Monthly Archives: kwiecień 2012

Postawa władcy

Alan Smith

• Rzm. 5:16-17: …. Albowiem jeśli przez upadek jednego człowieka śmierć zapanowała przez jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru usprawiedliwienia, królować będą w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa.

Rządzić w życiu: cóż za koncepcja! Czy rzeczywiście możesz rządzić i panować nad okolicznościami życiowymi? Gdy patrzysz na ten wers, widzisz to, że albo „śmierć”, będzie panować, albo „życie”. Osobiście, wolałbym, żeby to było „życie”, a ty? W jaki sposób można więc uchwycić więcej życia? Powyższy fragment Pisma pokazuje nam, że więcej życia otrzymuje się przez łaskę, przez wiarę w Życie Jezusa. Jego życie zostało stworzone przez Jego „postawę” a Jego „postawa” została stworzona przez to, w jaki sposób On myślał. Jego „postawa” była w rodzaju tego, który ma rządzić nad życiem i śmiercią: była „postawą” króla. Król niebiańskiego państwa, lecz taki sam król. Można zobaczyć, że Jezus miał „postawę” tego, który rządzi w niebie, na ziemi i we własnym życiu. Zdecydował się odrzucać takie myślenie, które było niezgodne z panowaniem w życiu. Decydował się myśleć kreatywnie, twórczo. Wiedział, że jego myśli były twórcze i że one uruchamiały stwórczą moc Królestwa Niebios. Sama Jego „postawa” nie stwarzała, niemniej Jego „postawa” plus Jego „działanie” tak. Pan wiedział, że Jego myśli równały się działaniu, które mogło zmienić rzeczywistość tego świata. On znał tą tajemnicę duchowego świata: „myśli”, które równają się „działaniu” równają się zmianie „rzeczywistości”. Mogą to być dobre lub złe rzeczywistości i nie błądźcie tutaj: wybór twojej „postawy” należy do ciebie. Twoja „postawa” będzie ściągać podobne „postawy” do ciebie. Jeśli masz złą „postawę” wobec kościoła, rządu czy czegokolwiek innego, to będzie ona ściągać podobne, złe „postawy” do ciebie. Pojawi się wtedy pewna wspólnota ze względu na ten wspólny mianownik: złą „postawę”. Continue reading →

Codzienne rozważania_22.04.2012

„Błogosławiony kto się Mną nie zgorszy” (Mt. 11:6).

Słowo Boże przyjmuje taką możliwość, że ktoś się Nim zgorszy. Nigdzie nie mówi, że taka możliwość nigdy nie powinna pojawić się, ani że się nigdy nie pojawi. Pan nigdzie nie powiedział, że nigdy nie będziemy mieli okazji do tego, aby zostać przez Niego zgorszeni. Wskazał na to, że będzie MNÓSTWO okazji do takiego potykania się o Niego, do wpadania na Niego, do upadania przez Niego, lub, jeśli wolisz: rozbicia się z powodu Niego. Będzie mnóstwo okazji czy sposobności, żeby to robić. Nie zapowiedział, że nigdy tak nie będzie. Lepiej będzie dla nas, jeśli uznamy to.

Pan nie skarcił biednego Jana Chrzciciela, gdy siedział uwięziony i niebezpiecznie zbliżał się do zgorszenia Panem z powodu własnej sytuacji. Pan nie potraktował Jana twardo z powodu jego pytania. Mógł, gdyby był inny, powiedzieć: „Janie, czyż nie wskazałeś na Mnie jako na Baranka Bożego? Czy nie ogłosiłeś Mnie jako tego Jednego, Mesjasza? Czy nie głosiłeś o Mnie do tłumów? Czyż nie zadeklarowałeś i nie potwierdziłeś w najsilniejszy możliwy sposób tego, w co wierzyłeś o Mnie? A teraz zadajesz mi takie fundamentalne pytanie? Janie, co się z tobą dzieje złego?” Nie, nic podobnego. Pan zna nasze ciała, wie, żeśmy prochem. I Pan, powiadam wam, bierze taką możliwość zawsze pod uwagę, że w naszej słabości, zgorszymy się Nim. Lecz w tej sprawie dodaj szczególne błogosławieństwo jeśli nie rozbijemy się na Skale Zgorszenia Jego sposobów działania z nami: „A błogosławiony ten, co się Mną nie zgorszy„.

T. Austin-Sparks from: Blessedness of the Unoffended

____________________________________________________________________________

21 kwietnia | 23 kwietnia

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

раскрутка

Zabawa chwastami (Chwasty_1)

John Fenn

Kiedyś, gdy byłem małym chłopcem, bawiliśmy się w lecie razem z dziećmi sąsiadów i zobaczyliśmy trawy, koniczyny i dmuchawce rosnące na naszym podwórku. Wpadliśmy na pomysł, żeby pozbierać tego trochę i dać naszym mamom. Kiedy później spotkaliśmy się i każdy opowiadał o tym jak nasze mamy były poruszone tymi bukietami, że wsadziły je do naczyń z wodą; jedne na stole kuchennym, inne na kredensie,.. byliśmy tacy dumni z siebie!

