy tak nas przytłaczają, że tracimy rozeznanie, co następnie powinniśmy robić; po prostu nie wiemy, co mamy zrobić. Wczoraj widzieliśmy jak Król Jehoszafat poradził sobie z taką sytuacją, publicznie uniżając się i modląc się do Boga Niebios: „Boże nasz! Czy ich nie osądzisz? Bo myśmy bezsilni wobec tej licznej tłuszczy, która wyruszyła przeciwko nam; nie wiemy też, co czynić, lecz oczy nasze na ciebie są zwrócone” (2Krn. 20:12).

Pojawia się więc teraz pytanie: „Co robić, gdy dobrze wiesz co robić,… lecz nie chcesz tego zrobić?

Spójrzmy na to. Bywa czasami tak, że nie chcemy zrobić tej właściwej rzeczy i do tego mamy mnóstwo wymówek, które dobrze nam wszystko uzasadniają. „Inni nie mogą, to czemu ja mam?” czy „Nigdy nikt nie docenia takich ofiar, jakie ponoszę, to i po co się przejmować?”. Bądź, taka jest jeszcze dobra: „Robię i robię to, co trzeba i nic się nie zmienia. Jaki sens?” Brzmi coś z tego znajomi?

Próbuję każdego dnia zaliczyć jeden dzień, ale ostatnio kilka dni zaatakowało mnie naraz.

Dawno temu zostałem nauczony ważnej lekcji przez starszego człowieka, który miał na tyle troski o mnie, że nie pozwolił mi odejść z moim dziecinnym myśleniem. Mój samochód wymagał naprawy hamulca a on był mechanikiem. Zapytałem go więc czy mógłbym podjechać do niego pod dom, żeby mi pomógł przy tym.

„Oczywiście. – odpowiedział zadowolony. – Zabierz ze sobą potrzebne części i przyjeżdżaj. Postawimy go u mnie w garażu i naprawimy w sekundę”. Doskonale. Miał tam być ze swoim doświadczeniem a całość miała pójść bardzo szybko. Wjechałem do garażu postawiłem samochód na podnośniku i zdjąłem wszystkie koła, aby odsłonić hamulce. Dla przykładu pokazał mi na pierwszym, co i jak należy zrobić, i … zostawił mi do zrobienia samemu resztę.

„Ekhhh, no nie tego się spodziewałem.” – pomyślałem. Niemniej on był w domu, a ja w garażu. Weź pod uwagę to, że w Colorado był grudzień, a jest wtedy bardzo, bardzo zimno. Palce mi grabiały z minuty na minutę, a trzymanie w takich rękach drobnych sprężynek, które trzeba dobrze nałożyć nie było łatwe dla kogoś tak niewprawnego w mechanice jak ja. Próbowałem to zrobić kilka razy i nie dawałem rady. To, co miało zająć najwyżej godzinkę, zamieniło się w trzy godziny twardej próby. Byłem rozgoryczony i cały zmarznięty. Zapukałem do jego drzwi i przyjąłem żałosną postawę potrzeby, jak Bob Wiley w „What About Bob” (tj., „potrzebuję, potrzebuję, potrzebuję”.). Drzwi otworzyły się i mój przyjaciel spojrzał na moją smutną, błagającą twarz. Powiedziałem: „Nie mogę tego zrobić”. Popatrzył na mnie chwilkę, nieporuszony przez moje cierpienie, i powiedział: „Mimo wszystko zrób to”, po czym zamknął drzwi i zostawił mnie, żeby to sobie sam poustawiał. To była decydująca chwila. Zajęło mi to kolejną lodowatą, frustrującą godzinę, lecz wreszcie skończyłem.  Potem zdałem sobie sprawę z tego, że czasami jest tak, że Pan mówi dokładnie to samo: „Zrób to mimo wszystko”.

Czy może być tak, że Pan stawia ciebie wobec wyzwania, a ty tak rozpaczliwie chciałbyś, aby ci ktoś innym w tym pomógł; a może raczej zrobił za ciebie? A może, tylko może, Pan postawił przed tobą zadanie pokonania czegoś, o czym w ogóle nie pomyślałbyś, że mógłbyś zrobić?

Tak więc, co powinieneś zrobić, gdy dobrze wiesz co robić, lecz w ogóle nie chcesz tego zrobić? Mój przyjacielu: „Zrób to mimo wszystko!”

сайта

James Ryle

„Kto kiedykolwiek mówił BOGU, co ma robić, lub pouczał Go w Jego sprawach” (Iz. 40:13, parafraza The Message).

Pierwszego dnia Bóg stworzył psa i powiedział: „Siedź cały dzień u drzwi twego domu i szczekaj na każdego kto przychodzi tu lub przechodzi obok. Dam ci na to 20 lat życia”. Pies powiedział: „To bardzo dużo czasu na szczekanie. Może wystarczy mi 10 lat, a drugie 10 oddam Ci?”

Więc Bóg zgodził się.

Drugiego dnia Bóg stworzył małpę i powiedział: „Zabawiaj ludzi, rób figle, niech się ludzie śmieją. Dam ci na to 20 lat życia”. Małpa powiedział: „Dwadzieścia lat małpich figli? To bardzo dużo na pokazywanie sztuczek. Mogłabym Ci oddać 10 z powrotem, podobnie jak pies zrobił?”

I Bóg zgodził się.

Trzeciego dnia Bóg stworzył krowę i powiedział: „Musisz iść z rolnikiem na pole na cały dzień, pracować pod słońcem, rodzić cielątka i dawać mleko dla rodziny rolnika. Dam ci na to 60 lat życia”. Na to krowa powiedziała: „To bardzo ciężkie życie i chcesz mi dać 60 lat? Nie wystarczy 20? Pozostałe 40 oddam Ci z powrotem.

I Bóg zgodził się na to.

Czwartego dnia Bóg stworzył człowieka i powiedział: „Jedz, śpij, baw się, żeń i ciesz się życiem. Dam ci na to 20 lat”, lecz człowiek odpowiedział: „Tylko 20 lat? Czy nie mógłbyś mi dać moich dwudziestu, czterdziestu, które zwróciła krowa, 10 lat zwróconych przez małpę i tych pozostałych 10 psa? To byłoby razem 80, okay?”

„W porządku. – powiedział Bóg. – Prosisz to masz, co chcesz”.

I właśnie dlatego dlatego przez nasze pierwsze 20 lat jemy, śpimy, bawimy się i cieszymy sobą. Następne 40 lat pracujemy w słońcu na nasze rodziny. Przez następne 10 lat robimy małpie figle, zabawiając wnuki, a ostatnie 10 lat siedzimy przed domem na ganku i szczekamy na każdego.

Morał jest taki: Najlepiej będzie jeśli pozwolimy Bogu wykonać Jego pracę tak, jak On tego chce. Pan wie, co robi. Gdy wtrącamy do tego swoje własne pomysły, będzie z tego całkowite zamieszanie!

продвижение