John Burke

„Chodźmy tam dla zabawy! Zobaczymy na ile możemy ich wyprowadzić z równowagi”. Amy drażniła swoją dziewczynę, której nie podobał się pomysł zbliżania się do bandy chrześcijan. „No, chodź. – upierała się. – Słyszałam, że mają takie motto: „Przyjdź taki, jaki jesteś”. Chcę właśnie udowodnić, że tak naprawdę to jest to „Przyjdź taki, jaki jesteś…. o ile nie jesteś gejem”.

Amy właśnie rozpadł się dziewięcioletni związek lesbijski i zastanawiała się dlaczego jej najgłębsze pragnienia nigdy nie zostają zaspokojone. Tyle co zaczęły się spotykać z Rachel, gdy wymyśliła udział w niedzielnym nabożeństwie.

„Poszłam tam z misją wywołania u ludzi szoku, – przyznaje Amy – Weszłyśmy z Rachel trzymając się za ręce, lecz ludzie, zamiast spoglądać na nas z obrzydzeniem, patrzyli nam w oczy i traktowali nas jak zwykłych ludzi. Zaczęłyśmy więc chodzić do kościoła co tydzień. Za każdym razem podchodząc nieco bliżej do przodu, starając się uzyskać jakąś reakcję, aby nas wcześniej czy później odrzucono. Skoro nie mogłyśmy zaszokować ludzi, przestałyśmy próbować a zaczęłyśmy słuchać”.

„Wkrótce potem przestałyśmy się widywać, lecz ja dalej przychodziłam do kościoła, ponieważ szukałam czegoś. – przyznaje Amy. – Zdecydowanie nie szukałam jakiejś zmiany. Nie przynosiłam Bogu mojego lesbijskiego życia, lecz zastanawiałam się czy Bóg ma odpowiedzi na moje najgłębsze pragnienia. Problem polegał na tym, że zupełnie nie ufałam Bogu.

Im więcej słuchałam i uczyłam się o nauczaniu Jezusa, tym bardziej zaczynałam wierzyć, że Bóg rzeczywiście kocha mnie. Słyszałam coraz więcej i więcej o tym, że jestem Jego rękodziełem i po

jakimś czasie rzeczywiście zaczęłam w to wierzyć. Im bardziej wierzyłam Bogu i faktycznie coraz bardziej dostrzegałam w sobie coś wartościowego, tym bardziej Mu ufałam”.

Po pewnym czasie Amy pomału otworzyła swoje serce i zmagania na Chrystusa.

Continue reading →

(Tłumaczenie)

Dziękuję wam za to, że uczycie ludzi o Bożym Prawie. Dowiedziałem się od was bardzo dużo i próbuję podzielić się tą wiedzą z jak największą ilością ludzi. Gdy ktoś, na przykład, próbuje bronić homoseksualizmu po prostu przypominam mu, że Księga Kapłańska 18:22 stwierdza, że jest to obrzydliwością. Koniec dyskusji.

Niemniej, potrzebuję waszej rady jeśli chodzi o kilka szczególnych praw i w jaki sposób najlepiej je przestrzegać.

a) Gdy spalam byka na ołtarzu jako ofiarę, wiem, że powstaje woń przyjemna dla Pana (Kpł 1:9). Problemem są moi sąsiedzi, oni twierdzą, że ten odór nie jest dla nich przyjemny. Czy powinienem ich ukarać?

b) Chciałbym sprzedać moją córkę w niewolę, jak to jest usankcjonowane w Wyj 21:7. Jak myślicie, jaka byłaby w dzisiejszych czasach uczciwa cena za nią?

c)

Wiem, że nie wolno mi dotykać kobiety, która ma okres menstrualnej nieczystości (Kpł 15:19-24). Problem polega na tym, skąd mam to wiedzieć? Próbowałem pytać, ale większość kobiet obraża się.

d) Kpł 25:44 stwierdza, że mogę mieć niewolnika, zarówno kobietę jak i mężczyznę, jeśli zakupię ich z sąsiednich narodów. Mój przyjaciel twierdzi, że ma to zastosowanie do Meksykanów, ale nie Kanadyjczyków. Proszę o wyjaśnienie. Dlaczego nie mogę posiadać Kanadyjczyka?

e) Mój sąsiad upiera się przy pracy w Sabat. Wyj 35:2 wyraźnie stwierdza, że należy go zabić. Czy mam moralne prawo do tego, aby go zabić osobiście?

