26 listopada 2008

1 Tyt. 6:6-10

I rzeczywiście, pobożność jest wielkim zyskiem, jeżeli jest połączona z poprzestawaniem na małym. Albowiem niczego na świat nie przynieśliśmy, dlatego też niczego wynieść nie możemy. Jeżeli zatem mamy wyżywienie i odzież, poprzestawajmy na tym. A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia.

Doktryny demonów subtelnie wprowadzane z kazalnic odciągnęły ludzi od prawdziwej wiary i skupiły ich na czymś innym niż Chrystus. Jedna z tych doktryn wykrzywia Bożą myśl o powodzeniu i zachęca wierzących do zatwardzenia ich wiary po to, aby wymościć swoje gniazdko. Jakimże jest to wypaczeniem ewangelii Chrystusa! Prawdziwa ewangelia wzywa do tego, aby umrzeć dla siebie, podczas gdy ewangelia mamony wzywa nas do samouwielbienia materialnymi posiadłościami. Przemysł reklamowy jest wzmacniany i pobudzany przez ducha mamony i miłości pieniądza. Musimy stać na straży wejść, które poczyniła sobie doktryna mamony w naszym systemie wiary.

Nawet obecne nauczanie o tym, że będzie wielki przelew pieniędzy do kościoła (ponieważ bogactwa złego są zachowane dla sprawiedliwego) nęci wielu do wyglądania przybycia ich przysłowiowego statku, zamiast wyglądania rozszerzania Królestwa Bożego. W przeciwieństwie do tego, co wielu głosi, kościół nie potrzebuje więcej pieniędzy po to, aby ewangelia Królestwa postępowała. To, czego rzeczywiście trzeba, to więcej wierzących, gotowych na upodobnienie się do Chrystusa w Jego śmierci, aby mogli działać w mocy zmartwychwstania!

Modlitwa: Ojcze, widzę, jak łatwo jestem rzucany tam i z powrotem przez wiatry różnych doktryn. Pomóż mi iść ku dojrzałości i zostawić za sobą chrześcijaństwo w stylu nastolatka, szukające swego dobra. Doprowadź mnie do miejsca pobożnego zadowolenia z tego, co mam, amen.

freshoil@polka.co.za

aracer.mobi

• Abraham kłamał.

• Sara wyśmiała Boże obietnice.

• Mojżesz jąkał się.

• Dawidowi nie pasowała zbroja.

• Jon Marek został odrzucony przez Pawła.

• Żona Ozeasza była prostytutką.

• Amos miał za sobą wyłącznie szkołę przycinania drzew owocowych.

• Jakub był kłamcą.

• David miał romans.

• Salomon był za bogaty.

• Jezus był za biedny.

• Abraham był za stary.

• David był za młody.

• Tymoteusz miał wrzody.

• Piotr bał się śmierci.

• Łazarz był martwy.

• Jan był sprawiedliwy we własnych oczach.

• Noemi była wdową.

• Paul był mordercą.

• Podobnie Mojżesz .

• Jonasz uciekał przed Bogiem.

• Miriam była plotkarą.

• Gideon i Thomas obaj wątpili.

• Jeremiasz miał depresje i myśli samobójcze.

• Eliasz wypalił się.

• Jan Chrzciciel był krzykliwy.

• Marta zamartwiała się.

• Maria była leniwa.

• Samson miał długie włosy.

• Noe upił się.

• Czy wspominaliśmy o tym, że Mojżesz był wybuchowy?

• Podobnie zresztą jak Piotr i wielu innych.

Lecz Bóg nie wynajmuje i nie zwalnia jak większość szefów, ponieważ On jest bardziej podobny do Taty, niż do szefa. On nie patrzy na finansowy zysk czy straty, nie jest uprzedzony ani fragmentaryczny, ani głuchy na nasze wołanie. Nie jest ślepy na nasze upadki. On daje dary za darmo. Możemy robić dla Niego cudowne rzeczy i nadal nie być cudowni. Szatan mów: „Ty nie jesteś godny!”, Jezus mówi: „I co z tego? JA JESTEM”. Szatan patrzy wstecz i widzi nasze błędy, Bóg patrz wstecz i widzi Krzyż.

aracer

Robert I Holmes

W tym artykule obejmę spory zakres spraw, które zajmowały moje serce przez ostatnie 6-12 miesięcy. Historia osądzi Amerykę jako imperium.
To imperium zbliża się do końca.

