Bardzo polecam kolejny artykuł J.Lee Grady’ego. Cała historia przebudzeń w USA i rzeczywiście ich niespodziewanych początków jak i konsekwencji.
„Zanim Jezus wstąpił do nieba, powiedział swoim uczniom, że ześle na nich moc Ducha Świętego. Nie mieli jednak pojęcia, jak to będzie wyglądać. Jezus nie dał im scenariusza, aby przygotować ich na Pięćdziesiątnicę. Nie było żadnego biuletynu kościelnego, który wyjaśniałby, że o 9:00 rano wiać będzie gwałtowny wiatr, że o 9:05 nad ich głowami spadną płomienie lub że o 9:10 będą mówić dziwnymi językami.
Pięćdziesiątnica była totalnym zaskoczeniem. Tak było w pierwszym wieku i tak jest za każdym razem, gdy Bóg zsyła przebudzenie. Podobnie jak wiatr, który uczniowie słyszeli w górnym pokoju, Pięćdziesiątnica jest zawsze niezaplanowaną przerwą. … „
Na pierwszy rzut oka temat może wydawać się nudnym. W rzeczywistości jednak naszym życiem rządzą przymierza w najróżniejszych formach. Poczynając od leasingu, kupna domu czy wynajmu samochodu, poprzez zaręczyny i akt małżeństwa, kończąc np. na kartach debetowych i kredytowych, przymierza we współczesnej formie porządkują nasze życie. Jak wielu z nas tego doświadczyło, każde ludzkie przymierze może zostać zerwane, co pociąga za sobą różne konsekwencje. Ale istnieje przymierze, którego nie można złamać.
Starożytne przymierza Właściwym terminem powinno być „cięcie” przymierza, ponieważ wszystkie starożytne przymierza wymagały przelania krwi. Obie strony przymierza, gdy je zawierały, musiały zacząć najpierw od jego uzgodnienia. Po dojściu do porozumienia dawały sobie nawzajem to, co najcenniejsze. Po „cięciu” przymierza zawsze miała miejsce uroczysta uczta. Składano wtedy śluby wraz z błogosławieństwami za jego dotrzymanie oraz przekleństwami za jego złamanie. Elementy takie jak: Porozumienie, Krew, wymiana darów, śluby i uroczysty posiłek, choć starożytne, rządzą naszym duchowym życiem w Chrystusie do dnia dzisiejszego – a nawet sięgają jeszcze dalej!
Czy pamiętasz ten moment w dzieciństwie, kiedy nagle zdałeś sobie sprawę z tego, że twoi rodzice też kiedyś byli dziećmi? Nigdy wcześniej nie myślałeś o tym, że mieli oni swoje życie przed tym, jak pojawiłeś się na świecie. Twoje myśli o nich zawsze zaczynały się od twego istnienia i wcześniej nie zdawałeś sobie sprawy, że musieli oni przecież mieć jakieś życie, zanim ty się pojawiłeś.
W taki właśnie sposób wiele osób myśli o Panu Jezusie Znają Jego życie tylko ze stron ewangelii. Jednak Chrystus istniał już zanim stał się niemowlęciem w Betlejem i na przestrzeni wieków był głęboko zaangażowany w życie wielu mężczyzn i kobiet. To naprawdę otwiera oczy i jest wspaniałą rzeczą, gdy zaczniemy rozważać życie Chrystusa, zanim został poczęty w łonie Marii jako Jezus.
Autor „wynalazca szczepionek z mRNA i DNA, RNA jako lek. Naukowiec, lekarz, pisarz, podcaster, komentator i adwokat. Wierzący w naszą fundamentalną wolność słowa…” Jeden z nielicznych, których odwagę w głoszeniu prawdy na temat pandemii i szczepionek przeciwko covid podziwiam i obserwuję od dłuższego czasu. Postać znana i chętnie zapraszana na różne konferencje wolnych mediów i stowarzyszeń lekarzy. Anglojęzycznym bardzo polecam obserwowanie jego działalności (subskrypcja na samym dole artykułu) i tego, co można znaleźć w Internecie. Poniższy artykuł tłumaczony przez automat Google, długi, ale wyczerpująco omawiający od pewnego czasu 'gorący’ temat lgbt. Warto wiedzieć, co przychodzi do nas zza oceanu.
