Miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan: październik 2012

Raymond Ibrahim

7 grudnia 2012

Originally published by Gatestone Institute

Sprawozdania z prześladowań chrześcijan dokonywanych przez muzułmanów na całym świecie z października obejmują (choć nie są ograniczone tylko do tych) następujące przypadki, które wyliczone są według form prześladowania i kraju w alfabetycznym porządku, niekoniecznie według ich surowości:

 Ataki na kościoły

Kanada: Dokładnie jak ma to miejsce regularnie w Egipcie (patrz poniżej), koktajle Mołotowa zostały wrzucone przez okna nowo otwartego kościoła Koptów w pobliżu Toronto. W przeciwieństwie do Egiptu tutaj straż pożarna pojawiła się szybko i zniszczenie niż były duże: „Policja nie ma podejrzanych ani motywu ich działania”.

Egipt: Tłum muzułmanów składający się głównie z salafitów otoczył kościół Św. Grzegorza w Beni Suef Governorate. Uzbrojeni w pałki napadli na chrześcijan wychodzących z niedzielnej mszy, pozostawiając pięć osób z połamanymi kończynami w szpitalu. Pretensje salafitów dotyczą tego, że chrześcijanie z sąsiedniej wioski, którzy nie mają własnej kaplicy, przyjeżdżają i biorą udział w mszach w kościele Św. Grzegorza. Kapłan nie mógł wyjść z budynku jeszcze przez kilka godzin po mszy, pomimo skontaktowania się z policją, którzy przybyli tylko po interwencji w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych znanego koptyjskiego prawnika, który zgłosił brak reakcji policji, mówiąc: „Chcę, aby cały świat wiedział, że kapłan i jego zgromadzenie są obecnie przetrzymywani zamknięci w swym kościele, bojąc się salafickich muzułmanów otaczających ten kościół”. W oddzielnym wydarzeniu, grupa muzułmanów prowadzona przez Mostafa Kamela, prokuratora Aleksandryjskiego Sądu Kryminalnego, włamała się do kościoła Św. Marii w Raszid w pobliżu Aleksandrii i przystąpili do niszczenia ołtarza, twierdząc, że to on nabył kościół z IX w., który w rzeczywistości został wcześniej sprzedany Koptom przez Greków w związku ze spadającą ostatnio ich liczbą w Egipcie. Dwaj kapłani, o. Maximos oraz o. Luke, uciekli na komisariat policji usiłując sprowadzić policję na pomoc. Kamel oraz jego dwaj synowie również dotarli na komisariat, gdzie otwarcie straszono zabiciem dwóch kapłanów i ich prawnika. O. Maximos powiedział: „Byliśmy trzymani na komisariacie ponad 6 godzin, przy policji błagającej prokuratora Kamela i jego dwóch synów, aby nie niszczono kościoła”. O. Luke powiedział, że prokurator Kamel przegrał wszystkie sprawy, które wcześniej wnosił przeciwko kościołowi, „Gdy więc jego droga zawiodła, usiłował wziąć sprawy w swoje ręce”.

Indonezja: W niedzielę, „nieznani napastnicy” podpalili kościół zielonoświątkowy Madele w Paso. Podpalone zostały nasączone benzyną opakowania, od których ogień rozprzestrzenił się na mieszkanie pastora. Wyłącznie interwencja straży pożarnej oraz ochotników uniemożliwiła doprowadzenie do większych zniszczeń dwóch budynków. Tydzień wcześniej w tym samym regionie zostały zaatakowane i obrzucone ładunkami wybuchowymi domy chrześcijan. Dwóch agentów bezpieczeństwa prowadzi śledztwo w sprawie ostatniego ataku na społeczność chrześcijan, gdzie dokonano porwania. Ciała zamordowanych znaleziono później wyrzucone obok terenu szkoleniowego „ekstremistycznych muzułmanów”. Ze względu na znaczną ilość chrześcijan w Paso, muzułmańskie ataki są częste. Jedną z najgłośniejszych spraw było ścięcie głów trzech dziewcząt, chrześcijanek, udających się do szkoły. W międzyczasie w Aceh, indonezyjscy urzędnicy, używając sławnej wymówki zamknęli kolejnych 9 chrześcijańskich kościołów domowych oraz 6 buddyjskich świątyń, argumentując, że domy nie mogą być używane „do religijnych ceremonii i funkcji”. Jak przekazuje sprawozdanie: „Lokalni muzułmańscy ekstremiści poparli te decyzje. Yusuf Al-Qardhawy, szef Aceh odłamu Islamic Defence Front (FPI – Islamskiego Frontu Obrony), wezwał inne jurysdykcje, aby poszły za Banda Acech i wymuszały islamskie prawo, powstrzymały wszelką nie muzułmańską działalność religijną, która nie ma na to zgody”. Prowincja Aceh jest jedną z tych, która „jest poddana szariatowi. Stosowanie się do tego gwarantuje „policja moralna”, specjalne siły, których zadaniem jest karanie naruszanie ubioru i zachowania”.