Wybór Baraka Obamy jest znaczącym proroczym wydarzeniem, wyznaczającym zachód tego imperium i powstanie innych mocy na ziemi, które reprezentują starożytne moce i cywilizacje. Te idee mają wpływ na wierzących zarówno mieszkających w USA jaki i w krajach, które polegają na nich (jak Australia), lecz aby zająć się tymi sprawami, muszę wrócić osiem lat wstecz.

Będąc w północnej części stanu Nowy York w 2000 roku odbyłem rozmowę z Panem, której nigdy nie zapomnę. Pan zapytał mnie: „Jak długo trwa imperium?” na co odpowiedziałem pytaniem: „Czy ja stoję w imperium?” [nie wydawało mi się, wtedy, że stoję w Stanie Imperium!]. Zamiast odpowiedzieć mi bezpośrednio, Pan powiedział: „Wszystkie imperia kiedyś się kończą”.
Zastanawiałem się chwilę. „Jakie imperium? Czy ten kraj zbliża się do końca?” Wtedy Pan zadał mi pytanie: „Jakie jest nastawienie ludzi, gdy imperium zbliża się do końca?”
Implikacje Jego myślenia były wyraźne: Ameryka stała się imperium, miała wpływ na świat, lecz teraz zbliża się do końca swego panowania jako suwerenne super mocarstwo. Bóg chciał, aby ludzie wiedzieli, że ich dni w słońcu kończą się, zbliża się zachód.
Pan chciał, aby poczynili odpowiednie przygotowania i dostosowali się.

Czym jest Imperium?

Koncepcja Amerykańskiego Imperium została po raz pierwszy spopularyzowana w czasie Hiszpańsko – Amerykańskiej wojny w 1989 roku (w czasie której Ameryka przejęła kontrolę nad Filipinami i innymi wyspiarskimi krajami Pacyfiku). Ameryka liczy się jako imperium nie tylko ze względu na swoje globalne zwierzchnictwo, lecz również z powodu swego statusu supermocarstwa.

Obecnie jest pierwszą, światową „hiper potęgą”. Hubert Vedrine, francuski minister spraw zagranicznych stwierdził w lipicu 2003 roku, że: „Stany Zjednoczony Ameryki dziś dominują na ekonomicznej, monetarnej, technologicznej i kulturalnej scenie pod względem mocy i wpływów, w sposób nie notowany we współczesnej historii – w skrócie Stany Zjednoczone są hiper potęgą” (1)

Nadchodzi Aleksander!

W 1999 roku, gdy przygotowałem się do wyjazdu do USA do usługiwania, Pan dał mi bardzo niezwykłe prorocze słowo. Powiedział: „W czasach Babilonu, gdy jego mury stały rozległe, jego przywódcy dumni, jego obrona silna, a jego oddziały zwycięskie, przyszedł Aleksander Wielki i zwyciężył. W taki sam sposób, mój Aleksander przyjdzie i stanie pośrodku Stanów Zjednoczonych Ameryki”.

Zwrot „w taki sam sposób” wskazuje na to, że amerykańskie mury stoją rozlegle, jej przywódcy dumni, obrona silna, a jej oddziały do tej pory zwycięskie, lecz człowiek taki jak Aleksander – ktoś, do kogo Bóg odnosi się jako do „mojego Aleksandra” – stanie pośrodku zwycięski i pokona ją. Aleksander Wielki, śródziemny Grek, pokonał Dariusza Medyjskiego w 331 roku przed Chrystusem w bitwie pod Gaugamelą i bramy Babilonu otwarły się szeroko przed nim (miał wtedy 25 lat). Stanął na środku dziedzińca, ogłaszając siebie królem. Następnie spędził sporą czasu i wysiłków na próbie odrestaurowania Babilonu do jego poprzedniej chwały.

Gdy modliłem się w czasie przygotowań do ponownego wyjazdu do Stanów Zjednoczonych dwa tygodnie temu, miałem wizję mapy Ameryki w rzucie z góry. Tam, niemal w samym centrum był rynek. Obraz zbliżył się ku temu rynkowi i zobaczyłem stojącego tam mężczyznę. Rozpoznałem przez Ducha, że był to Aleksander Wielki, stojący w zakurzonym, piaszczystym miejscu z wyciągniętym mieczem, zwycięski.