Richard Murray Myślę, że jest to fascynujące, że nigdy w Nowym Testamencie Duch Święty jest opisany w jakimś emocjonalnym stanie gniewu, wściekłości lub reaktywnej furii na złe okoliczności. Zamiast tego, do określenia emocjonalnych reakcji Ducha na złe wieści używa się takich słów jak „zgaszony” (1 Tes 5:19), „zasmucony” (Efezjan 4:30), „opłakujący” (1 Kor 13:6 ?) lub „ożywiony” (J 5:21; 1 Kory 15:45). To maluje bardziej czuły, ale emocjonalnie zaangażowany i rezonujący obraz tego, jak boska natura przetwarza złe wiadomości lub okoliczności. Myślę również, że te terminy są zgodne z emocjonalnymi stanami Jezusa. W Łukasza 19 „lamentował” we łzach nad Jerozolimą ponieważ, nie poznała dnia nawiedzenia. Jego moc uzdrawiania i determinacja zostały „zgaszone”, gdy wrócił do Nazaretu (Mk 6), gdzie „nie mógł dokonać żadnych potężnych dzieł” z powodu ich zbiorowej niewiary, niewiary, nad którą Jezus się dziwił. Jezus dobrze znał „smutek” według Izajasza 53:3. Był udręczony przy grobie Łazarza w Ewangelii Jana 11 (chociaż to, co dokładnie go zasmuciło, jest przedmiotem dyskusji). Jezus został „przyspieszony” (co zdefiniowałbym jako natychmiastową i zdecydowaną reakcję leczniczą), aby zająć się każdą złą rzeczą, która pojawiła się w sferze Jego bezpośredniego wpływu. Jezus sam był „pobudzony”, aby „pobudzać” innych. My również jesteśmy pobudzani przez Ducha Świętego według J 6:63 i Rzm 8:11. Widzę przyśpieszenie jako responsywny (nie reaktywny) stan emocjonalny, w którym człowiek jest przynaglany przez przewodnictwo miłości do zajęcia się zagrażającymi lub tragicznymi sytuacjami, które się pojawiają. Jako przykład, myślę, że Jezus został „pobudzony”, aby wypędzić nieuczciwych fałszerzy pieniędzy ze świątyni nie w furii, aby natychmiast później działy się uzdrowienia. Natychmiast po tym, jak Jezus oczyścił świątynię ze złodziei, spójrz na to, KTO i CO zajęło ich miejsce. „Ślepi i chromi” przyszli na dziedziniec świątyni i „On ich wszystkich uzdrowił” (Mt 21:14). Następnie przyszła duża grupa „dzieci”, które widząc uzdrowienia, zaczęły „wołać w świątyni i mówić: Hosanna synowi Dawida.” (Mt 21:15-16). Jezus ucieszył się z tego i nazwał to, co zrobiły te dzieci „doskonałą chwałą”. Chodzi o to, że Jezus „wypędził” bezwyznaniowe, zbrodnicze i bezowocne elementy obecne na dziedzińcach świątyni, ABY mogły być zastąpione elementami owocnej wiary i żarliwego uwielbienia. Jezus nie rozbijał gwałtownie i gniewnie głów. On pilnie wprowadzał lecznicze uwielbienie. W każdym razie, te cztery powiązane ze sobą terminy warto znać i rozważać. Być może będziemy mogli spróbować użyć ich, aby lepiej i bardziej spontanicznie rozpoznawać i dopasowywać nasze emocje do Ducha.
Jako bardziej specjalistyczne uzupełnienie artykułu L.Grady’ego pt.: „Nie jestem transfobem. Nie jestem… „ proponuję przeczytanie poniższej transkrypcji. W miarę dobre tłumaczenie googla.