Iran: W niedzielę w nocy Siły bezpieczeństwa rozbiły sieć czterech podziemnych kościołów domowych, aresztując 7 chrześcijan. Irańskie propagandowe media określiły te kościoły jako „sieć kryminalistów” powiązanych z „syjonistyczną propagandą”. Niedzielne aresztowania należą do ostatniej fali zatrzymań w Sziraz. W ciągu poprzednich kilku tygodni agenci Irańskiego Ministerstwa Bezpieczeństwa w tym mieście aresztowali około 30 nawróconych na chrześcijaństwo i przekazali ich do zakładów karnych. Jak przekazuje inne sprawozdanie: „Agencie bezpieczeństwa państwa stale byli obecni w dwóch kościołach w Esfahan. Celem irańskiego reżimy było odstraszenie ludzi od chrześcijaństwa. Agenci stale przeszkadzali w działalności kościołów Św. Łukasza i Św. Piotra i niepokoili obecnych. Zakazano pastorom i starszym kościoła rozmów z poszukującymi muzułmanami.

Usiłowali również odstraszyć gości, ostrzegając ich przed strasznymi konsekwencjami jeśli będą nadal barć udział. Wywoływali napięcia między wierzącymi siejąc fałszywe pogłoski. Często straszone są również dzieci członków kościoła i zakazuje się im uczestnictwa… Kampania nękania przez islamskie władze nie jest ograniczona tylko do kościoła w Esfahan. Podobne ataki dotyczą kościoła Assamblies of God w Teheranie.

Kazachstan: Najechane zostały dwa protestanckie kościoły, jak podają członkowie, w pod przykryciem kryminalnej sprawy sprzed 15 miesięcy. Najpierw, zamaskowani policjanci najechali na Kościół Łaski i skonfiskowali komputery, wartościowe rzeczy i religijne książki, które, jak twierdzili, były 'ekstremistyczne’. Policja zażądała od członków, aby oddali próbki krwi, aby sprawdzić czy kościół nie używa 'halucynogennych’ substancji. Dziewięć dni później został najechany niespokrewniony Kościół Nowego Życia z podobnym uzasadnieniem. „Członkowie obu kościołów boją się, że władze wykorzystają ten przypadek do uniemożliwienia otrzymania przez nich zgody na ponowną rejestrację”, co, jak mówią krytycy, jest używane do zamykania protestanckich kościołów.

Kenia: Do budynku niedzielnej szkółki anglikańskiego kościoła Św. Polikarpa został wrzucony granat, który wysadził w powietrze sufit, zabijając jednego chłopca i raniąc ośmioro innych dzieci, biorących udział w szkółce niedzielnej. Niektóre z nich wymagały operacji. Ten atak nastąpił wkrótce po tym, gdy jeden z somalijskich członków islamskiej terrorystycznej organizacji El Szabab, który wcześniej zaatakował cztery inne kościoły, został skazany na więzienie po przyznaniu się do planowania ataków na parlament. Jak mówi matka jednego z tych dzieci: „Jesteśmy w Eastleigh [obszarze o dużej populacji Somalijczyków]. Wielu chrześcijan, i ja sama, myśleliśmy o tym, że coś może się wydarzyć. Każdego tygodnia zastanawialiśmy się: „A co jeśli to będzie tej niedzieli”, lecz dalej chodziliśmy do kościoła. Pewien członek parlamentu powiedział: „Życie tego niewinnego dziecka zostało odebrana a inne zostały poważnie ranne i przeżyły traumatyczne doświadczenie w miejscach, które powinny być bezpieczne. Nienaruszalność życia została bez serca naruszona w świętym miejscu. Wydaje się, że celem takich aktów jest wzbudzenie cywilnych niepokojów i upokorzenie chrześcijańskiego kościoła. W obliczu takiego okropieństwa pytamy wraz z prorokiem Habakukiem: „O, Panie, jak długo?”. Ufajmy, że Bóg w swym miłosierdziu doprowadzi do sprawiedliwości i ulży, gdy wołamy do niego”.

