John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Większość ludzi słyszało od dniu Pięćdziesiątnicy w Dz. 2, kiedy to Duch Święty zstąpił na 120 modlących się ludzi. Wyszli oni wtedy na ulicę mówiąc językami, których nigdy się nie uczyli, jednak ci, którzy je słyszeli, potwierdzili, że były to języki powszechnie używane w całym Cesarstwie Rzymskim.
Po co w ogóle istniało święto Pięćdziesiątnicy i dlaczego mówili językami, których nigdy się nie uczyli? Aby odpowiedzieć na te pytania, musimy posiadać podstawową wiedzę na temat siedmiu świąt nadanych przez Boga, wliczając w to pierwszą Pięćdziesiątnicę.
Święta są próbami przed właściwymi wydarzeniami, które miały lub będą miały miejsce
W Kapł. 23 widzimy wymienione siedem świąt czy też festiwali, które Bóg dał Mojżeszowi, w tym sześć świętowań i jeden post. Cztery z nich mają miejsce wiosną a trzy na jesieni. Cztery święta wiosenne to: Przaśniki, Pascha, Święto Pierwocin oraz Pięćdziesiątnica. Wszystkie one wypełniły się dokładnie w zapowiadanych dniach. Trzy święta jesienne to: Święto Trąb, Dzień Pojednania, Święto Namiotów. Te święta jeszcze się nie wypełniły.
W Kapł. 23 każde z nich jest nazywane „moed”, wymawianym jako „mow-ed”. Rdzeń tego słowa ma związek z ustalaniem daty ślubu. Kiedy para ustala datę ślubu, jest to czas wyznaczony, uświęcony – taki specjalny termin – „moed”. Takie też są święta Izraela.
Ze względu na naturę tych siedmiu świąt – terminów ich obchodzenia nadanych przez Boga – rozumiano, że każde z nich wypełni się w dosłowny sposób. Tak jak w życiu, zanim prawdziwa ceremonia ślubu ma miejsce, często poprzedzają je różne próby. W teatrze też odbywają się próby przed właściwym spektaklem. W judaizmie jest wiele zapisów mówiących o tym, że obchodzone święta są próbami przed tym, jak właściwe (prawdziwe) wydarzenie będzie miało miejsce.
Wiele, wiele prób
Oznacza to, że kiedy Żydzi obchodzili pierwotne Święto Przaśników i Paschę, zabijając baranka i kropiąc jego krwią, była to próba przed tym, jak Chrystus w swojej osobie miał to wypełnić.
Święto Pierwocin obchodzono w niedzielę rano, po święcie Paschy i wypełniło się ono w tym dniu, gdy Jezus jako pierwszy powstał z martwych. On jest pierwociną tych, którzy powstają potem z martwych. Pięćdziesiątnica wypadała zawsze 50 dni po święcie Pierwocin.
Święta jesienne
Jesienią, kiedy w fazie nowiu obchodzone jest Święto Trąb (Rosz ha-Szana) i dmie się w „ostateczną trąbę”, aby uczcić zmartwychwstanie sprawiedliwych umarłych, są to próby przed przyszłym „natzal” – tym, co my poganie, nazywamy Porwaniem Kościoła.
Gdy Żydzi poszczą w Dniu Pojednania (Jom Kippur), by odpokutować za swoje grzechy i zdać rachunek Bogu, przygotowują się oni na dzień, w którym Mesjasz przyjdzie i staną przed nim narody, aby rozliczył je z ich grzechów.
Kiedy obchodzą Święto Namiotów i budują małe schronienia, w których mogą spędzić noc, świętując Boga żyjącego z człowiekiem, ćwiczą dosłowne wypełnienie się tego, gdy Mesjasz będzie żył pośród ludzi. W Zach. 14:16 powiedziano nam, że w czasie Milenium (Tysiącletniego panowania Chrystusa), każdego roku obchodzone będzie to święto, aby uczcić Mesjasza Króla, który będzie rządził ziemią z Jerozolimy.
Co ćwiczono w dniu Pięćdziesiątnicy?
Słowo „Pięćdziesiątnica” bierze się od cyfry 50. To uroczystość, w której świętuje się to, jak Bóg dał swoje Słowo Mojżeszowi po tym, jak 50 dni wcześniej Izrael wyszedł z Egiptu. W pierwszą Paschę, jak nam powiedziano, zabili baranka w czwartek 14-go, o godzinie 15:00 (dosłownie między wieczorami), po czym Egipcjanie sprawili, że Izraelici niezwłocznie wyruszyli i przybyli wczesnym rankiem w piątek do Sukkot, a następnie w piątek wieczorem do Etam. W sobotę wieczorem Pan nakazał im rozbić obóz nad brzegiem morza (Wyj 12:6, 27; 13:20; 14:2).
