John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Oto historia o tym, że Bóg nie zapomina i dotrzymuje swoich obietnic. Jeśli czujesz, że Pan dał ci obietnice dotyczące ukochanej osoby, ale nie widzisz jeszcze wypełnienia obietnicy, poniższe powinno dodać ci otuchy. Jeśli zastanawiasz się, czy coś, co zostało ci obiecane, kiedykolwiek się spełni, poniższe powinno się zachęcić.
Historia dzieje się około 1400 roku pne
Wyj 17 mówi nam, że Izrael pojawił się jako zupełnie nowy naród, gdy przekroczył Morze Czerwone. Przybyli do Refidim, co po hebrajsku oznacza „miejsce spoczynku”. Był tylko jeden problem – nie było tam wody.
Pan powiedział Mojżeszowi, że stanie na skale i aby wtedy uderzył ją laską a wypłynie z niej woda. To bardzo piękna symbolika. Skała i stojący na niej Pan jest obrazem Jezusa Chrystusa. Uderzenie skały jeden raz laską (Słowo Boże/proroctwo) było obrazem krzyża, w wyniku którego woda (Duch Święty) wypłynęła ze skały. Woda ugasiła pragnienie ludzi.
Później, w Liczb 20:8, Mojżesz znalazł się w podobnej sytuacji, lecz tym razem Pan powiedział mu, aby po prostu przemówił do skały, a ona wyda wodę. Pierwszy przypadek wymagał uderzenia w Skałę jako symbol Jezusa na krzyżu, jednak zbawienie przychodzi przez wiarę serca, a następnie wyznanie ustami, że Jezus jest Panem.
Dlatego za drugim razem miał po prostu przemówić do skały, aby wydała wodę. Z powodu konfliktu w obozie uderzył w skałę, tak jak za pierwszym razem, co był bezpośrednim pogwałceniem tego, co wiedział o Panu i Jego planie zbawienia, i co było znieważeniem Pana. Ten uczynek sprawił, że Pan go osądził i nie pozwolił wejść do Ziemi Obiecanej. Im więcej wiesz, tym z mniejszą gracją poruszasz się często w niektórych rzeczach.
Zaraz po tym, jak Mojżesz uderzył w skałę i woda popłynęła
Izrael został zaatakowany przez swoich kuzynów – Amalekitów (Wyj.17:8). Rodz 36:12 mówi nam, że Amalek był nieślubnym synem syna Ezawa i to jego potomkowie zaatakowali swoich kuzynów – nowopowstały Izrael. Czytamy, że zrobili zasadzkę.
W Wyj. 17:10-15 czytamy, że bitwa między kuzynami była tak długa i ciężka, że trwała cały dzień. Czytamy też, że tak długo, jak Mojżesz trzymał ręce w górze, Izrael zwyciężał, ale kiedy się męczył i opuszczał ręce, Amalekici wygrywali.
Jako rozwiązanie Aaron i Chur posadzili Mojżesza na skale i podpierali jego ręce. Ponownie mamy tu zapowiedź zbawienia: Mojżesz znaczy „wyciągnięty”, ponieważ został wyciągnięty z rzeki po to, aby odpowiedzieć na większe powołanie– aby spoczął na Skale.
Ponadto Aaron oznacza „siłę”, „wywyższony” lub „mocny”, a korzeń imienia Chur (harar) oznacza źródło ciepła lub palić się. Pochodna tego oznacza „jamę lub jaskinię”, w której można rozpalić ogień, aby się ogrzać.
Mamy więc kogoś, kto został wyciągnięty i posadowiony na skale swego zbawienia, z jednej strony wywyższony, gdyż płonie gorliwością dla Pana, a z drugiej wygrywa bitwę! To tutaj widzimy imię nadane Panu, Jehowa-Nissi – Pan, mój sztandar zwycięstwa.
Z powodu zasadzki zastawionej przez Amalekitów, wersety 14-16 mówią nam, że Pan zapowiedział Mojżeszowi, że będzie ich zwalczał przez wszystkie pokolenia, aż do ich całkowitego zniszczenia.
