“Świat trwa w milczeniu; to tak, jakby pochłonęła nas noc”.
„The World Remains Silent; It Is As If We Had Been Swallowed Up by The Night.”
Raymond Ibrahim
17 listopada 2011 at 4:45 am
Egipska masakra, gdzie wojsko zabiło dziesiątki chrześcijan protestujących przeciwko niszczeniu ich kościołów – dominuje w październikowych doniesieniach o prześladowaniach. Fakty i szczegóły dotyczące „przestępstw przeciwko ludzkości” wojska, które zostały udokumentowane w tym raporcie, obejmują filmy wideo, pokazujące uzbrojone pojazdy rozjeżdżające cywilów, zebrane są tam kłamstwa i oszustwa stosowane przez egipskie władze i państwowe media, a także inne sprawy, które są pomijane przez Zachód.
Stale pojawiają się nowe potępiające dowody: armia egipska nie tylko zaplanowała masakrę chrześcijan, aby nauczyć ich „lekcji”, mówiącej, żeby nigdy więcej nie protestowali, lecz „szwadrony śmierci” zostały rozstawione na budynkach poprzedniej nocy, aby strzelać z ukrycia do protestujących. Zamiast sprawdzać żołnierzy, którzy celowo rozjeżdżali demonstrantów, wojsko arresztuje przypadkowych Koptów po prostu za to, że „są chrześcijanami.” Ostatecznie, komisja do badania faktów Egipskiej Rady Narodowej Praw Człowieka właśnie wydała swoje sprawozdanie, które,zgodnie z oczekiwaniami, „oczyszcza” rolę wojska, „zapewniając, że wojsko nie strzelało w ogóle ostrą amunicją do protestujących, ponieważ strzelano tylko ślepakami w powietrze, aby rozproszyć demonstrantów”, które to twierdzenie zostało natychmiast odrzucone przez naocznych świadków.
W międzyczasie zachodnie rządy nie tylko trwają w apatii, lecz jako okazało się, „główny muzułmański doradca Obamy blokuje dostęp chrześcijan z Bliskiego Wschodu do Białego Domu”.
Newt Gingrich doszedł do wniosku, że „strategia Obamy na Bliskim Wschodzie jest całkowitym, groteskowym niepowodzeniem” i wiąże ze sobą „arabską wiosnę” z „antychrześcijańską wiosną”. Ann Widdecombe oskarżyła brytyjski rząd o “podwójne standardy, ponieważ z jednej strony straszy odcięciem pomocy humanitarnej dla krajów prześladujących gejów, równocześnie z drugiej, odwracając się od prześladowań chrześcijan”. Nawet chrześcijańscy pastorzy na Zachodzie wyraźnie bardziej przejęci promowaniem międzywyznaniowego dialogu z muzułmanami, niechętnie wspominają o prześladowaniach swojej trzodzie.
Skategoryzowane tematycznie, pozostała porcja muzułmańskich październikowych prześladowań chrześcijan na świecie, obejmuje (lecz nie jest ograniczona do) następujących wypadków, wymienione w kolejności alfabetycznej według krajów, niekoniecznie według stopnia okrucieństwa.
Kościoły
Afganistan: Dziesięć lat po interwencji Stanów Zjednoczonych i obaleniu Talibów koszem ponad 1700 amerykańskich żołnierzy i 440$miliardów dolarów podatników, Departament Stanu właśnie ujawnił, że został zniszczony ostatni chrześcijański kościół. Sprawozdanie wyjaśnia dalej, że afganistański rząd, zainstalowany przez USA, jest częściowo odpowiedzialny za takie antychrześcijańskie sentymenty, na przykład przez podtrzymywanie praw o apostazji, które z muzułmanina nawracającego się na inną religię czyni kryminalistę, zasługującego na karę śmierci.
Indonezja: Muzułmanie i władze wyrzuciły chrześcijan z ich kościoła i zamknęły go „za prawdopodobne zaangażowanie się w „‘prozelityzm’ głównie muzułmańskiego obszaru”. Jak to było w poprzednich przypadkach, gdy kościoły są zagarniane „ci fundamentaliści byli wspierani i podżegani przez lokalną administrację”. Oprócz tego, muzułmanin stojący za atakiem na kościół, w którym śmierć poniosły trzy osoby, wyznał, że działał zgodnie z rozkazem swoim dowódców, „w oparciu o Koran Sunnę.”
