PoznajPana.pl

Nie słuchaj zniechęcaczy

Greg Laurie
15 listopada 2025 r.
„Dałem ci dziś wybór między życiem a śmiercią, między błogosławieństwem a przekleństwem. Teraz wzywam niebo i ziemię, aby były świadkami twojego wyboru. Obyś wybrał życie, abyś ty i twoje potomstwo mogli żyć!” (Pwt 30:19)

Kiedy zostałem chrześcijaninem, postanowiłem, że w jakiś sposób znajdę sposób na życie w dwóch różnych światach. Planowałem spędzać czas ze starymi przyjaciółmi i nadal być chrześcijaninem. Przez jakiś czas czułem się, jakbym był w stanie zawieszenia. Nie czułem się komfortowo w towarzystwie starych kumpli, ale nie czułem się też komfortowo w towarzystwie chrześcijan. Postanowiłem więc zostać Panem Samotnym Chrześcijaninem. Powiedziałem nawet moim przyjaciołom: „Nie martwcie się o mnie. Myślicie, że zostanę fanatykiem, będę nosił Biblię i mówił: »Chwała Panu«. To się nigdy nie stanie. Będę w tej sprawie spokojny. Nie wprawię was w zakłopotanie, ale teraz będę wierzył w Boga”.

Jednak w miarę jak Bóg stawał się dla mnie coraz bardziej realny i coraz bliżej Go naśladowałem, zmienił moje życie i moje spojrzenie na świat. W rezultacie moje priorytety zaczęły się zmieniać.

Na swojej chrześcijańskiej drodze spotkasz ludzi, którzy będą cię zniechęcać do rozwoju duchowego. Będą mówić coś w stylu: „Myślę, że to dobrze, że jesteś chrześcijaninem. Ja też chodzę do kościoła – na Boże Narodzenie, Wielkanoc i na śluby, ale popadasz w zbytnią fanatyzm. Przyniosłeś ostatnio Biblię do pracy. To trochę przesada. Byliśmy strasznie zażenowani. Już nie jesteś zabawny. Cieszymy się, że zmieniłeś swoje życie, ale boimy się, że popadniesz w zbytnią skrajność”.
Kiedy stajesz twarzą w twarz z takimi ludźmi, masz wybór: albo zrobić to, czego Bóg od ciebie oczekuje, albo poddać się nurtowi. Przekonasz się, że każda opcja ma swoje konsekwencje.

Księga Powtórzonego Prawa 30:19 mówi: „Dałem ci dziś wybór między życiem a śmiercią, między błogosławieństwem a przekleństwem. Teraz wzywam niebo i ziemię na świadków twojego wyboru. Obyś wybrał życie, abyś żył ty i twoje potomstwo!” (NLT). Wybór życia oznacza wybór ludzi, którzy zachęcają cię do życia, jakie oferuje Bóg.

Polecenie apostoła Pawła zawarte w 1 Liście do Tesaloniczan 5:11 jest jasne: „Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie” (NLT). Wierzącymi, którzy biorą sobie te polecenia do serca, powinniśmy się otaczać. Życie chrześcijańskie to wyzwanie. Ludzie, którzy to dostrzegają i oferują słowa pocieszenia, mądrości i zachęty, są niezwykle cennymi zasobami. Przeciwdziałają negatywnemu nastawieniu i zniechęceniu, które inni nam zarzucają.

Czy pozwolisz, by ludzie cię powstrzymywali? Czy pozwolisz, by ludzie zniechęcili cię do pełnego oddania się Jezusowi Chrystusowi?

Rozwijaj się, gdziekolwiek jesteś

Greg Laurie
14 listopada 2025 r.
„Kruki przynosiły mu chleb i mięso każdego ranka i wieczora, a on pił wodę ze strumienia” (1Krl 17:6).

Kiedy Biblia mówi, że kruki przynosiły Eliaszowi jedzenie każdego ranka i wieczora, nie oznacza to, że przyjmowały jego zamówienie, przelatywały przez lokalną restaurację fast food, a następnie dostarczały mu posiłek. Kruki to padlinożercy. Przynosiły Eliaszowi małe kawałki mięsa i chleba. Co więcej, woda w strumieniu, z którego pił, musiała być nieco zanieczyszczona. Eliasz nie cieszył się więc idylliczną sytuacją, jakkolwiek by na to nie patrzyć.

Jak łatwo Eliasz mógłby powiedzieć: „Cóż, Panie, tak naprawdę nie chcę przebywać w tym nędznym miejscu, pijąc wodę z rzeki. Lubię być wśród ludzi. Lubię być w centrum uwagi”. Ale Pan przygotowywał Eliasza na coś, co przerosło jego najśmielsze marzenia. Niedługo po pobycie nad strumieniem Eliasz znalazł się na górze Karmel, gdzie toczył wielką walkę z fałszywymi prorokami Baala (zob. 1 Krl 18,20–40).

Czasami nie podoba nam się miejsce, w którym Bóg nas postawił. Mówimy: „Panie, nie podoba mi się ta sytuacja. Nie podoba mi się to, gdzie jestem. Chcę zrobić dla Ciebie coś wielkiego. Chcę coś zmienić w moim świecie”. Może Pan chce, żebyś był skuteczny tam, gdzie jesteś. Może chce, żebyś wykorzystał okazje, które przed tobą stoją, i był wierny w małych rzeczach. Kto wie, co Bóg dla ciebie przygotował?

Jednym z motywów przewijających się przez Pismo Święte jest to, że lud Boży jest błogosławiony, gdy ufa Jego czasowi i planowi. Autor Księgi Przysłów radzi: „Zaufaj Panu całym sercem, nie polegaj na swoim rozumie. Szukaj Jego woli we wszystkim, co czynisz, a On wskaże ci drogę, którą masz iść” (Przysłów 3:5–6).