Nigeria: Nadal tysiące chrześcijan ucieka z północnych obszarów Nigerii, które są zdominowane przez muzułmanów i gdzie terrorystyczne organizacja, Boko Haram, panoszy się po kolejnym zalewie ataków na kościoły. Islamski samobójca wjechał w czasie niedzielnej mszy wyładowanym materiałami wybuchowymi samochodem do katolickiego kościoła Św. Rity, zabijając 8 osób i raniąc ponad 100. Jeden z „dziennikarzy widział ciała czterech wiernych leżące na podłodze kościoła zaraz po wybuchu, otoczone rozbitym szkłem. Ciało samobójcy zostało rozerwane niemal na strzępy”. Budynek kościoła został zniszczony i nadpalone. Podobnie stało się z Kościołem Braci, który został zaatakowany przez uzbrojonego muzułmanina, który zabił dwoje ludzi i podpalił kościół. Wiele kościołów jest zamykanych w obawie przed dalszymi atakami.

Pakistan: Najstarszy kościół w archidiecezji Karachi pw. Św. Franciszka został zaatakowany przez muzułmański tłum liczący około 600 osób, który zniszczył posiadłość. Nie udało się sforsować głównych drzwi. Według relacji kapłana: „O. Victor właśnie skończył odprawianie ślubu, gdy usłyszeliśmy hałasy i strzały dochodzące z zamkniętego terenu kościoła. Natychmiast wszyscy wierni, kobiety i dzieci zostali odesłanie do domu parafialnego. Ci radykaliści, wykrzykując przeciwko chrześcijanom włamali się do budynku i zaczęli niszczyć wszystko: samochody, rowery, wazy, kwiaty. Włamali się do edykuły (miniaturowa kapliczka) i zabrali posąg Madonny. Usiłowali sforsować drzwi kościoła, rzucając kamieniami w kościół i niszcząc okna. Policja przybyła około godzinę później, dając terrorystom mnóstwo czasu na pustoszenie. Arcybiskup Karachi lamentował, że „kościół Św. Franciszka zawsze służył biednym prowadząc szkołę i klinikę medyczną prowadzone przez zakonnice. Przez niemal 80 lat prowadził swoją pokorną służbę ludzkości, bez jakiejkolwiek kastowej, etnicznej czy religijnej dyskryminacji. Dlaczego takie akty? Dlaczego nie jesteśmy bezpieczni?”

Syria: Zaatakowane zostały dwa kościoły. Jedna bomba została zdetonowana w pobliżu historycznej bramy Bab Touma („Thomas’ Doorway”), która jest przeważnie zaludniona przez krajową mniejszość chrześcijańską. Bomba wybuchła, gdy ludzie szli do swoich kościołów na niedzielną mszę; zostało zabitych ok. 10 osób. „Robią to terroryści” – powiedział George, chrześcijanin, który, podobnie jak wielu innych mieszkańców w Bab Touma, żyje w strachu przed buntownikami, którzy starają się uzyskać kontrolę nad stolicą. Inny samochód pułapka wybuchł przed jedynym w syryjskim kościołem ortodoksyjnym w mieście Deir Ezzor, obecnie znajdującym się pod kontrolą opozycji. Pięć osób będących w pobliżu kościoła zostało zabitych. We wrześnie ten sam kościół został zbezczeszczony i zniszczony przez uzbrojony gangi.

