Category Archives: Uzdrowienie

Young Steve

Jest tylko jeden skuteczny sposób zdobywania wiary: „Tedy wiara jest ze słuchania, a słuchanie przez słowo Chrystusowe” – Rzym 10:17.

Jeśli chcesz mieć więcej wiary, musisz słuchać więcej Słowa Bożego. Nawet jeśli mentalnie znasz to, co Ono mówi, musisz stale rozmyślać nad tym i wypowiadać je do siebie. To słuchanie nie jest jednorazowym aktem, gdzie raz posłuchasz i idziesz swoją wesołą drogą. Odnosi się to stałego procesu słuchania Słowa. Samo słowo „produkuje” wiarę.

Jeśli przebadasz słowo w słowo werset Rzym 10:17 w konkordancji, to odkryjesz, że jest tam użyte greckie słowo „rhema”, które oznacza bezpośrednie słowo od Boga przeznaczone dla ciebie, a nie tylko Słowo w ogólnym sensie, które może być przetłumaczone jako „logos”. Musisz spędzić czas na myśleniu o Słowie zanim stanie się ono dla ciebie „rhema”, a nie zwykłe „logos”. Musisz przyjąć Słowo Boże jako osobiste przesłanie do ciebie.

„Ale co powiada Pismo? Blisko ciebie jest słowo w ustach twoich i w sercu twoim; to znaczy, słowo wiary , które głosimy” (Rzym 10:8).

Wiara będzie budować się automatycznie w miarę jak będziesz słuchał Bożych obietnic. To nie są zwykłe fakty, lecz duch i życie. Gdy napełnisz się Słowem, napełnisz się wiarą bez świadomego usiłowania tego! Jest to tak proste, że aż zdumiewające, że wielu ludzi nie widzie tego i ucieka się do nieskutecznych środków wyliczonych poniżej. Boże Słowo jest „słowem wiary”. Wiara i Słowo idą w parze.

Wielu wierzących nie potrzebuje więcej wiary; oni po prostu muszą zacząć działać na podstawie wiary, którą już mają. Człowiek z Dz. 14:7-10 jest przykładem tego.

Oto kilka przekładów nieskutecznych sposobów uzyskania większej wiary:

Modlitwa o więcej wiary.

Nie pomogło to apostołom, więc nie pomoże i tobie. Łk 17:5-6 Jezus zwraca tutaj uwagę na to, że nie potrzebujesz „wielkiej wiary”, aby coś zrobić, lecz musisz działać na podstawie wiary, którą masz. Najwięcej robisz działając na tej podstawie pomocy słów wypowiadanych swoimi ustami: „Moglibyście powiedzieć do tego drzewa…”

Staranie się silniej wierzyć.

To wymaga walkę o to, aby „zmusić się do wierzenia” w coś. Przygotuj się na wiele frustracji i niewiele wiary. Bóg nigdy nie przykazał, abyś starał się w coś wierzyć w cokolwiek. Pan nakazał, abyś wierzył Jego Słowu.0

Niemniej jest różnica między wierzeniem Jego słowu a usiłowaniem uwierzyć, że jesteś uzdrowiony. Jeśli nie masz biblijnej podstawy do wierzenie, że otrzymałeś uzdrowienie jako dar od Boga, nie rozwiniesz wiary. Będziesz sfrustrowany i chory! Jeśli ciągle masz wątpliwości, że Bóg Biblii obiecał uzdrowić cię, to rozwiązaniem jest stałe słuchanie i czytanie Jego obietnic. Odkryjesz wtedy, że wiara zaczyna się budować się w naturalny sposób w tobie, bez widocznego z twojej strony zmagania.

Modlitwa na językach.

Mamy nakaz, aby „budować siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą” (Jd 20), lecz ten wers nie mówi, o tym, żeby mówienie językami buduje wiarę. Może ci pomóż wejść w odpocznienie i stać się bardziej wrażliwym na Ducha Świętego, abyś mógł lepiej słuchać Słowa, lecz wiara ciągle bierze się ze słuchania Słowa, a nie przez modlitwę na innych językach. Gdy modlisz się na językach, wypowiadasz tajemnice Boże, których twój umysł nie rozumie. Możesz pobudzić się do działania na podstawie tej wiary jaką masz, lecz nie zdobędziesz więcej wiary.

Zaprzeczanie okoliczności.

Nie rozwiniesz swojej wiary usiłując zapomnieć o problemach czy też udając, że one nie istnieją. Takie działanie nie jest wiarą a tylko umożliwia okłamywanie siebie samego. Wiara nie zaprzecza, że istnieje problem, lecz odmawia problemowi, na podstawie tego, co Bóg mówi, prawa do trwałego istnienia.

Doszukiwanie się postępu w ciele w celu uzyskania zachęty.

Wiara opiera się wyłącznie na Bożych obietnicach, a nie na widocznym postępie twojego stanu. Nie ma żadnego znaczenia dla wiary jeśli wydaje się, że jest lepiej czy gorzej. Nie możesz cieszyć się postępami lecz musisz pamiętać o tym, że to wiara wywołuje postęp. Wtedy nie będziesz poruszony w swym trwaniu w wierze jeśli nagle symptomy ponownie wystąpią w ciele lub pogorszą się.

Słuchanie poruszających się świadectw.

Świadectwa mogą cię pobudzić i zmotywować do wierzenia Bogu, lecz nie możesz budować swojej wiary na doświadczeniach kogoś innego. Tylko dlatego, że Bóg kogoś uzdrowił z choroby, na którą cierpisz nie znaczy, że ty otrzymasz uzdrowienie. Co się stanie jeśli usłyszysz, że ktoś z twoją chorobą umarł? Twoja wiara musi opierać się wyłącznie na Słowie Bożym. Wtedy, nawet jeśli nikt inny nie uzyska pozytywnego wyniku, to ty możesz trwać. Oczywiście, na tyle na ile świadectwo kogoś innego zawiera Słowo Boże, twoja wiara będzie się budować przez słuchanie obietnic, w które ktoś inny uwierzył.

Innym problemem ze świadectwami jest to, że wiele z nich jest dawanych na krucjatach, na których zostali uzdrowieni przez dary Ducha, a nie ich wiarę. Ktoś mógł dać wspaniałe świadectwo takiego odebrania uzdrowienia, lecz TY nie masz żadnej innej gwarancji uzdrowienia oprócz twojej wiary. Całkiem możliwe jest, że Bóg w swoim miłosierdziu nagle uzdrowi niewierzącego, który nie ma pojęcia o tym, co się dzieje. Bóg szuka wierzących, aby UWIERZYLI, a nie polegali na darach Ducha, aby otrzymać uzdrowienie.