Wierzę, że tym Bożym „Aleksandrem” jest Barak Obama. Stoi teraz w środku Ameryki i wygłasza zwycięską mowę w Wielkim Parku w Chicago.
Tam, proroczo ogłosił: „Do Ameryki przyszła zmiana” (6).
Tak, rzeczywiście, tak się stało. Barak, oprócz tego, że ma wygląd człowieka ze Środkowego Wschodu czy Afryki, jest bardzo młody i niedoświadczony. Barak Obama nie ma za sobą nawet jednego pełnego roku w senacie. Nie kwestionuję prawa 47 człowieka do rządzenia krajem, lecz braku jego doświadczenia nie umniejsza zdumiewająca zdolność oratorska: „Zamiast ojców swych mieć będziesz synów swych; uczynisz ich książętami na całej ziemi” (Ps. 45:17). Reprezentuje on koniec imperium amerykańskiego jakie znamy i otwiera nowy reżim, taki, który, podobnie jak w przypadku Aleksandra Wielkiego, wywołuje pożar starych mocy: europejskiej, środkowowschodniej i azjatyckiej. Będzie próbował odrestaurować amerykańską chwałę, lecz robiąc to wypchnie ją na drugie miejsce na globalnej scenie.

Komunistyczna armia Chin, może mogłaby najechać Stany Zjednoczony, lecz są one znakomicie strzeżone; muzułmańscy ekstremiści z pewnością planują dalsze destrukcyjne ataki na amerykańską ziemię, lecz Ameryka jest dobrze przygotowana; pewne jest, że europejskie ekonomie starają oskrzydlić Amerykę, lecz przy obecnym upadku ekonomicznym, ich nadzieje upadają wraz z Stanami.

Tak więc pozostaje jeden wielki przeciwnik Stanów, przeciwko któremu nie ma obrony: one same. To na siebie samych musimy patrzeć.
Społeczeństwo, które stworzyliśmy; środowisko, które zniszczyliśmy; ekonomia, którą nadmiernie opodatkowaliśmy; bieda, którą ignorujemy; grzech, ku któremu biegniemy; morale, które odrzuciliśmy – to wszystko musi się zmienić.

– Arogancja i chciwość to jej własna trucizna

– Pycha sprowadza swój własny nieuchronny upadek.

– Moralne zepsucie jest jak pozbawiający sił wewnętrzny rak.

Ameryka znalazła się na końcu cyklu

W poważnym przeglądzie imperiów, Salem Kirban, doszedł do wniosku, że „dominujące światowe cywilizacje przechodzą proces, postępujący przez dobrze zdefiniowane, kolejne etapy (7):

– Niewola;

– Duchowa wiara/przebudzenie;

– Odwaga/wojna;

– Wolność dla ludzi;

– Powodzenie/ obfitość/ bogactwo;

– Samozadowolenie/ apatia;

– Uzależnienie/ długi;

– Moralne zepsucie/ uzależnienie;

– Niewola.

Nie potrzeba historyka czy naukowca, aby zobaczyć, że Ameryka przeszła swoją drogę dokładnie przez ten sam cykl życiowy i znajduje się obecnie w stanie zależności/długów i moralnego zepsucia/ uzależnienia. Krajowe zadłużenie wynosi obecnie 10,639,613,228,421 (to jest: dziesięć, przecinek, sześć trylionów i stale wzrasta). Jest najbardziej zadłużonym krajem świata. Długi stanowią 70% GDP (Gross Domestic Product) – produktu krajowego brutto. A komu te pieniądze są dłużni? Rząd Stanów Zjednoczonych sam jest właścicielem około 43%, następni z kolei to Rezerwy Federalne, a zaraz potem: Japonia, Chiny, Wielka Brytania, kraje naftowe i Środkowy Wschód (który wspólnie właścicielem 29%, co stanowi więcej niż cały sektor prywatny). Około 66% zadłużenia zaciągniętego w obcych krajach jest w posiadaniu banków w szczególności przez centralne banki Japonii i Chin (8).

Przypominając sobie słowo prorocze o końcu imperium, przygotowania się na nadchodzące dni i pojawienie się postaci Aleksandra – era amerykańskiej dominacji kończy się.

Barak będzie doglądać wzrostu wpływów zagranicznych mocy w USA; mocy starożytnych krajów i sił, w szczególności: europejskiej, środkowowschodniej i azjatyckiej. Zastawy hipoteczne Amerykanów średniej klasy są w posiadaniu Freddie Mac i Fannie Mae, a ci z kolei są bardzo zadłużeni w Japonii, Chinach i w państwa naftowych Środkowego Wschodu. Sytuacja będzie się tylko jeszcze bardziej komplikować. Ameryka jest wystawiona na bardzo realne ryzyko tego, ze zagraniczne banki przestaną kupować obligacje skarbowe, bądź zaczną je masowo wysprzedawać.

