Category Archives: Uzdrowienie

Young Steve

Jedną z największych przeszkód w otrzymaniu uzdrowienie od Boga jest błędny  pogląd mówiący, że uzdrowienie zależy od Boga. To zupełnie tak jakby powiedzieć,  że twoje zbawienie od piekła zależy od Boga. W obu przypadkach, Bóg uczynił  już pełne zaopatrzenie dla ciebie poprzez zadośćuczynienie Chrystusa i w obu przypadkach to do ciebie należy uwierzenie i przyjęcie tego, że Jezus umarł, aby ci je dać.

Przypuśćmy, że myślałeś, że twoje zbawienie zależało do Boga. „Jeśli Bóg  chce mnie zbawić, to zrobi, to jeśli nie, to taka musi być Jego wola, żebym  pozostał niezbawiony”. Jest to tak samo absurdalne, jakby powiedzieć:  „Jeśli Bóg chce, abym został uzdrowiony to uzdrowi mnie; jeśli nie to musi  być Jego wola, abym pozostał chory”. Boża wola dotycząca twojego zbawienia  jest wyraźna w Jego Słowie. On chce zarówno jednego jak i drugiego i otrzymujesz je w taki sam sposób – przez wiarę.

Wielu, którzy wychodzą do modlitwy sądzi, że wiara kaznodziei powinna ich  uzdrowić. Jezus tak nie nauczał. Nigdy nie powiedział: „Moja wiara uzdrowiła  cię”. W wielu przypadkach mówił uzdrowionym ludziom:  – Twoja wiara uzdrowiła cię. To zależało od osoby przyjmującej uzdrowienie.

Weźmy na przykład kobietę z upływem krwi. Jezus nie prowadził żadnego rodzaju  spotkania z uzdrowieniami, gdy ona dotknęła jego szaty. W tym czasie Pan szedł  swoją drogą, aby zająć się uzdrowieniem kogoś innego. Nie miał pojęcia o  tym, że ta kobieta idzie do niego po uzdrowienie. Musiał zapytać o to, kto  się go dotknął? Uczniowie byli zdumieni, ponieważ wszyscy napierali na Niego,  lecz Jezus chciał wiedzieć, kto dotknął go w wierze. Poczuł, że wyszła z  Niego moc i wiedział, że ktoś dotknął się go w wierze, lecz nie wiedział kto to był.

Zatem to uzdrowienie nie miało nic do czynienia bezpośrednio z Jezusem ani  z Jego wiarą – zostało dokonane wyłącznie przez wiarę tej kobiety. Jezus powiedział jej, że jej wiara uzdrowiła ją.

Skąd wzięła tą wiarę? W taki sam sposób w jaki robisz to ty – słuchając  ewangelii. Ta kobieta poszła i otrzymała uzdrowienie, gdy „usłyszała o Jezusie”. Ktoś musiał jej opowiedzieć dobrą nowinę.

W Nowym Testamencie znajdziesz następujące stwierdzenia (biblijne referencje poniżej)

„Jak uwierzyłeś, niech ci się stanie.”  „A Jezus widząc ich wiarę, rzekł do paralityka…”  „Twoja wiara uzdrowiła cię„. (Ten zwrot występuje 5 razy!)  „Nie ci się stanie według twojej wiary”. „Wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie jak chcesz”.”A widząc, że ma on wiarę aby być uzdrowionym rzekł do niego głośno: „Stań na nogi swoje”.