Potępianie siebie samego za swoją małą wiarę.

Nigdy do niczego nie dojdziesz umniejszając siebie. „O, muszę być „tym małej wiary”. Bóg musi być ze mnie niezadowolony. Faktycznie zawodzę w zaufaniu do Boga. Powinienem mieć więcej wiary. Co jest nie tak ze mną?” Nigdy nie rozwiniesz wiary jeśli będziesz rozdzierał to, jak mało wiary masz. Będziesz po prostu coraz bardziej nieszczęśliwy.

Uwielbienie.

Bóg szuka czcicieli i brak czci jest zdecydowanie utrudnia funkcjonowanie w każdej dziedzinie twojego życia. Niemniej jednak, nie uzyskasz wiary przez czczenie Boga. Cześć (uwielbienie) jest wyrazem wiary, którą już masz, a nie środkiem do jej pozyskania.

aracer

Young Steve

Nie uczep się rozmiaru swojej wiary, otrzymanie uzdrowienia nie wymaga wielkiej wiary. Musisz działać na postawie tej wiary, którą masz. Normalnym sposobem działania na podstawie wiary jest mówienie.

Apostołowie poprosili Jezusa „Przydaj nam wiary!” Jezus nie powiedział  im (Łuk. 17:6): „Jeślibyście mieli wiarę jak ziarno gorczyczne, i rzeklibyście do tego figowca: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, usłuchałby was”. Zauważ, że maleńka wiara może wrzucić drzewo do oceanu jeśli dołączy się do niej słowa. Wiara jest jak sos paprykowy tabasco – odrobina daje wielkie efekty.

Istotą nie jest otrzymanie większej wiary, istotą jest wypowiadanie słów.

Jezus nauczał też uczniów: gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczyczne, rzeklibyście do tej góry, usuń się na inne miejsce, a ona usunęłaby się i nic niemożliwego nie byłoby dla was”. Zobaczcie, maleńka wiara może przesunąć górę z jednego miejsca na inne, jeśli dołączy się do niej słowa.

Chodzenie w wierze nie jest domeną „gigantów wiary”. Każdy może to robić. Jezus powiedział (Mar. 11:23): „Zaprawdę powiadam wam: Ktokolwiek by rzekł tej górze: Wznieś się i rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swoim, lecz wierzył, że stanie się to, co mówi, spełni mu się”. Zatem każdy może robić wielkie dzieła wiary, jeśli dołączy do niej słowa.

Czy zdajesz sobie z tego sprawę czy nie napełnione wiarą słowa są najpotężniejszą mocą na ziemi. Bóg wypowiedział wszystko ku istnieniu! Czasami podkreślamy część po stronie wiary, lecz Jezus faktycznie podkreślał część po stronie mówienia. Jeśli życie i śmierć jest w mocy twojego języka (Przyp. 18:21) to z pewności choroby i uzdrowienie również są w jego mocy. Jakub powiada, że jeśli jesteś w stanie kontrolować swój język to możesz kontrolować całe swoje ciało.

Ludzie, którzy mieli „wielką wiarę” w czasach Jezusa to ci, którzy uwierzyli, że Jezus może powiedzieć słowo i coś się stanie. Setnik i syrofenicjanka mieli „wielką wiarę” i nie potrzebowali osobistej wizyty Jezusa, aby otrzymać uzdrowienie bliskich. Jego słowo było dla nich wystarczająco dobre. Wierzyli, że Jego słowa mają moc i autorytet, i że gdy powie coś, to już jest wykonane. Następnym razem, gdy diabeł będzie umniejszał twoją wiarę, przypomnij mu, że wiara wielkości ziarna gorczycy może przesunąć drzewo czy górę, gdy dołączysz do niej słowa.

раскрутка

Young Steve

Postawy i styl życia jest zaraźliwy. W 1 Kor 15:33 mówi nam, abyśmy nie dali się zwieść, ponieważ złe towarzystwo psuje dobre obyczaje. Jeśli złe towarzystwo może mieć wpływ to dobre również. W Przyp.13:20 czytamy: „Kto obcuje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami, temu źle się wiedzie”. Musisz bywać z  tymi, którzy pomogą ci  w twojej drodze wiary, a nie z tymi, którzy wybijcię z dziedzictwa w Chrystusie. Bywanie w towarzystwie tych, którzy wierzą Bogu, sprawia, że będziesz oglądać wiarę w działaniu  i Boga przychodzącego w mocy a to może być potężnym zastrzykiem przekonania dla ciebie.

Chcę tutaj podkreślić pewną rzecz: jeśli czytasz tą książkę i modlisz się sam to nie rób tak! To jest wielki błąd! Nie zostałeś przeznaczony do tego, aby funkcjonować poza Ciałem Chrystusa. Potrzebujesz innych i oni potrzebują ciebie – 1 Kor 12 daje jasny obraz tego. Miej społeczność z innymi, którzy cię zachęcą na drodze wary. Towarzysz tym, którzy mają „ducha wiary”, mówią i działają na podstawie Bożego Słowa. Ich świadectwa nie stworzą wiary jako takiej, lecz znacznie zbudują twoją nadzieję i zachęcą cię. Szatan umie wystrzelać samotnych strażników. Nie bądź jednym z nich. Bracia i siostry w Chrystusie mogą mieć do powiedzenia coś, co zobaczysz i ty, nawet jeśli przez lata tego nie dostrzegałeś.

Nie zmieszaj się terminem „duch wiary”. To nie jest następny duch, który jest czwartym członkiem Trójcy! Oznacza to po prostu postawę wiary. Odkryjesz, że duch wiary jest zaraźliwy (podobnie jak „duch” niewiary). Gdy znajdziesz
się w  pobliżu tych, którzy go mają odbije się to na tobie, po czym zacznie się przenosić na innych! Trudno jest opisać w jaki sposób się to dzieje, lecz z pewnością tak jest . Jak powiadali starzy wierzący, pewne rzeczy łatwiej jest ‘złapać’ niż nauczyć się a inne lepiej poczuć niż opowiedzieć. Uwielbiam bywać wśród ludzi, którzy wierzą Bogu i otrzymują wyniki. Zachęca mnie to.  Gdy dostaniesz się do kościoła pełnego takich ludzi to czujesz, że oni robią więcej dla ciebie niż twoje głoszenie może zrobić dla nich.

