Raymond Ibrahim
Published by Gatestone Institute
Następstwa zbiorowego karania pakistańskich chrześcijan – nieunikniony produkt uboczny powszechnie znanego zarzucenia bluźnierstwa Rimszy Masih, chrześcijanki fałszywie oskarżonej o zbezczeszczenie Koranu – były bardziej dramatyczne niż sama sprawa bluźnierstwa. Wiedząc, co ich czeka, niektórzy chrześcijanie przeprowadzili nawet symboliczną procesje pogrzebową, niosąc chrześcijańskiego przywódce w trumnie i kopiąc grób dla „zmarłego”.
Ich chorobliwe przewidywania okazały się zbyt prawdziwe – szczególnie po pojawieniu się następnego dla muzułmanów pretekstu do wzbudzenia rozruchów, czyli filmu o Mahomecie, który znalazł się na YouTube. Muzułmanie po modlitwach z piątku atakowali, zabijali i rabowali mieszkających wśród nich chrześcijan, którzy stanową minimalną, 1.5 procentową społeczność pakistańskiej ludności. Kościół pw. Świętego Pawła w Mardan został zaatakowany przez setki muzułmanów uzbrojonych w pałki i kije. Po złupieniu i zbezczeszczeniu kościoła, podłożono ogień (zdjęcie tutaj). Następnie muzułmanie uderzyli na sąsiedni kościół prowadzący szkołę, również łupiąc i podpalając. Spalono bibliotekę zawierającą 3 000 chrześcijańskich książek. Pomimo, że w tej bibliotece znajdowało się również tysiące książek muzułmańskich, co w świetle pakistańskiego prawa stawia ten tłum muzułmanów jako bluźnierców, „napad trwał przez ponad 3 godziny, przy minimalnym wysiłku władz, aby go powstrzymać”.
W oddzielnym zdarzeniu, uzbrojony mężczyzna na motocyklu, ubrany na zielono (kolor islamu) otworzył ogień w stronę katolickiej katedry Świętego Franciszka w Hyderabadzie, zabijając co najmniej 28 osób. Kilka dni później, nieznany mężczyzna prawdopodobnie straszył pracowników szpitala Św. Elżbiety w tym mieście, mówiąc: „Damy lekcję tym chrześcijanom”, niszcząc okna i drzwi szpitala. Biskup Ewangelicznego Kościoła Trójcy, Naeem Samuel, został porwany, gdy opuszczał swój kościół i ciężko pobity.
W międzyczasie prezydent Obama i sekretarz stanu, Clinton, zamiast potępić takie okropieństwa, usprawiedliwiali je, fałszywie oskarżając film „Mohammed” o wywołanie tych aktów przemocy, a nawet ukazali podwójne standardy, odmawiając potępienia obrazów obraźliwych dla chrześcijan, takich jak „Piss Christ”. New Your Times pokazał swoje uprzedzenia, broniąc antychrześcijańskiego „Piss Christ” jako „sztuki”, równocześnie potępiając antymuzułmański film „Mohamet” jako mowę nienawiści.
Podzielone tematycznie muzułmańskie prześladowania chrześcijan na świecie z czerwca 2012 roku, obejmują (lecz nie są ograniczone do) następujące przypadki, wymienione w kolejności alfabetycznej według krajów, niekoniecznie według stopnia okrucieństwa.
Napady na kościoły
Bahrain: Uważany przez lata za najbardziej tolerancyjny kraj na Arabskim Półwyspie, z 30% zagranicznych, niemuzułmańskich pracowników, Bahrain jest ostatnim muzułmańskim krajem, okazującym nietolerancję wobec kościołów: „Sunnijscy duchowni zdecydowanie sprzeciwili się planom budowy katolickiego kościoła”, co jest rzadko spotykanym przypadkiem wyzwania rzuconego krajowemu królowi Sunnitów. Ponad 70 duchownych podpisało petycję stwierdzającą, że zabronione jest budowanie kościołów na Półwyspie Arabskim, kolebce Islamu. Jeden ze znanych duchownych, Szeik Adel Hassan al-Hamad, ogłosił, że „każdy kto wierzy, że kościół jest prawdziwym miejscem oddawania czci należy do tych, którzy zerwali ze swoją wiarą w Boga”.
