Bóg potrząsa Kościołem

Nie wstydzę się tego, że jestem chrześcijaninem, lecz dziś, z powodu ostatnich
skandali w kościele, niektórzy ludzie są skłonni bardziej ufać barmanowi
niż kaznodziei. Kwestionują ustanowiony kościół z powodu licznych
jego upadków. Tak więc, gdy ktoś mnie pyta, czy jestem chrześcijaninem,
czuję tak potrzebę, aby wyjaśnić, że jestem „uczniem Jezusa Chrystusa”.

Mam już dość religijnych etykiet. Nasza tożsamość musi być w osobie Jezusa,
a nie w etykiecie – czy to tej, którą nam inni przydzielili,
czy to w tej, którą sami sobie daliśmy. Denominacje i kościelne grupa
są w porządku, dopóki ludzie nie zaczynają widzieć tych organizacji
zamiast Chrystusa.

Moja żona, Joyce, miała kiedyś wizję, w której widziała długi korytarz
więziennych cel po obu stronach. Pan otwierał drzwi, lecz gdy ludzie wychodzili
z jednych cel, przechodzili przez korytarz i wchodzili do innych, zamiast
iść za Nim.

Dzieje się to dziś wszędzie. Duchowo niezaspokojeni ludzi przechodzą z jednego
religijnego systemu, denominacji, czy ruchu kościelnego do innego, w nadziei,
że znajdą tam właściwe miejsce. Nowa lokalizacja często jest środowiskiem
podobnym do starego, lecz z nowymi tytułami, szwargotem i doświadczeniami,
lecz nadal nie jest to miejsce wolności.

Pan wywołuje obecnie potężne wstrząsy w stworzonych przez ludzi strukturach
religijnych. On przywołuje nas do wolności, On nie chce, aby ktokolwiek
czy cokolwiek wtrącało się do Jego osobistego kierowania każdym z Jego dzieci.

Innymi słowy: On pragnie, abyśmy byli w świecie, lecz nie byli ze świata.
Nasz boski mandat nie jest udzielony po to, aby tworzyć kościoły, lecz aby
tworzyć ludzi będących w relacji z Nim.

Podoba mi się to w jaki sposób tłumaczenie The Message oddaje
wstrząsanie, które przeżywamy: „Jedno ostatnie wstrząsanie od szczytu
do dna, od dziobu do rufy”. Słowa: `jedno ostatnie wstrząsanie` oznacza
`gruntowne oczyszczanie domu, pozbywanie się wszelkiego historycznego i
religijnego śmietnika, tak aby nie poddająca się wstrząsaniu istota rzeczy
była widoczna czysta i nie zaśmiecona`” (Heb. 12:26-27).

Widziałem różnorodne ruchy i kościelne systemu, mijały lata i okazywało
się, że nie nadawały się do wydawania trwałych duchowych owoców.
Mamy instytucje, które niewiele robią do uzdolnienia, umocnienia
i uwolnienie Bożych ludzi, abyśmy mogli mieć prawdziwy wpływ dla królestwa
Bożego.

Dziś mamy ruch apostolski, proroczy, nowy, i kościołów domowych.
Żaden z nich nie musi być zły, lecz często wskazują one raczej na człowieka
i metody niż na Jezusa.

Te organizacje często stają się złodziejami przeznaczenia (wierzących),
zamiast być pomocą w jego realizacji. Wiążą one ludzi w czterech ścianach
budynków, zamiast uzdalniać ich do służby na polach żniwnych. Zwiedzenie,
strach i niezdrowe struktury władzy wpychają ludzi w ruchy skupione na
człowieku, aby wypełniali plany liderów.

Wstrząsanie, którego jesteśmy dziś świadkami jest poruszeniem Boga,
który chce żyć, działać i istnieć przez Swoich ludzi. On chce zmienić
świat poprzez nas! Gdy będziemy wolni od systematycznej kontroli i fałszywych
„przykryć”, Jezus będzie rządził i panował w nas i prowadził nas do wszelkiej
prawdy.

Jezus powiedział: „Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam, je, a on
idą za mną” (J 10:27, NKJV). Jeśli słuchamy Jego głosu to nie ma znaczenia
do jakiej denominacji należymy. Tu nie chodzi o system; tu chodzi o Niego.

Huk, który słyszymy będzie trwał, aż wszystko, co będziemy widzieć,
to On. Wtedy zaczniemy prezentować Jego królestwo światu. Jego moc
i miłość będą wylewać się z nas i Pan będzie mógł używać nas do wykonywania
Jego celów – uchwyćmy więc się tego wstrząsania i odkryjmy
Jego wolność.

продвижение

Christine Beadsworth

Dni, w których żyjemy to czas oddzielenia: oddzielenia ciemności od światłości; plew od ziarna, podróbki od tego, co rzeczywiste. W artykule pt.: „Plewy wśród pszenicy” rozważyłam czas tego rozdzielenia w połączeniu ze sprawą dojrzałości. Niedojrzałe, zarówno plewy jak i pszenica, gdy przyglądać się im powierzchownie, wydają się mieć podobne cechy. Niemniej, gdy dojrzeją to wewnętrzne kodujące DNA ujawnia się na zewnątrz. To, co początkowo było ukryte, teraz jest otwarcie widoczne, nie ma już wtedy żadnego zamieszania czy wątpliwości, co do tego, z jakiego ziarna wyrosła która roślina. Przez pewien czas, posłańcy szatana udają posłańców sprawiedliwości, niemniej, gdy czasy się wypełnią, zostaną oni rozpoznani według tego, czym są naprawdę.

1Kor. 4:5:
Przeto nie sądźcie przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan, który ujawni to, co ukryte w ciemności, i objawi zamysły serc;

Mat 10:26:
Przeto nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, o czym by się dowiedzieć nie miano.

