Category Archives: Temat

Colin Wilson
W czasie ostatnich 5 lat, coraz częściej zderzałem się z oddanymi chrześcijanami, którzy odczuwają niepokój. Często trudno im wyrazić to, co czują, lecz generalny kierunek jest taki, że są niezadowoleni z poziomu własnego życia chrześcijańskiego jak i swoich kościołów. W przeszłości powszechną reakcją na taką sytuację było zmienić kościół (powinienem tu pokreślić fakt, że nie są jacyś niedojrzali kościelni podróżnicy szukający idealnego kościoła), lecz konsternacja, którą odczuwają, jest zakorzeniona w tym, że przeglądając kosmopolityczną kościelną scenę (wszystko od ścisłego kalwinizmu do szalonych imprez, nie widzą dowodów na to, że cokolwiek w którymkolwiek kościele umyka im.
Może to brzmi skomplikowanie, ale takie jest. Najlepszym podsumowaniem jest powiedzieć, że ci ludzi (może nie tysiące, lecz znacząca ilość), są niezadowoleni ze swojej własnej sytuacji (osobistej i kościelnej), nie są pewni tego, czego szukają, i nie widzą niczego obiecującego w kościelnym krajobrazie wokół siebie.

Mógłbym opisać to jako dany przez Boga niepokój, święte niezadowolenie, pragnienie i głód rzeczywistości. „Odłączenie”, które zdają się odczuwać to dysproporcja między tym, o czym czytają w Biblii (zazwyczaj w Dziejach Apostolskich), a tym czego doświadczają w swej własnej sytuacji.
Wielu czują się jedno z innymi, którzy wydają się być ogólnie całkiem zadowoleni (nie licząc zatroskania spadającą ilością kościołów), jest zakłopotanych i pozbawionych poczucia bezpieczeństwa. W międzyczasie, społeczeństwo ogólnie rzecz biorąc jest ZNACZENIE mniej skłonne do bezmyślnego przyłączania się do organizacji i instytucji.
Faktycznie wzrasta rozczarowanie strukturami. Ludzie są przygotowywani do wyjścia poza specyficzne inicjatywy, projekty z czym mogliby się utożsamić, lecz nie są już skłonni do automatycznego popierania historycznych więzi. Ta dynamika jest widoczna również w kościele. Skutek jest taki, że spada uczestnictwo i finansowe wsparcie (w szczególności wśród młodszych wiekiem).