Egipt: Największy ewangeliczny kościół na Środkowym Wschodzie znajdujący się w Egipcie, Kasr El-Dobara, został oblężony „przez nieznanych ludzi” rzucających „kamienie i gazowe bomby”. Pierwsza taka bomba została określona przez policję jako „błąd”, lecz wkrótce nastąpiły kolejne ataki, które trwały przez całą noc do wczesnego rana w piątek. Wierzący zamknęli się wewnątrz kościoła i założyli maski przeciwgazowe, aby uniknąć zatrucia. Niektórzy z uwięzionych próbowali szukać pomocy, kontaktując się z politykami, dziennikarzami, a nawet 'umiarkowanym” Bractwem Muzułmańskim. Jedyne na co było stać Bractwo to ogłoszenie w telewizji, że napastnicy nie należeli do Bractwa. Gdy, po skończonym ataku i opuszczeniu miejsca przez napastników, wierzący wyszli z budynku, w okolicy nie było ani jednego policjanta czy agenta bezpieczeństwa.
Indonezja: Wieloletnia kapania przeciwko GKI Yasmin Church przyjęła nowy, gorszy, obrót: władze zarządził, aby kościół zmienił miejsce. To żądanie unieważnia poprzednią ugodę, w której wyrażono zgodę na istnienie kościoła, pod warunkiem, że naprzeciwko zostanie wybudowany meczet, na co kościół wyraził zgodę. Co więcej, Sąd Najwyższy w 2010 roku wydał decyzję, aby budynek GKI Yasmin został ponownie otwarty, ponieważ 2008 roku został zamknięty przez muzułmanów, którzy wraz z burmistrzem do dziś dnia nie zgadzają się z decyzją Sądu. Jak powiedział jeden z liderów kościoła: „Zasady prawa w Indonezji załamały się”. Od czasu tego przymusowego zamknięcia zbór przeprowadzał nabożeństwa na ulicy naprzeciw swego do połowy postawionego budynku lub w prywatnych domach.
Liban: Dwóch nieznanych napastników otworzyło ogień do Kościoła Świętego Józefa w miasteczku Bqosta w pobliżu Sidonu, niszcząc okna budynku.
Nigeria: Samobójca z bombą zaatakował Katolicki Kościół Świętego Jana pochłaniając trzy istnienia, w tym jednej kobiety i dziecka i raniąc poważnie 44 osoby. Inna relacja mówi o typowym następstwie ataków na kościoły w Nigerii, cytując jeden przykład: „Miesiąc po tym, gdy uzbrojony mężczyzna otworzył ogień wewnątrz Deeper Life Biblie Church [7 sierpnia]… członkowie kościoła mają wznowić nabożeństwa i inną działalność. „U wszystkich ten atak pozostawił uraz. Nie ma w tym kościele rodziny, która nie byłaby dotknięta przez to wydarzenie” – powiedział Stephen Imagejor, drugi pastor, którego żona, Ruth, została zabita a dwie ich córki, 12 letnia Amen oraz 9 letnia Juliet, ranne i hospitalizowane. W sumie 19 osób zginęło. Członkowie kościoła mówią, że atak został przeprowadzony głównie z powodu ich chrześcijańskiej wiary. Mówią, że mogli stać się celem ze względu na to, że niektórzy zabici, w tym byli muzułmanie, nawrócili się na chrześcijaństwo. W następstwie „wielu mówi teraz, że nie będą już więcej przychodzić do kościoła” – powiedział Imagejor. -„lecz będziemy starali się zobaczyć w jaki sposób można tych, którzy przeżyli ten atak przywrócić do uczestnictwa w nabożeństwach. Odwiedzam ich i zachęcam, aby trwali mocno w wierze, pomimo tych prześladowań”.
Hiszpania: w Katalonii katolicki kościół został zaatakowany przez marokańskich muzułmanów, którzy wraz z dwoma innymi, zostali zatrzymani i oskarżeni o liczne napady, rabunki w tym terroryzowanie i pobicie pałkami rodzimych Hiszpanów i okradnięcie ich.
Apostazja, bluźnierstwo i prozelityzm
Egipt: Amerykańska ambasada w Kairze poinformowała, że ma „wiarygodne informacje, wskazujące na zainteresowanie terrorystów amerykańskimi misjonarkami przebywającymi w Egipcie, w zawiązku z czym amerykańscy obywatele powinni wykazywać czujność” Sąd w Egipcie skazał nauczyciela, chrześcijanina, na 6 lat pozbawienia wolności, po uznaniu go winnym bluźnierstwa, a w szczególności „obrażanie proroka Mahometa” – po zniesławieniu na FaceBooku prezydenta Egiptu Muzułmańskiego Bractwa.