Oto odpowiednie wersety z Pisma, gdzie Jezus (czy w jednym przypadku Łukasz)  mówi o tym, że osobista wiara człowieka (czy też członków rodziny) była odpowiedzialna za uzdrowienie:

Syn setnika — Mat. 8:5-13; Paralityk — Mat. 9:2-8, Luke 5:17-26; Kobieta z upływem krwi — Mat. 9:20-22, Mark 5:25-34, Luke 8:43-48; Niewidomy — Mat. 9:27-30;  Kobieta kananejska — Mat. 15:22-28; Ślepy Bartymeusz — Mk. 10:46-52, Luke 18:35-43; Trędowaty — Łuk. 17:12-19; Kaleka z Listry — Dz. 14:7-10

A teraz spójrzmy, co się stało w miejscu, w którym ludzie nie mieli wiary: Mat. 13:54-58; Mk 6:1-6

Biblia nie mówi, że Jezus odmówił uczynienia wielu cudów, mówi, że nie mógł  tego zrobić w Nazarecie i że dziwił się ich niedowiarstwu. Zastanów się nad  tym: Sam Jezus, najlepszy kaznodzieja jaki kiedykolwiek chodził po ziemi,  nie mógł uzdrowić wielu w zgromadzeniu ludzi, z powodu ich niewiary. Oto widzimy drugą stronę tej sytuacji, gdy wiara ludzi uzdrawiała ich.

Jak nieuczciwe jest postępowanie niewierzących zgromadzeń, gdy wskazują  na kaznodzieję, gdy brak jest znaków i cudów. Tak, kaznodzieja też musi wierzyć,  lecz nawet jeśli on wierzy, niewiele się wydarzy w niewierzącym i wrogo nastawionym  zgromadzeniu. Jeśli sam Jezus nie mógł osiągnąć wyników tam, gdzie była taka  niewiar to żaden inny kaznodzieja nie może, ponieważ sługa nie jest większy nad swojego pana.

To nie Bóg nie chciał uzdrowić wszystkich chorób w Nazarecie. Z Psalmu 103.1-5  i innych miejsce wiemy, że to robił. Ten sam kaznodzieja (Jezus) uzdrawiałt tłumy w innych miastach. Jezus nie zmienił się wraz ze zmianą miejsca. To,  co ludzie otrzymali bardziej zależało od ich wiary lub ich niewiary niż od Jezusa!

Jeśli było to prawdą wtedy, to jest również aktualne i dziś. To nie zależy  od Jezusa. Nie zależy od Boga, kto zostanie zbawiony i uzdrowiony, lecz od nas. „Każdy kto chce” może otrzymać zbawienie i uzdrowienie.

Przeczytaj następujący przypadek chłopca opętanego przez demona: Mat. 17:14-21; M.k 9:17-29; Łuk. 9:38-42

Jezus przypisał niepowodzenie uczniów, ich brakowi wiary . Dał im już moc  i autorytet nad wszelkimi duchami (Łuk 9:1-2), zatem nie moc była problemem. Mieli moc! Istotą nie było to, co mógł zrobić Jezus, to w co oni mogli uwierzyć.

Ojciec chłopca zapytał Jezusa o coś: – Jeśli możesz coś zrobić.

Ponownie Jezus wyraźnie stwierdził, że istotą nie jest to, co Jezus może zrobić, lecz to, w co człowiek może uwierzyć. Jego odpowiedź brzmiała: – Wszystko jest możliwe dla wierzącego.

Wiem o tym, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych (Łuk 1:37), lecz sprawa  nie dotyczy włącznie tego, co Bóg, czy Jezus mogą uczynić. Dotyczy to również tego, w co możesz uwierzyć.

W ew. Marka 11:24 Jezus wyraźnie mówi, że możesz mieć wszystko czego pragniesz,  jeśłi uwierzysz, że to otrzymasz, gdy się modlisz. Zależy to od twojej wiary, a nie od wiary Jezusa.