Tym ryzykiem zajęto się w ostatnim raporcie wydanym przez Bank of International Settlements (Bank Rozrachunków Międzynarodowych), gdzie stwierdzono: „Zagraniczni inwestorzy inwestujący w amerykańskich dolarach doświadczyli wielkich strat mierzonych w dolarach i jeszcze większych w swych własnych walutach.
O ile nie jest to prawdopodobne, nie można całkowicie wykluczyć nagłej, gwałtownej ucieczki” (9). Jeden z analityków ekonomicznych, Nouriel Roubini, dotkliwie obserwuje: „Stany Zjednoczone zmarnowały swój uni-polar moment (jednobiegunowy moment – układ sił, jaki wykształcił się po zakończeniu 'zimnej wojny’ – przyp.tłum.), zaczął się upadek AmerykańskiegoImperium – g dy Stany Zjednoczone były globalnym imperium…
Rzeczywiście, powolnie przechodzimy do wielobiegunowego świata, gdzie układ Wielkich Władz będzie raczej zrównoważony, a nie będzie hegemonii pojedynczej hiper władzy (10).

Zmiana rządu, lecz brak zmiany serc.

W styczniu 2009 roku nastąpi zmiana prezydenta w Białym Domu.
Prezydentura Stanów Zjednoczonych przechodzi od Republikanów do Demokratów, lecz to nie zmieni serca tego narodu.
Pojawienie się czarnoskórego przywódcy nie ma nic wspólnego z zajęciem się moralną chorobą, w której się znalazły Stany. Obama nie jest narodowym wybawcą. Ten kraj już cierpi głębokie bóle narodowej depresji, która będzie trwała jeszcze 2-10 lat, jest najbardziej zadłużonym krajem w historii i żaden człowiek nie jest w stanie uzdrowić tej sytuacji.

Jeśli  Kirban ma rację i jeśli to słowo jest prawdziwe, ten naród samsię doprowadzi do zniszczenia. Rozpadnie się i zapadnie – a wtedy nastąpi niewola.

Jak powiedział kiedyś irlandzki filozof, Edmund Burke: „Społeczeństwo nie może istnieć dopóki gdzieś nie zostaną umieszczone siły kontrolujące wolę i żądze, a im mniej jest tego wewnątrz, tym więcej musi być na zewnątrz. Tak już jest postanowione w odwiecznym porządku rzeczy, że ludzie o nieopanowanym umyśle, nie mogą być wolni. Ich namiętności prowadzą ich do niewoli” (11) (podkr. moje – tłum.). Nasze żądze z konieczności muszą wykuć wieczne pęta, aby nas strzegły i wtedy nastają głód, walka, prawo wojenne, wojna, inwazja i ubóstwo.

Bóg nazywa Obamę „moim Aleksanderem”. Jest zwycięska postać stojąca w środku Ameryki, jest proroczą zapowiedzią tej zmiany, która rzeczywiście zbliża się do Ameryki. Amerykańskie Imperium zbliża się do końca. Następuje globalna przemiana z jednego super mocarstwa ku powstaniu innych mocy na ziemi. Te idee mają wpływ na wierzących zarówno mieszkających w USA jak i innych krajach, które polegają na Stanach. Nasz świat przygotowuje się do zmiany!

Teraz Bóg pyta: „Jak ty się ustawi, gdy to imperium zbliża się do ostatecznego końca?”

Artykuł został nieco skrócony. Całość znajduje się na TUTAJ

aracer.mobi

Dawn Scott Jones

Zakonnicy, ci w dawnych czasach jak i współcześni, czasami praktykują dyscyplinę ciszy. Jest to dyscyplina, która wymaga wyciszenia swego wnętrza, jak też powstrzymania się od wszelkiego rodzaju słownej komunikacji. Generalnie wymaga to oddzielenia się od innych do okresu dobrowolnej samotności i wyciszenia.
W swej próbie zbliżenia się do Pana i doświadczenia nowych głębokości Jego miłości do mnie, zbadałem tą dyscyplinę i zdecydowałem się spróbować tego, spędzając jeden cały dzień w milczeniu. Moim celem było odzyskanie koncentracji. Tęskniłem do okresu odizolowania w celu odzyskania wizji, zwiększenia duchowej wrażliwości i odświeżenia siebie w obecności mojego Stwórcy. Chciałem słyszeć Jego głos, lecz  wrzawa wokół sprawiała, że nie słyszałem Jego szeptu.