Malediwy: Służby graniczne z lotniska skonfiskowały 11 książek o chrześcijaństwie bangladeskiego repatrianta, którzy przyleciał na Malediwy przez Sri Lankę. Później, tego samego dnia został zatrzymany po przybyciu ze Sri Lanki Malediwczyk z jeszcze większą ilością chrześcijańskich książek. Obaj zostali przekazanie policji. Zgodnie z Prawem Religijnej Jedności Malediw „na Malediwach jest nielegalne propagowanie jakiejkolwiek innej wiary niż islam oraz angażowanie się w jakiekolwiek starania nawrócenia kogokolwiek na inną religię niż islam. Nielegalne jest również publiczne pokazywanie symboli czy sloganów należących do innej religii niż islam, czy budzenie zainteresowania, na przykład artykułami. Na Malediwach nielegalne jest noszenie i publiczne pokazywanie książek na temat innych religii (oprócz islamu) i książek oraz pism promujących i propagujących inne religie…”:
Arabia Saudyjska: Polowanie na 28 letnia Saudyjkę, Maryan, która przyjęła chrześcijaństwo i uciekła z tego kraju, najpierw znajdując schronienie w libańskim kościele, a następnie uciekając do Szwecji, trwa nadal. Wcześniej powiedziała, że choć „była tak wychowana, aby nienawidzić judaizmu i chrześcijaństwa, pokochała te religie od kiedy znalazła pokój w chrześcijaństwie”. Dwóch mężczyzn, libański chrześcijanin i saudyjski muzułmanin, są oskarżeni o nawrócenie jej i pomoc w ucieczce. Oskarżyciel, Hummod Al-Khaldi, powiedział, że o ile w islamie kara śmierci za apostazję jest oczywista to „role jakie odgrywali ci dwaj mężczyźni w nawróceniu dziewczyn na chrześcijaństwo musi być brana pod uwagę”, co znaczy, że oni muszą również zostać osądzeni. Szwedzkie władze starają się obecnie znaleźć i deportować do Arabii Saudyjskiej odstępczą uciekinierkę, aby została osądzona zgodnie z szariatem, nawet z możliwością wykonania egzekucji.
Somalia: Muzułmanie zastrzelili trzech nawróconych na chrześcijaństwo. Mężczyźni nawrócili się podczas pobytu w Etiopii w 2005 roku, lecz gdy muzułmanie zauważyli, że ci nie kwapią się do przychodzenia do meczetu, apostaci zostali zaatakowani przez „bojowników”, którzy włamali się do ich domu i otworzyli ogień. Inna rodzina, która nawróciła się na chrześcijaństwo uciekła ze swojej wioski po otrzymaniu pogróżek. Inny nawrócony, który uciekł do Kenii, powiedział: „Pastorzy i chrześcijanie bardzo się boją. Znam ludzi, głównie nawróconych na chrześcijaństwo, którzy opuścili swoje domy i rodziny z powodu presji tych terrorystów”. Przesłanie islamistów zawiera takie stwierdzenia: „Powstrzymajcie swoje szkodliwe ideologi i głoszenie muzułmanom”. „Niektórzy somalijscy muzułmanie już zostali dotknięci przez tego raka chrześcijaństwa… znajdą się pod mieczem mudżahedinów (świętych wojowników)… Wiemy, gdzie jesteście. . . Prosimy Allaha, aby pomógł nam w tym, aby on rządził… Docieramy do milionów młodzieży, aby przyłączyli się do dżihadu przeciwko wrogom islamu i terroryzowali każdym możliwym sposobem, aby zrozumieli, że nie są niczym więcej jak niskimi niewiernymi”.
Uzbekistan: Niepełnosprawna chrześcijanka, która chodzi o kulach oraz jej matka zostały brutalnie pobita kijami w czasie najazdu policji na ich dom. Policjanci wywrócili ich dom do góry nogami, zarekwirowali Biblie i inną religijną literaturę. Na komisariacie, naciskano na nie, aby przyjęły islam, mówiąc, że jest lepszy od chrześcijaństwa, i że żonaty mężczyzna może się z nimi ożenić, ponieważ muzułmaninowi wolno mieć do czterech żon. Gdy odmówiły, ponownie zostały pobite. Sąd nakazał zniszczenie literatury.