Nie jest to zbyt popularne nauczanie obecnie, ponieważ wielu chrześcijan  jest zbyt leniwych, aby chcieli wziąć odpowiedzialność za cokolwiek. Tak łatwo  jest powiedzieć, że wszystko dzieje się z woli Bożej i pozwolić Szatanowi  na działanie w swoim ciele równocześnie mówiąc, że to wola Boża. Jeśli jest  to wyłącznie zależne od Boga, to ty nie ponosisz żadnej odpowiedzialności.  A jednak Jezus wyraźnie określił poprzez swoją służbę, że to od ciebie zależy,  a nie od Niego, aby coś zrobić. Bóg nie jest odpowiedzialny za żadne ludzkie niepowodzenia w odbieraniu tego, co jest dostępne dla wszystkich. Jest to szczególnie prawdziwe teraz, że uzdrowienie zostało na stałe zapewnione  „jego ranami” (1 Ptr. 2:24). Jezus zrobił wszystko, co trzeba w sprawie twojego  uzdrowienia. To, czy otrzymasz uzdrowienie zapłacone w Jego zadośćuczynieniu  jest całkowicie zależne od ciebie. Bóg może uzdrowić cię i Bóg chce cię uzdrowić. Jedynym problemem jest to, czy w to uwierzysz? Ty możesz zostać uzdrowiony w Bożym miłosierdziu przez dar Ducha działającego  przez innego wierzącego, lecz najlepszym sposobem (i jednym pewnym) uzdrowienia  i trwania w zdrowi jest uwierzenie samemu. Ostatecznie, to zgodnie z twoją wiarą niech ci się stanie!

раскрутка сайта

Young Steve

1 Ptr. 2:24 Gdy myślimy o zadośćuczynieniu Chrystusa to zazwyczaj myślimy o jego cierpieniu  na krzyżu. Niemniej jednak jego zadośćuczynienie nie zaczęło się tam. Zanim  Chrystus poszedł na krzyż, był już zbity rzymskimi batami. Był tak osłabiony  przez to, że nie mógł nawet zanieść swojego krzyża na miejsce ukrzyżowania.  Rany (dosłownie sińce) na ciele Jezusa były częścią kary za nasze grzechy,  którą On musiał ponieść. (Choć był uderzony wielokrotnie, wygląda na to, że jego plecy stały się jednym wielkim sińcem.)

To właśnie sińce zadane Jezusowi uzdrowiły nas. W jaki sposób sińce leczą  nas? Pan poniósł na sobie fizyczną część przekleństwa za złamanie prawa Mojżeszowego.  Poniósł przekleństwo na swoim ciele, w naszym zastępstwie. To uwalnia nas  od konieczności noszenia przekleństwa za łamanie Zakonu (które obejmuje wszelkie choroby i dolegliwości) w naszym ciele.

Jezus nie musiał udzielać nam fizycznego uzdrowienia, mógł po prostu zawisnąć  na krzyżu i rozlać swoją krew za nasze przebaczenie. Nie musiał znosić utrapienia,  które przyniosło nam fizyczne uzdrowienie. Jedyną wyraźną korzyścią z tego  utrapienia, które przyszło przed ukrzyżowaniem, jest uzdrowienie. To właśnie  tam Jego ciało zostało złamane, znacznie bardziej niż na krzyżu. Jest to akt  przypominanym przez chleb komunii. Wino przypomina jego krew, która została  rozlana głównie wtedy, gdy został przebity po śmierci, choć z pewnością całkiem sporo krwi zostało rozlane, gdy jeszcze żył.

Jezus zrobił coś więcej niż tylko rozlanie krwi za nas. On zgodził się na  to, aby Jego ciało zostało za nas złamane. Obchodzimy oba zdarzenia w czasie  komunii. Powinniśmy chodzić w korzyściach płynących z Jego złamanego ciała (uzdrowienie) jak również w korzyściach płynących z rozlania Jego krwi (przebaczenie).

продвижение

Young Steve

Izajasz 53  Jest to prawdopodobnie najlepszy fragment Biblii do zademonstrowania tego, że Bóg umieścił nasze uzdrowienie w zadośćuczynieniu Chrystusa.

Jest to z pewnością jeden z najczęściej cytowanych rozdziałów w Biblii,  napisany setki lat przed przyjściem Chrystusa, jako przepowiednia jego dzieł.  Jednym z tych dzieł jest uzdrowienie. Niestety, zostało to w jakiś sposób  zamulone przez niezbyt dobry dobór słów przez tłumaczy. (Wszelkie twierdzenia dotyczące Hebrajskiego są w pełni udokumentowane w tym programie).