Przenieśmy się o 400 lat do około roku 1000 pne
Król Saul zaczyna panować w Izraelu i Pan mówi mu, aby poszedł na wojnę z Amalekiem. W 1 Sam. 15: 1-3, mówi mu: „Chcę pomścić to, co uczynił Amalek Izraelowi, stając mu na drodze, gdy wychodził z Egiptu. Idź więc teraz i pobij Amaleka, i wytęp jako obłożonego klątwą jego i wszystko, co do niego należy; nie lituj się nad nim, ale wytrać mężczyznę i kobietę, dziecię i niemowlę, wołu i owcę, wielbłąda i osła.” Oraz w.18 „Idź i wybij do nogi grzeszników, Amalekitów i walcz z nimi, aż ich wytracisz”.
Ale Saul oszczędził życie króla Amalekitów – Agaga wraz z jego rodziną i zachował najlepsze ze zwierząt. Chociaż Agag został później stracony, to jasne jest że część jego rodziny przeżyła. Skąd to wiemy?
Ponownie przewińmy do przodu około 600 lat do około roku 480 pne
Około 1000 lat po Mjżeszu, 600 lat po królu Saulu znajdujemy pewnego człowieka imieniem Haman, który nienawidzi Żydów. Znacie tę historię: Haman spiskuje przeciwko narodowi żydowskiemu i zastawia pułapkę, nie zdając sobie sprawy, że królowa jest Żydówką. Dzięki odwadze królowej, która zaryzykowała własne życie, spisek zostaje ujawniony i Haman zostaje stracony na szubienicy, którą przygotował dla wuja Estery – Mordechaja.
Możemy się zastanawiać, dlaczego Księga Estery znalazła się w naszej Biblii. Jest to jedyna księga Biblii, w której nie ma wzmianki o Bogu i nie ma w niej informacji o narodzinach żadnej znaczącej osoby z rodu Jezusa. Myślę, że jednym z powodów, dla których Pan postarał się o to, by znalazła się w naszej Biblii, jest pokazanie nam, że Pan nie zapomina i jest wierny temu, co powiedział.
Pięć razy w Księdze Estry Haman jest określany jako potomek Agaga (3:1, 10; 8:3, 5; 9:24). Agag był tym królem, którego Saul oszczędził jakieś 600 lat wcześniej. Przeżyli potomkowie króla zachowali jego imię. Jak widać wciąż pałali nienawiścią do swojego kuzyna – Izraela.
Haman Agagita miał w sobie tę samą nienawiść, jaką Amalek żywił wobec Izraela, gdy dawno temu zastawiał zasadzkę. Sprawiedliwość Pana brzmi jak poezja, gdyż Haman również zastawił pułapkę – zasadzkę na naród żydowski, a Pan po raz kolejny zwyciężył. Upamiętnia to święto Purim – ostateczne zwycięstwo Pana nad Amalekitami.
Lekcja dla nas?
Wielu z nas otrzymało od Pana obietnice dotyczące różnych rzeczy, począwszy od przyziemnego życia aż do życia wiecznego dla naszych bliskich. Czasami, gdy okoliczności całkowicie temu zaprzeczają, zaczynamy odczuwać niepokój czy też martwimy się.
Okoliczności nie są wskaźnikiem tego, jak Pan zaczyna wypełniać swoje słowo dla ciebie. W Hebr. 11:13 mamy podaną listę osób, które miały wiarę, lecz jak czytamy „wszyscy oni poumierali w wierze, nie otrzymawszy tego, co głosiły obietnice…”
To, czy żyjesz, czy umierasz, nie ma wpływu na wypełnianie się Bożych obietnic. Ty już jesteś w wieczności, więc jeśli masz obietnicę lub powołanie w swym życiu i to się nie wypełniło w tym życiu, to poczekaj jeszcze z 200, 500 lat. Jego Słowo na pewno się wypełni.
On zrobi to, co ci obiecał, więc odpocznij w tym. Po prostu przestań próbować to rozgryzać i odpocznij. Zrobiłeś już wszystko i odpocznij. Odpuść. Pozostań w Jego pokoju. Wróć do pierwszej obietnicy i ponownie odnajdź swój pokój. Pozwól, aby On się tym zajął.
A On to uczyni! Ma dobrą pamięć i nie jest człowiekiem, aby kłamał.
Kolejny przykład następnym razem.
Wiele błogosławieństw
John Fenn