Buduj zatem swoją wiarę na Słowie, lecz równocześnie towarzysz tym, którzy mają postawę wiary a wtedy odkryjesz, że ten sam duch działa w tobie – uwierzysz więc będziesz mówił. Będziesz wypowiadał słowa wiary zamiast niewiary. Zaczniesz działać jak ci, z którymi się spotykasz.

aracer.mobi

Young Steve

Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane  za sprawiedliwość (Rzym 4:3). On wierzył Bogu, który wskrzesza umarłych (Rzym 4:17). Przez wiarę otrzymał cud.

Niemniej jednak i „demony wierzą w Boga” (Jak. 2:19) i nic im to nie daje.

Jedna rzecz to wierzyć w Boga (że On istnieje) a całkiem co innego wierzyć Bogu (przyjąć Jego obietnice, jako coś pewnego). Niektórzy ludzie odpowiadający na pytanie o ich uzdrowienie: „Wierzę Bogu!”, którzy rzeczywiście mówią: „Wierzę, że jest Bóg i z pewnością mam nadzieję, że On coś wkrótce zrobi”. Inni mówią: „W porządku, mam wiarę” – przyłączcie się do klubu; demony też wierzą. Problem polega na tym, że musisz uwierzyć w coś więcej niż to, że Bóg istnieje. Musisz uwierzyć  w jego obietnice i twierdzenie, że uzdrowienie jest dla ciebie dostępne i musisz uwierzyć, że otrzymujesz uzdrowienie, gdy się modlisz. Różnica miedzy osobą, która wierzy w Boga, a osobą, która wierzy Bogu jest taka, że ta druga będzie mówić i działać zgodnie z tym,  jak wierzy.

Spotykam ludzi wychodzących do modlitwy, którzy byli już na nabożeństwach na których Bóg potężnie działał i uzdrawiał i nic nie otrzymali. Po wyjaśnieniu, przyznają, że nigdy nie uwierzyli w to, że otrzymali cokolwiek w czasie modlitwy. Innymi słowy, nie postępowali zgodnie z zasadami i dlatego nie mieli żadnych rezultatów. Uwierzyli w Boga, lecz nie uwierzyli Bogu.

Niepowodzenie w wierzeniu Bogu oznacza, że albo 1) nie jesteś pewien tego, co obiecał tobie osobiście, lub 2) nie jesteś pewien, czy Bóg dotrzymuje swoich obietnic zawartych w Biblii. Obie wątpliwości rozwiązuje się czytając Słowo Boże. Znajdziesz tam wszystko, co Bóg ci obiecał i zobaczysz, że Bóg jest wierny swojemu Słowu przez wszystkie stulecia. Zaczniesz rozumieć, że Bóg nie zrobi wyjątku dla ciebie i że jego obietnice są równie wartościowe jak wtedy, gdyby ci się objawił i przekazał je osobiście. Poznaj Boga poprzez Jego Słowo. Jest to jedyna droga do lepszego poznania go. Im lepiej znasz Pana, tym bardziej będziesz ufał Mu, ponieważ będziesz rozumiał jak bardzo jest wierny.

продвижение

Young Steve

Już masz wiarę.

Jeśli jesteś wierzący to już wiesz w jaki sposób wierzyć Bogu. Masz wiarę. Bez wiary nie mógłbyś być zbawiony, ponieważ jesteś zbawiony przez wiarę (Ef. 2:8-9). Nie pozwól Szatanowi, aby wmawiał ci, że nie masz żadnej wiary czy też, że nie możesz wierzyć Bogu. To są kłamstwa.

Już teraz wierzysz, że masz coś, czego nie można zobaczyć. Wierzysz, że idziesz do nieba i że masz już teraz wieczne życie. Nie możesz tego ani zobaczyć, ani udowodnić w naturalny sposób. Możesz wskazać na to, że jesteś miły, jako zewnętrzny znak, lecz na świecie jest wielu miłych grzeszników, którzy idą swoją drogą do piekła. Jedyny dowód zbawienia to twoja wiara. Wiara jest pewnością tego, czego nie widzimy (Hebr.11:1).

Stawiasz całą swoją wieczną przyszłość na czymś, czego nie widać. Stałeś się nowym stworzeniem w Chrystusie, co jest znacznie większym dziełem – przez doświadczenie wiary w to, co Chrystus zrobił dla ciebie na krzyżu – niż fizyczne uzdrowienie,

Rzym 12:3 mówi, że Bóg dał każdemu (ten list był pisany do wierzących) pewną miarę wiary. Bóg, zatem, mówi, że już masz wiarę. Nie stawaj po stronie tego, co mówi diabeł i nie mów: „Nie mam wiary”, ponieważ wtedy kłamiesz tak samo jak diabeł. Jeśli Bóg mówi, że masz wiarę, to ją masz. Nie stawaj przeciwko Bogu!

Bóg mówi, że jest wiara i miłość w Chrystusie Jezusie (1 Tym 1:14, 2 Tym. 1:13). Ponieważ ty jesteś w Chrystusie Jezusie, to możesz kroczyć w wierze i miłości.

Nie stawaj się introspektywny, usiłując ocenić ile masz wiary. Jeśli masz wiarę wielkości ziarnka gorczycy to możesz poruszać góry jeśli wyrazisz swoją wiarę w słowach. Skoncentruj się na obietnicach Bożych i wypowiadaj je głośno. Im więcej słyszysz Bożego Słowa, tym więcej podlewasz boskie ziarno i stanie się dla ciebie naturalne wypowiadanie tego.

Jezus powiedział ci: „miej wiarę w Boga” (Mk 11:22)  po czym powiedział, co twoja wiara może zrobić. Jezus nie nakazałby ci tego, gdyby było to niemożliwe! Zatem możesz mieć wiarę w Boga. Możesz mówić do gór i usuwać je. Nie chodź w kółko powtarzając, że nie możesz uwierzyć Bogu. Chodź mówiąc, że możesz uwierzyć Bogu, ponieważ Jezus powiedział, że możesz!