Dhimmitude
[Ogólnie: znęcanie się, poniżanie, poddanie nie-muzułmańskich “tolerowanych” obywateli]
Bangladesz: Najnowsze badania wskazują, że około 300 dzieci chrześcijan zostało ostatnio porwanych i zmuszonych do nawrócenia na islam; tak zwani pośrednicy odwiedzają społeczności dotknięte ubóstwem i przekonują rodziny, aby wysłały swoje dzieci do misyjnych hosteli, pobierając od nich równowartość 500 – 1200 $ za szkołę i internat. „Po zabraniu pieniędzy pośrednicy sprzedają dzieci do islamskich szkół, gdziekolwiek w kraju gdzie „imamowie zmuszają je do wyrzeczenia się chrześcijaństwa”. Te dzieci są następnie bite i kształcone w islamie. Po pełnym kursie indoktrynacji pytane są „czy są gotowe oddać życie dla islamu”, prawdopodobnie, aby zrobić z nich samobójców dżihadu.
Iran: Pastor Behnam Irani, przetrzymywany w więzieniu za „prowadzenie w domu nabożeństw i nawracanie muzułmanów na chrześcijaństwo” nadal cierpi na problemy zdrowotne, nie mając żadnej pomocy: „Po pierwsze: słabnie mu wzrok i nie uzyskał dostępu do lekarza, aby otrzymał receptę na okulary. Po drugie: ma krwawiący wrzód na jelicie. Powoduje to, że wydala stolec z krwią, wymotuje krwią i w pewnej chwili stracił przytomność. Po trzecie: z powodu wypadku, jakiemu uległ kila lat temu, ma metalową wstawkę w kolanie, która, jak twierdzi rodzina, musi być często wymieniana”.
Syria: Chrześcijanie, którzy uciekają nad libańską granicę nadal są celem, porywani i w niektórych przypadkach mordowani dla okupu. Jedno ze sprawozdań przekazuje, że 280 osób nadal jest przetrzymywanych przez „uzbrojone gangi” wykorzystujące wojenny chaos. Niektórzy z tych porwanych znajdowani są później na drodze z poderżniętymi gardłami.
Turkmenistan: Według najnowszych informacji „sytuacja [chrześcijan] stała się znacznie gorsza od lipca i nie wiadomo dlaczego”. Wśród różnych opowieści, są takie, że domy chrześcijan są najeżdżane, Biblie konfiskowane, chrześcijanie straszeni za to, że nie biorą udziału w muzułmańskich modlitwach, tracą pracę, biznesy, dzieci są nękane i dyskryminowane w szkołach. W jednym przypadku „pracownicy tajnej policji najechali na mieszkanie, w którym było spotkało się na modlitwę pięć starszych chrześcijanek, co było ich zwykła praktyką. Tak bardzo zostały wystraszone tym nalotem, że przestały spotykać się razem”.
Uzbekistan: Były uzbecki muzułmanin, który nawrócił się na chrześcijaństwo stając się aktywnym liderem protestanckiego kościoła domowego i w konsekwencji prześladowanym przez państwo, uciekł z rodziną do Kazachstanu. Władze Uzbekistanu chcą go z powrotem, aby osądzić go za praktykowanie religii „niezgodnej z państwowym prawem”. Z powodu swojej ewangelicznej natury protestantyzm jest w Uzbekistanie zakazany. Jego przypadek jest obecnie w rękach sądu najwyższego, który ma ustalić datę przesłuchania.
Dhimmitude w Pakistanie
Pakistan nadal okazuje się być absolutnie najgorszym dla chrześcijan i innych niemuzułmańskich religii krajem, który wymaga swojej własnej sekcji na wrzesień:
- Szesnastoletnia chrześcijanka, Shumaila Masih, była godzinami gwałcona zbiorowo przez muzułmanów, dołączając do niezliczonej ilości zamordowanych zgwałconych w Pakistanie chrześcijańskich dziewcząt i chłopców. Trzech muzułmanów spotkało ją na ulicy, przekonując, aby poszła z nimi. Gdy odmówiła, została porwana i zabrana do domu jednego z nich, gdzie była gwałcona na zmianę godzinami. Porwanie miało miejsce o 11 godzinie, w świetle dnia, lecz nikt nie interweniował, aby uratować Shumailę, pomimo jej rozpaczliwych krzyków i próśb o pomoc. Około godziny 17 ojciec wraz z kuzynami zaczęli jej szukać, gdy zbliżyli do domu, w którym się znajdowała, usłyszeli jej krzyki i pobiegli tam: „na widok tych mężczyzn trzech młodych muzułmanów uciekło, zostawiając ją w łóżku nago i w bólu”.
