Category Archives: Temat

Tematyka artykułów

Codzienne rozważania_05.03.2017

Hbr 1:4-5
I STAŁ SIĘ O TYLE MOŻNIEJSZYM OD ANIOŁÓW, O ILE ZNAMIENITSZE OD NICH ODZIEDZICZYŁ IMIĘ.  DO KTÓREGO BOWIEM Z ANIOŁÓW POWIEDZIAŁ KIEDYKOLWIEK: TYŚ JEST SYNEM MOIM, JAM CIĘ DZIŚ ZRODZIŁ? I ZNOWU: JA MU BĘDĘ OJCEM, A ON BĘDZIE MI SYNEM?

W wersecie tym jest mowa o takiej wyższości nad aniołami, którą Syn osiągnął w wyniku swojego dzieła odkupienia, a w rezultacie objął tron po Bożej prawicy. Otrzymał znamienitsze imię niż posiadali aniołowie. Stał się Bożym namiestnikiem nad światem, stał się Panem. Werset 5 mówi o „Synu” i o „zrodzeniu”. Jezus jest Synem od wieczności a nie tylko Słowem, w przeciwnym wypadku Bóg nie mógłby być odwiecznym Ojcem. Synostwo, o którym mowa ma charakter mesjański. Dotyczy ono czasów przepowiedzianych w II Samuelowej 7:12. Ponieważ został On zrodzony z Ojca zanim powstał wszechświat, jest odwiecznym Synem Bożym. Z powodu swego posłusznego życia i odkupieńczej śmierci stał się Bożym Mesjaszem. Dlaczego autor Listu zastosował porównanie z aniołami? Odpowiedź tkwi w sposobie myślenia osób, do których się zwraca. Żydzi mieli przesadny szacunek do aniołów. Kojarzyli ich z najważniejszymi wydarzeniami swojej religii i narodowej historii: z nadaniem zakonu (Hebr 2:2; Dz.Ap. 7:53; Gal. 3:19) oraz z wyzwoleniem z rąk Egiptu (II Mojż. 3:2; Iz 63:9). Aniołowie mieli więc związek z objawieniem i odkupieniem. Autor Listu pragnie przez to powiedzieć, że bez względu na to jak ważni są aniołowie, czy prorocy, Syn przewyższa ich wszystkich. Jest On wcielonym i ostatecznym objawieniem oraz odkupieniem Boga i dlatego należy Go stawiać wyżej od nich.
Pozdrawiam Bożym pokojem.

Codzienne rozważania_04.03.2017

Hbr 1:2-3
OSTATNIO, U KRESU TYCH DNI,PRZEMÓWIŁ DO NAS PRZEZ SYNA, KTÓREGO USTANOWIŁ DZIEDZICEM WSZECHRZECZY, PRZEZ KTÓREGO TAKŻE WSZECHŚWIAT STWORZYŁ.
ON, KTÓRY JEST ODBICIEM CHWAŁY I ODBICIEM JEGO ISTOTY I PODTRZYMUJE WSZYSTKO SŁOWEM SWOJEJ MOCY, DOKONAWSZY OCZYSZCZENIA Z GRZECHÓW, ZASIADŁ PO PRAWICY MAJESTATU NA WYSOKOŚCIACH.

W wersetach tych Bóg ukazuje nam piękno swego Syna. To On objawia nam Boga i dokonuje odkupienia. W stosunku do wszechrzeczy i wszechświata Pan Jezus wyznaczony jest przez Boga stwórcą, opiekunem i dziedzicem. Ponieważ każda pojedyncza rzecz została stworzona, nie istnieje nic co powstałoby samo z siebie. Co więcej, nic samo z siebie nie jest wieczne. Wymaga utrzymania przy życiu, a w konsekwencji przynależy do Tego, który powołał je do istnienia i który się o nie troszczy. Jest to Jego dziedzictwo. Syn czyni to wszystko zgodnie z ustaleniem przez Boga Ojca. Poprzedza On wszystko, co zaistniało. Syn jest odbiciem Bożej chwały. Chwała Boża jest więc ukazaniem tego, co w Bogu niepowtarzalne. Będąc Jego odbiciem, Syn nie odbija Jego chwały lecz sam stanowi promień boskiej jasności, który wdziera się do naszego tonącego w ciemnościach świata. Syn jest odbiciem Jego istoty. Nie wszystko, co jest prawdą o Bogu, ujawnia się w czasie ukazywania się Jego chwały. Wszechświat ukazuje jedynie Jego mądrość i moc, lecz ludzie świadczą swoim sumieniem i postępowaniem, że Bóg jest też istotą moralną. „Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę” (Rz 1:20). „Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają; Dowodzą też oni, że treść zakonu wypisana jest w ich sercach; wszak świadczy o tym sumienie ich i myśli, które nawzajem się oskarżają lub też biorą w obronę; Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa” (Rz 2:14-16). Pan Jezus jest zwycięzcą w stosunku do ludzkiego grzechu i jego konsekwencji.
Pozdrawiam i życzę błogosławione dnia.