раскрутка

Young Steve

Abstrakcyjna wiara, że Bóg istnieje

Ludzie współcześnie błędnie używają słowa „wiara” określenia nadziei i zwykłego życzeniowego myślenia. Na przykład: „Naprawdę jestem chory i nie wiem czy umrę, czy nie, lecz mam wiarę”. Nie, gdybyś miał wiarę, wypowiadałbyś słowa Boże zamiast słów niepowodzenia (2 Kor. 4:13). To, co rzeczywiście w tej chwili mówisz, to: „W rzeczywistości nie mam żadnej wiary, że Bóg zrobi dla mnie cokolwiek, lecz zgadzam się z tym, że Bóg istnieje”.

Jakub pisze, że demony też wierzą, że jest jeden Bóg i drżą. Jeśli zwyczajnie zgadzasz się na fakt, że Bóg istnieje, to ty sam i demony znajdujecie się na tym samy poziomie wiary. Świat nazywa to wiarą, lecz nie Biblia. Nie możesz zostać zbawionym przez prostą wiarę, że Bóg istnieje. To jest oczywiste, skoro demony nie są zbawione.

Generalnie: twoje chrześcijaństwo

Czasami ludzie używają słowa „wiara’ do zasygnalizowania „religijnego wyznania” jak np. w zdaniu: „Ten człowiek jest w wierze buddyjskiej, a jego siostrzenica jest w wierze hinduskiej”. Faktycznie bardziej poprawne byłoby powiedzenie: „Ten mężczyzna jest w buddyjskiej niewierze, a jego siostrzenica w niewierze hinduskiej”. (jest to poprawne teologicznie, choć „nie poprawne politycznie”). O ile do chrześcijaństwa nawet Biblia odnosi się jako do „tej wiary”, to nie o tym mówi Hebr. 11:1. Możesz być w „tej wierze” o ile jesteś chrześcijaninem, lecz możesz nie być „w wierze” jeśli chodzi o twoje uzdrowienie.

Zaprzeczanie

Wiara w uzdrowienie nie zawiera sobie zaprzeczenia istnienia fizycznych problemów, ona zaprzecza ich prawu do trwania. Nie jest to wiara a może być niebezpieczne i nawet fatalne w skutkach zaprzeczanie symptomów występujących w ciele. Nie możesz po prostu ignorować ich i myśleć, że mają zniknąć same. Również nie jest wiarą staranie, aby przestać myśleć o swoim ciele. Musisz postrzegać Boże Słowo jako silniejsze niż cokolwiek innego, co dzieje się w twoim ciele. Po prostu myślenie o swoich problemach jest zaprzeczeniem, a nie wiarą. Życzenie sobie nie jest sposobem na rozwiązanie problemów. Niektórzy ludzie mówią o ślepej wierze, lecz wiara nie jest ślepa. Wiara napotyka i przyjmuje do wiadomości wszelkie wyzwania jakie stają jej na drodze, lecz ogłasza, że zwycięstwo już się dokonało. Jest różnica między ogłaszaniem zwycięstwa w walce a odmową wiary w to, że walka trwa.

Zaprzeczenie może być niebezpieczne. Jeśli potrzebujesz medycznej pomocy, to się po nią zgłoś. Jeśli faktycznie trwasz w wierze, lekarz zaręczy twojemu uzdrowieniu. Jeśli nie jesteś, może uratować ci życie.

Rezygnacja

„Nie zamierzam się o to modlić więcej. Po prostu zostawiam to w rękach Boga”. W rzeczywistości taki oświadczenie znaczy: „Niech Bóg zdecyduje czy mnie uzdrowi czy nie. Nie wierzę już aktywnie w nic, jeśli nic się nie stanie to nie będę zupełni tym zaskoczony. Cokolwiek się zdarza, zdarza się, Zrobiłem wszystko, co mogłem”.  To jest rezygnacja, a nie wiara. Wiara nie zostawia niczego w rękach Boga, lecz bierze coś z rąk Boga! Nawet ci, którzy znają Słowo mogą zdryfować od wiary do rezygnacji, jeśli nie będą utrzymywać swojej wiary w działaniu. Możesz przestać modlić się o coś dlatego, że wiesz wewnątrz, że otrzymałeś odpowiedź. Niemniej jednak, możesz również przestać modlić się o coś po prostu dlatego, że zrezygnowałeś! Bądź pewny tego, że wiesz dlaczego to robisz.

Oczekiwanie, że coś wydarzy się w przyszłości

Nie możesz „wierzyć’ w uzdrowienie w przyszłości. Mówić: „Mam wiarę, że Bóg mnie uzdrowi” jest błędne. Znaczy to faktycznie: „Mam nadzieję, ze Bóg mnie uzdrowi, lecz nie stoję w wierze”. Wiara jest pewnością tego czego nie widzimy, przekonaniem o tym, czego nie widzimy” (Hebr. 11:1). Jeśli nie masz pewności tego, że coś masz, czego nie widzisz, to nie trwasz w wierze. Jeśli sądzisz, że otrzymasz coś w przyszłości, to nie masz pewności tego, co masz  już teraz w niewidzialnej rzeczywistości.

Nie ma niczego złego w nadziei. Wiara, nadziej i miłość trwają, lecz żadna z nich nie jest substytutem pozostałych. Nie możesz zostać zbawiony mając nadzieję, że dostaniesz się do nieba. Nie możesz zostać uzdrowiony mając nadzieję, że Bóg cię uzdrowi w przyszłości. Oszukasz większość współczesnych chrześcijan mówiąc, że masz wiarę w to, że Bóg uzdrowi cię, lecz nie oszukasz Boga, ani swojego chorego ciała!

Walka o to, aby w coś uwierzyć

„My którzy uwierzyliśmy, weszliśmy do odpocznienia” (Hebr. 4:3). Jeśli nie wszedłeś do odpocznienia, nie wszedłeś do wiary. Jeśli walczysz o to, aby uwierzyć w coś, to jeszcze nie jesteś gotowy modlić się w wierze. Słuchaj Słowa stale jako istoty twojej modlitwy.

Jeśli potrzebujesz uzdrowienia stale i wciąż przeglądaj wersety na temat uzdrowienia. Zamiast zmagać się, aby uwierzyć, słuchaj Słowa  a wiara przyjdzie automatycznie. Może to zając trochę czasu. Jeśli potrzebujesz poświęcić na to czas to poświęć. To lepsze niż trwanie w chorobie. Nawet jeśli nie powiedzie ci się do razu, warto rozwinąć w sobie trochę dyscypliny, abyś mógł na końcu drogi odnieść sukces. Najlepszym czasem do słuchania słowa jest okres PRZED tym, kiedy ci będzie potrzebne, a nie w czasie doświadczenia! Wielu nie znajduje się w pozycji odpowiedniej do przyjęcia czegokolwiek, ponieważ nie „ćwiczyli się w pobożności” przed nadejście doświadczenia.