- Według najnowszych sprawozdań co najmniej 2.000 kobiet i dziewcząt z różnych mniejszościowych sekt, zwłaszcza chrześcijaństwa, zostało zmuszonych do nawrócenia na islam przez gwałt, tortury i porwania, a 161 innych osób został oskarżonych w roku 2011 o bluźnierstwo. „Rzeczywista liczba jest znacznie większa, ponieważ spora część przypadków nie jest rejestrowanych… Na przykład, policjanci biorą udział w ponad 60% przypadków seksualnego wykorzystani dzieci z ulicy”.
- W oddzielnym sprawozdaniu zajmującym się mordowaniem chrześcijańskiej młodzieży przez muzułmanów, zauważa się, że „Chrześcijanie są nękani przez kryminalne gangi i islamskie grupy terrorystyczne etnicznych Pashtun’ów; uzbrojeni po zęby bojownicy wkroczyli na ten obszar, aby zebrać jizya [pieniądze wymuszane na chrześcijanach i Żydach na podstawie Koranu 9:29]. Najeżdżają domy, kradną, wykorzystują kobiety i dzieci dla zabawy. Lokalna populacja jest sterroryzowana”.
- Następna szesnastoletnia chrześcijanka, Sumbala, służąca pracująca u muzułmanów, został „ciężko pobita” przez tą rodzinę przy pomocy „rur i metalowych prętów…po czym zabrana do toalety i tam straszliwie torturowana”. Gdy rodzice dziecka dowiedzieli się o tym incydencie, poszli aby odzyskać córkę, lecz powiedziano im, że oni wiedzą, gdzie ona jest. Jak podaje Wilson Chowdhry, Przewodniczący Stowarzyszenia Brytyjsko Pakistańskich Chrześcijan: „Po raz kolejny mamy do czynienia z przemocą wobec nastoletniej chrześcijańskiej służącej. Fakt, że rodzina nie pozwala matce na dostęp jest bardzo niepokojący. Co oni ukrywają? Czy dziewczyna została zamordowana, jak to miał miejsce ostatnio, gdzie starszy prawnik w tym samym mieść torturował na śmierć młodą służącą, chrześcijankę? Czy mają zamiar wymyślić jakąś historię o jej stanie, czy też została zgwałcona i zmuszona do małżeństwa i nawrócenia, jak wiele młodych chrześcijanek?”
- Wkrótce potem muzułmanie otworzyli islamską szkołę, madrassa, w pobliżu, gdzie chrześcijanie mieli swój namiot, gdzie odbywały się zgromadzenia, zaczęli nękać chrześcijan, między innymi strzelając do ich domówi mówiąc:”Nawróćcie się na islam, lub opuśćcie nasze sąsiedztwo”, usiłując chwycić pastora na tym, aby przyznał, że nawraca muzułmanów. Zbierają się też przed kościołem i nękają chrześcijańskie dziewczyny, które wychodzą po nabożeństwie.
O tym cyklu
Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje, nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.
Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:
1) Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.
2) Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szariacie.
Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsc pobytu jizya (niemuzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); o zwyczajnej przemocy i morderstwach; często w połączeniu ze sobą.
Ponieważ te przypadki prześladowań obejmują różne przedziały etniczne, językowe i geograficzne, od Maroka na zachodzie do Indii na wschodzie, wyraźna będzie jedna sprawa, która je łączy: islam – czy przez to twarde stosowanie prawa szariatu, czy nad-kultura dominacji z niego zrodzona.
Gdzie wezwania do aresztowań? Gdzie oskarżenia o zbrodnie wojenne? Gdzie żądania, aby ci kryminaliści zostali doprowadzeni na sąd przed Międzynarodowy Sąd Kryminalny czy Międzynarodowy Trybunał w Hadze?