Kazachstan: W przeważającej większości muzułmański kraj wprowadził nowe dalsze prawa ograniczające wolność religii: „Wszystkie zarejestrowane kościoły muszą się ponownie rejestrować i wyłącznie te, które spełnią nowe wymagania zostaną zarejestrowane”. Stosownie z tym aktem, ”policja i tajni agenci prawdopodobnie zaatakowali ludzi zebranych na nabożeństwie oficjalnie zarejestrowanego protestanckiego kościoła Nowego Życia, twierdząc, że zgodnie z nowym Religijnym Prawem zgromadzenie „nie może spotykać się poza swoim prawnym adresem”. W czasie ataku, 17letnia kobieta została uderzona przez policjanta w wyniku czego straciła świadomość”.
Sudan: Wkrótce po tym, gdy prezydent Baszir “potwierdził zamiar przyjęcia całkowicie islamskiej konstytucji oraz wzmocnienia prawa szariatu,” „ośmieleni” muzułmanie, „twierdząc, że chrześcijaństwo nie jest już więcej akceptowane w tym kraju” zaatakowali chrześcijan starających się zbudować kościół. Podobnie jak wyżej, władze zagroziły zniszczeniem trzech budynków kościelnych „jako części wieloletniego zobowiązania do usunięcia chrześcijaństwa z Sudanu”.
Chrześcijańskie symbole
Egipt: Uczeń, chrześcijanin był duszony a następnie śmiertelnie pobity przez muzułmańskiego nauczyciela i innych uczniów za to, że odmówił zakrycia noszonego krzyża. Gdy dyrektor został powiadomiony o tym, co się dzieje, zignorował to i „dalej siorbał sobie herbatę”. Jeden ze znanych egipskich komentatorów ujął to tak: „nauczyciel zmuszał ucznia do zdjęcia krzyża, który nosił, a gdy uczeń zdecydowanie stanął w obronie swoich praw, nauczyciel wyzywał go w asyście innych uczniów. Chrześcijanin został bestialsko pobity, aż opuściło go ostatnie tchnienie”.
Arabia Saudyjska: Kolumbijski piłkarz “został aresztowany przez saudyjską policję moralną po tym, gdy pewien klient z marketu Riyadh oburzył się z powodu religijnych tatuaży sportowca, który miał, miedzy innymi, na ramieniu obraz twarzy Jezusa z Nazaretu…”. Podobne zdarzenie miało miejsce w Arabii Saudyjskiej w zeszłym roku, gdy Rumiński zawodnik pocałował tatuaż krzyża, który miał umieszczony na ręce, po tym, gdy strzelił gola, co również wywołało publiczne wzburzenie.
Malediwy: Policja aresztowała 30 letniego hinduskiego nauczyciela za posiadanie Biblii i różańca. Ostatecznie został on wydalony z kraju po dwutygodniowym śledztwie. Zdaniem dyrektora był to „bardzo dobry nauczyciel, nie mieliśmy żadnych skarg na niego ostatnio”. Takie przypadki nie są odosobnione. „W zeszłym roku, malediwskie władze uratowały wierzącą hinduską nauczycielkę, gdy muzułmańscy rodzice jej uczniów zagrozili, że wrzucą ją do morza za „głoszenie chrześcijaństwa”, po tym, gdy narysowała w klasie kompas, który uznali za krzyż”.
Apostazja, bluźnierstwo, prozelityzm
Indie: Pewien mufti wezwał chrześcijańskiego kapłana przed sąd. Mufti twierdzi, że kapłan „zajmuje się w nawracaniem młodych muzułmańskich chłopców i dziewcząt na chrześcijaństwo, co jest zabronione przez islamskie prawo… „Podejmę wszelkie niezbędne środki, aby wykonać powierzoną mi przez islamskie prawo szariatu władzę”.
Iran: Bojownicy z podejrzanymi więzami z irańską bezpieką grozili śmiercią niemal dwunastu ewangelicznym chrześcijanom, którzy uciekli z Iranu, że jeśli nie będą „pokutować i prosić o przebaczenie’ i nie wrócą na islam, musza zginąć”. W podobnej sytuacji „grupa czterech oficerów napadła w stylu komando na muzułmanina nawróconego na chrześcijaństwo, aresztując go, konfiskując Biblię i „przenosząc go w nieznane miejsce… Jego rodzina została zastraszona, aby milczeli i nie mówili o tym incydencie nikomu”. Pewien chrześcijanin, nazwijmy go Mahomet, został aresztowany i przesłuchiwany „z oskarżenia o chrześcijaństwo”. Irański Sąd Naczelny nakazał ponowienie sprawy pastora skazanego na śmierć za odmowę wyrzeczenia się chrześcijańskiej wiary, częściowo dlatego, że „Iran odczuwa nacisk” rosnącej międzynarodowej społeczności wspierającej pastora.