Tanzania: Tłum muzułmanów podpalił kilka kościelnych budynków w różnych częściach kraju. Po dwóch kłótniach dzieci dotyczących nadnaturalnych mocy Koranu, które prawdopodobnie doprowadziły chrześcijańskiego chłopca do sprofanowania świętej księgi islamu: dwa budynki kościelne zostały podpalone i zniszczone dach innego; na wyspie Zanzibar, muzułmańscy awanturnicy zdemolowali budynek należący do Evangelical Assemblies of God; w Dar es Salaam podpalono trzy kolejne budynki kościelne, a inny zniszczono. Jedno ze źródeł informuje, że w kilku meczetach wzywano: „Będziemy nadal atakować kościoły aż nie będzie żadnego w Tanzanii”

Gwałty i morderstwa chrześcijan

Egipt: Ali Hussein, muzułmański przywódca gangu w towarzystwie swoich dwóch byłych skazanych braci, włamał się w niedzielę do domu chrześcijańskiej rodziny żądając, aby Hijam Zaki, matka dwójki dzieci „poszła i zamieszkała z nim”. Wcześniej Hussein żądał, aby rodzina albo zapłaciła mu milion egipskich funtów, albo wyrzekła się i oddała mu chrześcijankę. Gdy rodziny nie zgodziła się na jego żądania, członkowie gangu otworzyli ogień, zabijając jej krewnego i ojca. Wcześniej, aby sterroryzować mieszkańców wioski, muzułmanie z gangu ruszyli do obór i wyrżnęli wszystkie zwierzęta. W huraganie ognia zginął również Hussein, choć nie jest jasne, kto go zastrzelił. W konsekwencji tłum otoczył szpital, żądając zemsty za to, że „chrześcijanin zabił muzułmanina”, pomimo tego, że śpiewali iż gangster Mussain jest ulubieńcem Proroka”. Pomimo tego, że porywanie i przymusowa islamizacja chrześcijanek jest w Egipcie powszechne, szczególnie wraz panowaniem Bractwa Muzułmańskiego, przypadek 14 latki, Sary, która została porwana przez syna przywódcy salafitów w drodze do szkoły, wzbudził prawdziwe zamieszanie. Po napisaniu sprawozdania z zaginięcia na policji, ojciec Sary otrzymał anonimową rozmowę telefoniczną, w czasie której poinformowano go, że już nigdy ponownie nie zobaczy córki. Uważa się, że siły bezpieczeństwa znają miejsce przetrzymywania dziewczynki, lecz nic nie robią w tej sprawie. Po tym, gdy kilkanaście organizacji humanitarnych wezwało do uwolnienia dziewczynki „Front Salafitów wydał 38 października oświadczenie, ostrzegające organizacje praw człowieka, a szczególnie National Council fo Woman, aby nie próbowały przywrócić Sary rodzinie, ponieważ ona nawróciła się na islam i poślubiła Muzułmanina”. Co więcej, salafici przenieśli muzułmańskie zwyczaje na chrześcijańską rodzinę, mówiąc, że jeśli ona wróci do swojej rodziny, to zostanie „zabita” przez ojca, na co on odpowiedział: „Chcę mojego dziecka z powrotem, nawet jeśli została muzułmanką”.

Nigeria: Ponad 30 chrześcijan uczniów wyższej szkoły zostało zastrzelonych lub poderżnięto im gardła na uniwersytecie na muzułmańskiej północy. W nocy zamaskowani i uzbrojeni mężczyźni szli od drzwi do drzwi na terenie zamieszkiwanym przez studentów poza terenem miasteczka akademickiego Federalnej Politechniki w miejscowości Moby: „uzbrojeni mężczyźni oddzielali studentów chrześcijan od muzułmanów, zwracali się do każdego z nich po imieniu, pytając ich, a następnie przekazując ich do zastrzelenia lub poderżnięcia gardła. Wśród wymienianych motywów jest akcja odwetowa za to, że byli muzułmanie z Boko Haram wyrzekli się terroryzmu, nawracając na chrześcijaństwo. Inni byli członkowie Boko Haram nie nawrócili się na chrześcijaństwo, lecz widzieli „dobro chrześcijańskiej religii” i teraz ostrzegają chrześcijan przed mającymi nastąpić atakami.