Wers 3 nazywa Jezusa „mężem boleści, doświadczonego w cierpieniu”. Podobnie w wersie 4 czytamy: „Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia  wziął na siebie”. W tej kwestii nie pozostawia żadnej wątpliwości dosłowny  cytat tego fragmentu w ew. Mateusza 8:16-17, gdzie widzimy, co Duch Święty  miał na myśli w Księdze Izajasza w 53 rozdziale! Te wersety są wyraźnie połączone z uzdrowieniem. Możesz się sprzeczać z moim tłumaczeniem, lecz nie Bożym!

Jest wyraźne, że Jezus poniósł na Kalwarii nasze choroby, ponieważ wers  4 mówi, że wziął nasze choroby i nasze cierpienia, JEDNAK my uważaliśmy,  że został zbity przez Boga. Jest to jedno zdanie. Jednym przypadkiem, gdy Jezus był zbity i doświadczony to było na Kalwarii, zatem jego poniesienie  naszych chorób i dolegliwości MUSIAŁO mieć miejsce również na Kalwarii. Ponieważ tematem całego fragmentu jest zadośćuczynienie Chrystusa za nas, noszenie  naszych chorób i dolegliwości musiało być częścią tego zadośćuczynienia. Gdy  już to zobaczysz, reszta rozdziału staje się jaśniejsza. W wersie 5 czytamy  o tym, że Jezus został zraniony za nasze występki i starty za nasze winy,  oraz że jego sińce nas uzdrowiły. Ciało Jezusa było tak rozdarte po to, aby nasze ciała nie musiały być rozdzierane. On był naszym zastępstwem.

Skąd wiemy o tym, że On wziął nasze choroby na siebie? Ponieważ Izajasz  z pewnością powiedział o tym, że On nosił nasze choroby i dolegliwości, nie  nosił swoich własnych – nosił nasze. Nigdy nie był chory, dopóki nie został  „uczyniony chorym” za nasze grzechy. („uczyniony chorym” jest dosłownym tłumaczeniem  zwrotu „utrapić cierpieniem” z wersu 10. Został „utrapiony cierpieniem” naszymi  chorobami. Został „starty przez Boga” i „doświadczony” sądem za nasze grzechy,  a nie za jego własne. Izajasz powiedział, że zostaliśmy uzdrowieni. Musimy  się odnieść do tego tych ludzi, o których mowa w tym rozdziale jako do „nas” i do „naszych”. Ludzie, którzy zostali uzdrowieni, to ludzie, których grzechy zostały poniesione. Innymi słowy TY jesteś uzdrowiony. Cóż byłoby dobrego  w tym, że Jezus poniósłby nasze grzechy, gdyby nadal Bóg kazał nam je nosić.  To byłoby głupie. Każda z części kary spadającej na Jezusa była prawnie zasłużona  przez nas za nasze grzechy i On wziął tą karę na, aby nas uchronić przed koniecznością  ponoszenia jej sami. Z pewnością nie pozostawił ani jednej części tej kary do noszenia dla nas.

Znoszenie chorób było wymagane przez V Moj.28:15-68, 3 Moj. 26:14-39 i innych  fragmentów wyjaśniających „przekleństwo” nieposłuszeństwa Bożemu prawu. Pomimo  tego, że sam Jezus zachował prawo to On został ukarany przyjmując samemu „przekleństwo”  nie zachowania prawa. Gal 3:13 mówi nam, że Jezus został uczyniony przekleństwem  dla naszego odkupienia z przekleństwa. Musiał przyjąć przekleństwo jako karę  za nasze grzechy. Częścią tego przekleństwa była choroba – każda choroba  i dolegliwość, która tam jest wymieniona (V Moj 28:61). Aby ponieść przekleństwo, musiał ponieść choroby.