Moc woli

Wiara nie ma nic wspólnego z usiłowaniem oddalenia czegoś od siebie siłą woli. Powtarzam, my którzy uwierzyliśmy, weszliśmy do odpocznienia. Ufasz w Bożą moc, a nie w moc twojej woli.

Umysł  panuje nad sprawą

Otrzymałeś uzdrowienie od Boga przez swojego ducha, a nie przez umysł. Nie starasz się nastawić psychicznie na cokolwiek, ani kontrolować swoje ciało umysłem.

Wyrzucenie leków

To może być niebezpieczne a nawet fatalne w skutkach. Wyrzucenie leków ani nie dowodzi wiary, ani nie zmusza Boga do nadnaturalnego uzdrowienia cię. Bóg jest przymuszony do uzdrowienia tylko wtedy, gdy przystępujesz do niego w wierze. Można Go oszukać głupim testem wyrzucając leki. Jeśli nie trwasz w wierze, to nie wypełniłeś Bożych warunków do uzdrowienia i będziesz potrzebował tych leków, które właśnie wyrzuciłeś. Spowodujesz tylko to, że twój lekarz się wścieknie na ciebie i będziesz wyglądał na głupca przed niewierzącymi. Przeciwnicy boskiego uzdrowienie zrobią z ciebie następną przypadek popierający ich wątpliwości. To czy trwasz w wierze czy nie, nie ma zupełni nic wspólnego z tym, czy masz leki w swoim pokoju czy nie. Nie ma potrzeby wyrzucania leków czy deptania po swoich okularach, aby otrzymać uzdrowienie przez wiarę. Najpierw zostań uzdrowiony a potem, gdy już będziesz miał fizyczny dowód na to, zrób, co chcesz z tabletkami czy okularami.

Imitowanie słów kogoś, kto trwa wierze

Nie możesz mieć takich samych wyników jak ktoś inny powtarzające te same słowa, które on mówi. Na przykład, nie możesz małpować słów: „Wierzę, wierzę, w moje uzdrowienie, allaluja, dzięki Jezu!” tylko dlatego, że ktoś inny to robił i otrzymał uzdrowienie. To zadziałało dla tej osoby, ponieważ ona wierzył w swym sercu i wypowiadało swoimi ustami. Jeśli tylko powtarzasz ustami, lecz nie wierzysz w sercu, nic się nie stanie. Kiedyś powtarzałem „modlitwę grzesznika” z kimś po to, aby mu sprawić przyjemność i nadal byłem nie zbawiony, gdy skończył, ponieważ  nie o to mi chodziło. (Później modliłem się tak i o to mi chodziło.).

Istnieje wyzwanie wiary i wyznawanie ku wierze. W pierwszym przypadku mówi się to, w co już się wierzy, a w drugim po prostu wypowiada się Słowo Boże dla siebie, aby budować swoją wiarę, co jest wartościową praktyką, którą każdy chrześcijanin powinien robić (Joz. 1:7-8). Po prostu nie mieszaj ze sobą tych dwóch rodzajów, ani nie żartuj sobie z tego, co robisz.

Paweł wypędzał demony w imieniu Jezusa. Gdy synowi Scewy imitowali słowa Pawła, aby demon wyszedł w imieniu Jezus, którego głosił Paweł to oni, a nie demon, skończyli wypędzeni z domu. Używali tego samego imienia, lecz Paweł trwał w wierze, podczas gdy synowie Scewy nie (p. Dz. 19:13-17).

Bycie całkiem pewnym czegoś

Jest pewna różnica między byciem całkiem przekonanym, a faktycznym wierzeniem w coś. Jeśli ktoś włożył na ciebie  ręce ku uzdrowieniu a ty odpowiedziałeś komuś, kto cię zapytał, czy otrzymałeś swoje uzdrowienie: „Myślę, że tak”, to nie jesteś w wierze. Jeśli jesteś w wierze, wiesz o tym. Jeśli nie wiesz, czy wierzysz, to nie wierzysz. Trwanie w wierze jest jak ciążą – albo jesteś w ciąży albo nie. Nie możesz być w „jakiegoś rodzaju” wierze, tak jak nie możesz być w „jakiegoś rodzaju” ciąży.

Usiłowanie, aby czuć się lepiej

Wiara nie patrzy na ciało, podobnie jak Abarham nie patrzył na swoje. Patrz Rzym 4:16-21. Nie musisz się nastawiać psychicznie na myślenie o tym, że czujesz się lepiej. Nawet nie próbuj. Nie ma żadnego znaczenia, czy jeśli po modlitwie czujesz się gorzej. Jeśli trwasz w wierze, twoje uzdrowienie zamanifestuje się. Czasami usługujący, który wkłada ręce na ludzi prosi,  aby ci, którzy czują się fizycznie lepiej podnieśli ręce i jest to kuszenie do tego, żeby przekonać samego siebie, że czujesz się lepiej choć trochę lepiej i podnieść rękę. Nie przejmuj się. Nie zranisz jego uczuć jeśli widzisz jeszcze żadnych zamian!  Niektórzy inni też nie zauważyli żadnych zmian. To jest normalne i nie martw się tym.

Podobnie, nie musisz kontrolować swojego ciała co pięć minut przez następny dzień usiłując przekonać się, że czujesz jakiś drobny postęp. Skutek tego jest przeciwny: skoncentrujesz się na problemie zamiast na rozwiązaniu. Jeśli rzeczywiście trwasz w wierze, wszedłeś do odpocznienia (Heb. 4:3) i masz przekonanie,  że Boża moc działa w tobie. Dziękuj Bogu za uzdrowienie i skup się na tym.

Wiara w wiarę

Jezus powiedział: „Miejcie wiarę w Boga” (Mk 11:22), a nie „Miejcie wiarę w wiarę”. Zawsze pamiętaj, że podstawą twojej wiary w to, że otrzymałeś uzdrowienie jest Boże Słowo na ten temat. Boże Słowo nie może się zmienić. Diabeł będzie starał się wyzywać cię myślami, że nie jesteś w rzeczywistej wierze. Będzie starał się, aby kwestionował to, że możesz uwierzyć Bogu w ten sposób. Sposobem na pokonanie takich myśli jest przypominanie diabłu i sobie, że Bóg powiedział, że zostałeś uzdrowiony i ty po prostu zgadzasz się z tym, co Bóg twierdzi na twój temat. Niech wiara nie będzie dla ciebie istotą, lecz Boże Słowo na temat uzdrowienia. Masz prawo do stałego powtarzania go, nie tylko wtedy, gdy się modlisz, ponieważ ono jest zawsze prawdziwe.

