Czy żyjemy w czasie wielkiego ucisku? – 4

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Podsumujmy teraz temat zaczynając od dwukrotnego uderzenia asteroidy.

Możemy spekulować, gdzie te dwie asteroidy uderzą – ale będą to wyłącznie spekulacje.
Zacznijmy od tej, która wpada do oceanu i zatruwa morze. W czasach apostoła „morze” oznaczało Morze Śródziemne, które zostanie zatrute, a statki zniszczone. Gdyby jednak asteroida uderzyła w Morze Śródziemne, wywołana przez to fala ciśnienia i fala wody zniszczyłaby wszystkie miasta leżące na wybrzeżu całego morza, więc wydaje się to mało prawdopodobne, ponieważ kraje te muszą istnieć w czasie ostatecznym (wg. Biblii).

Gdyby pierwsza asteroida uderzyła w Pacyfik, zabiłaby miliony ludzi w Azji i zniszczyła królów wschodu, co utrudniłoby przybycie 200 milionowej armii zmierzającej do walki z Izraelem w czasie Armagedonu. Także i to wydaje się nie pasować. Dlatego też prawdopodobnym miejscem wydaje mi się Atlantyk. Fale uderzyłyby we wszystkie kraje nad nim leżące co miałoby mniejszy wpływ na kraje leżące nad Morzem Śródziemnym. Uderzenie w Atlantyk wywołałoby tsunami, które dotarłoby do wschodnich wybrzeży obu Ameryk i zachodnich wybrzeży Afryki, Wielkiej Brytanii i Europy. Ale to tylko spekulacja,

A co z asteroidą, która uderza w ziemię?
Chmura pyłu ogranicza o 1/3 światło słoneczne. Obj. 9:2 mówi, że przysłoni to światło słoneczne, ale nie mówi w jakim stopniu. Poprzednie wersety mówią, że ograniczy 1/3 światła słonecznego (8:12). Wiemy, że „królowie wschodu” przybędą z Azji w czasie Armagedonu, by najechać Izrael, więc asteroida nie może na nich spaść. Zakłada się, że rządy antychrysta będą sprawowane z Europy, więc prawdopodobnie uderzenie nie będzie miało miejsca w Europie.

Więc jeśli uderzenie w ziemię nie wydarzy się w Azji, nie może wydarzyć się też w Europie, Afryce czy na Bliskim Wschodzie, ponieważ zakłóciłoby to  wydarzenia zapowiedziane na czas przed powrotem Pana. To sprawia, że uderzenie w Amerykę Północną staje się prawdopodobne – miejmy nadzieję, że wydarzy się to na dalekiej północy. Uderzenie jak i chmura pyłu zniszczyłyby znaczną część Ameryki Północnej, a sam pył zostałaby rozniesiony na cały świat, jednakże nie wywierając znacznego wpływu na główne krainy wymienione w czasie ostatecznym: Europę, Bliski Wschód i Azję. Ale i to jest spekulacja.

Czy nadal uważasz, że żyjemy obecnie w czasie Wielkiego Ucisku?
Czasze znajdujemy w rozdziale 16, przy czym pierwszych pięć z nich wyszczególniono w wersetach 1-11: Dodają one do tego, co już się wydarzyło: pierwsza czasza (w.2) wrzody na niewierzących (którzy noszą znamię bestii); druga czasza (w.3) to zatrute morze; trzecia czasza (w 4) to zatruta woda pitna; czwarta (w.8-9) jest tym, co nazwalibyśmy dziś rozbłyskami słonecznymi powodującymi poparzenia u ludzi i palenie ziemi.

To odzwierciedla coś, co Pan powiedział mi osobiście kilka lat temu a czym podzieliłem się tylko z żoną – powiedział On, że bieguny magnetyczne się przesuwają, co częściowo prowadzi do zmian klimatycznych, a nawet trzęsień ziemi. Przy czwartej czaszy widzimy, że pole magnetyczne Ziemi już nie działa ochronnie przed rozbłyskami słonecznymi – ewidentnie dwukrotne uderzenie asteroidy oraz siły natury sprawiają razem, że promieniowanie powstałe w czasie rozbłysków słonecznych przedziera się do Ziemi i wywołuje poparzenia u ludzi. Pomyśl, jak to wszystko wpłynie też na współczesną elektronikę.

To jest świat, do którego Pan powraca.
Zacząłem tę serię mówiąc o 70 tygodniach Daniela, przy czym ostatni tydzień, to okres siedmiu lat zwany Wielkim Uciskiem, lub też Czasem Udręki Jakuba, który kończy się „Dniem Pańskim”.

Ostatnie siedem lat koncentruje się na Izraelu. W przyszłym tygodniu zacznę serię „Dlaczego najpierw będzie miało miejsce Pochwycenie Kościoła”, która jest w rzeczywistości nauką żydowską, na której wychowywał się Paweł. Ale na ten moment wystarczy, że 70-ty tydzień koncentruje się na tym, że Izrael poznaje swojego Mesjasza.

Z tego powodu w Izraelu 144 000 męskich ewangelistów głosi Jezusa. Z tego też powodu rozdział 11 skupia się na „dwóch świadkach”, którymi są Mojżesz i Eliasz. Dlaczego ci dwaj, a nie Henoch? Ponieważ Henoch żył przed Abrahamem, przed przymierzem.

Przykłady Mojżesza (Prawo) i Eliasza (Prorocy) zostały użyte przez zmartwychwstałego Pana, aby w drodze do Emaus wyłożyć Swą sprawę dwóm uczniom (Łuk. 24:27): „I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach„.

Później tego wieczoru, gdy ci dwaj spotkali się z pozostałymi uczniami powiedzieli im, że Pan rzeczywiście zmartwychwstał i im się ukazał. Werset 44 mówi nam, że Jezus postąpił według tego samego wzoru: „…To są moje słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że się musi spełnić wszystko, co jest napisane o mnie w zakonie Mojżesza i u proroków, i w Psalmach”.

O dwóch świadkach napisane jest, że pierwszy ma moc zamieniania wody w krew i uderzania w ziemię plagami według własnego uznania (Mojżesz), a drugi może powstrzymać deszcz (Eliasz).

Cały sens tych ostatnich siedmiu lat polega na tym, aby doprowadzić Izraela do poznania Jezusa jako ich Mesjasza i aby rządy ludzkie stały się poddane Królestwu Bożemu, zarządzane przez wierzący naród Izraela.

Ponieważ ostatnie siedem lat skupia się na Izraelu, obecnie znajdujemy się w czasie zwanym „czasem pogan”. Kiedy Ojciec skończy swoją uwagę na poganach, usunie nas z ziemi – usunie sól, aby ziemia mogła ulec zwietrzeniu i aby człowiek niegodziwości mógł się objawić.

I o tym porozmawiamy w przyszłym tygodniu. Do tego czasu wiele błogosławieństw.

John Fenn

< Część 3 | Część 5 >

Click to rate this post!
[Total: 1 Average: 5]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.