Continue reading →

David Sliker

Drugi List apostoła Piotr ma bardzo ważne znaczenie dla współczesnych chrześcijan. Piotr zbliżał się już do końca swego życia, a nowy ruch, którego był pionierem, wkraczał w trzecią dekadę istnienia. Piotrowi kłębiły

się w głowie myśli o duchowym wzroście i dojrzałości, o prawdzie i błędzie, o motywacjach pobożnych i bezbożnych ludzi, i wszystkie razem połączyły się, aby wyrazić się w jednym z najważniejszych dzieł na temat wytrwania w wierze, jakie kiedykolwiek napisano.

W drugim rozdziale, Piotr skupia się na fałszywych nauczycielach. Przedmiotem jego troski jest dojrzałość i duchowy wzrost wierzących i widzi fałszywe nauczanie jako największe zagrożenie dla świętego i nienagannego życia wiary. Piotr ostrzega, że ci, którzy dają pięknie opakowane puste obietnice to ludzie zmysłowi, którzy ostatecznie prowadzą do „najgęstszych ciemności”. To, jak Piotr pisze, używając wyrazu „zmysłowi”, sugeruje, że chodzi mu o ludzi zajętych sobą, szukających rozkoszy. „Miłujących rozkosze”, jak ich później Paweł określi, to ci, którzy niekoniecznie „kochają sprawiedliwość” i Boga, aby tam zakotwiczyć swoje pożądania.

Czasy rozkoszy jak nigdy dotąd

Żyjemy w takim okresie historii, który daje więcej możliwości zażywania przyjemności i namiętności, niż kiedykolwiek wcześniej. Te miejsca, na które można swoje namiętności skierować, są bardziej technologiczne i kulturowo różnorodne, niż było to możliwe kiedykolwiek w poprzednich pokoleniach. Żywność i napoje narodów i ludów ziemi są stawiane przed nami bez wysiłku. Rozkosze narodów są w zasięgu ręki większej ilości ludzi, niż kiedykolwiek dotąd. Być może nawet nasza zdolność do przeżywania przyjemności jest większa niż jakiegokolwiek żyjącego przed nami pokolenia.

Na taką współczesną scenę wchodzi Bóg-Człowiek, Jezus z Nazaretu. Mocą Nowego Przymierza jest obietnica jedności z Nim przez Jego Ducha Świętego. W obszarze tej pełnej chwały jedności znajduje się głęboka radość, odpocznienie, i satysfakcja, które człowiek zaczyna przeżywać w nieporównywalnej przyjemności jaką doświadczanie miłości Boga. Jak obiecuje psalmista: „Rozkosz po prawicy Twojej na wieki” (Ps 16:11). Nie istnieje jakiekolwiek bardziej pełne rozkoszy przeżycie dla duszy, jak to, że może mieć udział w nieopisanej miłości Jezusa, zalewającej serce (Rzm 5:5). Dla pokolenia kochającego rozkosze i spragnionego ich, oferta ewangelii Jezusa jest najbardziej na czasie, jest też najpiękniej czystym środkiem do przeżywania rozkoszy, do której zostaliśmy stworzeni.

Continue reading →

Jesse Snow

Przede wszystkim. Obyśmy pokutowali (zmienili nasze myślenie) takiej postawy wobec znaków, który Bóg czyni. Nie jesteśmy Jego krytykami ani sędziami. On nie potrzebuje naszego przyzwolenia. Nie zostaliśmy powołani do tego, aby pyszni czy cyniczni, lecz abyśmy byli zabawnymi, niewinnymi dziećmi. Gdy nie rozumiemy czegoś, powinniśmy pokornie przyznać się do naszej własnej ignorancji i z szacunkiem pytać o objawienie. Nie mówię tego, aby kogokolwiek potępiać. Jeśli mamy wejść do duchowego świata Królestwa Bożego po prostu potrzebujemy pewnej zmiany postawy. Kiedyś też krzyżowałem ramiona i szydziłem, więc nie potępiam was, jeśli reagujesz w taki sposób. Tak zostaliśmy wychowani przez światowy system, nie jest to nasza wina… Nie ma poczucia winy czy potępienia, po prostu bierzmy udział wraz z Jezusem w tym, co On robi. W przeszłości miałem dużo pomysłów na rozwiązanie tego, które nie były złe, niemniej nie dawały pełnej odpowiedzi.

Słuchałem ostatnio podcastu mojego przyjaciela/mentora Brian Orme i on wspomniał o tym, że „proch”, którego Bóg użył do uformowania Adama i ewy był złotym prochem. Aby to uzasadnić, skierował się do hebrajskiego oryginału Pisma (chciałbym to pamiętać) i wyjaśnił, że to właśnie z tego powodu, aby nam przypomnieć kim jesteśmy, czasami pojawia się złoty pył.

Pomyślałem, że to bardzo interesująca myśl. Sam nie zbadałem tego, aby potwierdzić, lecz wiedziałem, że to „gdzieś tam” było, lecz

szczerze mówiąc, większość tego, co Jezus mówi mi jest gdzieś tam w porównaniu z tym, co ludzie nauczają na Jego temat, więc mnie to nie wywróciło, byłem po prostu zaciekawiony i gdy ponownie doszło do rozmowy, zapytałem Jezusa: „Czy z fizycznego złota ukształtowałeś ich, a nie z metaforycznego czy czegoś innego?”

Pan odpowiedział: „Tak, Jesse, oczywiście, do mnie należą wszelkie skarby Wszechświata, są do mojej dyspozycji, dlaczego więc miałbym ciebie stworzyć z błota? Jesteś zrobiony z czystego złota. Nie jest to jednak takie złoto, jakie znasz. To doskonałe i czysta złoto, które było wtedy, na początku, jest inne niż współczesne złoto, które znasz. Jest lepsze i piękniejsze pod każdym względem. Jest niemal płynne. Można go kształtować i formować we wszystko, cokolwiek zechcesz. Ten złoty pył nadal jest w powietrzu i jest w tobie… Podobnie jak moja chwała. Moja chwałą pokrywa całą Ziemię, ludzie modlą się do mnie, aby zstąpiła chwała, lecz ona już tu jest. To poznanie mojej chwały ciągle jeszcze nie pokryło całej ziemi. Ludzie nie zawsze są świadomi tego, że ona tu jest i nie zawsze są świadomi tego, że tego złotego pyłu, lecz on jest wszędzie wokół i przez cały czas. Gdy go zobaczysz, jak pojawia się na rękach czy na Biblii czy gdziekolwiek, jest tak dlatego, że on opada i przylega tam. Tak więc, tak, jesteś zrobiony z czystego złota, a gdy widzisz go, jest to znak, który ma przypomnieć ci, kim jesteś i skąd pochodzisz. Jesteś moim skarbem”.

(Jezus powiedział to przez języki i interpretację.)

„A rzeka wypływała z Edenu, aby nawadniać ogród. Potem rozdzielała się na cztery odnogi. Nazwa pierwszej: Piszon. To ta, która opływa cały kraj Chawila, gdzie jest złoto, a złoto tego kraju jest wyborne. (Tam jest żywica bdelium i kamień onyksowy.)” (Rdz 2:10-12).

topod.in