Wielu z nas było zszokowanych w zeszłym tygodniu, kiedy Biały Dom wyznaczył 31 marca jako „Dzień Widoczności Osób Transpłciowych”. Moment ogłoszenia był wyjątkowo nieistotny, ponieważ oświadczenie prezydenta Bidena pojawiło się zaledwie kilka dni po tym, jak sześć osób w chrześcijańskiej szkole w Nashville zostało zabitych przez Audrey Hale, młodą kobietę, która zidentyfikowała się jako transpłciowy mężczyzna. „Dzisiaj pokazujemy milionom transpłciowych i niebinarnych Amerykanów, że ich widzimy, należą do nas i powinni być traktowani z godnością i szacunkiem” – powiedział Biden. „Ich odwaga dała niezliczonej liczbie innych siłę, ale nikt nie powinien być odważny, aby być sobą”.
Przesłanie Bidena sugerowało, że to Hale była prawdziwą ofiarą. Nieważne, że sześciu niewinnych ludzi, w tym troje dziewięciolatków, nie żyje. W dzisiejszej Ameryce oczekuje się od nas największego współczucia dla osoby z zaburzeniami emocjonalnymi, która wzięła do szkoły podstawowej broń maszynową z zamiarem zabicia jak największej liczby osób.
Dotarliśmy do punktu kulturowego szaleństwa. Góra to dół, zło jest dobrem, a prawość jest błędem. W dzisiejszej Ameryce stajemy po stronie przestępców, a nie ofiar przestępstw. Cenimy prawa aborcjonistów ponad nienarodzone dzieci, walczymy w obronie biologicznych sportowców-mężczyzn, którzy udają kobiety, zamiast biologicznych kobiet, które nie powinny konkurować z mężczyznami.
U podstaw tego szaleństwa leży coś, co nazywa się „opieką afirmatywną”, filozofią rozwiniętą przez społeczność doradców. W minionych dziesięcioleciach pomieszanie płci było znane pod klinicznym terminem „dysforii płciowej”. Uznano to za chorobę psychiczną. Ale doradcy przyjęli nowe podejście, które uznali za bardziej współczujące. Zamiast przypisywać zaburzeniu negatywną etykietę, psychologowie postanowili potwierdzić preferencje płciowe danej osoby, nawet jeśli są one urojeniami.
Działa to w następujący sposób: przypuśćmy, że ktoś, kto urodził się jako biologiczny mężczyzna, mówi swojemu doradcy, że naprawdę czuje się wewnętrznie kobietą. Terapeuta nie kwestionuje pomysłu. Zamiast tego radzi się mężczyźnie, aby poszedł dalej i zaczął ubierać się jak kobieta, ponieważ „identyfikuje się” jako kobieta. „Śmiało, noś makijaż i buty na obcasie” – mówi doradca. „Śmiało przyjmij też kobiecą tożsamość. Przyjmij żeńskie imię i żeńskie zaimki oraz poproś rodzinę i przyjaciół, aby używali preferowanej tożsamości ”- nawet jeśli rzeczywiście wyglądasz jak mężczyzna w sukience.
Ta dziwaczna praktyka rozprzestrzenia się dziś w naszych szkołach jak pandemia. Nawet nauczyciele szkół podstawowych promują ideologię transpłciową wśród wrażliwych pierwszoklasistów. Dzieci, które powinny uczyć się o akustyce i dzieleniu, słyszą o drag queens, seksie oralnym, masturbacji i o tym, co to znaczy być osobą queer lub niebinarną. Pedagodzy szkolni mówią dzieciom w wieku przedszkolnym, że mogą brać leki blokujące dojrzewanie płciowe lub poddawać się operacjom „potwierdzającym płeć”, aby chłopcy mogli stać się dziewczynkami, a dziewczynki chłopcami.
Najbardziej ironiczną częścią tego scenariusza jest to, że jeśli ktoś odważy się zakwestionować to szaleństwo, zostaje oznaczony jako „transfobiczny”. My jesteśmy tymi złymi. Nazywa się nas podżegaczami nienawiści, ponieważ nie okazujemy akceptacji i współczucia ludziom, którzy nie są zadowoleni z płci, z którą się urodzili. Nieważne, że nauka mówi nam, że wykastrowany mężczyzna jest nadal mężczyzną, a kobieta, która przeszła podwójną mastektomię i histerektomię, nadal jest kobietą. Nieważne są chromosomy X i Y. Jesteśmy „nienawistni”, jeśli nie bawimy się w tę szaradę.