Pakistan: Strażniczka wyznaczona do zapewnienia bezpieczeństwa Asia Bibi, chrześcijanki, matki pięciorga dzieci, skazanej na śmierć za “bluźniestwo”, biła ją, „prawdopodobnie z powodu antychrześcijańskich uprzedzeń, podczas gdy inni pracownicy rozmieszczeni tam dla jej bezpieczeństwa przyglądali się temu w milczeniu”. Nowe sprawozdanie mówi o tym, że legalizacja praw dotyczących bluźnierstwa spowodowało wzrost prześladowań chrześcijan.
„Dhimmitude” (ogólna obraza, poniżenia, ucisk obywateli “drugiej klasy”)
Egipt: W czasie próby zniszczenia ogrodzenia klasztoru, który chroni przed nielegalnymi odwiedzinami i złodziejami, wojskowi grozili koptyjskim mnichom „nową masakrą„. „Od 25 stycznia wojsko napadło już na kilka klasztorów niszcząc ogrodzenia jak i strzelało do zakonników i gości„. Pewien chrześcijanin, który został skazany na trzy lata „więzienia za „obrażanie wojska” został skierowany do szpitala psychiatrycznego, skąd, jak podają niektórzy analitycy, pacjenci często wychodzą jako „zniszczone ludzkie istoty”.
Irak: Pojawiło się nowe sprawozdanie pt.: „Podwójne życie irackich chrześcijańskich dzieci„, które opowiada o ich cierpieniu. „Jeśli dzieci przyznają się do wiary w Jezusa spotykają się z biciem i szydzeniem ze strony nauczycieli”, jak też ze zmaganiami swoich rodziców. „Przez pierwsze lata mojej wiary – opowiada ojciec. – przyprowadziłem wielu ludzi do kościoła, ponieważ miałem motywację byłem podekscytowany. Teraz nie zachęcam nikogo do tego, aby został chrześcijaninem ze względu na bardzo trudne własne doświadczenia”.
Francja: Rzucający kamieniami muzułmanie zaatakowali chrześcijan w czasie katolickiego święta, choć media to zignorowały: „wydawało by się, że milczenie mediów na temat tych zdarzeń, które zachodzą coraz częściej, służy usprawiedliwieniu, a nawet ochronie tych rasistowskich i antyreligijnych działań muzułmanów”.
Pakistan: Wraz ze śmiercią jednego mężczyzny “około 20 chrześcijan, w tym dzieci, mężczyzn i kobiet zostało poważni rannych” gdy „muzułmańskie gangi”, wynajęte przez wpływowego muzułmanina, napadły ich „aby zagrabić kawałek ich ziemi„, który to został zakupiony przez kościół na budowę sierocińca. W podobnym zamiarze muzułmański posiadacz ziemski zorganizował napadł na dom chrześcijan. Chorego ojciec został pobity i uprowadzono dwóch braci, którzy, jak twierdzono byli dłużnikami. Porywacz nałoży dodatkowe 70.000 rupii okupu. „Matka mężczyzn usiłowała przekazać policji doniesienie, lecz zostało odrzucone, ponieważ jeden z podejrzanych jest znajomym oficera”, nie wspominając o tym, że również muzułmaninem.
Turcja: Ministerstwo Edukacji w Ankarze opublikowało 10 punktowy podręcznik, który wypacza rolę asyryjskich chrześcijan, „potępiając ich jako zdrajców, którzy zbuntowali się przeciwko Turcji”. Wyrzekając się historycznej rzezi chrześcijan „dziś turecki rząd nie waha się przekręcać historyczne wydarzenia zamieniając role ofiary w napastnika… Około połowa asyryjskiej populacji została zabita lub zmarła z głodu bądź chorób w wyniku szeregu zabójstw dokonanych na zlecenie otomańskiego tureckiego rządu w czasie 1 Wojny Światowej”.
USA: Muzułmanin nawrócony na chrześcijaństwo został zaatakowany przez muzułmanów, z powodu wiersza „który wyrażał ból spowodowany śmiercią sześciu milionów Żydów z rąk nazistów”. Napastnicy wycięli nożem na jego plecach gwiazdę Dawida, „śmiejąc się i recytując ten wiersz”. W innym incydencie muzułmański fizjoterapeuta „zaatakował” pacjentkę, chrześcijankę, mówiąc, że jej wiara jest zła” i „zabiła więcej ludzi niż jakakolwiek inna religia”. Napisała później: „Pan Ali okazał się być skrajnym rasistą wobec mojej chrześcijańskiej wiary. Wielu lekarzy, różne pielęgniarek oraz inni pracownicy medyczni z różnych religii zajmowali się mną, lecz pierwszy raz zostałam przyjęta przez takiego bigota jak pan Ali”.