Dlaczego ludzie mijają się z doskonałą wolą Boga_3

John Fenn

Najczęściej wola Pana daje się znaleźć na prozaicznych życiowych drogach. Tak więc, mijanie się z Jego wolą zdarza się również w tych przyziemnych sprawach.

Zanim możemy się spodziewać, że Pan nas poprowadzi w wielkich sprawach, musimy byś Mu posłuszni w tych doczesnych. Obejmuje to miłowanie bliźniego, który jest zmierzły, więc gdy Pan szturcha cię, aby zanieść mu talerz ciastek, jesteś wyrzucany swoją bezpieczną strefę. Dotyczy to też takich rzeczy, jak zaproszenie na obiad tego odgryzającego się współpracownika i trzymanie języka za zębami, gdy ktoś naciera na ciebie w tak, że miałbyś ochotę rozerwać go na strzępy, co najmniej werbalnie.

W Księdze Dziejów 9:10-19 Pan objawił się Ananiaszowi i powiedział mu, że ma iść i włożyć ręce na Saula z Tarsu. Ananiasz opierał się jednak, mówiąc, że Saul aresztował wierzących, więc to polecenie stawia go wobec ryzykowania własnym życiem dla Pana. Niemniej jednak, poszedł. Wyszedł poza swoją strefę bezpieczeństwa i poszedł. Tego dnia Ananiasz wzrósł nieco w Panu.

Tak właśnie działa wołanie Pana w codziennym życiu, w małych decyzjach, które na pierwszy rzut oka wydają się nie mieć żadnego znaczenia.

Jak uzyskać serce, które nie stawia żadnych warunków? Dzieje się to dzięki szeregom pozornie niewielkich i nieznaczących decyzji…

Możemy nauczyć się czegoś z licznych drobnych decyzji, które podjął Piotr, a które w tak doskonały sposób odnoszą się do decyzji, które dziś podejmują ludzie, gdy idą za Panem, bądź mijają się z Nim.

Continue reading →

Codzienne rozważania_03.03.2017

Hbr 1:2-3
OSTATNIO, U KRESU TYCH DNI, PRZEMÓWIŁ DO NAS PRZEZ SYNA, KTÓREGO USTANOWIŁ DZIEDZICEM WSZECHRZECZY, PRZEZ KTÓREGO TAKŻE WSZECHŚWIAT STWORZYŁ.
ON, KTÓRY JEST ODBICIEM CHWAŁY I ODBICIEM JEGO ISTOTY I PODTRZYMUJE WSZYSTKO SŁOWEM SWOJEJ MOCY, DOKONAWSZY OCZYSZCZENIA Z GRZECHÓW, ZASIADŁ PO PRAWICY MAJESTATU NA WYSOKOŚCIACH.

W wersetach tych Bóg ukazuje nam piękno swego Syna. To On objawia nam Boga i dokonuje odkupienia. W stosunku do wszechrzeczy i wszechświata Pan Jezus wyznaczony jest przez Boga stwórcą, opiekunem i dziedzicem. Ponieważ każda pojedyncza rzecz została stworzona, nie istnieje nic, co powstałoby samo z siebie. Co więcej, nic samo z siebie nie jest wieczne. Wymaga utrzymania przy życiu, a w konsekwencji przynależy do Tego, który powołał je do istnienia i który się o nie troszczy. Jest to Jego dziedzictwo. Syn czyni to wszystko zgodnie z ustaleniem przez Boga Ojca. Poprzedza On wszystko, co zaistniało. Syn jest odbiciem Bożej chwały. Chwała Boża jest więc ukazaniem tego, co w Bogu niepowtarzalne. Będąc Jego odbiciem, Syn nie odbija Jego chwały lecz sam stanowi promień boskiej jasności, który wdziera się do naszego tonącego w ciemnościach świata. Syn jest odbiciem Jego istoty. Nie wszystko, co jest prawdą o Bogu, ujawnia się w czasie ukazywania się Jego chwały. Wszechświat ukazuje jedynie Jego mądrość i moc, lecz ludzie świadczą swoim sumieniem i postępowaniem, że Bóg jest też istotą moralną. „Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę” (Rz 1:20). „Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają; Dowodzą też oni, że treść zakonu wypisana jest w ich sercach; wszak świadczy o tym sumienie ich i myśli, które nawzajem się oskarżają lub też biorą w obronę; Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa” (Rz 2:14-16). Pan Jezus jest zwycięzcą w stosunku do ludzkiego grzechu i jego konsekwencji.

Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Balaam, a ruch proroczy


Terry Somerville

„Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat” (1J 4:1).

Przestałem czytać prorocze biuletyny i internetowe witryny kilka lat temu. Okazało się, że wiele z nich nie „smakuje dobrze” i nie wiedziałem czemu. Niemniej jednak, ciągle otrzymuję co tydzień jeden czy dwa na skrzynkę mailową, obserwuję jakieś aktualne trendy. Dwa z nich powinny nas niepokoić. Być może nie zwróciliśmy na nie uwagi, ponieważ, jak owa „żaba w kociołku”, przyzwyczailiśmy się do podnoszącej się temperatury i nie zdajemy sobie sprawy, że gotujemy się powoli na śmierć. Pismo ostrzega nas przed dwoma niebezpieczeństwami grożącymi prorokom. Jednym ostrzeżeniem jest „duch Antychrysta”, a drugim jest coś, co moglibyśmy nazwać „duchem Balaama”.

Nie twierdzę, że Bóg nie działa wspaniale w proroczym ruchu. Widzimy, jak koncentracja przenosi się z kościoła na Królestwo, a Pan używa wielu proroków, żeby nam w tym pomóc. Sam byłem tego częścią, lecz oznacza to również, że w miarę jak podążamy w nowe czasy i okresy, jesteśmy bardziej narażeni.

Wkrada się duch Antychrysta

„Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie” (1J 4:3).

Wyraz: „Anty-Chryst” nie oznacza „przeciwny” Chrystusowi. Ściśle rzecz biorąc grecki odpowiednik oznacza „zastąpienie”, bądź „zamiast” Chrystusa. „Chrystus” to „namaszczony”. Jan ostrzega kościół przed duchem Antychrysta NIE dlatego, że prorocy będą mówić przeciwko Jezusowi, lecz dlatego, że ich uwaga zostanie przeniesiona z Niego na coś innego czy to na człowieka, doktrynę, czy jeszcze coś, co jest namaszczone.

Continue reading →

Codzienne rozważania_02.03.2017

Hbr 1:1
WIELOKROTNIE I WIELOMA SPOSOBAMI PRZEMAWIAŁ BÓG DAWNYMI CZASY DO OJCÓW PRZEZ PROROKÓW.

Mowa jest możliwa tylko wtedy, gdy ktoś ma życie, a to oznacza coś więcej niż egzystencję. Bóg mówi, ponieważ On istnieje i jest Bogiem żywym. Może więc samego siebie objawić, jeśli tak postanowi, a ponieważ jest światłem i miłością, z radością daje o sobie znać. To nie bóg, który zamyka się w sobie i pozwala ludziom błądzić w ciemnościach. Ponadto Bóg, który przemawia, nie może kłamać, dlatego dotrzymuje swoich obietnic. Wyciąga rękę do tych, którzy Go szukają, lecz także spełnia swoje groźby wobec tych, którzy odtrącili tego, który mówi (12:25). Jeden i ten sam Bóg objawia się więc w obydwu Testamentach i łączy je w jedną całość. Nie wolno nam wzajemnie ich sobie przeciwstawiać, ponieważ panuje między nimi harmonia. Różne „sposoby” mogą odnosić się do kilku metod, przy pomocy których, objawienie było udzielane prorokom lub do różnej ilości prawdy jakie ze sobą niosło. Obydwie interpretacje mają zastosowanie, ponieważ wszyscy prorocy byli tylko ludźmi. Stary Testament odzwierciedla różnorodność i postęp zawarty w objawieniu się Boga. Nie powstało ono w rezultacie ludzkiego rozwoju ani odkryć, lecz w swoim zamierzeniu miało doprowadzić człowieka krok po kroku do Syna. Choć Mojżesz został dopuszczony do większej intymności z Jahwe niż inni prorocy, nawet on nie oglądał Boga twarzą w twarz. Prorocy byli ludźmi. Ani jeden z nich, nawet Izajasz, który widział Syna Bożego przed Jego wcieleniem (Jan 12:38), nie był w stanie unieść ciężaru ani przekazać prawdy. Mógł to uczynić tylko Syn. Ich niedoskonałość ograniczała to, co mogli przyjąć a potem rozgłaszać, a Bóg łaskawie się do tego dostosowywał. Syn nie doświadczał żadnych tego rodzaju przeszkód. Pochodzi On z góry i sam jest prawdą. Przedmiotem troski autora listu jest to, aby każdy uświadomił sobie, w którym miejscu znajduje się w Bożym planie, oraz kogo maja słuchać. Dawno temu Bóg przemówił przez proroków do ojców. Obecnie ten sam Bóg mówi do nas przez swojego Syna. Jemu a nie prorokom, należy się szczególna uwaga.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Dlaczego ludzie mijają się z doskonałą wolą Boga_2