To właśnie dlatego nie ma takiej możliwości, abyś ty był jakimś wyjątkiem.  Bożą wolą jest uzdrowić WSZYSTKICH. On poniósł NASZE choroby i NASZE dolegliwości,  a w tym zawierają się TWOJE choroby i TWOJE bóle. Pomimo nowoczesnej teologii  i wręcz przeciwnie, Bóg nie może sprawiedliwie nakazać ci ponieść kary, którą  Jezus Chrystus już poniósł za ciebie. To byłoby tak, jak gdyby potępiać dwóch  kryminalistów za przestępstwo popełnione przez jednego. Jezus już otrzymał  wyrok. Żaden ludzki sąd nigdy nie kazał odbywać wyroku za przestępstwo, za  które już ktoś inny poniósł pełną karę. Sądy mogą mieć pewne problemy, lecz  nie są jeszcze tak wypaczone jak nowoczesna teologia.  Zauważ błogosławiony fakt, że nasze uzdrowienie nie było jednorazowym aktem,  lecz stałą rzeczą, która ma trwać przez całe nasze życie, a jest oparte na  jednorazowym dziele Jezusa Chrystusa. Przeczytaj to zdanie uważnie: „On poniósł  [czas przeszły] choroby nasze i cierpienia nasze wziął na siebie [czas przeszły],  a my mniemaliśmy, że jest zraniony [czas przeszły], przez Boga zbity i umęczony.  Lecz on zraniony [czas przeszły] jest za występki nasze, starty [czas przeszły]  za winy nasze. Ukarany został [czas przeszły] dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni [czas teraźniejszy]”.

Ważne jest aby to zauważyć, ponieważ możesz spotkać kogoś, kto będzie sprzeciwiał  się temu i twierdził, że Mat 8:16-17 odnosi się tylko do ziemskiej służby  Jezusa, a nie do jego zadośćuczynienia. Lecz prawdziwe wypełnienie proroctwa  Izajasza, które wyraźnie rysuje uzdrowienie jako część zadośćuczynienia Chrystusa  za grzechy, musi zawierać uzdrowienie dla wszystkich. Faktycznie, Mateusz  dlatego mówi, że uzdrowienie będące częścią proroctwa Izajasza, „mogło się  wypełnić” w Chrystusie uzdrawiającym chorych w czasie swej ziemskiej służby,  że Pan czynił to na podstawie przyszłego zadośćuczynienia.  Poza tym, że nie ma żadnego innego adekwatnego wyjaśnienia tego, co miał na myśli Mateusz, możesz znaleźć inne dowody tego w artykule wyjaśniającym  zarzut, że: Izajasz 53;4 (Mat 8:17) został wypełniony w ziemskiej służbie  Jezusa i nie mogą się na nie powoływać jako na obietnicę współcześnie chrześcijanie.
Izajasz wyraźnie mówi, że Mesjasz będzie utrapiony cierpieniem (uczyniony  chorym) w nasze miejsce, aby przynieść uzdrowienie dla nas. Jezus Chrystus  został utrapiony cierpieniem, twoimi chorobami, po to, abyś ty nie musiał ich nosić.

Patrz również: Uzdrowienie i zadośćuczynienie

стоимость регистрации в каталоге яндекс

Young Steve

Bóg może cię uzdrowić!

Bóg ma możliwość uzdrowienia każdego chorego znanego ludzkości. Żaden rozsądny chrześcijanin nie może tego podważać. Nie ma nic niemożliwego dla Boga – On może zrobić wszystko! On sam mówi o sobie Bóg Wszechmogący. Oto kilka wersetów z Pisma głoszących, Bożą wszechmoc:

Łuk. 1:37; I Moj. 18:14; Obj. 19:6; I Moj. 17:1; I Moj 35:11

Bóg był stanie stworzyć cały wszechświat (włączając w to ciebie!), zatem z pewnością ma dość mocy, aby uzdrowić dowolny fizyczny problem, jaki cię trapi. Faktem jest, że Jezus uzdrawiał wszystkich chorych i wszystkie choroby wśród ludu, również powinien być wystarczającym dowodem na to, że Bóg może to uczynić.