W wyniku tego objawienia zamysłów serc, w tłumnej mieszaninie tych, którzy nazywają siebie imieniem Pańskim, nastąpi oddzielanie . Nie każdy, kto głosi, że jest dzieckiem Bożym rzeczywiście do Boga należy.

Mat 7:20:
Tak więc po owocach ich poznacie.
Nie każdy, kto do mnie mówi:Panie, Pan, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie.

Innymi słowy: ci, którzy przywrą do Słowa, stając się jednym z nim i żyjąc nim w każdym swoim działaniu są wyznaczonymi do wejścia do Królestwa Niebios.

W Księdze Rut znajdujemy bardzo interesujący obraz oddzielenia i oczyszczenia. Zarówno Orpa jak i Rut są Moabitkami, które weszły do żydowskiej rodziny wychodząc za mąż za braci Żydów. Przez 10 lat mieszkali razem jako rodzina po czym mężowie tych dwóch kobiet zmarli. Wtedy Noemi (matka mężczyzn – przyp.tłum.) decyduje się na powrót do domu chleba, Betlejem. Nic nie wiąże tych kobiet z nią i nie ma już synów, których mogłyby poślubić, tak więc udziela mi swobody, aby mogły wrócić do swoich rodzinnych miast.

Rut 1:14: Lecz one jeszcze głośniej zapłakały. Potem Orpa ucałowała swoją teściową, lecz Rut pozostała przy niej. Następnie rzekła Noemi:Oto twoja szwagierka wraca do swojego ludu i do swojego boga; zawróć i ty za swoją szwagierku. Lecz Rut odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, abym cię opuściła i odeszła od ciebie; albowiem dokąd ty pójdziesz i ja pójdę; gdzie ty zamieszkasz i ja zamieszkam; lud twój – lud mój, a Bóg twój – Bóg mój.

Widzimy, tutaj obraz obecnego stanu Kościoła. Moab reprezentuje nieczyste środowisko (świat i wszelkie jego bałwochwalstwo, i nieprawość), spośród którego obie te kobiety się pojawiły i przyłączyły do rodziny Bożej; przyjmując jej nazwisko i dzieląc wspólne życie, choć dalej ieszkając w Moabie. Orfa i Rut obie zostały poślubione w tej rodzinie i wydają się zewnętrznie mieć podobne intencje w sercu.
Niemniej dziesięć to liczba próby i testowania mającego na celu wypłynięcie żużlu powierzchnię i oczyszczenia wiary, która jest cenniejsza niż złoto. Te dziesięć lat prób wydaje się nie ujawniać jakichś zewnętrznych różnic między dwoma kobietami aż do wyznaczonego czasu ujawnienia zamysłów ich serc.
Noemi reprezentuje Kościół, który przebywa w ziemi mieszaniny i nieczystości. Ten Kościół ostatecznie odpowie na wewnętrzne pobudzenie do powrotu do Domu Chleba; miejsca, gdzie można znaleźć Chleb Życia. Jej imię oznacza „przyjemność, radość”, lecz jej dotychczasowe przeżycia są przeciwne i on oskarża o to Pana. Jest to sytuacja obecna, gdy Kościół Jezusa Chrystusa ma imię, że żyje, lecz tak w rzeczywistości w wielu przypadkach daje nieliczne znaki życia. Ogłaszamy, że to są ciężkie działania Pańskie, które doprowadziły nas do tego stanu, lecz prawda jest taka, że to my pierwsi zdecydowaliśmy się opuścić Dom Chleba i zamieszkać w Moabie, przyjmując światowe drogi i doktryny ludzkie. Z tego powodu przeważnie zjadaliśmy owoce naszych własnych dróg.

Gdy nadejdzie czas powrotu do miejsca, z którego rodzina Boża przyszła, nastąpi rozdzielenie. Orpa wróci do swoich ludzi i bożków. Rut przylgnie do Boga Noemi. To jest obraz rozdzielenia plew od pszenicy.
Orpa nosi imię rodziny Bożej, lecz jej serce jest nadal związane z bożkami Moabu. Nie było wewnętrznego wyjścia i oczyszczenia, pomimo że przeszła przez zewnętrzną ceremonię ślubu, wypowiadając słowa przysięgi. W końcu to, co było ukryte przez dziesięć lat praktykowania zewnętrznych religijnych zachowań teraz jest jawne. Ona przynosi owoce zgodnie z zasiewem, z którego pochodzi. W czasie dojrzałości różnica między pszenicą i plewami jest wyraźnie widoczna. Imię Orpa pochodzi słowa znaczącego: „tył karku, twardy kark, upór”. Odwróciła się plecami do rodziny Bożej (pokazując tył swojej szyi) i wróciła do bałwanów Moabu. Słowo Boże w 1 Księdze Samuela 15:23 mówi nam, że upór/krnąbrność jest bałwochwalstwem i duchowym cudzołóstwem. Tak więc Orpa reprezentuje tych, którzy poddali się bałwochwalstwu i duchowemu cudzołóstwu, pomimo tego, że mogli wykonywać wszystkie gesty ludzi zbawionych.
Podobnie jak Orpa złożyła małżeńską przysięgę i przyłączyła się do syna noszącego imię Boże, są też tacy, którzy poślubili służby działające w imieniu Boga. Niemniej jednak, gdy przyjdzie czas rozdzielenia, okaże się, że ciągle są częścią świata, z którego pierwotnie pochodzili.

Christine Beadsworth
www.freshoilreleases.com

This is only a portion of this article. For the full article, Go Here:
http://www.openheaven.com/forums/forum_posts.asp?TID=20423&PN=1&TPN=1
что такое интернет реклама