Po zabiciu baranka paschalnego spędzili trzy dni na pustyni, co jest obrazem Mesjasza, który pozostawał trzy dni umarły.
(Ukrzyżowano go w czwartek o 9 rano, zmarł o 15 i pozostawał martwy przez cały piątek i sobotę. Ponieważ w nocy z czwartku na piątek spożyli baranka, rozpoczęli wtedy uroczysty szabat, a następnego dnia był już normalny – sobotni szabat, to oznacza dwa szabaty z rzędu, co nie pozwoliło kobietom pójść do grobu aż do niedzieli rano, kiedy to Święto Pierwocin miało miejsce. Niezrozumienie wieki temu kwestii dwóch szabatów z rzędu w Judaiźmie spowodowało, że kościół myślał, że Jezus umarł w piątek).
Wracając do wyjścia z Egiptu
W sobotnią noc wiał silny wiatr (sWyj.14:21-22) i morze się rozstąpiło, a dno morskie wyschło, co pozwoliło Izraelowi zostać ochrzczonym przez wodę w śmierć z Egiptu, po czym wyjść z drugiej strony w niedzielę rano jako pierwociny z umarłych, jako zupełnie nowy „człowiek” – nowy naród Izrael. Armia wroga zginęła, a oni byli wolni. Wróg nie mógł im już zagrozić. Potem podróżowali przed 47 dni aż do podnóża Góry, a następnie przez 3 dni przygotowywali się, aby stanąć przed Panem, co w sumie daje 50 dni. Tego dnia Bóg dał Mojżeszowi dziesięć przykazań. (Wyj. 19:11)
Kiedy Bóg dał 10 przykazań, Midrasz – żydowski komentarz do tego mówi: „Kiedy Bóg dał swoje Słowo, Izraelicie nie tylko usłyszeli głos Pana, ale widzieli dźwięki wychodzące z ust Boga jak fale. Wyglądały one jak ogień. Każde przykazanie, które wyszło z Jego ust, docierało do każdego Izraelity z osobna pytając, czy będzie temu posłuszny”.
Inny rabin mówi: „Głos Boży, jak został wypowiedziany, został podzielony na siedemdziesiąt języków, tak aby był zrozumiały przez wszystkie narody”.
W tą pierwszą Pięćdziesiątnicę Boży głos został podzielony na siedemdziesiąt ówczesnych języków ziemi, poza hebrajskim tak, aby dać dziesięć przykazań wszystkim narodom. Odtąd każdy człowiek nosi w sobie głębokie przekonanie, że potrzebuje dnia na odpoczynek, że właściwą rzeczą jest szanowanie rodziców, że niewłaściwym jest nadużywanie imienia Bożego, kradzież, morderstwo, kłamstwo, cudzołóstwo lub pożądanie tego, co nie jest twoje. Również każdy wie, że należy czcić Stwórcę i nie tworzyć żadnych bożków.
Te komentarze do oryginalnej Pięćdziesiątnicy są potwierdzone, jak widać w Dz. 2: 1-12. Widzimy tam 120 ludzi, którzy otrzymują Ducha Świętego, jak spoczywa na nich ogień, jak mówią językami ziemi, których nigdy się nie uczyli, co jest bezpośrednim wypełnieniem pierwszej Pięćdziesiątnicy.
Nadal w nich chodzimy
Kiedy para zawiera związek małżeński w dniu własnego „moed”, żyją ze sobą potem przez resztę życia jako wypełnienie tego dnia. Nie muszą powtarzać swoich ślubów co roku, ponieważ każdego dnia chodzą w tym, co ślubowali owego „moed”. Ten dzień należy teraz do nich i oni w tym po prostu trwają.
Kiedy ktoś spłacił samochód lub dom, jest teraz w posiadaniu dokumentu to potwierdzającego. Nie musi dalej płacić, jak to robił do tej pory (jak próba przed ostateczną spłatą) – nie, gdy dokonał ostatniej zapłaty, stał się już właścicielem.
Jezus był Barankiem Paschalnym, więc możesz celebrować Paschę, jeśli chcesz, jednak potrzebujesz chodzić w rzeczywistości wypełnienia się jej, która miała miejsce na krzyżu. Nasze nowonarodzenie jest dowodem, że nadal chodzimy w tym, co ta Pascha nam zapewniła.
On jest pierwszym wskrzeszonym z martwych, zgodnie ze Świętem Pierwocin, a my wciąż chodzimy w mocy Jego zmartwychwstania. Duch Święty zstąpił w dniu Pięćdziesiątnicy i my nadal chodzimy we wszystkim, co nam przyniósł — w językach, uzdrowieniu i wielu innych rzeczach!
Będziemy kontynuować. Do tego czasu wiele błogosławieństw.
| Część 2 >
John Fenn