Pakistan: 14 letnia dziewczyna, Timar Szahzdi, została porwana przez muzułmanina, gdy wracała ze szkoły. Według informacji przekazanych przez pastora, będącego blisko rodziny, dziewczyna była z przyjaciółmi, gdy porywacze napadli, wyciągnęli ją, a jej rodzina boi się, że jeśli nie zostaną podjęte natychmiastowe kroki to zostanie ona „zmuszona do islamu i wydana”. Rodzina przekazała informacje o wydarzeniu na lokalnym komisariacie policji, lecz policja ja do tej pory nie przeprowadziła żadnego śledztwa.

Są nakazał, aby dziewczyna, chrześcijanka znana jako Rebecca, która została porwana, zmuszona do nawrócenia na islam i wydana za porywacza, aby wróciła do swego porywacza „męża”, pomimo próśb jej ojca i obecności przerażonej dziewczyny w sądzie.

Kolejna chrześcijanka, 24 letania Szumaila Bibi, została „schwytana o świecie, zmuszona do znoszenia seksualnego wykorzystania i małżeństwa z młodym muzułmaninem, który ja porwał z pomocą swojej rodziny” i zmusił kobietę do nawrócenia na islam. Kilka dni później kobiecie udało się uciec, niemniej z pomocą jego rodziny, jej „mąż” zadenuncjował jej wiarę i odwrócił cała sytuację, oskarżając jej rodzinę o „porwanie jej”. Policja przyjęła jego wersję wydarzeń i otwarte zostało śledztwo w sprawie „dobrowolnego” nawrócenia i ślubu dziewczyny. Przyszłości Szumili wisi na włosku. Porwania i zmuszanie dziewcząt do nawrócenia na islam, bądź sprzedaż w celach seksualnych bogatym muzułmanom jest powszechna w Pakistanie. Link poniżej kieruje do listy dotyczącej „Gwałtów i morderstw pakistańskich chrześcijańskich dzieci”.

Sudan: Asia Omer, matka siedmiorga dzieci, z których najmłodsze ma 4 miesiące, chrześcijanka, została zabita w czasie bombardowania z powietrza okolicy kościoła przez sudańskie siły zbrojne w czasie trwania bezwzględnej kampanii etnicznej i religijnej czystki w regionach Gór Nuba zamieszkiwanych w większości przez chrześcijan. Jeszcze jedna chrześcijanka, matka siedmiorga dzieci została krytycznie poraniona, lecz nie otrzymała pomocy medycznej. Inni chrześcijanie zostali ranni w czasie bombowych ataków w tym również nastoletni syn lidera kościoła. „Siły prezydenta Omar al-Bashira wzięły na cel Góry Nuba na południu stanu Kordofan, który jest największą chrześcijańską populacją w Sudanie od czerwca 2011 roku. W miarę jak Hartum naciska na stworzenie 100% islamskiej konstytucji, Islamski reżim usiłuje „oczyścić” region z nie Arabów i nie muzułmanów.

Syria: Kapłan grecko ortodoksyjnego kościoła, o. Fadi Jamil Haddad, został porwany przez uzbrojoną grupę z opozycji. Kilka dni później znaleziono w pobliżu miejsca porwana porzucone ciało, które było straszliwie torturowane, a oczy wyłupane”. Wcześniej porywacze prosili rodzinę ojca i jego kościół o 50 milionów syryjskich funtów (ponad 550.000 Euro). Była to suma niemożliwa do zebrania. Fides potępia „Tą straszliwą praktykę, obecną od miesięcy w tej brudnej wojnie, porywania i następnie zabijania niewinnych cywili”. Został zabity również ostatni mieszkaniec Centrum Domów, 84 letni chrześcijanin, członek kościoła grecko ortodoksyjnego, a konwent Jezuitów ponownie uderzył. Główny urzędnik rosyjskich ortodoksów wyraził troskę kościoła, mówiąc: „Jesteśmy głęboko zatroskani tym, co się dzieje w Syrii, gdzie radykalne siły usiłują dojść do władzy przy pomocy Zachodu. Tam, gdzie dochodzą do władzy, chrześcijańskie społeczności są pierwszymi ofiarami”.

