Category Archives: Autor

Stephen Crosby

Ta ewangelia zaczyna się od wyzwania

Współczesny czytelnik często traci znaczenie jakie mają w Pismach genealogie. Nie inaczej jest z historią narodzin Chrystusa. Włączenie przez Mateusza kobiet do genealogii Jezusa było języczkiem u wagi dla ówczesnej publiczności. Przykuwało słuchaczy i sprawiało, że trzymali się opowieści w napięciu, w oczekiwaniu co będzie dalej. Mateusz wiedział, co robi, pisząc we wstępie taką genealogię!

W czasach Chrystusa (a na Bliskim Wschodzie do dziś) genealogie zazwyczaj składają się wyłącznie z męskich przodków i to tylko tych najbardziej znamienitych: postaci powagi czci, których wielkie wyczyny czy wspaniały charakter przyczyniły się do tego, że szanowana była cała społeczność, której byli uczestnikami. Dodatkowo, do Marii , Mateusz dodaje cztery kobiety i to wcale nie z tych „największych”!

• Tamar – oszustka, która, zwodząc go, popełniła kazirodztwo ze swym teściem, za co zgodnie z przepisami prawa Kapł. 20:12, powinna być ukamienowana. (Zwróćcie na to uwagę wszyscy traktujący Słowo literalnie i fundamentaliści oraz „zachowujący Torę”!)
• Rahab – poganka i prostytutka. (Niechęć Żydów wobec pogan jest dobrze udokumentowana i dla nas trudna do uchwycenia wewnętrzna pogarda.)
• Ruth – poganka, Moabitka (jak wyżej).
• Batszeba – niewierna żona i cudzołożnica.

Continue reading →

Stephen Crosby

Oto prawdziwa historia, która wyraźnie pokazuje istotę ewangelii w pokojowym sprzeciwie. Czytając to za pierwszym razem płakałem z wdzięczności. To wydarzenie jest przytaczane przez Kennetha Bailey [1]. Opisuje ono sytuację, w której brał udział król Jordanii, Hussein, a potwierdzona została przez wysokich urzędników amerykańskiego wywiadu, którzy byli w Jordanii w tym czasie.

Pewnej nocy na początku 1980 roku, król otrzymał informacje przekazaną przez urząd bezpieczeństwa, że w kraju powstała grupa około 75 jordańskich oficerów armii, którzy właśnie spotkali się niedaleko w barakach, knując spisek wojskowy, aby obalić królestwo. Oficerzy bezpieczeństwa domagali się zgody na otoczenie tych budynków i aresztowanie spiskowców. Po pewnym namyśle, król nie zgodził się i powiedział: „Sprowadźcie mi tu mały helikopter”. Gdy helikopter pojawił się, król wsiadł sam z pilotem i polecieli na miejsce spotkania. Po wylądowaniu na dachu, król powiedział do pilota: „Jeśli usłyszysz strzelaninę, odlatuj natychmiast beze mnie”.

Nieuzbrojony król zszedł na dół, nagle pojawił się w pokoju, gdzie byli spiskowcy, i powiedział cicho do nich:
„Panowie, doszło do mnie, że spotykacie się tutaj, aby dokończyć plany obalenia rządu, przejęcia kraju i ustanowienia wojskowej dyktatury. Jeśli tak jest to wiecie, że w wojsku nastąpi rozłam, a kraj zostanie wpędzony w wojnę domową. Dziesiątki tysięcy niewinnych ludzi zginie. Nie ma takiej potrzeby. Oto jestem! Zabijcie mnie i działajcie dalej. W ten sposób zginie tylko jeden człowiek”.

Po chwili ogłuszającej ciszy buntownicy ruszyli jak jeden mąż, aby ucałować ręce i stopy króla i przysiąc mu lojalność aż na śmierć.

Król Hussein zdecydował się na pełną bezbronność wobec tych, którzy chcieli jego śmierci. On wybrał pokojowy sprzeciw, będąc gotowym nawet na śmierć za kraj, który kochał i za tych, którzy chcieli jego śmierci.

Przyjaciele, jeśli syn Adama może demonstrować ewangelię w tak wyraźnie pozbawiony przemocy sposób to dlaczego my przypisujemy mniej Synowi Człowieczemu i Jego Ojcu? Dlaczego potrzebujemy mściwego i karzącego Boga, który w jakiś sposób okazuje przemoc, żeby, albo „zaspokoić Swoją świętość i sprawiedliwość”, albo coś innego, co postrzegane jest jako leżące w Jego naturze? Nie. W odkupieniu, Bóg, nasz Ojciec, w Chrystusie świat pojednał ze Sobą. Ten Jeden przyjął na siebie gniew wielu, na rzecz wielu, a czyniąc to wyparł się skuteczności przemocy na zawsze, a wielu upadło na kolona i oddało Mu cześć, gdy zobaczyli prawdziwą naturę tej dobroci.

Obyśmy zobaczyli to i chcieli okazywać taką miłość innym. To jest ewangelia Pana Jezusa Chrystusa.

продвижение

Stephen Crosby

Dzięki ciągnącej się przez stulecia zarówno przed jak i po Reformacji dyskusji wiara w to, że Jezus jest „Bogiem w ciele” jest u tych, którzy twierdzą, że należą do chrześcijańskiej doktryny mającej 2000 lat, niemal uniwersalnie rozumiana, co najmniej na poziomie dogmatycznym. Niemniej w tej samej grupie konsekwencje pełnego człowieczeństwa Jezusa nie są równie dobrze rozumiane. Powiedzenie „Jezus jest Bogiem” jest wygodnym wyjściem awaryjnym: „No, bądźmy rozsądni, chodzi mi o to, że, przede wszystkim, On jest Bogiem, a ja nie jestem, więc najlepsze co mogę zrobić to starać się o taki charakter jak On miał”. Jezus – w pełni człowiek i całkowicie ludzki reprezentant jako wzór człowieka – zamyka to wyjście choć nasza cielesność wolałaby mieć je otwarte. Te konsekwencje są zbyt głębokie, poważne i wyzywające: Jezus nie jest wyłącznie wzorem moralny. ON jest wzorem pobożności i mocy.

Zgorszeniem ewangelii zawsze była tożsamość Jezusa: dla Żydów był to kamień obrazy, dla Greków – głupota [1]. Wcielenie i natura Jezusa Chrystusa są tajemnicą [2]. Nie ma potrzeby, aby przepraszać za to, mimo że Świadkowie Jehowy próbują przymusić do tego chrześcijaństwo. Jest to wyraźne świadectwo Pisma [3].

Zapisy ewangelii dotyczące Chrystusa zawsze otaczały kontrowersje. Gdy przystępujemy do próby zrozumienia tego, co nieskończone, chcemy wyjaśnić niewyjaśnialne, te rozbieżności są czymś nieodłącznym zarówno wewnątrz społeczności ewangelicznej, jak i poza. Lekka zmiana nacisku, nadmierne podkreślenie, niedowartościowanie, słaby dobór słów, różne odcienie znaczeń mogą stanowić o różnicy między ortodoksją, a herezją [4]. G. Campbell Morgan wyraził to w następujący sposób:

Pan Jezus Chrystus jest Osobą nieskończenie przekraczającą (dosł.: infinitely transcending) możliwości doskonałego ludzkiego pojęcia. Mimo wszystko Pismo, na rzecz Jego chwały i Łaski, głosi o Nim pewne rzeczy, bez których pozostaje On nierozwiązanym problemem, opierającym się wszystkim kolejnym stuleciom podejmującym próby rozliczenia się z Nim. Natychmiast należy zaznaczyć, że nie ma jakichś ostatecznych słów, którymi można by wyrazić wyjaśnienie Jego Osoby” [5].

Pełna analiza i wyjaśnienie Jezusa są niemożliwe [6].

Continue reading →