Co więcej, w czasie powrotu Jezusa, Bóg natychmiastowo przemieni twoje całe ciało z istoty śmiertelnej na istotę nieśmiertelną. W mgnieniu oka, każdy chrześcijanin na planecie będzie natychmiast uzdrowiony z każdej fizycznej przypadłości, i nie spowoduje to nawet najmniejszego ubytku mocy Boga Wszechmogącego.

Zatem nie powinno być żadnych wątpliwości, co do tego, że Bóg Wszechmogący, stwórca nieba i ziemi, jest zdolny do tego, aby uzdrowić wszelki stan jakiego doświadczasz. Jeśli wierzysz, że On będzie chciał cię uzdrowić całkowicie,  gdy powróci Jezus, to z pewnością wierzysz, że jest zdolny do tego, aby uzdrowić cię całkowicie teraz! To rozwiązuje problem Bożych możliwości do uzdrowienia
ciebie.

Bóg chce cię uzdrowić!

Lecz tutaj następuję miejsce, w którym większość chrześcijan doznaje niepowodzenie w swym uzdrowieniu. Wiedzą o tym, że Bóg jest zdolny do tego, aby ich uzdrowić,  lecz nie wierzą, że chce to zrobić. Zatem, w większości przypadków, nawet  nie proszą Boga o uzdrowienie, nie mówiąc o proszeniu w wierze. Tylko jedna osoba w Biblii zakwestionowała pragnienie Jezusa do uzdrawiania.  Wiedziała o tym, że Jezus mógł to uczynić, lecz nie wiedział tego, czy Pan chce to zrobić. – Jeśli chcesz, możesz mnie uzdrowić.

Poczytaj o tym w następujących fragmentach:

Mat. 8:2-4;  Mk. 1:40-45; Łuk. 5:12-15

Jezus odpowiedział trędowatemu:  – Chcę.  Nigdy nie odpowiedział nikomu: – Nie zrobię tego.

Ponieważ Jezus jest ten sam dziś jakim był wówczas (Hebr. 13:8), jego odpowiedź każdemu na to pytanie ciągle jest taka sama: – Uzdrowię.

Na podstawie Rzym 2:11, Ef 6:9 i Kol 3:25, że Bóg nie ma faworytów. Wszystkich  traktuje jednakowo. Faktycznie mówi się również nam, że grzeszymy jeśli my sami nie traktujemy wszystkich równo (Jk 2:1-9, 1 Tym 5:21).

Wiemy zatem, że nie jest prawdopodobne, aby Bóg chciał uzdrowić jedną osobę,  a nie chciał tak również uzdrowić innej osoby, włączając w to ciebie. Niemniej  jednak, Bóg jest w porządku i naciska, abyś spełnił pewne warunki, takie same jakie dotyczą każdą inną osobę.

Czy Bóg chce, aby wszyscy byli zbawieni?

Uzdrowienie jest prostą korzyścią płynącą z krzyża. Bóg chce zbawić każdego,  bez wyjątków. On nie chce: „aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy przyszli  do upamiętania” (2 Ptr. 3:9). Bóg zarówno chce, jak i jest w stanie zbawić wszystkich ludzi na ziemi.

Ponieważ ofiara, która zapewniła nam zbawienie z piekła jest taka sama jak  ofiara, która zapewniła uzdrowienie twojego ciała, zatem niemądre byłoby przypuszczać,  że Bóg chce udzielić korzyści zbawienia każdemu równocześnie powstrzymując  równocześnie inne korzyści z jakichś tajemniczych przyczyn. (Zobaczysz w  proroctwie o odkupieniu Izajasza, że uzdrowienie jest definitywnie zapewnione w zadośćuczynieniu Chrystusa).
Fakt, że niektórzy ludzie spędzą wieczność w piekle nie ma nic wspólnego  z Bożym wyborem w tej sprawie. Podobnie, fakt, że nie wszyscy ludzie są uzdrawianie, nie ma nic wspólnego z Bożym wyborem w tej sprawie.