Zrywaliśmy też dmuchawce, pletliśmy z nich wianki, braliśmy kwiatki koniczyny, aby spijać ich słodki nektar czy nawet długie wystające trawy aby wysysać słodkie końcówki… jakież to były skarby dla sześciolatków!

Kiedy jednak dorastasz ten sam trawnik pokryty dmuchawcami i koniczyną nie jest już taki piękny, a chwasty są rzeczywiście tym czym są, czyli: chwastami. Continue reading →

Codzienne rozważania_21.04.2012

„Pragniesz prawdy ukrytej na dnie duszy” (Ps. 51:6).

Historia naszego duchowego rozwoju znaczona jest coraz bardziej pogłębiającą się pracą Boga w nas. W dół, w dół, w dół. Idzie coraz głębiej, aż dotyka samego dna, aby to co prawdziwe w naszej najgłębszej głębi. Podcina wszystkie nasze wyznania, doktryny, przypuszczenia, roszczenia, iluzje i zwyczaje… Nie ma tutaj żadnego zwykłego formalizmu; nie ma w tym żadnych prostych żydowskich rytuałów; żadnego przestrzegania zewnętrznych obrzędów! Nie! Idzie to wprost do najgłębszych partii wnętrza, do wewnętrznych części. Bóg pracuje w tamtym kierunku. Bóg zawsze zajmuje się tymi najgłębszymi wewnętrznymi częściami. Czy rozpoznajesz to? Czy rozumiesz, co On robi w nas? Ach tak, On zaspokoi nas błogosławieństwami na pewnym poziomie, gdy przed Nim chodzimy, tak samo jak ów człowiek z Psalmu 1. On zaspokoi nas Swoim pełnym łaski zaopatrzeniem, gdy grzeszymy, przestępujemy prawo, upadamy i czynimy źle – On zaspokoi nas w tym miejscu łaską. Lecz Bóg zamierza ścigać tą rzecz aż do najbardziej wewnętrznych miejsc naszej istoty i tutaj zaznaczyć Swoją prace łaski i odkupienia.

Ten Bóg – Ojciec, Syn i Duch Święty – charakteryzuje się tą jedną cechą – prawdą! Ten Bóg pragnie i Jego serce stoi za tym, aby mieć ludzi, którzy są uczestnikami tej Boskiej natury, więc pracuje jeszcze bardziej głęboko, aby to osiągnąć: to, co jest prawdą o NIm będzie prawdą o Jego dzieciach – tych zrodzonych z Niego – w tym sensie mają oni być prawdziwymi synami Bożymi.

T. Austin-Sparks from: Truth In The Inward Parts

_________________________________________________________________

20 kwietnia | 22 kwietnia

продвижение

Serce życia modlitewnego

Kevin T. Bauder

(Od tłum.: w j.angielskim „żyć”, „mieszkać”, „przebywać”, „trwać” oddaje jeden wyraz: „live”. Poniższy tekst można czytać tak, jakby za każdym razem, gdy pojawia się jeden z tych czterech polskich odpowiedników, można było użyć któryś z pozostałych.)

Na wstępie Czwartej Ewangelii czytamy o tym, jak dwaj uczniowie Jana odchodzą od tego zwiastuna, aby pójść za Jezusem. Historia obejmuje wymianę zdań, która często jest przeoczana. Dwóch uczniów zapytało Jezus, gdzie mieszka, na co Jezus odpowiedział: „Chodźcie i zobaczcie”. Uczniowie poszli za Jezusem na miejsce, gdzie mieszkał, lecz szybko się zmierzchało. Zgodnie z tekstem: „pozostali z Nim tego dnia” (Jn 1:37-39). W rzeczywistości już nigdy nie przestali już przebywać z Jezusem – stali się Jego towarzyszami na pozostałe dni służby.

Idea życia z Jezusem pojawia się ponownie w ewangelii Jana. W 6 rozdziale Jezus używa metafory jedzenia Jego ciała i picia Jego krwi, jako sposobu na odniesienie się do zbawczej wiary. Stwierdza, że ten kto robi te rzeczy „żyje we Mnie, a Ja w nim” (Jn 6:56). Continue reading →

Codzienne rozważania_20.04.2012

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie” (Jn. 6:53).

Pamiętajmy o tym, że ta drogą jest drogą nieustannego zgorszenia dla ciała, naturalnego człowieka. Żydzi walczyli ze sobą: mówiąc: „Jakże ten Człowiek może nam dać Swoje ciało do jedzenia?” Lecz nie tylko Żydzi, lecz również religijni ludzi w swoim religijnym samo zadowoleniu zmagają się ze sobą, jest więc również napisane: „Wielu więc uczniów Jego , usłyszawszy te słowa, mówiło: Twarda to mowa, któż jej słuchać może?” Nawet uczniowie nie mogli sobie poradzić z tym czasami. Gdy spotkali się twarzą w twarz z implikacjami tego, nie chcieli już mieć z Nim nic do czynienia. Ciało uwielbia możliwości robienia samemu, układania planów, organizowania programów, pracy, zarządzania nią i utrzymywania tego w ruchu. Ciało w tym się ujawnia, że gdy przychodzisz i mówisz o tym tak ustalonym całym porządku rzeczy: „Drogą Boga jest droga całkowitej zależności i wiary, z całkowitą odpowiedzialnością za to Ducha Świętego, a ty masz trzymać swoje ręce z dala od tego i chcieć robić wyłącznie to, co Pan mówi ci i nic więcej” (co właśnie oznacza deklaracja: „Ja sam niczego nie mogę uczynić z Siebie”), to jest to zgorszeniem dla naturalnego człowieka, nawet w religijnych sprawach.

Stale się temu sprzeciwiamy, czyż nie? Taka jest różnice między tym, jak się razem spotykali w Antiochii i modlili się o pewne rzeczy i Pan dawał im świadectwo, że jest to Jego wolą, a spotkaniem komitetu, który ma przedyskutować jaką propozycję czy plan. Jeśli całości nie wykonuje naturalny człowiek, nie aranżuje jej, nie zarządza nią i nie prowadzi, to nie jest w stanie sobie wyobrazić, że w ogóle jakiegokolwiek postęp będzie miał miejsce. Dopóki nie pojawiasz się z swoimi planami i nie ogłosisz programów, nie zadeklarujesz tego, co robisz, nie przedstawisz statystyk naturalnie nastawiony chrześcijanin myśli, że nic się nie będzie działo. Mogą się dziać wspaniałe rzeczy bez jakiegokolwiek rodzaju działalności. Zacytujemy taką rzecz całkowicie jako ilustrację. Zastosowanie jej może być wprowadzone w różnych kierunkach, lecz tutaj celem jest tylko pomoc. Wszystko co Bóg osiągnął w Chrystusie opiera się na bazie Boskiego Życia za pośrednictwem wiary. Jest to inny sposób powiedzenia tego, że Chrystus musi być w duchowy sposób podstawą wszystkiego. Jest to zgorszeniem dla ciała, lecz satysfakcją dla Ducha.

T. Austin-Sparks from: The Risen Lord and the Things Which Cannot be Shaken – Chapter 7

_________________________________________________________________

19 kwietnia | 21 kwietnia

продвижение

Wizja dla Izraela_20.04.2012

AKTUALNOŚCI Z JERUZALEMU

Informacje i intencje do modlitwy za służbę Składu Józefa i za Izrael

źRóDŁO: Vision für Israel e.V. ·Tel. 0049-89-566 595·Fax 0049-089-5464 5964
e-mail: info@wizjadlaizraela.org · w sieci: visionfuerisrael.org

Piątek, 20 kwietnia 2012

„Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród dziękczynienia Módlcie się jednocześnie i za nas, aby Bóg otworzył nam podwoje /dla/ słowa, dla wypowiedzenia tajemnicy – Chrystusa, za co też jestem do tej pory więźniem”– Kolosan 4,2-3

CHRZEŚCIJANIE W PÓŁNOCNYM SUDANIE MAJĄ ZOSTAĆ MUZUŁMANAMI, INACZEJ ZOSTANĄ WYDALENI – Chrześcijanie, którzy mieszkali w Sudanie Południowym mieli czas do niedzieli Wielkanocnej, żeby albo zarejestrować się jako „nowy” obywatel Sudanu Północnego, albo zostać deportowanym. Istnieją obawy, że nowe dekrety posłużą Północnemu Sudanowi do pozbycia się chrześcijan; tak stwierdzili niektórzy z czołowych przedstawicieli kościoła. Ponad 500.000 mieszkańców pochodzi z południa, ale od dziesiątek lat mieszkają w północnej części kraju, a niektórzy się tam nawet urodzili, teraz od 8 kwietnia są obywatelami zagranicznymi. (Republika Sudanu Południowego, państwo w Afryce jest od 9 lipca 2011 niepodległym krajem; teren ten od 1972r. do 1983r. a potem od 2005r. do 2011r. był regionem autonomicznym w ramach Sudanu). Chrześcijańscy przywódcy twierdzą, że media w Północnym Sudanie podżegają do nienawiści przeciw innym grupom etnicznym z południa, a większość z nich to chrześcijanie. Określani oni są jako „narośla rakowe na ciele Sudanu, kraju Arabów i islamu”; od rządu wymaga się by ich deportował. Ahmed Abbas gubernator Stanu Sennar w środkowej części Sudanu Północnego zapowiedział, że południowych Sudańczyków będzie wyganiał ze swojego stanu „bez wyrzutów sumienia”. Sudański prezydent Omar al-Bashir obiecał, że nowy Sudan będzie rządzony według najbardziej krwawych przepisów szariatu. Do 8 kwietnia sudańska armia zniszczyła 10 kościołów, 73 wsie i 48 szkół,, co spowodowało eksodus 185.000 ludzi do Sudanu Południowego, Etiopii i innych krajów nad Niebieskim Nilem. Według ONZ konflikt uczynił z 400.000 ludzi uchodźców, niektórym z nich grozi śmierć głodowa. (CDN, Wikipedia) „Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie…“ – Mateusz 5,11-12 Continue reading →