Dhimmitude

[Ogólnie: znęcanie się, poniżanie, poddanie nie-muzułmańskich “tolerowanych” obywateli]

Bośnia: Zgodnie z nowymi informacjami chrześcijanie opuszczają masowo muzułmańską większość pośród wzrastającej dyskryminacji i islamizacji”. Obecnie już 440.000 katolików opuściło ten bałkański kraj, połowa żyjących tu przed wojną. Jako norma w muzułmańskich krajach „podczas gdy buduje się dziesiątki meczetów w stolicy Bośni, Sarajewo, nie wydaje się zgody na budowę chrześcijańskich kościołów. Kardynał już oczekuje 13 lat na zgodę na wybudowanie jednego małego kościoła”. Jak powiedział jeden z ludzi władzy: „czas ucieka, a martwiący wzrost radykalizmu postępuje” i dodał, że ludzie w Bośni Hercegowinie są prześladowani od stuleci, po tym gdy europejskie władze „zawiodły ich w walce przeciwko otomańskiemu imperium”.

Egipt: Muzułmański kleryk wyjaśniał w telewizji Al Hafiz, dlaczego chrześcijaństwa nie można nauczać w egipskich szkołach: ponieważ pośród wielu innych rzeczy zabrania poligamii i rozwodu, pozwala kobietom na równe z mężczyznami dziedziczenie, a to wszystko jest przeciwne nauczaniu i praktykom muzułmańskiego proroka. Tenże duchowny narzekał na to, że opierając się na takim chrześcijańskim nauczani, muzułmanie, którzy próbują egzekwować swoje islamskie prawo, jak poligamię, dwukrotne – dziedzictwo i łatwy rozwód (ostatnie przykłady obejmują rozwody za pośrednictwem sms’ów), stają się „kryminalistami a ta religia (islam), która ich nauczyła tych rzeczy, nauczyła ich przestępstw”. Dwaj chłopcy, chrześcijanie, 10 i 9 lat zostali aresztowani z oskarżenia lokalnego duchownego o to, że splugawili Koran. Po zwolnieniu chłopców egipskie media idąc za twierdzeniami Muzułmańskiego Bractwa ich uwolnienie zaliczyły prezydentowi Morsi, pomimo że prawnik chłopców upierał się przy tym, że islamski prezydent nie miał nic wspólnego z ich uwolnieniem.

Iran: Pojawiają się liczne raporty o tym, że chrześcijanie i chrześcijanki, w szczególności z ewangelicznych protestantów i muzułmańskich apostatów jest „wleczonych do więzień”, i jest ich więcej niż zazwyczaj. Jak podaje członek rady ruchu kościołów domowych Irańskiego Kościoła, „dowiedzieliśmy się, że co najmniej 100 a może nawet 400 ludzi zostało uwięzionych w ciągu ostatnich 10 dni… stało się jasne, że protestanci są teraz uważani za wrogów numer jeden tego państwa”. Niektórzy z aresztowanych po odbyciu kary i przejściu przez torturowanie są „zmuszani do stwierdzenia, że w zamian za wolność nie będą nigdy więcej uczestniczyć w nabożeństwach kościoła”. Co najmniej pięciu apostatów zostało umieszczonych w celach wraz z niebezpiecznym kryminalistami z oskarżenia o „tworzenie nielegalnych grup”, „uczestnictwie nabożeństwach kościoła domowego”, „głoszenie przeciwko islamskiemu reżimowi” oraz „bezczeszczeniu islamskich świętych postaci poprzez chrześcijańską ewangelizację”.

Malediwy: Urzędnicy celni międzynarodowego lotniska na Male Ibrahim Nasir zatrzymali 11 książek o chrześcijaństwie u bangladeskiego wygnańca, który przybył na Malediwy przez Sri Lankę. Zgodnie z Przepisami o Jedności Religijnej Malediwów „nielegalne jest na Malediwach propagowanie jakiejkolwiek innej wiary poza islamem czy podejmowanie jakichkolwiek prób nawracania kogokolwiek na jakąkolwiek inną religię poza islamem. Jest również nielegalne umieszczanie w miejscach publicznych symboli czy haseł należących do jakiekolwiek innej religii poza islamem, oraz pobudzanie zainteresowania takimi materiałami”. Naruszenie tych przepisów jest zagrożone karą 2-5 lat więzienia oraz grzywnami.