Sam Bóg powiedział: „Czy nigdy nie słyszałeś? Czy nigdy nie zrozumiałeś? Pan jest Bogiem wiecznym, Stwórcą całej ziemi. On nigdy nie słabnie ani się nie męczy. Nikt nie może zgłębić głębi Jego umysłu. On daje moc zmęczonemu i siłę bezsilnemu. Nawet młodzieńcy słabną i męczą się, a młodzieńcy padają z wyczerpania. Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają nowej siły, wzbijają się wysoko na skrzydłach jak orły, biegną, a nie słabną, idą, a nie mdleją” (Iz 40:28–31 NLT).

Apostoł Paweł przypomina nam: „Wiemy też, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według Jego postanowienia są powołani” (Rzymian 8:28 NLT).

A autor Księgi Koheleta napisał: „Wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę” (Koh 3:1 NLT).

Jeśli Bóg ma cię przy jakimś błotnistym, że tak powiem, strumyku – po prostu trzymaj się. Wykorzystaj jak najlepiej ten okres, w którym jesteś. Bądź wierny, rób to, co On ci już powiedział i czekaj na Niego i Jego czas. Bóg uczyni coś cudownego dla ciebie lub z tobą. Po prostu bądź gotowy i otwarty, aby czynić to, czego On od ciebie oczekuje.

< 13.10.2025 | 15.10.2025>

Opór nie jest daremny

Greg Laurie
13 listopada 2025 r.
„I pamiętaj, kiedy jesteś kuszony, nie mów: „Bóg mnie kusi”. Bóg nigdy nie jest kuszony do złego i nigdy nie kusi nikogo innego. Pokusa pochodzi z naszych własnych pragnień, które nas kuszą i odciągają”
(Jk 1:13–14).

Tłum.: Google.
Wszyscy wiemy, jak to jest być kuszonym. Ale skąd się bierze pokusa? Nie pochodzi od Boga. List Jakuba 1:13–14 mówi: „A gdy jesteście kuszeni, nie mówcie: «Bóg mnie kusi». Bóg nigdy nie jest kuszony do złego ani nie kusi nikogo innego. Pokusa pochodzi z naszych własnych pragnień, które nas kuszą i odciągają” (NLT). Odgrywamy kluczową rolę w naszym własnym kuszeniu.

To jak ze skorpionem, który chciał przepłynąć przez staw. Skorpiony oczywiście nie potrafią pływać, więc potrzebował podwózki. Podszedł do niczego niepodejrzewającego żółwia i powiedział:
„Zastanawiałem się, czy mógłbyś mnie podwieźć przez ten mały staw”.
„Żartujesz? Użądlisz mnie i oboje się utopimy” – odpowiedział żółw.„Mój drogi żółwiu, gdybym cię użądlił, poszedłbym z tobą. Gdzie tu logika?” – powiedział na to skorpion.

Jednak, gdy przeprawiali się przez staw, skorpion wyciągnął żądło i potężnie użądlił żółwia. Gdy oboje opadli na dno, żółw zwrócił się do skorpiona:
„Nie było sensu w tym, żeby mnie użądlić. Dlaczego, u licha, to zrobiłeś?”
„To nie ma nic wspólnego z logiką. To po prostu moja natura”.

Żyj tak, aby zadowolić Ducha

Greg Laurie
12 listopada 2025 r.
„Nie dajcie się zwieść – nie możecie kpić ze sprawiedliwości Bożej. Zawsze zbierzecie to, co zasiejecie. Ci, którzy żyją tylko po to, by zaspokoić własną grzeszną naturę, będą zbierać zgniliznę i śmierć z powodu tej grzesznej natury. Ale ci, którzy żyją, by zadowolić Ducha, będą zbierać życie wieczne z Ducha. Nie ustawajmy więc w czynieniu dobra. W odpowiednim momencie zbierzemy plon błogosławieństwa, jeśli się nie poddamy. Dlatego, ilekroć mamy okazję, powinniśmy czynić dobro wszystkim – a zwłaszcza tym, którzy należą do rodziny wiary” (Ga 6:7–10).

Tłum.: Google.
Pewien odnoszący sukcesy wykonawca budowlany wezwał jednego ze swoich pracowników, wykwalifikowanego cieślę i poinformował go, że powierza mu nadzór nad kolejnym domem, który firma będzie budować. Polecił cieśli zamówić wszystkie materiały i nadzorować cały proces od podstaw. Cieśla z entuzjazmem przyjął zlecenie. To była jego pierwsza okazja do nadzorowania całego projektu budowlanego. Studiował plany i sprawdzał każdy wymiar.
Potem pomyślał: „Skoro naprawdę tu rządzę, to czemu nie mogę pójść na łatwiznę, użyć tańszych materiałów i dołożyć sobie do kieszeni? Kto by zauważył różnicę? Po pomalowaniu nikt by tego nie zauważył”.
Cieśla przystąpił do realizacji swojego planu. Użył drewna drugiej klasy i zamówił tani beton na fundamenty. Zamontował tanie okablowanie. Oszczędzał na wszystkim, co możliwe, ale zgłosił użycie materiałów budowlanych wyższej jakości.
Kiedy dom był już ukończony, poprosił szefa, żeby go obejrzał. Szef obejrzał go i powiedział: „To niesamowite. Wykonałeś fantastyczną robotę. Byłeś tak dobrym i sumiennym pracownikiem i tak uczciwym przez te wszystkie lata, że ​​okazuję ci wdzięczność, dając ci ten dom”.