Cytowanie mnóstwa wersetów

Możesz oszukać ludzi  w większości „kościołów wiary” odpowiadając na pytanie: „czy jesteś uzdrowiony?” w taki sposób: „Zgodnie z 1 Ptr. 2:2 zostałem uzdrowiony ranami Chrystusa. Boże Słowo mówi, że zostałem uzdrowiony, zatem jestem uzdrowiony. Bóg jest Panem, który uzdrowił mnie. Jezus poniósł przekleństwo prawa  i zostałem odkupiony z chorób”.

Wydaje się, że to dobra odpowiedź, lecz osoba, która rzeczywiście wierzy odpowie raczej w taki sposób: ”Tak!” Nie będzie starała się bronić swojej odpowiedzi i wmawiania jej sobie. Wersety są dobre i prawdziwe, lecz nie dowodzą tego, że faktycznie uwierzyłeś w cokolwiek. Po prostu pokazują, że znasz biblijne nauczanie na temat uzdrowienia, co jest zupełnie czymś innym, niż zastosowanie go do siebie.

Weźmy na przykład sprawę twojego zbawienia. Jeśli ktoś zapyta cię, czy jesteś zbawiony to powiesz: „Tak”. Nie będziesz teologizował i mówił: „Zgodnie z 1 Ptr.2:25, moje grzechy zostały poniesione przez Jezusa na jego ciele na drzewo. Z łaski jestem zbawiony przez wiarę. Zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem Bożym jest żywot wieczny przez wiarę w Chrystusa Jezusa”. Innymi słowy, nie będziesz się starał przekonać samego siebie, że wierzysz w coś, co właśnie czynisz, gdy tak robisz.

Możesz i powinieneś cytować Pismo na swój temat, lecz cytowanie Pisma jest czymś innym od faktycznej modlitwy wiary, która przyjmuje  coś, co Bóg przygotował dla ciebie w Chrystusie.

Patrz również: Czym jest wiara

продвижение сайта

Young Steve

Wiara jest pewnością tego, czego nie widzisz.

Hebr.  11:1 Wiara jest pewnością tego, czego nie widzimy, przeświadczeniem głęboko w sercu, że coś posiadasz, choć nie ma żadnych naturalnych dowodów na to, że to masz.

Wiara zawsze odnosi się do teraźniejszości, nigdy do przyszłości. Wiara jest pewnością tego, że masz coś teraz. Nie jest to pewność tego, że dostaniesz coś w przyszłości. Myślenie, że dostaniesz coś w przyszłości, nazywa się nadzieją. Wiara jest przekonaniem o tym, czego się spodziewamy. Tak więc, wiara wychodzi poza nadzieję. Z nadzieją wiąże się niepewność. Wiara usuwa niepewność i sprowadza to, co było nadzieją na przyszłość, do teraźniejszości.

Jeśli jesteś wierzącym człowiekiem to masz wiarę. Wierzysz w coś, czego nie możesz zobaczyć – zbawienie od wiecznego potępienia i gniewu Bożego skierowanego na grzeszników. Nie znajdziesz żadnego prawnego dokumentu na ziemi, który gwarantowałby ci coś takiego (innego niż Biblia, oczywiście). Nie możesz udowodnić nikomu tego, że jesteś zbawiony bez użycia Pisma. Możesz być bardzo miłą osobą, lecz wielu miłych grzeszników idzie do piekła bez Jezusa. Możesz nawet czynić znaki i cuda, lecz zgodnie ze słowami Jezusa z Mat 7:21-23, ciągle możesz nie być zbawionym. Nie ma dowodu innego niż to, co powiedział Bóg.

Nie masz nadziei na zbawienie – jesteś zbawiony teraz. Nie masz nadziei na to, że otrzymasz życie wieczne – masz życie wieczne teraz. Masz pewność tego. Masz dowód w swoim sercu na coś, czego nie widać. Wiara w uzdrowienie jest identyczna. Jesteś przekonany, żę masz coś, czego nie widzisz teraz. Akceptujesz Boże słowa, że zostałeś uzdrowiony ranami Jezusa, zanim zobaczy jakiekolwiek fizyczne dowody tego.

Podobnie jak musisz wierzyć i wyznawać ku zbawieniu,  zanim twoje życie zmieni się i twoje grzeszne nawyki ustaną, musisz też wierzyć i wyznawać ku uzdrowieniu, zanim twoje ciało zacznie zmieniać się a fizyczne problemy ustaną.

Tomasz miał problem z wiarą, podobnie jak wielu ludzi współcześnie. Nie uwierzyłby w zmartwychwstanie Jezusa dopóki nie poczuł osobiście jego ran. Oni nie uwierzyłby w nic dopóki nie zobaczyłby tego na własne oczy. To nie jest wiara! Nie może nią być, ponieważ Jezus powiedział Tomaszowi, że był „bez wiary” (J. 20:27). Jeśli mówisz tak: „ Nie uwierzę, że jestem uzdrowiony, dopóki nie zobaczę jakichś zmian w moim ciele” to jesteś bez wiary, a nie w wierze.

Jezus nakazał Tomaszowi, aby wierzył, zamiast być bez wiary (J 20:27). Zatem, wiara musi angażować twoją wole; możesz wybrać wiarę lub wybrać niewiarę. Bóg nie może nakazać ci, abyś robił coś, jeśli nie możesz dokonywać świadomego wyboru.

Wiara opiera się na Biblii

Dzięki Bogu za to, że nie tylko mamy przykazanie „miej wiarę!” Rzeczywista wiara zawsze ma oparcie w Biblii. Możesz wskazać Pismo, które mówi, że masz coś, czego nie widzisz.

Jeśli nie potrafisz zacytować jednego lub więcej biblijnych wersetów, aby potwierdzić to, w co wierzysz, to nie jesteś w rzeczywistej wierze. Możesz mieć mocną nadzieję, lecz nie jesteś w wierze. Gdy diabeł usiłuje kusić cię, abyś przestał wierzyć to jedyną twoją skuteczną bronią jest Słowo Boże. Ef. 6:10:18 wyjaśnia to. Jeśli nie potrafisz walczyć Słowem Bożym, to nie masz czym walczyć. Zawsze dobrze jest mieć szczególne obietnice w umyśle, nie jakieś ogólne o tym, że dla Boga wszystko jest możliwe, że wszystko  cokolwiek powiesz otrzymasz, itd.