Pakistan: 16 latek, Ryan Stanten, został aresztowany z „oskarżenie o bluźnierstwo, terroryzm i cyber-przestępstwa”, ponieważ wysłał przyjacielowi tekstową wiadomość, która został przechwycona i uznana przez muzułmanów za bluźnierczą. W konsekwencji „wściekły tłum muzułmanów” uderzył na dom chłopca, paląc meble i wykrzykując „śmierć bluźniercy” oraz „zabić chrześcijańskich niewiernych”. Inni chrześcijanie z tego regionu uciekli.

Arabia Saudyjska: Pomimo obietnic zreformowania podręczników, saudyjski system edukacji nadal indoktrynuje dzieci nienawiścią i podburzaniem, w szczególności wobec chrześcijan i Żydów, ucząc między innymi, że „chrześcijanie są wrogami Wierzących” oraz, że „Małpy są ludźmi sabatu, Żydzi i świnie są niewiernymi z wyznania wiary Jezusa, chrześcijanie”. To tylko dwa przykłady z długiej listy pełnych nienawiści fragmentów, których początek bierze się z Koranu i Hadity.

Szwajcaria: Muzułmanie w tym kraju narzekają na billboardową kampanię szwajcarskich linii lotniczych, która korzysta z loga wziętego ze szwajcarskiej flagi, którym jest krzyż oraz słowa „Krzyż przebija”. Zgodnie z informacjami ze sprawozdania szwajcarscy muzułmanie negatywnie zareagowali na tą reklamę, ponieważ, jak wierzą, promuje ona chrześcijaństwo nad innym religiami. Wielu muzułmanów odczuwa, że ten chrześcijański slogan (szwajcarski) jest prowokacją i obrazą islamu”. Linie lotnicze utrzymują, że jest to reklamowa kampania, które nie niesie żadnego religijnego czy politycznego przesłania – w rzeczywistości, wyraz „przebija” (dosł.: trumps) jest grą słów ze szwajcarskiej gry w karty i przeprosiła za poirytowanie muzułmanów.

Turcja: Historia z podręcznika używane w 10 klasie przedstawia najstarszych rdzennych mieszkańców, asyryjskich chrześcijan jako zdrajców. Zastrzeżenia pojawiły się w 2011 roku i Tureckie Ministerstwo Edukacji wydało ostatecznie oświadczenie, obiecując zmianę tekstu w następnym wydaniu książki w 2012 roku. Jednak książki zostały ponownie wydane bez wprowadzenia jakichkolwiek zmian”. „Tak naprawdę to negatywny szkalujące przedstawienie Asyryjczyków zostało pogłębione w nowym wydaniu. Książka teraz nie tylko przedstawia Asyryjczyków jako zdrajców z przeszłości, lecz mówi, że dziś Asyryjczycy nadal zdradzają Turcję”.

O tym cyklu

Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje, nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.

Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:

1) Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.

2) Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szarijacie.

Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsc pobytu jizya (nie muzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); o zwyczajnej przemocy i morderstwach; często w połączeniu ze sobą.

Ponieważ te przypadki prześladowań obejmują różne przedziały etniczne, językowe i geograficzne, od Maroka na zachodzie do Indii na wschodzie, wyraźna będzie jedna sprawa, która je łączy: islam – czy przez to twarde stosowanie prawa szarijatu, czy nad-kultura dominacji z niego zrodzona.

Gdzie wezwania do aresztowań? Gdzie oskarżenia o zbrodnie wojenne? Gdzie żądania, aby ci kryminaliści zostali doprowadzeni na sąd przed Międzynarodowy Sąd Kryminalny czy Międzynarodowy Trybunał w Hadze?

marzec 2019

wrzesień 2019

listopad 2019

wrzesień 2018

październik 2018

listopad 2018

listopad 2016

marzec 2013

kwiecień 2013

wrzesień 2013

styczeń 2012

luty 2012

marzec 2012

kwiecień 2012

maj 2012

czerwiec 2012

sierpień 2012

wrzesień 2012

październik 2012

listopad 2012

lipiec 2011

wrzesień 2011

październik 2011

listopad 2011

grudzień 2011

поисковая оптимизация и продвижение
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *