Category Archives: Fenn John

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Mówiłem o tym, że jedną z rzeczy, którymi dzielił się ze mną Pan, były „cuda społeczne”, których to będzie można doświadczyć w domowych kościołach, na spotkaniach oraz w rodzinie i wspólnocie wiary.

Szukanie w niewłaściwych miejscach

Ci z nas, wychowani w wierze w tradycyjnym kościele, zostali nauczeni, aby wyglądać cudów w ramach spotkań kościelnych. Nie jest to krytyka, tylko spostrzeżenie, ponieważ byłem tam i sam tak robiłem.

Jeśli już jakiś pastor poczuje się wystarczająco bezpieczny, aby zaufać liderom jakiejś grupy domowej i pozwolić odstąpić lekko w bok od oficjalnego planu kościelnego, aby pozwolić Duchowi płynąć poprzez uwielbienie i modlitwę, to ma to miejsce relatywnie rzadko. Wszystkie programy kościelne nakierowane są na to, aby wszystko prowadziło w końcu do niedzielnego nabożeństwa w budynku kościoła.

Tak więc uczestnicy nabożeństw z szacunkiem spoglądają na nie, jako źródło Bożej mądrości i miejsce, gdzie cuda się dzieją. Kiedy ma wystąpić zaproszony mówca, to powszechne jest wyczekiwanie, że Bóg może uczynić dziś coś szczególnego. Dodaj do tego wszystko to, co pokazuje się w telewizji chrześcijańskiej, filmach różnych służb, słyszy się w opowieściach misyjnych, w których zdarzyły się wielkie cuda, i wszystko to potwierdza, że tradycyjne nabożeństwo jest miejscem, w którym Bóg porusza się przez Swego Ducha.

Gdzie miały miejsce cuda w Nowym Testamencie?

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Wskrzesił zmarłych, rozmnożył jedzenie dla tysięcy ludzi, uzdrowił trędowatych, prorokował i wiele więcej – i nie mówię tu o Jezusie.

Więcej z tego, co powiedział

W ciągu ostatnich 3 tygodni dzieliłem się częścią z tego, co Pan powiedział o pracy, którą wykonuje w sercach ludzi – nazwijmy ich ‘cielesnymi wierzącymi’. Dzisiaj podzielę się rzeczami, które powiedział dla wierzących, którzy już z Nim chodzą.

Jedną z tych rzeczy, jest to, jak Ojciec będzie czynił cuda w kościołach domowych oraz poprzez relacje w tych kościołach. Powiedział , że kościoły domowe staną się znane jako miejsce, gdzie otrzymuje się odpowiedzi na modlitwę, gdzie mają miejsce uzdrowienia i cuda. Powiedział, że będzie to przypominało dni przebudzenia charyzmatycznego z lat siedemdziesiątych, jednak będzie odmienne on niego, ponieważ obecna kultura jest inna i miliony ludzi będą opuszczać charyzmatyczne kościoły, aby Go szukać.

„W przeszłości ludzie szukali cudów na nabożeństwach, w tradycyjnym kościele i wielu robi to nawet teraz, ale Ja nigdy naprawdę nie wyszedłem z domu. Tu właśnie w obfitości doświadczysz uzdrowienia i cudów. Nadchodzą dni, w których o spotkaniach domowych będzie się powszechnie mówiło jako o miejscu, gdzie można doświadczyć cudu, uzdrowienia, odpowiedzi na modlitwę, doświadczyć realności wiary. Powiedziałem wam: „jak było na początku, tak być musi być i teraz.”

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Dzisiaj w bardziej konkretny sposób odniosę się do tego, co Pan powiedział w czasie ostatniej, bardzo intensywnej wizytacji, a co dotyczyło ciała Chrystusa. Wielu wierzących przypomina kościół w Laodycei i podobnie jak oni, jeśli sami siebie nie osądzą, znajdą się w niebezpieczeństwie. Wizytacja Pana dotyczyła tej części ciała Chrystusa, które przypomina kościół w Laodycei.

Laodycea

Laodycea została założona niedaleko gorącego źródła, które było bogate w minerały. Ludzie przybywali z całego Cesarstwa Rzymskiego, aby wziąć kąpiel w leczniczych wodach i zaaplikować na siebie błoto bogate w minerały. Miasto było tak bogate, że gdy w roku 60-tym uległo zniszczeniu w następstwie trzęsienia ziemi, odrzuciło propozycję pomocy Nerona w odbudowie i odbudowało się samo z własnych środków.

Szczególne znaczenie w mieście miało centrum leczenia chorób oczu, gdzie przygotowywano maść, którą nakładano na oczy wierząc, że wyciągnie z ciała truciznę sprawiającą złe widzenie. Rzymianie chcąc dostarczyć wodę do miasta, budowali rurociągi, ale woda była tak bogata w minerały, że zatykała rury, które wymagały nieustającej konserwacji. Wiadomo też, że zanim woda dotarła do miasta, była jeszcze za gorąca, aby ją od razu pić, ale jednocześnie zbyt chłodna, aby w niej gotować. Była po prostu letnia.

Wygodny kościół

Jezus użył tego lokalnego obrazu zwracając się do nich: „Znam uczynki twoje, żeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! A tak, żeś letni, a nie gorący ani zimny, wypluję cię z ust moich” Obj. 3: 15-16

Słowo „uczynki” to „erga”, od którego pochodzi słowo „ergonomiczny”, co oznacza projekt, który jest wydajny i wygodny do pracy i życia. Mieszkańcy wiedli łatwe i przyjemne życie. Ich ‘dawanie innym’ nie wymagało od nich wysiłku. Ich życie było „ergonomiczne” – łatwe, letnie i wygodne.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Dzieliłem się z Wami odnośnie wizytacji Pana z 1 grudnia i rzeczy, które dotyczyły ciała Chrystusa, które to powinno osądzić samo siebie i zakończyć romans z tym światem. Tysiące osób zapoznało się z tym poprzez Facebook, YouTube i GodTube, i wszystkim Wam za to dziękuję. Mam nadzieję, że to, co udostępniam, będzie dla Was błogosławieństwem.

Pan odniósł się do fragmentu z Ewangelii Jana 6, gdzie ujawnił się podział na tych, którzy szli za Nim z czystego serca oraz na tych, którzy mieli ukryte powody i polecił mi, abym to przestudiował.

Sytuacja opisana w Jan. 6

Widzimy Jezusa, który nakarmił 5000 mężczyzn oraz kobiety i dzieci. W wersecie 15 widzimy, że ludzie byli tak zachwyceni, że chcieli siłą obwołać Jezusa swoim królem. W odpowiedzi na to Jezus odesłał uczniów łodzią, każąc im przeprawić się na drugi brzeg. Sam w tym czasie poszedł na górę.

Wcześnie rano Jezus szedł po wodzie. W pewnej chwili zbliżył się do łodzi która, jak czytamy, pokonała dopiero połowę drogi. W 48 wersecie czytamy, że chciał ich ominąć i pójść dalej, ale zatrzymał się widząc uczniów, którzy przestraszyli się na Jego widok. W Mat. 14:29 widzimy opis Piotra chodzącego po wodzie. Jan 6:21 dodaje szczegół, które inne ewangelie pomijają:

„Chętnie więc zabrali go do łodzi, a łódź od razu przybiła do brzegu, do którego płynęli”. Tak właśnie było – Jezus, ludzie, łódź zostali w jednej chwili „przetransportowani” na drugą stronę jeziora w nadprzyrodzony sposób, około 3 mil / 5 km.

Jednak pozostali ludzie, którzy musieli obejść jezioro Galilejskie, gdy znaleźli Jezusa, spytali (6: 25-26): „kiedy to przybyłeś”. Jezus odpowiedział, że nie szukali Go z powodu cudów, ale dlatego, że ich nakarmił. To objawiło ich prawdziwe motywacje i skłoniło do zadania pytania, co w takim razie muszą zrobić? W wersecie 29 odpowiedział, że mają po prostu w Niego wierzyć – z czystego serca, bez żadnych ukrytych motywacji.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Zazwyczaj już w listopadzie zaczynam pytać Ojca o nadchodzący rok i nie spodziewam się, że otrzymam odpowiedz aż do stycznia – marca, kiedy to, jak wielu z nas, poszczę i skupiam się na nadchodzącym roku. Ojciec jest Źródłem wszystkich dobrych rzeczy, więc kiedy dzieli się czymś ze mną, to zazwyczaj dotyczy to jakichś głębszych rzeczy we mnie. Mówi także o rzeczach w polityce oraz dotyczących świata naturalnego. Kiedy jednak Pan się mi ukazuje, to choć oczywiście porusza po części powyższe rzeczy, to jednak bardziej skupia się na kościele, na ciele Chrystusa, ponieważ jest jego Głową.

Wzorzec
Przez wiele lat Pan pojawiał się mi zazwyczaj na początku roku. Na przykład, na początku 2011 roku, mówił mi o różnych narodach zaangażowanych w to, co nazwane zostało arabską wiosną. Mówił też o innych narodach oraz rzeczach, które się wydarzą. Zacząłem prosić Go o więcej informacji a wtedy odpowiedział: „Po co ci to wiedzieć? Ty masz zajmować się sprawami Ojca.” Parę lat wcześniej mówił mi o podziemnej ekonomii w ciele Chrystusa i innych rzeczach – mówiłem już o tym nie raz w poprzednich latach, więc nie będę się tu wdawał w szczegóły.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

( Kiedy narodził się Jezus – 1 )
Poprzednim razem mówiłem, że Jezus musiał urodzić się albo jesienią w czasie święta Namiotów, czyli we wrześniu/ październiku, lub wiosną około święta Przaśników / Paschy. Różnica między tymi datami wynosiła pół roku, ponieważ ojciec Jana Chrzciciela w czasie odwiedzin Gabriela miał służbę w czasie wiosennej lub jesiennej tury – nie wiemy jednak której.

Doszliśmy do tego patrząc na porządek służby kapłanów. Spójrzmy teraz na to, kiedy Żydzi wg swojej kultury wyczekiwali Mesjasza.

O tym, że Mesjasz umrze „ale nie za siebie”, widać w porządku Paschy. Żydzi mieli też podstawowe zrozumienie tego, że baranek zabijany podczas Paschy reprezentował Boga przykrywającego nasze grzechy. Nie oczekiwano, że Mesjasz urodzi się o tej porze, lecz raczej, że wtedy umrze (przynajmniej tak przyjmowali to ci, którzy rozumieli symbole i obrazy).

Przechodzimy zatem do jesiennego święta Namiotów (Sukkot), zwanego także „Świętem Poświęcenia”, które przypada we wrześniu i październiku. Miało ono miejsce, gdy Salomon poświęcił swoją świątynię, celebrując obecność Boga mieszkającego pośród ludzi. Święto nazywane jest również „porą naszej radości oraz „Świętem Świateł”.

W świątyni znajdywały się 4 duże lampy zwane „światłością świata” a Jezus długo potem, w czasie tego święta wstał i oznajmił, że to On jest światłością świata (Jan.8:12).

Podczas Święta Namiotów czytane są niektóre fragmenty i wykonuje się pewne obrządki. Widzimy jak te fragmenty i obrządki rozbrzmiewają w tym, co aniołowie powiedzieli pasterzom w noc narodzin Pana, gdy to wokół nich rozbłysła jasność i widzieli Bożą chwałę. Pasterze przebywali na polach wiosną oraz jesienią, ale tutaj znajdujemy wskazówkę:

„Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan”. To wszystko usłyszeli oglądając Bożą chwałę.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
( Kiedy narodził się Jezus – 1 )

Kilka dodatkowych komentarzy w kwestii gwiazd
Ignacy z Antiochii był uczniem apostoła Jana i umarł śmiercią męczeńską około 30 lat po tym, jak Jan umarł ze starości (Ignacy został rzucony lwom na pożarcie). Napisał on, że pojawiła się gwiazda w gwiazdozbiorze Panny oraz w sąsiadującej Gromadzie Komie (syn dziewicy), która „błyszczała wspaniale ponad wszystkimi innymi gwiazdami”.

Dodatkowo Ptolemeusz, około 150 lat po Jezusie, powiedział, że gwiazda ta była już tylko słabo widoczna w jego czasach. Później już nikt o niej nie wspominał. Historyk Józef Flawiusz napisał, że mniej więcej w czasie narodzin Jezusa powtarzały się koniunkcje Saturna i Jowisza w gwiazdozbiorze Ryb utożsamianym w tym czasie z Izraelem. Halley pisał o gwieździe widocznej w 12 roku p.n.e, egipskie zapisy pokazują gwiazdę pojawiającą się w przedziale 5-2 roku p.n.e, a Chińczycy donosili o jasnej gwieździe w 4 roku p.n.e. Takich informacji jest dużo więcej.

Wygląda na to, że w czasie narodzin Jezusa pojawiła się gwiazda, która potem zniknęła z widoku i w naszych czasach nie jest już widoczna. To sprawia, że niektóre współczesne teorie są raczej niekompletne, ponieważ wyliczają one pozycje planet i gwiazd w tamtym czasie, ale nie ma sposobu, aby obliczyć pozycję gwiazdy, która była widoczna tylko przez chwilę i już jej obecnie nie ma.

Mówiąc te wszystkie rzeczy moim zamiarem nie jest odpowiedzenie na pytanie, czym była Gwiazda Betlejemska, tylko zwrócenie uwagi na to, że Rzymianie patrzeli w gwiazdy i na podstawie tego dochodzili do wniosku, że August był królem-bogiem. Szatan zawsze fałszuje prawdę, a Izrael poszukiwał Prawdy. Kto by pomyślał, że Mesjasz, Stwórca Wszechświata, zamiast w pałacu mógłby urodzić się w stajni? Jezus naprawdę jest tym, za kogo się podawał: „Jestem cichy i pokornego serca” ( Mat. 11:29).

A teraz, co mówi nam o tym Łukasz

Jeśli uda nam się ustalić, kiedy Gabriel ukazał się ojcu Jana Chrzciciela (kapłanowi Zachariaszowi), dodamy do tego 6 miesięcy, kiedy powiedziano nam, że Gabriel ukazał się Maryi mówiąc, że zostanie matką Pana, potem kolejne 9 miesięcy do czasu narodzin Jezusa. Kiedy więc Gabriel ukazał się Zachariaszowi?

W Łuk. 1:5 czytamy, że Zachariasz był kapłanem z oddziału Abiasza. W I Kron. 24 widzimy, że Król Dawid zorganizował kapłanów w 24 grupy lub oddziały, z których każdy służył w rotacyjny sposób przez cały rok, a oddział Abiasza był ósmym. Uważam to za bardzo interesujące, ponieważ 8 to liczba nowych początków – 8-my dzień czyli pierwszy dzień nowego tygodnia. Jan Chrzciciel był początkiem czegoś nowego …

Praktykowano wtedy, że każda tura oddziału miała trwać jeden tydzień w pierwszej połowie roku i jeden tydzień w drugiej połowie. Ponadto wszystkie oddziały służyły w czasie świąt Przaśników, Paschy, Pięćdziesiątnicy i Namiotów.(PwP. 16:16)

JEŻELI Gabriel ukazał się mu w czasie wiosennej tury:
Pierwszy oddział wraz z pozostałymi miały służbę w pierwszym tygodniu świętego kalendarza – w czasie świąt Przaśników / Paschy. Drugi oddział już sam służył w drugim tygodniu i tak dalej. W ósmym tygodniu przychodziła pora na oddział Abiasza. Ponadto Zachariasz służył także w dniu Pięćdziesiątnicy, więc dodajemy 9–10 tygodni od czasu święta Przaśników, aby zobaczyć, kiedy mógł być w świątyni, czyli wypadałoby to mniej więcej pod koniec czerwca. Ponadto kapłan nie mógł utrzymywać stosunków seksualnych przez 2 tygodnie po czasie swojej służby w świątyni, co daje nam 11-12 tygodni od Paschy, co daje nam koniec czerwca lub pierwszy tydzień lipca.

W Łuk. 1: 26-33 powiedziano nam, że Elżbieta, matka Jana Chrzciciela, była w 6 miesiącu ciąży gdy Gabriel został wysłany do Maryi z pytaniem, czy zgodzi się urodzić Mesjasza. 6 miesięcy liczone od lipca przenosi nas do grudnia. Dodając do tego 9 miesięcy wychodzi na to, że Jezus mógł urodzić się we wrześniu, mniej więcej w czasie Święta Namiotów.

Tak by było, GDYBY Gabriel ukazał się Zachariaszowi podczas jego pierwszej, wiosennej służby. JEŚLI jednak Gabriel ukazał się mu w czasie jesiennej tury oznaczałoby to, że Jezus urodził się wiosną, blisko tygodnia Przaśników / Paschy. Czy mamy jakiś informacje kulturowe na temat tego, czy Izrael w I wieku wyczekiwał Mesjasza w czasie Paschy wiosną czy też jesienią w czasie święta Namiotów?

Poza kulturowym wyczekiwaniem Izraela w tym czasie, musimy wziąć też pod uwagę inne rzeczy, jak wiek dzieci, które Herod kazał wymordować, jak czas śmierci Heroda, jak porę roku, gdy pasterze byli na polu i inne. Temat więc skończymy kolejnym razem.

Kiedy narodził się Jezus – 3

John Fenn