Jeśli mówisz, że wierzysz w otrzymanie uzdrowienia i nagle poczujesz się gorzej to, co wtedy zrobisz? Jeśli nie masz zapewnienia z Pisma, że masz prawo do modlitwy i przyjęcia czegoś, czego nie widzisz, to złamiesz się w nim i powiesz: „O, w porządku, domyślam się, że to w ogóle nie działa”.

Bóg może, a Bóg chce, a Bóg uzdrowi, a Bóg uzdrowił

Jest taka drabina, po której możesz się wspiąć w drodze do rzeczywistej wiary. Po pierwsze, musisz wierzyć, że Bóg jest zdolny do tego, aby zrobić to, czego potrzebujesz. Podobnie jak Abraham musisz w pełni przekonany o tym, że to co Bóg obiecał, może wykonać (Rzym. 4:21). Jeśli nie wierzysz, że Bóg może cię uzdrowić z twojej choroby, nie możesz otrzymać uzdrowienia od Boga. Oczywiście, byłbyś głupcem, gdybyś myślał, że Bóg nie może uzdrowić twojej choroby. Gdy Jezus powróci, wszyscy chrześcijanie na ziemi będą natychmiast uzdrowieni z każdej dolegliwości. Ponieważ Bóg może to zrobić wtedy, to nie ma żadnego problemu, aby uzdrowił jedną z twoich dolegliwości teraz! Bóg jest wszechmogący.

Następnie musisz sobie zdać sprawę z tego, że Bóg chce zrobić dla ciebie to, co zrobić może. Kiedy przyszedł do niego trędowaty i oddał mu cześć, wiedział o tym, że Jezus może go uzdrowić, lecz nie wiedział, czy chce to zrobić. Tej jedynej osobie, która zapytała Jezusa o to, Pan odpowiedział: „Chcę”. Jezus powiedział trędowatemu, że chce zrobić to, jak również, że może to zrobić. Bóg nie ma faworytów. Jego odpowiedź jest aktualna również dla ciebie. On chce i może cię uzdrowić.

Lecz wiedza o tym, że Bóg może i chce cię uzdrowić, jeszcze nie da ci uzdrowienia. Możesz wiedzieć o tym, że On może i chce cię uzdrowić i pozostać chorym. Teraz musisz zrobić następny krok i wierzyć, że jeśli prosiłeś Boga o uzdrowienie, to On faktycznie dzieli ci go. Żadne „być może” w tej sprawie. W przeciwieństwie do popularnego zwiedzenie, Bóg nie mówi czasami „Tak” a czasami „nie”, a czasami „Poczekaj”. Bóg zawsze odpowiada „Tak!” Musisz wierzyć, że Bóg rzeczywiście robi to dla ciebie. Ponieważ On nie tylko może, lecz również chce, masz prawo do otrzymania czegoś od Niego. Musisz być przekonany o tym, że nie ma takiej niemożliwości, aby Bóg odrzucił twoją modlitwę.

Tutaj jest miejsce na to, aby grzech wszedł na scenę. Jeśli trwasz w grzechu i nie chcesz pokutować, twoje sumienie będzie cię przekonywać. Nie będziesz czuł tego, że możesz otrzymać od Boga uzdrowienie, z powodu tej dziedziny swojego życia, w której nie osądziłeś siebie. Nie będziesz miał, zatem, żadnej pewności tego, że coś od Boga otrzymasz, gdy się modlisz. Będziesz musiał zająć się sprawą grzechu, zanim dostaniesz taką pewność.

Ostatecznie, gdy już będziesz przekonany, że Bóg ma moc i pragnienie odpowiedzieć na twoją modlitwę oraz że odpowie na nią, ostatnim krokiem jest modlitwa i odebranie uzdrowienia od Pana! To spowoduje przeniesienie twojego uzdrowienia z rzeczywistości „Bożej woli” do rzeczywistości „Bożego wykonania”. Tylko teraz doświadczasz tego, co Biblia nazywa wiarą, ponieważ masz pewność tego, że masz coś, czego nie można zobaczyć. Nie miałeś tej pewności przed modlitwą, lecz teraz masz. Otrzymałeś coś przez wiarę.

Skąd możesz wiedzieć, że trwasz w wierze?

Jeśli musisz pytać, to nie trwasz, jeśli trwasz w wierze, wiesz to. Masz pewność, nie jakieś 99% prawdopodobieństwa, że otrzymasz coś od Boga. Jeśli nie jesteś pewien tego, czy cokolwiek otrzymałeś, to prawdopodobnie bezpiecznie jest powiedzieć, że nie otrzymałeś. (Można modlić się z wiarą i następnie wpaść w wątpliwości, wahania i stracić to, co o się modliłeś. Przeżycia Piotra chodzącego po wodzie są dobrym przykładem). Z definicji, jeśli nie jesteś przekonany o czymś, to nie trwasz  w wierze. Zobacz: Jak stwierdzić, czy trwasz w wierze, czy nie, gdzie znajdziesz więcej informacji na ten temat.

Nie patrzysz na swoje ciało, aby stwierdzić, czy trwasz w wierze. Pomyśl o tym przez chwilkę i zobaczysz jak głupie to jest. Czy patrzysz na swoje ciało lub przyglądasz się swoim uczuciom., aby stwierdzić czy jesteś zbawiony czy nie? Oczywiście, że nie! Czy choroba przekonuje cię, żebyś wierzył, że idziesz do piekła? Nie! Dlaczego? Ponieważ twoja wiara nie jest oparta na uczuciach i twoim ciele, lecz na Biblii. Zbawienie nie jest uczuciem, jest faktem. Bez względu na to, czy czujesz zbawienie czy nie, gdy zwlekasz się z łóżka, jesteś zbawiony. Wiesz o tym, ponieważ tak mówi Biblia. Jeśli nie ufałbyś informacjom pochodzącym z ciała w sprawie zbawienia, to dlaczego masz ufać jego informacjom w jakiejkolwiek innej dziedzinie wiary, włączając w to uzdrowienie?