Gorliwy, aby zacząć własny „ślub milczenia”, zagnieździłem się w cichym domku tuż za miastem i zwinąłem się na tapczanie z moim komputerem, dziennikiem modlitw, komentarzami, Biblią, ołówkiem i markerami. Oto – myślałem dumnie. – jestem gotowy”.
Minęło pięć minut błogiej nicości. Byłem całkowicie cicho. Lecz co teraz? Spojrzałem na zegarek; jeszcze 7 godzin 55 minut. Czekałem … w milczeniu. Wtedy, powoli zaczęło się schodzenie w głębokości mojej istoty. Zdecydowałem się nie wypowiadać ani słowa, nie było to więc doświadczenie zawodzenia czy wołania przed Panem. Tam, gdzie nie było wypowiadanych słów, język musiał być z ducha. Musiałem pozwolić sercu i duszy komunikować się z Bogiem w nowy sposób. Znam Słowo, mówiące: „Głębina przyzywa głębinę” (Ps. 42:7). Teraz wiem, co to naprawdę znaczy,… jeśli pozwolisz.
Pokój wokół mnie był zatopiony w ciszy, lecz hałas wewnątrz mego serca zaczął się podnosić. Słyszałem głosy moich najgłębszych myśli i krzyki wewnętrznego człowieka. Czułem głęboki smutek i ból. Skąd się to wszystko bierze? – zastanawiałem się.

Zszedłem do piwnicy mojej duszy i byłem zaniepokojony tym, co tam było zgromadzone. Zranienia i wspomnienia, nieprzebaczenia i strachy, stracone i zapomniane marzenia – to wszystko byli mieszkańcy piwnicy mojej duszy. Jak to możliwe, że nie zauważałem swoich własnych spraw? Być może to dlatego, że żyłem wśród tłumów, łoskotu i zgiełku – metod dość skutecznych do utrzymywania głębokości naszych serc zanurzonych pod powierzchnią. Lecz teraz połączyłem się z moim sednem. Zewnętrzne milczenie dało możliwość duszy, aby mówiła. Wiedziałem od samego początku, że ten dzień milczenia, będzie lekcją słuchania. Oczekiwałem bardzo wyraźnego usłyszenia Bożego głosu. Czego się jednak nie spodziewałem to usłyszeć, co mój wewnętrzny głos mówi do Boga.
Stopniowo czułem, że Bóg mnie uzdrawia. Byłem przemieniany przez moc milczenia/ciszy! To samotne oczyszczenie pracowało w ukrytych miejscach mojej istoty a tajne obszary mojego umysłu były oczyszczane. Czułem się tak, jak musiał czuć się Dawid, gdy pisał te słowa: oto miłujesz prawdę chowaną na dnie duszy i objawiasz mi mądrość ukrytą. Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę” (Ps. 51:8-9). Duch Święty zabrał mnie do „na dno duszy” i objawiał mi „ukrytą mądrość”, a ta podróż przez moje serce była możliwa dzięki samotności i ciszy.

Widzisz, to co dzieje się wewnątrz nas nie jest dla Boga niczym nowym. On mówi nam w Swym Słowie: „ Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać. Ja, Pan, zgłębiam serce, wystawiam na próbę umysł ” (Jer. 17:9-10). To Jego zadanie, aby znać nas lepiej niż my sami siebie (Ps. 139:1-6). Niemniej, do nas należy odkrycie tego, co On wie, abyśmy mogli lepiej współpracować z Nim w procesie przemiany nas samych. Jeśli nie poświęcimy czasu na siedzenie cicho w Jego obecności, możemy nigdy nie odkryć tego, co naprawdę jest w naszych sercach. Czy jest tam ukryty grzech – gniew, zgorzknienie, uraza, zazdrość – z których musimy pokutować? Czy jest tam ból z nieuzdrowionych ran, które potrzebują Jego dotknięcia? Czy jest tam rozczarowanie spowodowane rozbitymi marzeniami, które wymaga odświeżenia wizji i zapewniania, że Bóg daje nadzieję i przyszłość?

Jezus powiedział, że poznamy prawdę i ta prawda nas wyswobodzi (p. Jn 8:32), lecz często to prawda o nas samych – prawda, której staramy się uniknąć – przynosi największą wolność. Tylko Bóg może nam pokazać, tę prawdę i On chce to robić, jeśli damy Mu sposobność, wycofując się w ciszę w odizolowanym miejscu.

Nauczyłem się z tego doświadczenia tego, że prawda przemienia. A co z tobą?
Wraz ze zbliżającym się okresem świątecznym i nowym rokiem tuż za horyzontem, może to być doskonały czas na jakieś samotne oczyszczenie siebie samego. Dlaczego nie zapytać siebie: Czy głębina przyzywa dziś głębinę? Jeśli tak, zamknij siebie z dala od reszty świata i podejmij chwilowy ślub milczenia, aby słuchać głosu Bożego.

раскрутка сайта поисковые системы