John Fenn

Życie to szereg małych decyzji, a w Panu te decyzje, albo przybliżają nas do obrazu Pana, albo przybliżają Pana do naszego obrazu. Każda decyzja skutkuje albo wzrostem i przemianą, albo trwanie w takim samym stanie i wygodzie.

Ten cykl pokazuje, dlaczego ludzi mijają się z doskonałą Bożą wolą. Zaczynam od wezwania do uczniostwa – nie tylko człowiek wierzący, lecz uczeń.

Jezus nie jest przyjazny dla poszukujących

Żyjemy w takiej kulturze kościelnej, która mówi: „przyjmuj” Jezusa, a On sprawi, że wszystko w życiu będzie lepsze, „zaproś Go do swego życia” znaczy, że On przyjdzie i zmieni je na lepsze. Gdzie jest ewangelia Pisma, które mówi nam o tym, że w zbawieniu chodzi o przemianę nas w Jego obraz?

Gdy ktoś na podstawie współczesnej wersji Ewangelii, decyduje się na pójście za Jezusem to z chwilą, kiedy Pan chce, aby podjęli trudną decyzję, na przykład przebaczyli komuś, bądź zrobili krok wiary i przyjęli pracę, bądź studia, których nie planowali, najczęściej pozostają w swej strefie bezpieczeństwa, „tylko jeszcze chwileczkę, Panie”. W takiej chwili wymawiają się, dlaczego nie chcą wzrosnąć: „Gdy zadzwoni do mnie i skontaktuje się ze mną, odpowiem” zamiast samemu spróbować zbudować most. „Zrobię to, Panie, jak tylko dostanę pracę i poukładane sprawy mieszkaniowe. Kiedy tak się nie dzieje, wyjaśniają sobie, że najwidoczniej nie taka była wola Pana, oczekując na wygodną służbę, czy to będzie dobrze znane zgorzknienie wobec kogoś, czy odmowa przyjęcia służby – łudzą się, że tak bardzo kochają Pana, choć odmawiają wzrostu, przecząc temu.

O ile Pan jest wierny i daje im pokój głęboko wewnątrz ducha, sygnalizując, że On już otworzył drogę, jeśli tylko zrobią krok na zewnątrz…aby przebaczyć, ruszyć, dotrzeć do tej osoby…to jakże często ludzie nie idą za tym pokojem – kochają Pana, jak mówią, lecz w tym momencie stają się słuchaczami, a nie wykonawcami.

Poprzednim razem przyglądaliśmy się 3 mężczyznom, którzy reprezentują trzy warunki, jakie ludzie stawiają Panu, zanim będą chodzić w Jego doskonałej woli; komfort, który daje poznanie miejsca, w którym będą mieszkać, finansowe bezpieczeństwo oraz wsparcie rodziny i przyjaciół.

Przyjrzyjmy się jednak temu, co powiedział Jezus. Otóż powiedział Piotrowi, że jeśli chcemy iść za Nim, musimy wziąć nasz krzyż. Gdy Pan zgromił Piotra (Mt 16:21-26), który sugerował Jezusowi, aby nie poszedł na krzyż, powiedział też o noszeniu naszego krzyża i objawił, że myśleć inaczej pochodzić od Szatana.
Continue reading →