Rozumiem, że skoro uzdrowienie dotyczy twojego ciała to jest pokusa, aby pozwolić ciału mówić ci co się dzieje. Pamiętaj, wiara jest przekonaniem o czymś, czego nie można zobaczyć (czy inaczej postrzegane przez ciało). Jeśli twoje ciało poczułoby się nagle uzdrowione, to nie byłbyś potrzebował wiary – wiedziałbyś po prostu, że zostałeś uzdrowiony w swym ciele. W tym momencie nie byłaby zaangażowana wiara.

Wiara jest jak akt prawny. Jeśli nie jesteś właścicielem domu to być może grałeś w Monopoly. Jedyny powód do tego że ktoś musi ci zapłacić $50, aby przejść po 'Boardwalk’ (Promenadzie) (zakładając, że nie jesteś właścicielem Park Place  i nie oddałeś Boardwalk w zastaw hipoteczny) jest właśnie fakt posiadania aktu prawnego w ręku.  Twoje prawo własności jest nienaruszalne.  Akt prawny (własności) do posiadłości Boardwalk jest dowodem nienaruszalności. Jeśli rzeczywiście posiadasz dom to masz prawdziwy akt prawny, który dowodzi, niewidoczny w inny sposób fakt, że należy do ciebie. (Jeśli jest na nim kredyt hipoteczny to prawdopodobnie wypatrujesz chwili, gdy będzie spłacony, abyś mógł go uprawomocnić). Nie zastanawiasz się nad tym, czy masz dom lub Boardwalk. Wiesz o tym, ponieważ masz na to dowód. Jeśli coś posiadasz przez wiarę, również nie zastanawiasz się nad tym, czy masz. Masz dowód.  Ten dowód nie jest naturalny. Nigdy nie szukaj dowodu na to, że otrzymałeś uzdrowienie przez wiarę, w swoim ciele. Wiara jest dowodem.

Sama wiara nie wystarczy!

Nie możesz odziedziczyć Bożych obietnic wyłącznie przez wiarę. Hebr. 6:12 mówi, że Boże obietnice dziedziczymy przez wiarę i cierpliwość. Dlaczego potrzebujemy cierpliwości? Ponieważ z chwilą, gdy uwierzyłeś Bogu w jakiejś sprawie, cierpliwość będzie cię utrzymywać na tej drodze, aż do chwili, gdy zamanifestuje się odpowiedź. Można modlić się w wierze, wierzyć, że coś się otrzyma, po czym odejść w zniecierpliwieniu. „O, wydaje się, że, nigdy niczego nie otrzymam – w końcu, jeszcze nigdy nic nie widziałem!” W tej momencie wyrażasz wiarę – wiarę, że nie masz niczego. Zgodnie z twoją (jej brakiem) wiarą (nie) stanie ci się.

Przykłady wiary

Bóg powiedział Noemu, że zbliża się potop wtedy, gdy nie było żadnych fizycznych dowodów na to. Noe uwierzył Bogu i działał na podstawie tego, co Bóg powiedział i w ten sposób uratował swoje życie i równocześnie  ludzkość.

Bóg powiedział Abrahamowi, że uczyni go ojcem wielu narodów (I Moj 17:5) zanim Sara poczęła Izaaka. Abraham uwierzył temu, pomimo że nie miał żadnych widzialnych dowodów wspierających ten fakt. Nazywał siebie stale Abrahamem, co oznacza „Ojciec tłumów”, choć nic się nie zmieniło w widzialnej rzeczywistości. Abraham „nazywał to, co nie istniało tak, jakby istniało” i mówił, że jest ojcem tłumów. Otrzymał dokładnie to, co powiedział. Wypowiadał Boże obietnice i Bóg wykonał wszystko dobrze. Uwierzył, że coś ma, zanim była jakakolwiek zmysłowa przesłanka ku
temu.

Bóg powiedział do Jozuego: „Zobacz, oto dałem Jerycho w twoje ręce”, gdy Jerycho jeszcze było ufortyfikowaną twierdzą, taką jak zawsze i nie było żadnego fizycznego dowodu na to, że Izraelici mogliby zająć to miasto. Jozue uwierzył Bogu i wypowiedział to, co powiedział mu Bóg. Powiedział do swojej armii:

„Wykrzykujcie, gdyż Pan wydał wam to miasto”, podczas gdy ciągle nie było żadnych widocznych dowodów na to. Wypowiedział Boże obietnice i Bóg wszystko uczynił dobrze. Uwierzył, że ma coś zanim była jakakolwiek zmysłowa przesłanka ku temu.

Dawid przystąpił do Goliata mówiąc mu przed faktem, co uczyni z jego głową i trupem, po czym wykonał to. Dawid wypowiedział przed czasem, gdy coś się zdarzyło, zanim przyszła fizyczna manifestacje, lecz to było, jeśli chodzi o Dawida, tak pewne, jakby już wykonane.

Jezus przeklął drzewo figowe, lecz nie było żadnego natychmiastowego znaku, że drzewo uschnie. Zaczęło usychać od wewnątrz, gdzie nikt nie mógł dostrzec niczego, aż do następnego dnia. Jezus wypowiedział słowa napełnione wiarą i zmienił naturalne okoliczności. Uwierzył, że to się już stało i nie modlił się ponownie, pomimo zewnętrznego widoku.

Jezus powiedział uczniom: „ Przeprawmy się na drugą stronę morza”. Przyszedł sztorm, który, wdawało się,  pochłonie ich, lecz Jezus spał. Gdy Go obudzili, przemówił do sztormu, choć tak samo burzył się jak przedtem. Po wypowiedzeniu słów wypełnionych wiarą, sztorm ustał. Nie możesz powiedzieć: „Lecz, to był Jezus”, ponieważ on zgromił swoich uczniów za ich brak wiary!

Jeszcze więcej przykładów ludzi, którzy otrzymali uzdrowienie przez wiarę w dyskusji „Zgodnie z TWOJĄ WIARĄ niech ci się stanie.

Bez względu na to, na co jest skierowana wiara, zawsze działa tak samo. Wierzysz, że cos masz, zanim dostrzeżesz jakiekolwiek fizyczne dowody. Wypowiadasz to, w co wierzysz i to się staje. Aby zastosować to do swojego uzdrowienia, musisz wierzyć, że otrzymałeś uzdrowienie, które Bóg mówi, że należy do ciebie zanim zobaczysz jakiekolwiek fizyczne dowody. Wypowiadasz to, w co wierzysz i to się dzieje.

Zobacz również: Czym wiara nie jest?

раскрутка и продвижение