Śmieszne jest twierdzenie, że ktoś nie został uzdrowiony, ponieważ Bóg  nie chciał go uzdrowić podobnie jak mówienie, że ktoś nie został zbawiony, ponieważ Bóg go nie zbawił.

Boża zdolność + Boża wola + ? = Uzdrowienie

Zatem oczywiste jest, że Bóg może coś zrobić i chce to zrobić ,ale nie oznacza  to jednak ,że tak się stanie. Jest tutaj pewien pominięty składnik, a jest  nim twoja wiara. Jeśli wierzysz, że Jezus poniósł twoje grzechy i otrzymałeś  dar zbawienia przez wiarę, to masz coś, co Bóg chciał i był w stanie ci dać.  Jeśli wierzysz, że Jezus poniósł twoje choroby i otrzymałeś dar uzdrowienia  przez wiarę, to otrzymałeś od Boga coś, co Bóg chciał i mógł ci dać przez cały czas.

Nie musisz pracować nad tym, aby Bóg chciał cię uzdrowić. Nie błagaj, nie  proś, nie nakłaniaj Go pochlebstwami, nie męcz starając się sprawić, aby chciał  cię uzdrowić. On już tego chce! A ponieważ zarówno ma możliwości to uczynić jak też chce, możesz otrzymać uzdrowienie od Niego.

aracer.mobi

Young Steve

Hebr 13:8 Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

Mal. 3:6 Zaiste Ja, Pan, nie zmieniam się, lecz i wy nie przestaliście być synami Jakuba.

Jak. 1:17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.

Bóg i Jezus nigdy się nie zmienili. Ich wola wyrażona przez stulecia, jest  taka sama i dziś. Jeśli Bożą wolą było uzdrawiać chorych tysiące lat temu,  to jest to również Bożą wolą uzdrawiać ludzi dziś. Jeśli był Panem, naszym  Lekarzem to jest nim również dziś. Jeśli Jezus uzdrawiał choroby w czasie  swojej ziemskiej służby, on ciągle uzdrawia chorych dziś. Inaczej, nie byłby tym samym Jezusem.

Żaden rozsądny człowiek nie może kwestionować tego, że Jezus uzdrowił olbrzymią ilość chorych. Pismo mówi o tym, że było ich zbyt wiele, aby je policzyć.  Możesz odnieść się do Nowego Testamentu w sprawie uzdrowień, nie pozostawia on żadnych wątpliwości co do tego, że Jezus uzdrawiał choroby.

– Tak, – możesz powiedzieć – lecz Jezus już nie chodzi po ziemi, jak wówczas. Nie możemy iść do niego po uzdrowienie, dziś.

Nie, nie możesz Go zobaczyć jako osoby, lecz możesz iść do Jego Ciała, Kościoła. Jezus odnosił się do wierzących jako do swego Ciała. On jest Głową a my jesteśmy Ciałem. Jesteśmy Jego reprezentantami na ziemi, uprawnionymi w Jego imieniu do czynienia dzieł, które On czynił na ziemi.

Jezus zupełnie jasno wyraził to, że wierzący będą kontynuować Jego te same uczynki, które On czynił w ew. Jana 14:12-14. Taki był Jego plan zawsze, pomimo tego, że nigdy, z powodu niewiary lub braku instrukcji, nie był wykonywany przez większość współczesnych, chrześcijańskich zgromadzeń.

Jezus ciągle uzdrawia chorych przez wierzących. On ciągle nas uczy. Jest to jasne na podstawie Dz.Ap. 1:1-2 „Pierwszą księgę, Teofilu, napisałem o tym wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku ąż do dnia, gdy udzieliwszy przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których wybrał, wzięty został w górę”.

Ewangelia Łukasza mówi nam o wielu uzdrowieniach i cudach w służbie Jezusa oraz podaje pewne Jego nauczania. Niemniej, Łukasz pisze na samym początku Dziejów Apostolskich, że to jest to, czego Jezus zaczął robić i nauczać zanim został wzięty w górę. Prostym wnioskiem jest to, że Jezus kontynuuje swoje potężne dzieło i naucza również dziś, po tym, jak został zabrany w górę. To jest ciągle Jezus w działaniu.

W Dz. Ap. 3:1-16 Piotr mówi do kalekiego mężczyzny: „W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu wstań i chodź”. Oto wykonuje on to dzieło, które wykonywał Jezus i jak Jezus powiedział, że będzie je wykonywał. Piotr odważnie ogłosił przywódcom żydowskim: – Przez wiarę jego imię wzbudziło wzmocniło jego imię tego, którego widzicie i znacie, wiara zaś przez niego wzbudzona dałą mu zupełnie zdrowie na oczach was wszystkich (Dz. 3:1 6) oraz „stało się to w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, którego wy ukrzyżowaliście, którego bóg wzbudził z martwych,; dziei niemu ten oto stoi zdró przed wami” (Dz. 4:16).

Piotr wyjaśnił, że Jezus dokonywał uzdrowień, gdy używano Jego imienia. W księdze Dz. 9:32-35 Piotr mówi Ananiaszowi: „Jezus Chrystus uzdrawia cię, wstań i weź łoże swoje”. Piotr jasno wyraża fakt, że to Jezus Chrystus dokonuje uzdrowienia. W Liście do Rzymian 15: 18-19 Paweł wyraźnie mówi, że sam Chrystus czynił wielkie cuda i znaki przez niego. Jezus nie tylko żyje dzisiaj, lecz również jest aktywnie zaangażowany na ziemi przez swoje Ciało.

Ten sam Duch, który namaścił Jezusa, aby uzdrawiał chorych (Dz. 10:38), jest Duchem, który zamieszkuje w wierzących. Z pewnością nie ubyło mu mocy od tamtej pory i to On ożywia śmiertelne ciała nasze (poddane śmierci) (Rzym 8:11).

Zatem, pomimo tego, że nie możesz udać się do Jezusa cieleśnie, możesz iść do członka Jego Ciała w ciele i i ten członek jest uprawniony do modlitwy o twoje uzdrowienie tak, jak gdyby robił to osobiście Jezus. Członek Ciała modli się w Imieniu Jezusa a sam Jezus wykonuje to (p. J14:12-14).

Możesz uzyskać uzdrowienie nie tylko poprzez czyjąś służbę uzdrawiania, możesz je otrzymać ty sam bezpośrednio od Boga, przez wiarę w to, co Jezus dla ciebie zrobił. W taki sam sposób otrzymujesz przebaczenie grzechów. Jest to najlepsza droga do otrzymania uzdrowienia, lecz również taka, która wymaga większej wiary. Jezus został uczyniony chorobą na twoim miejscu na Kalwarii i ty możesz być uzdrowiony po prostu wierząc w jego zastępstwo za ciebie. Podobnie jak nikt nie był potrzebny, aby się modlić za twoje zbawienie, kiedy już wiedziałeś w jaki sposób możesz być zbawiony, tak też nie musi nikt modlić się o twoje uzdrowienie, gdy już poznasz w jaki sposób możesz przyjąć uzdrowienie dla siebie.

Ponieważ Jezus jest ten sam dziś, On pragnie uzdrawiać choroby równie silnie dziś. Nie ubyło Mu współczucia dla ciebie od chwili, gdy uzdrawiał chorych w czasie swojej ziemskiej służby. Nie zmienił się od chwili, gdy chodził po ziemi, ani od czasów Dziejów Apostolskich. Jeśli nie widzimy dziś cudów tak  jak powinniśmy je widzieć, to jest tak, dlatego, że to my zmieniliśmy się, a nie On.

раскрутка сайта