Pakistański gwałt
Jak zwykle Pakistan, który wraz z Egiptem, osobliwie nie został zakwalifikowany w ostatnim sprawozdaniu dotyczącym religijnej wolności Departamenetu Stanu do „krajów szczególnej troski”, dominuje czołówki gazet w seksualnym wykorzystaniu chrześcijanek:
- Porwana poprzedniej wigilii Bożego Narodzania “12 letnia chrześcijanka była zbiorowo gwałcona przez osiem miesięcy, zmuszona do nawrócenia a następnie „wyjścia” za jej muzułmańskiego napastnika”. Teraz, kiedy udało się jej zbiec, zamiast szukać sprawiedliwości „chrześcijańska rodzina ukrywa się przed gwałcicielami i policją”.
- „Chrześcijanka, matka czworga dzieci, została w Pakistanie zabita przez jej muzułmańskiego kolegę, gdy opierała się jego próbom gwałtu w fabryce, gdzie pracowali”.
- W pewnym raporcie stwierdza się: „Wymuszanie przez gwałt i porwania nawrócenia na islam kobiet z religijnych mniejszości osiągnęło alarmujący stan… Wydaje się, że dziś nikt, od sądownictwa do policji, ani nawet rząd nie ma odwagi stanąć przeciwko tym groźbom muzułmańskich fundamentalnych ugrupowań. Sytuacja jest gorsza, ponieważ policja zawsze staje po stronie islamskich grup i traktuje mniejszościowe grupy jako niższą formę życia”.
Zabójstwa
Irak: „Dwóch Chrześcijan zostało zamordowanych w północnym Iraku w tym tygodniu. Ich śmierć wyszła na jaw, gdy troje innych chrześcijan zostało zwolnionych po opłaceniu okupu. Irackie źródło skarży się: „Ataki na chrześcijan trwają nadal, a świat trwa w całkowitym milczeniu. To tak, jakbyśmy zostali przełknięci przez noc”.
Nigeria: Wiele miesięcy po tym, gdy pastor został zamordowany przez muzułmanina z Boko Haram, następny pastor stał się celem i został zamordowany. Dżihadyści „wzięli na siebie odpowiedzialność za kilka ataków bombowych na kościoły oraz stosowanie innych form przemocy”. Wielu chrześcijan uciekło z tego obszaru a niektóre kościoły zostały zamknięte, ponieważ sporo z ich trzody zostało zabite. Podobnie postąpili trzej muzułmańscy żołnierze, którzy w kontekście zapanowania nad cywilnymi niepokojami bez „jakiejkolwiek usprawiedliwionej przyczyny” „strzelali i zabili chrześcijankę, matkę pięciorga dzieci” oraz wierzącego chłopca.
Somalia: Kilka tygodni po tym, gdy nawrócony na chrześcijaństwo został tutaj ścięty, bojownicy z grupy al-Shabaab, „która przysięgła wyplenić z Somalii chrześcijaństwo” ścięli głowę następnemu 17letniemu chrześcijaninowi w jego domu: „Zazwyczaj to al.-Shabaab ścina tych, których podejrzewa o przyjęcie chrześcijańskiej wiary bądź sympatyzowanie z zachodnimi ideami”.
O tym cyklu
Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje, nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.
Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:
1) Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.
2) Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szariacie.
Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsc pobytu jizya (niemuzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); o zwyczajnej przemocy i morderstwach; często w połączeniu ze sobą.
Ponieważ te przypadki prześladowań obejmują różne przedziały etniczne, językowe i geograficzne, od Maroka na zachodzie do Indii na wschodzie, wyraźna będzie jedna sprawa, która je łączy: islam – czy przez to twarde stosowanie prawa szariatu, czy nad-kultura dominacji z niego zrodzona.
Gdzie wezwania do aresztowań? Gdzie oskarżenia o zbrodnie wojenne? Gdzie żądania, aby ci kryminaliści zostali doprowadzeni na sąd przed Międzynarodowy Sąd Kryminalny czy Międzynarodowy Trybunał w Hadze?
– – – – – – – – – – – – – – –
Essam el-Erian: „Nikt nie śmie sprzeciwiać się zastosowaniu prawa szairatu”.
Muhammad al-Zoghbi: „Allachu, uderz ich rakiem!”
Abdullah Nihari błaga Allacha, aby udrzył niewiernych złem tak, aby „modlili się o śmierć, lecz nie zostali wysłuchani”.
Egipt: Muzułmanie niszczący krzyż na szczycie kościoła
